Goed bezigquote:Op maandag 28 juni 2010 19:04 schreef Erik38 het volgende:
Hey iedereen,
bedankt nogmaals voor de goede, serieuze reacties.
Deze middag ben ik met mn vriendin in gesprek geweest en we hebben heel wat afgejankt kan ik wel zeggen.
Heb verteld mijn beweegredenen en natuurlijk kwam het niet als een verrassing, al blijft het dus zo dat ze me niet kwijt wil, maar ze snapt wat ik zeg. Ook zij wil niet meer ongelukkig zijn of ongelukkiger worden.
We zijn tot een voorlopige conclusie gekomen , dat ik me eerst maar eens ga inschrijven voor een woning
maar dat we er geen haast verhaal van maken, in de zin van dat ik hier blijf wonen tot ik een fatsoenlijk
uitzicht heb. We willen beide niet met ruzie uit elkaar. Natuurlijk moet dit allemaal nog blijken in de praktijk
maar we gunnen elkaar absoluut het beste wat we er van kunnen maken.
Om sommige reacties te nuanceren, het is uiteraard mijn bedoeling om dit goed af te handelen.
Ik heb nog liever dat ik er zelf slechter van word dan zij, ik doe haar al pijn genoeg.
Bedankt voor de steun en raad zover, we gaan hier een moeilijke tijd tegemoet maar hopelijk met als resultaat een gelukkiger bestaan voor iedereen.
Ik houd jullie op de hoogte.
Thnx
Prima, maar laat haar niet over je heen lopen. Omdat je van haar houdt (vast nog wel een deel van je) en jij eigenlijk degene bent die er mee komt is het heel nobel om jezelf op te offeren, maar elkaar het beste gunnen komt dus van twee kanten, hè! Zodra alles opeens van jouw kant blijkt te komen moet je even nadenken en beslissen of het bovenstaande nog wel de beste optie is.quote:Op maandag 28 juni 2010 19:04 schreef Erik38 het volgende:
Ik heb nog liever dat ik er zelf slechter van word dan zij, ik doe haar al pijn genoeg.
Absoluut! Als je diep ongelukkig bent in je relatie en denkt dat het ook nooit meer goed kan komen, dan is uit elkaar gaan de enige eerlijke optie.quote:Op maandag 28 juni 2010 20:33 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Goed bezigIk vind dat je het ook heel netjes doet. Kunnen velen een voorbeeld aan nemen.
Ik lees die pogingen nergens. Wel dat TS kampt met depressies.quote:Op maandag 28 juni 2010 18:40 schreef Cappy het volgende:
[..]
Ik weet dat ik voor hem spreek, maar als je 6 jaar ongelukkig bent ( naar zijn zeggen ) geloof je dan niet dat je wel pogingen gedaan hebt ? Enige wat hij nog kan doen is het omgooien en hopen dat er een andere combinatie, mogelijk is.
Gaf eerder aan apart wonen, maar vaak is dat uitstel van executie ( been there done that.. 2 keer in 1 relatie ). Wat kan hij nog anders ?
quote:Op zondag 27 juni 2010 04:22 schreef Erik38 het volgende:
Echter heb ik altijd gelogen tegen elke psycholoog en mezelf
quote:Op zondag 27 juni 2010 04:22 schreef Erik38 het volgende:
Hoi lezer(s)
Ik ben een man van 38, en heb 16 jaar een vaste relatie, niet getrouwd. Ik heb zelf geen kinderen, maar zij had al 2 kids, en die hebben wij samen met haar ex, de vader van de kinderen, in een co-ouderschap opgevoed.
Mijn vriendin is 5 jaar ouder dan ik. Nu ging alles de 1e 10 jaar prima, niets te klagen buiten het feit om dat geeneen mens perfect is en elke relatie of vriendschap wel eens botst. Gewoon, het was goed. Nu sinds 6 jaar ben ik langzaamaan in een depressie achtige staat gekomen, met een enorm dieptepunt zo'n 4 jaar terug. Alle psychologen gehad etc, alle problemen als werk, verleden, ouders etc besproken.(het is nooit gediagnostiseerd als depressie maar als onbegrepen stoornis met depressieve kenmerken)
Echter heb ik altijd gelogen tegen elke psycholoog en mezelf 'dat ik me tegelijk niet meer prettig voelde in mijn relatie want ik wilde niet dat het daar aan lag. ik heb altijd zo graag gewild dat het goed zou zijn in mn relatie, toen ik voor mezelf ging merken dat het gevoel weg-ging, heb ik me daar zo tegen verzet en mezelf daar volledig in verloren en alles en iedereen daardoor ongelukkiger gemaakt en dat is 180 graden verwijderd van wat ik voor iedereen gewild heb. Dit gaat dus al 6 jaar zo en ben met piekjes en dalen nog steeds onveranderd ongelukkig. Mijn vriendin en ik hebben dit al regelmatig besproken want dat verberg je natuurlijk geen 6 jaar. We hebben verder nooit ruzie, er is nooit geweld en we hebben het goed in de zin van geborgenheid e.d. , alleen ik lijk al heel lang niet meer voor mijn vriendin warm te lopen ofzo. Sex bijv is nagenoeg onmogelijk ik vermijdt het want ik kan niet het meer met haar. Terwijl ik wel degelijk interesse heb in sex op zich, ik bedoel ben niet door mn depressie verschijnselen van lust ontdaan. Maar er is geen enkel gevoel meer in die zin voor haar. Alleen ik houd wel van haar en zal dat ook heel mijn leven doen ze is echt een goed mens die van mij houdt en me altijd steunt. Maar ik ben nu op het punt dat ik het wel zo zat ben, dat ik de relatie wil verbreken want niemand wordt hier dus gelukkiger van. Ik kan me goed voelen bijv als ik op een feestje ben ofzo waar zij toevallig niet mee is, dan leef ik weer wat op, en krijg alle klachten weer terug zogauw ik thuis kom.
En het wordt steeds erger de laatste weken, ik knal zowat uit elkaar van pijn, schuld, medelijden, zelfmedelijden noem maar op het is niet te harden.
Ik ben nog niet zo volledig geweest in mn verhaal als ik zou willen maar dan wordt het bericht echt te lang.
Ik ben min of meer tot de conclusie dat ik het beste uit de relatie kan stappen, zou ik hier nu echt goed aan doen ? want geloof me dit is niet zoiets van ineens de kriebels krijgen en iets anders willen ,dit is al 6 jaar heel ,heel erg verschrikkelijk voor mij, en mn vriendin en gezin, en zij wil mij niet kwijt want ze houd van me en kan nog wel voelen wat ik niet meer voel. En dat neem ik dus ook mee in mn overwegingen , ik wil haar geen pijn doen, maar dat vind ik dan ook weer dubbel want ik doe haar zo ook pijn door niet de man te zijn die ik kan zijn, en geweest ben. En zij krijgt dus ook niet de affectie die ze eigenlijk wel verdient.
Extra vervelend is dat de kids inmiddels geen kids meer zijn maar 2 nagenoeg volwassen kerels en de oudste gaat binnekort op zichzelf, en ik wil haar ook niet in een gat zien vallen, maar ik wil zelf niet meer zo verder. Ook al betekent dat weggaan en mn leven op mn 38e opnieuw moeten aanvangen, waar ik feitelijk tegenop zie.
Alle raad of meningen zijn welkom
Bedankt voor de interesse.
Groetjes, Erik
quote:Op dinsdag 29 juni 2010 02:30 schreef Erik38 het volgende:
Hopelijk ben je geen psycholoog dan is het eind ook wel zoek
Wat fijn dat jij niet in de geestelijke gezondheidszorg zit.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 02:26 schreef Stefan het volgende:
[..]
Dit nog eens gelezen te hebben is dit mijn diagnose.
Ik lees vooral dat je het heerlijk vindt te zwelgen in zelfmedelijden en je het heerlijk vindt allerlei instanties af te gaan. Je wilt geen genezing, je wilt zielig gevonden worden en begrip krijgen, met je oneerlijke bullshitantwoorden aan psychologen en aan je partner. En maar excuses verzinnen niet weg te gaan of beter te worden. Grow up of ga weg bij je vriendin, die heeft recht op een eerlijke relatie.
quote:Op dinsdag 29 juni 2010 02:26 schreef Stefan het volgende:
[..]
Dit nog eens gelezen te hebben is dit mijn diagnose.
Ik lees vooral dat je het heerlijk vindt te zwelgen in zelfmedelijden en je het heerlijk vindt allerlei instanties af te gaan. Je wilt geen genezing, je wilt zielig gevonden worden en begrip krijgen, met je oneerlijke bullshitantwoorden aan psychologen en aan je partner. En maar excuses verzinnen niet weg te gaan of beter te worden. Grow up of ga weg bij je vriendin, die heeft recht op een eerlijke relatie.
I beg to differ!quote:Op dinsdag 29 juni 2010 02:34 schreef Stefan het volgende:
Even voor de duidelijkheid, je zit op FOK!, niemand is hier psycholoog.
quote:NB: Graag alleen kusknufkroel reacties
Wens jou en je vriendin heel veel sterkte toe. Want het is niet makkelijk, na 16 jaar ben je aardig met elkaar vergroeid lijkt mij.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 02:07 schreef Erik38 het volgende:
@Stali
In kan me vinden in wat jij zegt en idd lees je ook meer over het resultaat zoals het nu is als over het werken aan de oplossing.
Toch is dit zeker geen geval 'en nu de relatie op de schop' om zo proberen mezelf beter te gaan voelen.
We hebben al vaak geprobeerd, en gepraat en weer geprobeerd, proberen leuke dingen te doen, samen een hond gekocht(lol), weekje weg, nog meer praten etc, daar ga ik nu verder geen betoog over houden maar in de jaren blijkt keer op keer dat het heel heel moeilijk is om er nog iets leuks van te maken. We verzanden elke keer in dezelfde 'onvolledigheid' of hoe je t wil noemen.
De reden dat ik dit hier neerpen kwam voort uit het al zo lang geprobeerd te hebben en nu een punt te hebben bereikt dat het gewoon niet meer gaat. Ik ben het stadium van samen oplossen wel voorbij in de zin van ik geloof niet meer in een oplossing die nog komt die wel al niet geprobeerd hebben.Ik zou niet weten hoe ik deze relatie nog moet redden en na ons gesprek van vandaag blijkt dat zij ook niet meer weet hoe, of we moeten vrede nemen met hoe het nu is. En dat is welbekeken niet meer te doen voor geen 1 betrokken partij.
Maar kan me wel heel goed voorstellen dat je dit schrijft hoor. Ik zou willen dat ik niet voor deze keuze kwam te staan maar helaas
Nu je dan toch de kogel door de kerk heb gejaagd is het misschien een beter idee om actief naar andere woonruimte te zoeken en het niet te lang te laten duren zodat je vriendin het idee kan krijgen dat je niet van plan bent om te gaan. Zij heeft hier nl. niet om gevraagd dus als je zegt te gaan, maak dan ook dat je gaat.quote:Op maandag 28 juni 2010 19:04 schreef Erik38 het volgende:
We zijn tot een voorlopige conclusie gekomen , dat ik me eerst maar eens ga inschrijven voor een woning
maar dat we er geen haast verhaal van maken, in de zin van dat ik hier blijf wonen tot ik een fatsoenlijk
uitzicht heb.
Want? Vraagt hij daar zelf om dan?quote:Op dinsdag 29 juni 2010 10:12 schreef Maanvis het volgende:
Misschien kunnen we in R&P een policy maken dat topiquestarters in hun openingspost vermelden welke reacties gewenst zijn? Dan weten we dat ook, en treedt er geen onmin op.
Bijv:
[..]
quote:
Het scheelt wel dat TS het al veel eerder heeft aangegeven aan vrouwlief. Dus voor haar is het ook niets nieuws. Dus blijkbaar vond ze het wel ok tot dusver.quote:Op dinsdag 29 juni 2010 10:54 schreef Stefan het volgende:
[..]
Op FOK! hebben we ook automonteurs en hoewel het handig kan zijn om te vragen waar een rammelend geluid onder je motorkap vandaan komt ga ik daarna toch liever naar een garage.
TS heeft een probleem en ik geef mijn mening. Als hij professionele hulp wil moet hij naar het riag, als hij medeleven wil gaat hij naar het VIVA-forum. Ik snap best dat er mensen zijn die even hun hart willen luchten maar mensen die en hun pshychiater en hun relatie steeds voorliegen en maar niet beter willen worden, daar heb ik geen goed woord voor over. Daarom, of verander en wees eerlijk of maak het uit en sleep anderen niet mee in je leugens.
quote:Op dinsdag 29 juni 2010 10:58 schreef 1299 het volgende:
[..]
Het scheelt wel dat TS het al veel eerder heeft aangegeven aan vrouwlief. Dus voor haar is het ook niets nieuws. Dus blijkbaar vond ze het wel ok tot dusver.
Misschien is TS helemaal niet zo zeker dat ie bij haar weg wil, en houdt hij daarom bepaalde dingen voor zichzelf?quote:Op dinsdag 29 juni 2010 11:00 schreef Stefan het volgende:
[..]
Ze weet dat ie ongelukkig is. Maar niet dat hij tegen haar liegt.
quote:Op dinsdag 29 juni 2010 11:03 schreef Disorder het volgende:
[..]
Misschien is TS helemaal niet zo zeker dat ie bij haar weg wil, en houdt hij daarom bepaalde dingen voor zichzelf?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |