Vandaag had ik een tussenuur. Niks bijzonders want dat gebeurd wel vaker. In het begin van dat tussenuur was ik met nog een paar naar de Dirk geweest om even wat te kanen en te drinken te komen. Toen ik terug kwam van de Dirk had ik nog een kleine 20 minuten. Tegen de tijd dat ik op school terug kwam was het eten en het drinken alweer op trouwens.
Dan voel ik het: ik moet naar het toilet... Ik ga naar een toilet toe in de buitenste ring, omdat het daar lekker rustig was en die meestal het schoonste was. Ik ga lekker zitten, pak mijn geschiedenisboek en wacht tot het komt. Heerlijk! Het was echt lekker rustig. Als ik diep in gedachten ben over de Tweede Wereldoorlog hoor ik dat er iemand naar binnen loopt. Kut, daar ging mijn rust... Maar goed, het was nog altijd wel lekker rustig. Ik hoor veel gestommel en vraag me af wat er aan de hand is. Na een minuut of 2 komt het gerommel steeds dichter bij en wordt er aan de deur van het WC-hokje waarin ik zit getrokken en op gebonkt. 'Hallo, zit daar iemand?' hoor ik. Ik antwoordt dat ik daar zit en dat ik bezig ben. 'Je moet even opschieten, ik wil schoonmaken.' Toen voelde ik me erg opgejaagd. Maar ja, ik blijf rustig zitten en doe mijn ding. En steeds weer bonkt de vrouw, dat kon ik horen aan haar stem, op mijn deur als teken dat ik op moet schieten.
Als ik klaar ben en mijn geschiedenisboek weer in mijn tas heb gedaan, de wc heb schoongemaakt en even een beetje deodorant heb gespoten in het hokje ga ik naar buiten. Ik zie een Marokkaanse/Turkse vrouw met een hoofddoekje en een boos gezicht. 'Volgende keer jij wel even opschieten.' zegt ze. 'Dat zal ik zelf wel bepalen!' antwoord ik.
Ik loop rustig de wc uit. Op de klok zie ik dat ik langer dan een kwartier op de wc heb gezeten.
Klacht: gestoord worden door een Fatima op het toilet op school...