OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ingrid, het is ook gewoon moeilijk. En nu met de vakantie is het helemaal moeilijk. Je bent echt geen slechte moeder als je aangeeft dat je het niet makkelijk vindt. Kan je met Kim en Tyler makkelijk naar buiten? Ik merk dat het bij ons gewoon vaak beter gaat als ik met de kinderen naar buiten ga. Job wordt rustig van lopen en vraagt daar tegenwoordig ook zelf om. Misschien geldt dat voor Kim ook? Van ons huis naar de stad toe lopen is ca. een half uur en als het thuis helemaal niet meer lukt dan sleep ik ze gewoon mee. Met Tyler in de buggy kun je samen met Kim misschien ook veel erop uit. Het zijn maar kleine tips en je moet zelf uitvinden wat bij jullie goed werkt, maar ik merk gewoon steeds dat er veel overeenkomsten zijn tussen Job en Kim, dus wellicht werkt het ook bij jullie. Sterkte! 
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Misschien moet je de toekomst, nemen als een autist? Dag voor dag leven. Moment voor moment.
Ik kom van te ver, voor een toekomst.
Mijn ouders kregen 20 jaar geleden een doemscenario, daarna teveel hoop, en daarna (nu) werd het er iets tussenin; een uitgekristalliseerd beeld van een toekomst-per-dag. En dat is in een 24uurs zorg instelling, waar ik/ mijn praatjes niet overschat word(en), waar veiligheid is en waar ik me, waar mogelijk, kan ontplooien. Met mijn huidige medicatie en behandelaars, ben ik in 4 jaar van ''onbehandelbaar'', naar ''leerbaar'' gegaan, met een heftige gebruiksaanwijzing, maar hè, zie me gaan met p_iglet naar een concert (moet nog gebeuren
), met YPPY naar de zoo 
, naar een meeting, etc.
't Kan, gekierd leven!
Ik kom van te ver, voor een toekomst.
Mijn ouders kregen 20 jaar geleden een doemscenario, daarna teveel hoop, en daarna (nu) werd het er iets tussenin; een uitgekristalliseerd beeld van een toekomst-per-dag. En dat is in een 24uurs zorg instelling, waar ik/ mijn praatjes niet overschat word(en), waar veiligheid is en waar ik me, waar mogelijk, kan ontplooien. Met mijn huidige medicatie en behandelaars, ben ik in 4 jaar van ''onbehandelbaar'', naar ''leerbaar'' gegaan, met een heftige gebruiksaanwijzing, maar hè, zie me gaan met p_iglet naar een concert (moet nog gebeuren
), met YPPY naar de zoo , naar een meeting, etc. 't Kan, gekierd leven!
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
oxy, mede door jouw bijdragen hier zie ik de toekomst van onze autistische dochter een stuk rooskleuriger in (dan ik anders misschien zou doen als ik deze diagnose gehoord zou hebben). of ze zelfstandig zal kunnen leven kan ik nog totaal niet voorspellen, maar dat is niet meer 't enige criterium waar ik aan denk. ze heeft enorme talenten op allerlei gebied, en ik hoop vooral heel erg dat ze daar plezier uit zal halen en zich ook verder zal kunnen ontplooien, zonder inderdaad overschat/overvraagd te worden. ik ben wel regelmatig extra bezorgd om haar, vanwege haar kwetsbaarheid. maar aan de andere kant weet ze me ook vaak geweldig te verwonderen met geweldige inzichten en ideeën 
(en hoop ik dus dat ze die sterke kanten ook weet in te zetten in de toekomst)
(en hoop ik dus dat ze die sterke kanten ook weet in te zetten in de toekomst)
in de haak.
Mwana, ik vind het altijd zo goed om te lezen dat Lukas zo op zijn plek zit. En dat je dat ook steeds merkt. Jullie hebben zo de goede keuze gemaakt.
Nou vind ik 'zelfstandig wonen' ook wel een relatief begrip hoor. Als ik dan kijk hoe Oxy woont, met zo'n leuk eigen huisje. Woonkamer, keuken, badkamer, zelfs een trap naar boven. Altijd mensen en begeleiding in de buurt. Dat lijkt me zoveel fijner dan 'zelfstandig' ergens in je eentje, zonder contacten, niemand waar je altijd terecht kunt, onzekerheid, eenzaamheid. Je moet wonen zoals bij je past en ik vind dat 'zelfstandig wonen' zwaar overgewaardeerd wordt als ideaal.
Naar de dierentuin met Oxy was leuk! Ik vond het zo leuk om allemaal nieuws te horen. Ook met autisme kun je zo je goede en sterke kanten hebben, het is alleen zo jammer dat het zo weinig wordt gezien.
Nou vind ik 'zelfstandig wonen' ook wel een relatief begrip hoor. Als ik dan kijk hoe Oxy woont, met zo'n leuk eigen huisje. Woonkamer, keuken, badkamer, zelfs een trap naar boven. Altijd mensen en begeleiding in de buurt. Dat lijkt me zoveel fijner dan 'zelfstandig' ergens in je eentje, zonder contacten, niemand waar je altijd terecht kunt, onzekerheid, eenzaamheid. Je moet wonen zoals bij je past en ik vind dat 'zelfstandig wonen' zwaar overgewaardeerd wordt als ideaal.
Naar de dierentuin met Oxy was leuk! Ik vond het zo leuk om allemaal nieuws te horen. Ook met autisme kun je zo je goede en sterke kanten hebben, het is alleen zo jammer dat het zo weinig wordt gezien.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Voor wat betrfet toekomstbeelden:
Mijn zwager werkt bij een speciale lunchroom waar o.a. ook mensen met autisme aan de slag kunnen. Erg leuk en als je in Amsterdam bent zeker de moeite waard om eens een heerlijk broodje te komen eten.
Mijn zwager werkt bij een speciale lunchroom waar o.a. ook mensen met autisme aan de slag kunnen. Erg leuk en als je in Amsterdam bent zeker de moeite waard om eens een heerlijk broodje te komen eten.
quote:Restaurant Freud is een leer-werkbedrijf waar mensen met een psychiatrische achtergrond werkervaring opdoen en hun talenten benutten. Door te participeren in de organisatie, verantwoordelijk te zijn voor een goed product, en succesvol te zijn, doen ze weer mee in de maatschappij. Zo komen mensen met een psychiatrische achtergrond uit hun isolement. Ze zijn nodig, ze gebruiken hun talenten en ze krijgen waardering. Dat motiveert.
ingrid, ik kan me ook goed voorstellen dat je er wat wanhopig van wordt hoor. ik herken 't ook wel, al is 't bij ons dan net andersom (dus niet de oudste maar de jongste heeft deze stoornis), dat scheelt denk ik wel wat. toch vind ik 't voor haar broer vaak ook best lastig en moet ik af en toe kunst en vliegwerk uithalen om toch 'gewoon' op pad te kunnen of bepaalde dingen redelijk te laten verlopen. het kost gewoon allemaal net wat meer energie, en dat breng ik ook niet altijd op. ik betrap me er ook wel eens op dat ik 't dan bijvoorbeeld makkelijker vind om maar thuis te blijven of om bepaalde situaties te vermijden, gewoon omdat ik geen zin heb in weer allerlei toestanden. maar ja, da's ook niet altijd leuk.
zo zijn we maandagmiddag naar de Parade geweest (reizend theaterfestival). dat had ik ruim van te voren aangekondigd, uitgelegd, alles. maar op 't laatste moment weigerde madammeke. ze kende het nog niet, ik was er vorige jaren wel met zoonlief naar toe geweest maar nog niet met haar. en het was de laatste dag dat we konden gaan dit jaar, dus ik wilde 'm eigenlijk toch benutten en niet weer voor 'veilig thuisblijven' kiezen (want dat is bij ons meestal de makkelijke weg, al wordt ze daar uiteindelijk meestal ook niet alleen maar vrolijk van). dus al m'n overtuigingskracht ingezet en uiteindelijk ronduit omgekocht
en ze is meegegaan. wel heeft mevrouw de hele weg (lopen naar bushalte, hele busrit naar Utrecht, 25 minuten lang) gehuild omdat ze mee moest. 
maar toen we er eenmaal waren vond ze het toch erg leuk en wilde ze zelfs 2x in de zweefmolen, en ook over de andere dingen die we gedaan hebben (een voorstelling gezien en geknutseld/geschilderd) was ze behoorlijk enthousiast. dus ik was heel blij dat we toch gegaan waren, maar ik was wel compleet afgepeigerd na afloop. en 't had ook best niet goed kunnen komen, dat bijdraaien is niet zo heel vanzelfsprekend bij Cato, helaas. voorheen kon ik haar dan nog wel 'gewoon' optillen en meedragen als 't niet meer ging, maar daar is ze inmiddels te groot en zwaar voor. heel lastig, vooral als er allerlei mensen meekijken en luisteren... zo wilde ze gisteren in de trein naar opa & oma per se apart zitten van ons terwijl ik wilde dat ze bij mij en haar broer kwam zitten. een vreselijk drama maakt ze daar dan van, en ze heeft de helft van de reis uit protest op de grond gezeten, onder 't tafeltje van onze zitplaats.
wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen met dit al: ik kan me goed voorstellen dat je er zo moe van wordt af en toe! en ik vind 't ook een hele goede zaak dat jullie er hulp bij krijgen, en dat kim af en toe naar zo'n Boddaertcentrum kan. ik heb toevallig ooit stage gelopen bij zo'n centrum en weet dat dat heel fijn kan zijn voor zowel ouders als kind. 
volhouden, sommige dingen zullen echt makkelijker worden met de tijd, en met ander dingen zul je zelf steeds beter om kunnen gaan. die video-home-training is daar ook vast echt heel behulpzaam bij. succes!
zo zijn we maandagmiddag naar de Parade geweest (reizend theaterfestival). dat had ik ruim van te voren aangekondigd, uitgelegd, alles. maar op 't laatste moment weigerde madammeke. ze kende het nog niet, ik was er vorige jaren wel met zoonlief naar toe geweest maar nog niet met haar. en het was de laatste dag dat we konden gaan dit jaar, dus ik wilde 'm eigenlijk toch benutten en niet weer voor 'veilig thuisblijven' kiezen (want dat is bij ons meestal de makkelijke weg, al wordt ze daar uiteindelijk meestal ook niet alleen maar vrolijk van). dus al m'n overtuigingskracht ingezet en uiteindelijk ronduit omgekocht
en ze is meegegaan. wel heeft mevrouw de hele weg (lopen naar bushalte, hele busrit naar Utrecht, 25 minuten lang) gehuild omdat ze mee moest. maar toen we er eenmaal waren vond ze het toch erg leuk en wilde ze zelfs 2x in de zweefmolen, en ook over de andere dingen die we gedaan hebben (een voorstelling gezien en geknutseld/geschilderd) was ze behoorlijk enthousiast. dus ik was heel blij dat we toch gegaan waren, maar ik was wel compleet afgepeigerd na afloop. en 't had ook best niet goed kunnen komen, dat bijdraaien is niet zo heel vanzelfsprekend bij Cato, helaas. voorheen kon ik haar dan nog wel 'gewoon' optillen en meedragen als 't niet meer ging, maar daar is ze inmiddels te groot en zwaar voor. heel lastig, vooral als er allerlei mensen meekijken en luisteren... zo wilde ze gisteren in de trein naar opa & oma per se apart zitten van ons terwijl ik wilde dat ze bij mij en haar broer kwam zitten. een vreselijk drama maakt ze daar dan van, en ze heeft de helft van de reis uit protest op de grond gezeten, onder 't tafeltje van onze zitplaats. wat ik eigenlijk bedoelde te zeggen met dit al: ik kan me goed voorstellen dat je er zo moe van wordt af en toe!
en ik vind 't ook een hele goede zaak dat jullie er hulp bij krijgen, en dat kim af en toe naar zo'n Boddaertcentrum kan. ik heb toevallig ooit stage gelopen bij zo'n centrum en weet dat dat heel fijn kan zijn voor zowel ouders als kind. volhouden, sommige dingen zullen echt makkelijker worden met de tijd, en met ander dingen zul je zelf steeds beter om kunnen gaan. die video-home-training is daar ook vast echt heel behulpzaam bij. succes!
in de haak.
Trui ook tnx. Naar de winkel gaan is lastig hier. En alleen met Kim naar de stad ook merkte ik. Maar naar Nienoord, dierentuin en zondag Ter Apel wondere wereld gaat dan meestal juist wel goed.
De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker
)
Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.
[ Bericht 2% gewijzigd door _Ingrid_ op 29-07-2010 13:51:33 ]
De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker
)Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.
[ Bericht 2% gewijzigd door _Ingrid_ op 29-07-2010 13:51:33 ]
Ingrid, fijn dat Kim terecht kan bij die instelling. Ik zou alleen niet alles zo duidelijk met naam en toenaam hier neerzetten. En verder wil ik je zeggen dat ik het dapper van je vind dat je hier zo eerlijk bent. Het lijkt me een enorme klus.
Trui.... die Cato, onder het tafeltje...
Troeleke.
Trui.... die Cato, onder het tafeltje...
Troeleke.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ja gemeente vervoer dat ken ik. Dan hebben ze van die busjes of taxi's rondrijden. Wij kregen via de jeugdzorg (de zorgaanbiederquote:Op donderdag 29 juli 2010 11:22 schreef _Ingrid_ het volgende:
Trui ook tnx. Naar de winkel gaan is lastig hier. En alleen met Kim naar de stad ook merkte ik. Maar naar Nienoord, dierentuin en zondag Ter Apel wondere wereld gaat dan meestal juist wel goed.
De orthopedagoog belde net. (ik noem het maar Accare, typt makkelijker
Kim kan 2 weken van ma-vrij naar dagbesteding, waarbij ze ook dingen leren zoals samen spelen en luisteren ed. Intake gesprek krijgen we zsm. Morgen of maandag proberen ze.
Nu is dat minstens een uur fietsen vanaf hier, ws langer. Dat vinden ze erg lang en niet handig.
Er wordt bij de gemeente na gegaan of er via hun vervoer mogelijk is.
Iemand ervaring mee?
Lukt dat niet, dan zal ik wel moeten fietsen.
) een formuliertje om in te vullen. Ingevuld, zij regelden dat verder met de gemeente. Je moet alleen afwachten of het vervoer vergoed wordt vanuit de WMO Maar ja ja heb je en nee kun je krijgen denk ik dan.
As Admiral Grace Hopper once said, “I believe in having an open mind, but not so open that your brains fall out.”
De ortho is de hele dag druk bezig geweest te regelen, maar wist het nog niet.
Ze had het over de verzekering die dat moet vergoeden ofzo. Iig heeft ze nu vakantie en is het over gedragen. Morgen 10.00 hebben we intakegesprek al.
Ze had het over de verzekering die dat moet vergoeden ofzo. Iig heeft ze nu vakantie en is het over gedragen. Morgen 10.00 hebben we intakegesprek al.
Intake hebben we dus gehad. Kim gaat iig de komende 2 weken naar de dagbehandeling. ma-vrij van 9.00 - 15.00
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!
Fijn Ingrid , hardstikke goed nieuws.
En hopelijk kom jij dan ook even tot rust de komende weken. Ook niet onbelangrijk natuurlijk.
, hardstikke goed nieuws.En hopelijk kom jij dan ook even tot rust de komende weken. Ook niet onbelangrijk natuurlijk.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Waah stroomversnelling Ingrid 
Ik hoop dat ze het er fijn heeft en jullie een beetje aan jezelf toekomen!
Ik hoop dat ze het er fijn heeft en jullie een beetje aan jezelf toekomen!
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Heerlijk voor jullie Ingrid even twee weken wat rust in huis en niet onbelangrijk wat structuur voor Kim dat geeft haar ook meer duidelijkheid en dus rust.quote:
Intake hebben we dus gehad. Kim gaat iig de komende 2 weken naar de dagbehandeling. ma-vrij van 9.00 - 15.00
Ik kreeg net een telefoontje dat onder voorbehoud de taxi is gelukt. Dan wordt ze om 8.30 opgehaald en om 15.00 weer naar huis gebracht.
Tis een aparte constructie, want normaal is het verblijf daar meer in maanden dan weken.
Maar tis gelukt met hun verzekering dat Kim dus in de regeling mee mag.
Als het niet anders kon, ging ik wel fietsen natuurlijk. Maar een uur heen en een uur terug is toch best veel. Dus dat scheelt weer!
As Admiral Grace Hopper once said, “I believe in having an open mind, but not so open that your brains fall out.”
Wat heerlijk om te lezen dat het in het land van zorg, toch soms (heel soms) wel snel en voorspoedig kan gaan. voor Kim en voor jou wat extra rust Ingrid.
voor Kim en voor jou wat extra rust Ingrid.
Dank jullie wel!
Heel fijn van de ortho, die voelde zich er niet goed bij. En heeft rond gebeld en ook het vervoer aangekaart.
Heel fijn van de ortho, die voelde zich er niet goed bij. En heeft rond gebeld en ook het vervoer aangekaart.
Nou, Kim is nu ongeveer aangekomen. Raar hoor, je kind in een taxi zetten en zelf er niet bij in stappen.
Ze vond het volgens mij wel spannend aan haar gezicht te zien. Maar deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Ze vond het volgens mij wel spannend aan haar gezicht te zien. Maar deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Ik vind het wel erg dapper van Kim hoor. Hopelijk heeft ze het vandaag erg naar haar zin daar.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Wat dapper zeg van Kim! Ik hoop dat het ze het vandaag heel erg naar haar zin heeft en dat jullie hierdoor allemaal een beetje tot rust kunnen komen!
Ik hoop het ook en denk het wel. Ze vond het iig leuk met de rondleiding. Ze heeft haar sneeuwwitje pop mee, tekenspul en een fifi boekje. Ze hebben daar in het huisje niet heel veel speelgoed voor Kims leeftijd. Ze zouden in een algemene speelkamer kijken wat ze daar kan lenen. En zo heeft ze wat vertrouwds mee. Een een "handleiding" heb ik erbij gedaan.
Voor welke leeftijd hebben ze dan wel speelgoed? Komt ze niet bij leeftijdsgenoten?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
