Verenigde Staten van Amerika - Deel XXVIII

Speciaal voor maartena: Plukactie Schiphol brengt 179.000 euro op

Nou ja, ik ga me niet zoveel zorgen maken in ieder geval

Ik wacht wel tot die brief een keer binnen komt, en dan haal ik het wel van mijn NL rekening af.

quote:

Op vrijdag 30 juli 2010 19:45 schreef Americanist het volgende:

[..]

Om een werkvisum te krijgen (H-1B) heb je eigenlijk minimaal een bachelor-diploma nodig, er moet immers aangetoond worden dat je een specialist bent. Maar dan duurt het vaak nog jaren voor je een green card kan krijgen, en tot die tijd blijf je afhankelijk van je werkgever.

Anders moet je een Amerikaanse partner vinden (volgens mij is dat de weg die de meeste hier hebben gevolgd) of de Diversity Lottery winnen.

Edit: Wat MaartenA zei dus.

Hoe ben jij dan in USA terecht gekomen?

Tevens dezelfde vraag aan alle andere kaaskoppen in USA.

Getrouwd met een Amerikaanse. Al in Nederland trouwens, zij is eerst naar Nederland gekomen waar we jaren hebben gewoond. In 2002 zijn we vervolgens naar haar geboorteland vertrokken.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 00:49 schreef maartena het volgende:
Getrouwd met een Amerikaanse. Al in Nederland trouwens, zij is eerst naar Nederland gekomen waar we jaren hebben gewoond. In 2002 zijn we vervolgens naar haar geboorteland vertrokken.

Wat was de reden van vertrek?

Nog een vraagje waar ik mee zit:
Je gaat toch niet met iemand trouwen alleen omdat je naar USA wilt? dan ben je toch nooit gelukkig?
Als je toevallig verliefd wordt op een amerikaanse, dat kan ik me wel voorstellen, maar ik zal nooit gaan trouwen zodat ik naar USA kan(hoe graag ik het ook wil.)

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 00:45 schreef FoolWithMokey het volgende:

Tevens dezelfde vraag aan alle andere kaaskoppen in USA.

Getrouwd met een Amerikaan. NL was voor ons geen optie aangezien hij geen Nederlands spreekt, en ik hier betere kansen heb op een baan (zeker als je het vergelijkt, California vs Zuid-Limburg). Bovendien is het hele proces met de IND geen pretje, dan liever het gedoe met USCIS.

Ik ben nooit erg happig geweest om naar de VS te verhuizen, sterker nog, ik zat midden in mijn emigratieplannen naar Finland toen ik mijn man ontmoette. Maar na een paar keer in de VS geweest te zijn bleek het nog niet zo slecht, en nu bevalt het me hier eigenlijk wel prima

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 00:59 schreef Ainnir het volgende:

[..]

Getrouwd met een Amerikaan. NL was voor ons geen optie aangezien hij geen Nederlands spreekt, en ik hier betere kansen heb op een baan (zeker als je het vergelijkt, California vs Zuid-Limburg). Bovendien is het hele proces met de IND geen pretje, dan liever het gedoe met USCIS.

Ik ben nooit erg happig geweest om naar de VS te verhuizen, sterker nog, ik zat midden in mijn emigratieplannen naar Finland toen ik mijn man ontmoette. Maar na een paar keer in de VS geweest te zijn bleek het nog niet zo slecht, en nu bevalt het me hier eigenlijk wel prima

Wat is het grootste verschil tussen USA en Nederland? is het leven echt zo anders daar? Hoe is kwaliteit van leven daar vergeleken met nederland?

En is het niet moelijk om zo ver van je dierbaren te leven?

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 00:54 schreef FoolWithMokey het volgende:
Wat was de reden van vertrek?

Ze kreeg na jaren Nederland een beetje heimwee. Ook 9/11 speelde een rol, aangezien mijn schoonmoeder (die 2 jaar daarvoor mijn schoonvader verloor) naast het verlies van een vriendin op vlucht 11 zich ook erg realiseerde hoe alleen ze was, en dat haar enige dochter dus 10.000 km verderop zat...... verder hadden we zelf al het idee om ons voor te bereiden op een vertrek naar de VS, maar dachten zelf meer aan 2003/2004. De omstandigheden hebben het gewoon wat meer in versnelling gezet, en omdat er destijds ook een hele realistische mogelijkheid was dat de VS de immigratiewetten ENORM zou aanscherpen als gevolg van 9/11, besloten we zo een week na de aanvallen naar het Amerikaans consulaat te gaan met alle papieren. In December 2001 kreeg ik mijn visum, en in April 2002 zijn we vertrokken.

quote:

Nog een vraagje waar ik mee zit:
Je gaat toch niet met iemand trouwen alleen omdat je naar USA wilt? dan ben je toch nooit gelukkig?
Als je toevallig verliefd wordt op een amerikaanse, dat kan ik me wel voorstellen, maar ik zal nooit gaan trouwen zodat ik naar USA kan(hoe graag ik het ook wil.)

Nee, je trouwt natuurlijk gewoon omdat je met iemand wil trouwen. Ik denk dat je in dit topic ook niemand zal tegenkomen die "voor een Green Card" getrouwd is..... althans, volgens mij zijn het stuk voor stuk gevallen van eerlijke liefde.

Het is - zoals Ainnir ook al aangeeft - voor een Amerikaan ook een stuk moeilijker om in Nederland een carrière op te bouwen dan dat het voor een Nederlander is in de VS. De taal barrière is 1 ding, omdat de meeste Nederlanders wel een redelijk woordje Engels spreken. Mijn vrouw kan aardig Nederlands trouwens, maar het blijft bij simpele gesprekken, geen politieke discussies.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 01:07 schreef FoolWithMokey het volgende:
Wat is het grootste verschil tussen USA en Nederland? is het leven echt zo anders daar? Hoe is kwaliteit van leven daar vergeleken met nederland?

Teveel verschillen om op te noemen. Het is een westers land, maar toch zijn er veel verschillen. De kwaliteit van het leven heb je meer zelf in de hand. In Nederland regelt vadertje staat veel meer voor je wat je hier zelf moet regelen, maar als je het allemaal redelijk regelt is de kwaliteit van het leven mijns inziens beter dan in Nederland..... maar als het mis gaat kun je dat ook allemaal weer snel kwijtraken. Je moet je eigen vangnetten bouwen, want de staat bouwt ze niet voor je.

quote:

En is het niet moelijk om zo ver van je dierbaren te leven?

Daar wen je vanzelf aan. En je krijgt er natuurlijk ook wel een schoonfamilie bij.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 01:07 schreef FoolWithMokey het volgende:

[..]

Wat is het grootste verschil tussen USA en Nederland?

De grootte. En dat klinkt heel suf, maar het klopt wel. Daardoor ontstaan er enorme verschillen in natuur, leefgewoonten, karakter van de mensen etc.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 01:25 schreef maartena het volgende:

[..]



Teveel verschillen om op te noemen. Het is een westers land, maar toch zijn er veel verschillen. De kwaliteit van het leven heb je meer zelf in de hand. In Nederland regelt vadertje staat veel meer voor je wat je hier zelf moet regelen, maar als je het allemaal redelijk regelt is de kwaliteit van het leven mijns inziens beter dan in Nederland..... maar als het mis gaat kun je dat ook allemaal weer snel kwijtraken. Je moet je eigen vangnetten bouwen, want de staat bouwt ze niet voor je.
[..]

Dit^^

Je moet hier echt werken voor alles, het wordt je niet zomaar gegeven. Uitkering trekken? Vergeet het maar. Ziektekosten verzekering? Werk er maar voor. Vakantiedagen zijn ook niet zo vanzelfsprekend, net als doorbetaald krijgen tijdens ziekte. Teren op de staat kun je vergeten, en ik vind dat een betere mentaliteit. Daarom willen wij onze kinderen ook opvoeden hier. En niet in 'lui' NL.

Een ander groot verschil vind ik de samenleving in het algemeen. Mensen hier (iig waar ik woon) hebben nog respect voor elkaar, en voor gezag. Over het algemeen zijn mensen hier beleefder en behulpzaam. Oh en niet zo bekrompen. Ik kan hier rondlopen hoe ik het wil, niemand die oordeelt over mijn kleding, en of ik wel niet in het 'hokje' pas

[ Bericht 100% gewijzigd door Ainnir op 25-08-2010 01:50:57 ]

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 00:45 schreef FoolWithMokey het volgende:
Hoe ben jij dan in USA terecht gekomen?

Tevens dezelfde vraag aan alle andere kaaskoppen in USA.

Werk. Ik was klaar met mij studie en iemand gaf me een tip voor een postdoc in de US, waar ik toen op heb gesolliciteerd. Via een J1 visum, naar een H1B en uiteindelijk via de werkgever een green card gekregen.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 01:40 schreef wonderer het volgende:
De grootte. En dat klinkt heel suf, maar het klopt wel. Daardoor ontstaan er enorme verschillen in natuur, leefgewoonten, karakter van de mensen etc.

Helemaal mee eens. Als ik vergelijk waar ik woon in noord florida en waar bv mijn zwager woont (noord california in een van de valleys ten oosten van de sierra nevada) dan zit daar een enorm wereld van verschil tussen. Dat is de polder vergeleken met de alpen.

Hoi! Ik kom me hier ook even melden omdat ik voor de komende vier maanden in Boone, NC, woon.
Ik ben hier voor m'n studie en tot nu toe bevalt alles erg goed! Ik studeer aan de Appalachian State University, een naar mijn idee erg grote universiteit. Ik zal hier dus ook wat vaker te vinden zijn om (jullie) ervaringen enz. te lezen en mijn ervaringen te delen.

Ik zit nu al weer twee dagen in Los Altos (Ca). Heb nog wel last van de jetlag! Verder werkt het weer daar ook niet aan mee, want het is bloedheet hier, terwijl het normaal zo rond de 21 a 22 graden is!
Wat mij het eerste opviel is dat mensen vragen: how are you? Maar dat ze vervolgens geen antwoord van je willen/verwachten. Erg vreemd!

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 03:21 schreef Mestras het volgende:
Ik zit nu al weer twee dagen in Los Altos (Ca). Heb nog wel last van de jetlag! Verder werkt het weer daar ook niet aan mee, want het is bloedheet hier, terwijl het normaal zo rond de 21 a 22 graden is!
Wat mij het eerste opviel is dat mensen vragen: how are you? Maar dat ze vervolgens geen antwoord van je willen/verwachten. Erg vreemd!

"good, thanks" Dat heb je zo onder de knie, hoor

Kan soms een beetje irritant zijn maar je went er vlug aan. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik liever neppe beleefdheid heb dan oprechte botheid. De laatste keer dat ik in NL in een restaurant was ergerde ik me kapot aan de serveerster om die reden...

Volgende week ga ik een flink ritje maken. Ik heb een meeting in Des Moines, daarna door naar Mt. Rushmore, dan Yellowstone, dan via Montana en ND over de 94 naar Minneapolis en dan via Milwaukee over het lake terug naar huis.
Ben benieuwd hoe dat gaat. Het enige dat een moeilijk punt wordt is op tijd in Minneapolis komen. De rest is allemaal geen probleem.

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 04:04 schreef Barcaconia het volgende:
Kan soms een beetje irritant zijn maar je went er vlug aan. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik liever neppe beleefdheid heb dan oprechte botheid. De laatste keer dat ik in NL in een restaurant was ergerde ik me kapot aan de serveerster om die reden...

Ik heb inderdaad dezelfde ervaring.... doe mij maar een grietje met een neppe lach en een "how are you" die ze nooit menen in plaats van iemand die je sjaggo zit aan te staren.

En trouwens, in Nederland word je toch ook om de haverklap gevraagd "Hoe is het"?

Tijdens de begrafenis van mijn zwager liep een van zijn collega's rond die mijn schoonzus overal bij hielp, en die vroeg ook "how are you". Brad en ik reageerden allebei automatisch met "good thanks", tot we ons realiseerden dat het a) niet goed ging, en b) dat Mike echt oprecht wilde weten hoe het met ons ging. Dat was wel even heftig.

Hoe is het?

Standaard antwoord: Ja, prima!

In Texas kreeg ik het idee dat het niet echt de bedoeling is om daadwerkelijk antwoord te geven op die vraag. Volgens mij zeiden mensen daar tegen elkáár "How ya doin'" zonder dat één van beiden er antwoord op gaf.

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 08:30 schreef Isegrim het volgende:
In Texas kreeg ik het idee dat het niet echt de bedoeling is om daadwerkelijk antwoord te geven op die vraag. Volgens mij zeiden mensen daar tegen elkáár "How ya doin'" zonder dat één van beiden er antwoord op gaf.

Ja dat ook.

Het is daar zelfs een afkorting geworden: Howdy!

Oh ja, dat is natuurlijk gewoon ervan afgeleid.

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 05:53 schreef maartena het volgende:
Hoe is het?

Standaard antwoord: Ja, prima!

Of het tenenkrommende "alles goed"

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 08:30 schreef Isegrim het volgende:
In Texas kreeg ik het idee dat het niet echt de bedoeling is om daadwerkelijk antwoord te geven op die vraag. Volgens mij zeiden mensen daar tegen elkáár "How ya doin'" zonder dat één van beiden er antwoord op gaf.

Bij Walmart enzo gaan ze ook echt niet op antwoord wachten. Dan is zelfs Good thanks nog te lang.

Die mensen knik ik ook gewoon toe ja.

Die greeters ja. Meest kansloze beroep ooit.

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 18:51 schreef Isegrim het volgende:
Die greeters ja. Meest kansloze beroep ooit.

Ik ben wel heel benieuwd wat hun werkzaamheden nu precies zijn. Ik zie ze altijd staan met een clipboard en zo... en ze groeten mij bijna nooit

Ik ben eigenlijk blij nooit in een Walmart te komen.

Ik heb zo mijn principes..... Aan illegalen-inhurende, middenstanders-vernietigende, homo-hatende, right-wing-religious-steunende bedrijven doe ik niet, al zijn ze nog zo goedkoop.

Ah, maar shop je nog steeds in Target en Best Buy?