R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hey allemaal, ik ben nieuw op het forum, ik zit met een soort van probleem en ik ben benieuwd hoe andere hierover denken, of helemaal mooi ; iemand tips heeft. Ik probeer het zo kort mogelijk te houden.. als je halverwege afhaakt omdat het te lang is, al het begrip.
Ik heb een jaar geleden een meisje (R) ontmoet waar ik verliefd op ben geworden, nog steeds, en niet zo'n beetje ook. Ze is geweldig, puur, lief en erg charmant. Maar omdat ze nogal gewild is, dacht ik niet een kans te maken. Door gemeenschappelijke vrienden uiteindelijk lang met haar kunnen praten, waar een vonk over is gesprongen, en we hebben elkaar hierna vaak gezien, veel gelachen en gepraat. Ik heb haar verteld dat ik verliefd op haar ben, en ze reageerde nogal paniekerig. Ze zei dat ze niks voor mij was,ze leek nogal verdrietig erom, ik snapte er niks van. Later gepraat met haar beste vriendin en ze vertelde me dat R (het meisje) een hele moeilijke jeugd heeft gehad. Sexueel misbruikt toen ze kind was, en door haar eerste liefde gedwongen tot seks. Ik ben hier natuurlijk erg van geschrokken, had het ook niet verwacht omdat ze zo vrolijk en spontaan is. Ook vertelde haar vriendin me dat ze eetstoornissen gehad heeft, waar ze vanaf is gekomen met therapie. Ik heb met R gepraat, haar duidelijk gemaakt dat ik heel erg gek op haar ben, met haar wilt zijn. En zo kregen we een relatie, die we nu nog hebben. Ze is dus echt geweldig, en het doet me verdriet om te zien hoe moeilijk ze het heeft met haarzelf. Laag zelfbeeld ect. De eerste maanden van onze relatie heb ik haar niet eens aangeraakt, ik wou het voorzichtig aanpakken. Het probleem is.. ze heeft nogal wat sexuele problemen. Zo kan ze niet geheel naakt zijn, weet ik dat ze erg veel moeite heeft om sex en liefde te linken, ze zich vaak vernederend en misbruikt voelt. Ik wil haar deze gevoelens niet geven, en ik voel me gewoon schuldig omdat ik een man ben, sexueel ben. Ik wil haar helemaal, haar vertrouwen, haar lichaam. Ik durf hier niet over te beginnen met haar, omdat ze het al zo zwaar heeft met zichzelf. Ik wil graag met haar in therapie, maar hoe zeg ik dat ? Ik wil haar vertrouwen niet beschadigen.. Bovendien praat ze heel moeilijk over sex, of haar jeugd.
Ik wil haar niet het idee geven dat ze niet goed genoeg is, wat moet ik doen?
Ik heb een jaar geleden een meisje (R) ontmoet waar ik verliefd op ben geworden, nog steeds, en niet zo'n beetje ook. Ze is geweldig, puur, lief en erg charmant. Maar omdat ze nogal gewild is, dacht ik niet een kans te maken. Door gemeenschappelijke vrienden uiteindelijk lang met haar kunnen praten, waar een vonk over is gesprongen, en we hebben elkaar hierna vaak gezien, veel gelachen en gepraat. Ik heb haar verteld dat ik verliefd op haar ben, en ze reageerde nogal paniekerig. Ze zei dat ze niks voor mij was,ze leek nogal verdrietig erom, ik snapte er niks van. Later gepraat met haar beste vriendin en ze vertelde me dat R (het meisje) een hele moeilijke jeugd heeft gehad. Sexueel misbruikt toen ze kind was, en door haar eerste liefde gedwongen tot seks. Ik ben hier natuurlijk erg van geschrokken, had het ook niet verwacht omdat ze zo vrolijk en spontaan is. Ook vertelde haar vriendin me dat ze eetstoornissen gehad heeft, waar ze vanaf is gekomen met therapie. Ik heb met R gepraat, haar duidelijk gemaakt dat ik heel erg gek op haar ben, met haar wilt zijn. En zo kregen we een relatie, die we nu nog hebben. Ze is dus echt geweldig, en het doet me verdriet om te zien hoe moeilijk ze het heeft met haarzelf. Laag zelfbeeld ect. De eerste maanden van onze relatie heb ik haar niet eens aangeraakt, ik wou het voorzichtig aanpakken. Het probleem is.. ze heeft nogal wat sexuele problemen. Zo kan ze niet geheel naakt zijn, weet ik dat ze erg veel moeite heeft om sex en liefde te linken, ze zich vaak vernederend en misbruikt voelt. Ik wil haar deze gevoelens niet geven, en ik voel me gewoon schuldig omdat ik een man ben, sexueel ben. Ik wil haar helemaal, haar vertrouwen, haar lichaam. Ik durf hier niet over te beginnen met haar, omdat ze het al zo zwaar heeft met zichzelf. Ik wil graag met haar in therapie, maar hoe zeg ik dat ? Ik wil haar vertrouwen niet beschadigen.. Bovendien praat ze heel moeilijk over sex, of haar jeugd.
Ik wil haar niet het idee geven dat ze niet goed genoeg is, wat moet ik doen?
Ermee leren leven, aangezien ze naar alle waarschijnlijkheid alle mogelijke soorten therapie al heeft gehad.
Lullig als het klinkt zal jij waarschijnlijk niet de reddende engel zijn die haar van al die problemen afhelpt.
Wat voor mij erg helpt om iemand te geloven die zegt dat ik / mn lichaam / wat ik doe goed is is als diegene specifiek is. Als je alleen maar steeds heel algemeen herhaalt van 'ik hou gewoon van je' en 'je bent gewoon mooi' enzo, dan wordt het zo'n dooddoener. Als je juist een specifiek compliment geeft, weet ik veel, dat je die blonde haartjes op haar armen zo lief vindt, dan laat je zien dat je echt hebt gekeken en iets echt mooi vindt. Dat is veel moeilijker niet te geloven vind ik.
Zo te lezen heeft ze aardig wat flinke psychische problemen en die problemen raken jou ook omdat je haar partner bent. Ik denk dat je dit alleen kan oplossen (als het al op te lossen is) door professionele hulp te zoeken waarin je als partner ook participeert.
Misschien moet je eens bellen met stichting korrelatie. Deze stichting kan je helpen bij welke instanties jullie het beste terecht kunnen en hebben een luisterend oor. Vertrouwen, aandacht en openheid is het belankrijkste om verder te komen en je moet er zeker van zijn dat je voor haar en jullie relatie wil gaan.
sterkte.
Misschien moet je eens bellen met stichting korrelatie. Deze stichting kan je helpen bij welke instanties jullie het beste terecht kunnen en hebben een luisterend oor. Vertrouwen, aandacht en openheid is het belankrijkste om verder te komen en je moet er zeker van zijn dat je voor haar en jullie relatie wil gaan.
sterkte.
Umm ik ben zelf in zo'n situatie juist degene die behoorlijk beschadigd is geweest, en nadat ik hem vertelde wat er gebeurd was , was die jongen zelf ook gewoon bang dat ik hem zo zou zien als soort dader ofzo.
In begin juist veel miscommunicaties gehad, omdat hij nogal introvert is en ik het ook kan zijn naar iemand waar ik om geef.
Het is nu 3 jaar verder en beetje bij beetje openen we naar elkaar toe en geven elkaar de ruimte.
Ik denk dat je ook verder moet kijken dan haar problemen.
Ook heeft ze veel meegemaakt , ze is meer dan haar problemen. Doe het rustig aan en neem de tijd voor elkaar dat scheelt zo veel.
In begin juist veel miscommunicaties gehad, omdat hij nogal introvert is en ik het ook kan zijn naar iemand waar ik om geef.
Het is nu 3 jaar verder en beetje bij beetje openen we naar elkaar toe en geven elkaar de ruimte.
Ik denk dat je ook verder moet kijken dan haar problemen.
Ook heeft ze veel meegemaakt , ze is meer dan haar problemen. Doe het rustig aan en neem de tijd voor elkaar dat scheelt zo veel.
TS, je bent het mooi, maar je wilt gewoon neuken.
Probeer het heel rustig aan te doen, verder een paar vragen:
Hoe ver mag je gaan van haar? Samen slapen, samen naakt zijn onder de dekens, aanraken?
Hoe lang heb je een relatie en hoe lang probeer je dit al met haar?
Krijg je het gevoel haar vertrouwen langzaam te winnen of wordt ze juist steeds angstiger?
Probeer het heel rustig aan te doen, verder een paar vragen:
Hoe ver mag je gaan van haar? Samen slapen, samen naakt zijn onder de dekens, aanraken?
Hoe lang heb je een relatie en hoe lang probeer je dit al met haar?
Krijg je het gevoel haar vertrouwen langzaam te winnen of wordt ze juist steeds angstiger?
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Ik ga niet meer een relatie aan met dat soort meiden. Kost mij veel teveel energie, en of het ooit opgelost wordt, weet je niet.
quote:Op donderdag 8 juli 2010 18:40 schreef VinceD het volgende:
Hey allemaal, ik ben nieuw op het forum, ik zit met een soort van probleem en ik ben benieuwd hoe andere hierover denken, of helemaal mooi ; iemand tips heeft. Ik probeer het zo kort mogelijk te houden.. als je halverwege afhaakt omdat het te lang is, al het begrip.
Ik heb een jaar geleden een meisje (R) ontmoet waar ik verliefd op ben geworden, nog steeds, en niet zo'n beetje ook. Ze is geweldig, puur, lief en erg charmant. Maar omdat ze nogal gewild is, dacht ik niet een kans te maken. Door gemeenschappelijke vrienden uiteindelijk lang met haar kunnen praten, waar een vonk over is gesprongen, en we hebben elkaar hierna vaak gezien, veel gelachen en gepraat. Ik heb haar verteld dat ik verliefd op haar ben, en ze reageerde nogal paniekerig. Ze zei dat ze niks voor mij was,ze leek nogal verdrietig erom, ik snapte er niks van. Later gepraat met haar beste vriendin en ze vertelde me dat R (het meisje) een hele moeilijke jeugd heeft gehad. Sexueel misbruikt toen ze kind was, en door haar eerste liefde gedwongen tot seks. Ik ben hier natuurlijk erg van geschrokken, had het ook niet verwacht omdat ze zo vrolijk en spontaan is. Ook vertelde haar vriendin me dat ze eetstoornissen gehad heeft, waar ze vanaf is gekomen met therapie. Ik heb met R gepraat, haar duidelijk gemaakt dat ik heel erg gek op haar ben, met haar wilt zijn. En zo kregen we een relatie, die we nu nog hebben. Ze is dus echt geweldig, en het doet me verdriet om te zien hoe moeilijk ze het heeft met haarzelf. Laag zelfbeeld ect. De eerste maanden van onze relatie heb ik haar niet eens aangeraakt, ik wou het voorzichtig aanpakken. Het probleem is.. ze heeft nogal wat sexuele problemen. Zo kan ze niet geheel naakt zijn, weet ik dat ze erg veel moeite heeft om sex en liefde te linken, ze zich vaak vernederend en misbruikt voelt. Ik wil haar deze gevoelens niet geven, en ik voel me gewoon schuldig omdat ik een man ben, sexueel ben. Ik wil haar helemaal, haar vertrouwen, haar lichaam. Ik durf hier niet over te beginnen met haar, omdat ze het al zo zwaar heeft met zichzelf. Ik wil graag met haar in therapie, maar hoe zeg ik dat ? Ik wil haar vertrouwen niet beschadigen.. Bovendien praat ze heel moeilijk over sex, of haar jeugd.
Ik wil haar niet het idee geven dat ze niet goed genoeg is, wat moet ik doen?
ik spreek uit ervaring als ik zeg breng haar naar een therapie.
ik herken veel van mezelf in haar en ik ben bezig met therapie om alles achter me te laten en door te gaan met mijn leven. ik zit momenteel ook in een relatie en klinkt misschien wel raar maar nadat ik een keer aangerand ben ben ik ook bang voor mijn eigen vriend. (schat van een man hoor) maar ik durf geen sex te hebben of er ook maar aan te denken. dit gaat nu beter door de therapie maar je vriendin moet er wel zelf voor openstaan om een therapie te volgen.
ik hoop dat alles opgelost word maar zorg dat je er altijd voor haar bent dat vind ze fijn en ze waardeert dat ondanks dat ze je dat niet laat zien of voelen
Ik ken verschillende dames, die als meisje zijn misbruikt of verkracht.
Ze moesten door een moeilijke tijd heen, maar ze zijn er allemaal overheen gekomen.
Ze moesten door een moeilijke tijd heen, maar ze zijn er allemaal overheen gekomen.
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Dus als je een leuk meisje ziet en je weet van haar dat ze vroeger misbruikt is wil je het niet meer? Wat dan als je 't van te voren niet weet, je later voor haar valt en ze verteld je haar verleden, laat je haar dan ook zitten?quote:Op vrijdag 9 juli 2010 07:05 schreef stbabylon het volgende:
Ik ga niet meer een relatie aan met dat soort meiden. Kost mij veel teveel energie, en of het ooit opgelost wordt, weet je niet.
No offence.
waarom denk je dat?quote:Op donderdag 8 juli 2010 19:41 schreef Tem het volgende:
Ik denk dat je dit alleen kan oplossen (als het al op te lossen is) door professionele hulp te zoeken waarin je als partner ook participeert.
van wat ik gelezen heb is de partner nu juist geen 'deel' van haar problemen ... het zal zeker hun relatie hinderen, maar volgens mij is er nu juist weinig dat de partner daaraan kan bijdragen, omdat het vooral ontstaan is door factoren die juist buiten hem staan.
in zulk een situatie heeft 'therapie' waaraan hij zou deelnemen meestal helemaal geen zin, anders dan dat het 'bezigheidstherapie' is.
persoonlijk zou ik de TS juist aanraden sterk op te passen niet zelf ook verknoopt te geraken in dat 'hulpverleners-circuit' en 'therapie-verlenen'. En zn relatie daarop te gaan baseren.
Natuurlijk kan het zéker belangrijk zijn dat je partner dat wél volgt en zoekt naar waar dat zin heeft (alhoewel ik ook in haar geval vind dat je als 'patient' altijd kritisch moet zijn of bepaalde therapieen je ook daadwerkelijk 'helpen' en niet nog meer in de rol van een 'pleeg-geval' doen sluipen).
Maar volgens mij is een van de dingen waar je héél sterk vor moet oppassen is om van je emotionele relatie een soort van 'verpleger-patient'-verhouding te maken
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Nee, maar als je iemand die duidelijk niet toe is aan een relatie gaat guildtrippen tot een relatie dan is het wachten tot de bom barst en het eindigt in één groot tranendal voor iedereen. Van wat ik hier zo lees, heeft ze nog een tijdje te gaan voor ze weer helemaal op d'r gemak is met zichzelf. Als je haar gaat 'dwingen' om met je in therapie te gaan (omdat jij haar zo leuk vind en wil dat alles goedkomt), kan het zomaar dat je haar gevoelens van minderwaardigheid alleen maar extra aanwakkert.
Het komt er uiteindelijk op neer dat jij wil en zij niet. Daar doe je niks aan, haar aan jouw kant van de streep krijgen gaat je alleen maar een hoop tijd, energie en verdriet kosten.
Mijn ervaring is dat hoe dichter je erop zit, des te minder het gaat werken. Juist in een relatie moet niet een zodanige eenrichtingsafhankelijkheid bestaan. Als je al iets doet anders dan het erbij laten, dan zou ik vooral niks doen, het z'n beloop laten en je schikken in het feit dat een relatie met haar beperkingen heeft (en waarschijnlijk zal houden). Je kan alleen jezelf veranderen, niet iemand anders.
Het komt er uiteindelijk op neer dat jij wil en zij niet. Daar doe je niks aan, haar aan jouw kant van de streep krijgen gaat je alleen maar een hoop tijd, energie en verdriet kosten.
Mijn ervaring is dat hoe dichter je erop zit, des te minder het gaat werken. Juist in een relatie moet niet een zodanige eenrichtingsafhankelijkheid bestaan. Als je al iets doet anders dan het erbij laten, dan zou ik vooral niks doen, het z'n beloop laten en je schikken in het feit dat een relatie met haar beperkingen heeft (en waarschijnlijk zal houden). Je kan alleen jezelf veranderen, niet iemand anders.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
De makkelijkste en snelste manier om haar te helpen is om haar te laten mediteren.
Het beste is denk ik om haar hier een cursus in te laten volgen. Twee partijen die dit doen zijn Vipassana en Art of Living. Vipassana heb ik alleen verhalen over gehoord, Art of Living ken ik uit persoonlijke ervaring en kan ik zeer sterk aanbevelen.
Het beste is denk ik om haar hier een cursus in te laten volgen. Twee partijen die dit doen zijn Vipassana en Art of Living. Vipassana heb ik alleen verhalen over gehoord, Art of Living ken ik uit persoonlijke ervaring en kan ik zeer sterk aanbevelen.
One cannot make an omelette without
breaking eggs -- but it is amazing how
many eggs one can break without making
a decent omelette.
breaking eggs -- but it is amazing how
many eggs one can break without making
a decent omelette.
Lijkt me toch dat je het er met haar over moet hebben, hoe moeilijk dat misschien ook is. Natuurlijk brengt het heel veel schaamte met zich mee, maar het lijkt mij fijner is om met je partner over zoiets te praten dan met een therapeut - kan overigens ook per persoon verschillen hoor, aangezien therapie haar wel heeft 'afgeholpen' van haar eetstoornis. Ben zelf gewoon niet zo weg van therapieën, maar hoop dat zij er wel degelijk baat bij heeft.
Sowieso lijkt het me een goed plan zo'n gesprek voorzichtig te beginnen, meteen zeggen van; 'ik vind dat je in therapie moet' - hoe lief het ook bedoeld is - zal wel niet door haar op diezelfde manier ontvangen worden.
Sowieso lijkt het me een goed plan zo'n gesprek voorzichtig te beginnen, meteen zeggen van; 'ik vind dat je in therapie moet' - hoe lief het ook bedoeld is - zal wel niet door haar op diezelfde manier ontvangen worden.
Dat ben ik niet met je eens. Juist omdat je dan als partner in een hulpverleningrol valt en dat dat een hele grote druk op de relatie brengt.quote:Op vrijdag 9 juli 2010 14:34 schreef GekruldeMondhoek het volgende:
Lijkt me toch dat je het er met haar over moet hebben, hoe moeilijk dat misschien ook is. Natuurlijk brengt het heel veel schaamte met zich mee, maar het lijkt mij fijner is om met je partner over zoiets te praten dan met een therapeut - kan overigens ook per persoon verschillen hoor, aangezien therapie haar wel heeft 'afgeholpen' van haar eetstoornis. Ben zelf gewoon niet zo weg van therapieën, maar hoop dat zij er wel degelijk baat bij heeft.
Sowieso lijkt het me een goed plan zo'n gesprek voorzichtig te beginnen, meteen zeggen van; 'ik vind dat je in therapie moet' - hoe lief het ook bedoeld is - zal wel niet door haar op diezelfde manier ontvangen worden.
Ze moet juist apart los van hem naar hulpverlening voor het verwerken ervan.
Bij was het juist dat hij over dat soort dingen niet praatte en verder keek dan mijn problemen wat wel hielp.
Het is een probleem wat gedeeltelijk bij hem komt omdat dat toch bepaalde houdingen en dingen sexverwant zijn , maar juist door er met hem veel te over praten kan het oud zeer boven halen en dat zij haar oud zeer op hem gaat projecteren en daar zit je niet op te wachten.
In zo'n situatie heeft ze meer behoefte aan iemand die buiten de situatie zit en haar tips kan geven over hoe ze kan handelen en dat kan iemand die zelf er te persoonlijk bij betrokken is doordat die een relatie heeft niet.
Je bent erg lief, je kan wel gewoon met haar praten hoor. Uiteindelijk moet ze het wel zelf doen en dat lukt wel als je wil, weet ik uit ervaring. Hoe moeilijk het is, het slijt en in het nu leven is veel beter als int verleden. Sterkte samen, ze heeft aan jou precies een goeie
o ja, therapie hielp mij geen flikker vooruit. Integendeel. dan zit je daar, heb je een goeie dag, dan moet je ineens terug alles beginnen oprakelen. Gans mijn dag naar de kl-te. Daar had ik dus niets aan
Heb wel veel gelezen en van me af geschreven
o ja, therapie hielp mij geen flikker vooruit. Integendeel. dan zit je daar, heb je een goeie dag, dan moet je ineens terug alles beginnen oprakelen. Gans mijn dag naar de kl-te. Daar had ik dus niets aan
Heb wel veel gelezen en van me af geschreven
quote:Op vrijdag 9 juli 2010 11:09 schreef jantco het volgende:
Ik ken verschillende dames, die als meisje zijn misbruikt of verkracht.
Ze moesten door een moeilijke tijd heen, maar ze zijn er allemaal overheen gekomen.
er is leven na het misbruik hoor. Er zijn, hoe lullig dat ook klinkt, nog altijd mensen slechter af (kindsoldaten, haiti..) Ik hou niet van zelfmedelijden dus dat hielp ook en ik wou ook geen medelijden.
Bij mij droeg het juist bij aan het versterken van de band, het is ook een groot stuk vertrouwen wat het van je vraagt. Bij Jeugdzorg en andere therapeutische weet-ik-het moest ik gedwongen alles binnen no-time eruit gooien, met details en al. Zoiets maakt je eerder nog meer kapot dan dat het je helpt, juist omdat het zo dringend aanvoelt en je die therapeuten niet kent - ondanks dat ze vast wel zullen weten waar ze mee bezig zijn.quote:Op vrijdag 9 juli 2010 15:22 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Dat ben ik niet met je eens. Juist omdat je dan als partner in een hulpverleningrol valt en dat dat een hele grote druk op de relatie brengt.
Ze moet juist apart los van hem naar hulpverlening voor het verwerken ervan.
Bij was het juist dat hij over dat soort dingen niet praatte en verder keek dan mijn problemen wat wel hielp.
Het is een probleem wat gedeeltelijk bij hem komt omdat dat toch bepaalde houdingen en dingen sexverwant zijn , maar juist door er met hem veel te over praten kan het oud zeer boven halen en dat zij haar oud zeer op hem gaat projecteren en daar zit je niet op te wachten.
In zo'n situatie heeft ze meer behoefte aan iemand die buiten de situatie zit en haar tips kan geven over hoe ze kan handelen en dat kan iemand die zelf er te persoonlijk bij betrokken is doordat die een relatie heeft niet.
Bovendien kun je niet beweren waar zij het meeste behoefte aan heeft, dat zal ze toch echt zelf moeten beslissen. Toch kan ik het wel begrijpen als mensen het toch fijner vinden zoiets met een therapeut te bespreken, maar ik heb het altijd gehaat en wellicht een trauma van.
Ik schop hem toch over naar R&P. Hoewel TS vooral bezig is met de seksualiteitsbeleving gaat dit natuurlijk veel dieper en verder dan alleen dat. R&P is wat breder
Never regret anything, beacuse one time it was exaclty what you wanted.
Op donderdag 29 mei 2014 01:52 schreef Tamashii het volgende:
Aan Ado vraagt iedereen toestemmming
Op donderdag 29 mei 2014 01:52 schreef Tamashii het volgende:
Aan Ado vraagt iedereen toestemmming
Met alle respect, maar met een meid die zoveel heeft meegemaakt valt meestal bijna niet te leven. Altijd weer komen die problemen bovendrijven en op de stomste momenten.
Is dat op TS z'n vriendin gericht of op meiden die zijn misbruikt in het algemeen?quote:Op vrijdag 9 juli 2010 16:27 schreef J0kkebr0k het volgende:
Met alle respect, maar met een meid die zoveel heeft meegemaakt valt meestal bijna niet te leven. Altijd weer komen die problemen bovendrijven en op de stomste momenten.
Niet specifiek op zijn vriendin of op meiden die zijn misbruikt. Eerder op meiden die iets naars of meerdere nare dingen hebben meegemaakt.quote:Op vrijdag 9 juli 2010 16:28 schreef GekruldeMondhoek het volgende:
[..]
Is dat op TS z'n vriendin gericht of op meiden die zijn misbruikt in het algemeen?
@TS: Weet je zeker dat het waar is, wat wordt beweerd? Ik ken namelijk verhalen waarvan later is gebleken dat het kletspraat was.
Misschien is ze bang om voor de eerste keer sex te hebben.
Disclaimer: Ik beweer niet dat ze lult hoor... ik zie het alleen als reële optie. Hoe oud zijn jullie?
Ik ben het ermee oneens. Het houdt je dan wel degelijk vaak en lang bezig, al helemaal als het recent gebeurd is, daar geef ik je gelijk in, maar het is - bij mij, in ieder geval - niet dat ik er vaak plots aan herinnerd word. Bovendien is het ook niet niets, zoiets kan je gehele persoonlijkheid, leven en de levens van anderen veranderen.quote:Op vrijdag 9 juli 2010 16:33 schreef J0kkebr0k het volgende:
[..]
Niet specifiek op zijn vriendin of op meiden die zijn misbruikt. Eerder op meiden die iets naars of meerdere nare dingen hebben meegemaakt.
@TS: Weet je zeker dat het waar is, wat wordt beweerd? Ik ken namelijk verhalen waarvan later is gebleken dat het kletspraat was.
Misschien is ze bang om voor de eerste keer sex te hebben.
Disclaimer: Ik beweer niet dat ze lult hoor... ik zie het alleen als reële optie. Hoe oud zijn jullie?
Vandaar ook je 'meestal' in de wat eerdere post - neem ik aan?
Dat klopt helemaalquote:Op vrijdag 9 juli 2010 16:37 schreef GekruldeMondhoek het volgende:
[..]
Ik ben het ermee oneens. Het houdt je dan wel degelijk vaak en lang bezig, al helemaal als het recent gebeurd is, daar geef ik je gelijk in, maar het is - bij mij, in ieder geval - niet dat ik er vaak plots aan herinnerd word. Bovendien is het ook niet niets, zoiets kan je gehele persoonlijkheid, leven en de levens van anderen veranderen.
Vandaar ook je 'meestal' in de wat eerdere post - neem ik aan?
|
|
