Het grote babietjes topic (6-12 maanden) deel 30

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 12:31 schreef Claudia_x het volgende:
Pff, vervelend zijn die momenten, hè Icantrix? Kan het misschien zo zijn dat hij nog wat van slag is door jullie vakantie? Ivan wilde net na zijn fruithapje alweer niet in de box, hij huilde om de stofzuiger en in de wipstoel kon ik hem maar moeilijk tevreden houden. Ik heb hem maar een keer extra naar bed gedaan en nu ligt hij te slapen. Komt niet helemaal lekker uit met de voedingen, maar hij was gewoon ongebruikelijk ontevreden.

Echt he? voor jou ook, ik vind dat echt zo moeilijk af en toe.. En wat het extra moeilijk maakt is dat ik ook al heel moe ben van die gebroken nachten, Stef zal best oppikken dat ik er ook gestressed van raak. Ik zocht net zijn papfles en kon 'm gewoon NIET vinden, dus heb mijn lief een boze mail en een boze voicemail gestuurd omdat de papfles toch zó vreselijk kwijt was, en hij had 'm opgeruimd enzo... Dus toen stond hij gewoon op de gebruikelijke plek en ik heb er serieus 4 keer overheen gekeken

Is Ivan ook zo moe? Misschien is dat het dan inderdaad wel, jullie zijn ook net terug, toch?

Trix, wat vervelend... hopelijk kan ie nu even lekker doorslapen en wat inhalen. Succes bij de fysio!
Groof, rot dat S. nu ook ziek is...

Minke slaapt standaard in een slaapzak (zonder mouwen), die is veel te bewegelijk in bed... En alleen romper met lange of soms korte mouwen er onder. Ligt een beetje aan de temperatuur... Ze kan overigens prima draaien (doet ze meteen zodra ze het bedje raakt...) in dat ding. Eerst op haar zij en dan ergens in de nacht draait ze op haar buikje. Zo slaapt ze het lekkerst... en kan ze ;s ochtends direct een goed gesprek met de knuffels beginnen...

Waar kun je trouwens een beetje dunne, simpele slaapzakjes krijgen (voor niet te veel geld)... we hebben er 1 gekregen tijdens de kraamtijd en die is nu voor de zomer echt ideaal... maar we hebben er maar 1 en hij wordt langzaamaan te kort. Dus nu wil ik nog zoiets, maar we weten niet meer van wie we hem gekregen hebben of waar ie vandaan komt (geen labeltje erin). 't Is gewoon dun katoen/badstof-achtig iets..

Incantrix, had je laatst deze tip van ik dacht Groof nog meegekregen? Lekker slapen zonder huilen
Ik heb het boek ook besteld (nog niet gelezen echter).

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 12:41 schreef Lijnloos het volgende:
Trix, wat vervelend... hopelijk kan ie nu even lekker doorslapen en wat inhalen. Succes bij de fysio!
Groof, rot dat S. nu ook ziek is...

Minke slaapt standaard in een slaapzak (zonder mouwen), die is veel te bewegelijk in bed... En alleen romper met lange of soms korte mouwen er onder. Ligt een beetje aan de temperatuur... Ze kan overigens prima draaien (doet ze meteen zodra ze het bedje raakt...) in dat ding. Eerst op haar zij en dan ergens in de nacht draait ze op haar buikje. Zo slaapt ze het lekkerst... en kan ze ;s ochtends direct een goed gesprek met de knuffels beginnen...

Waar kun je trouwens een beetje dunne, simpele slaapzakjes krijgen (voor niet te veel geld)... we hebben er 1 gekregen tijdens de kraamtijd en die is nu voor de zomer echt ideaal... maar we hebben er maar 1 en hij wordt langzaamaan te kort. Dus nu wil ik nog zoiets, maar we weten niet meer van wie we hem gekregen hebben of waar ie vandaan komt (geen labeltje erin). 't Is gewoon dun katoen/badstof-achtig iets..

Gewoon bij de prenatal... V&D ... of HEMA

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 12:41 schreef Xenia het volgende:
Incantrix, had je laatst deze tip van ik dacht Groof nog meegekregen? Lekker slapen zonder huilen
Ik heb het boek ook besteld (nog niet gelezen echter).

Ik heb de inleiding gelezen en de auteur speelt lekker in op schuldgevoelens. Net alsof baby's uren huilen als je ze laat huilen en je ze per definitie een trauma meegeeft. Ik kan er erg slecht tegen als er zo op je schuldgevoel wordt ingespeeld.

Ik laat haar sowieso nooit huilen, nog geen minuut, dus inspelen op schuldgevoel is mij niet opgevallen en gaat bij mij ook niet op. Ik ben wel erg benieuwd wat de oplossing(en) van het niet willen slapen volgens het boek zijn.

Ik ben ook benieuwd naar die oplossingen, maar ik laat Ivan wel huilen en moet me als ik die inleiding mag geloven een egoïst voelen die zich van haar ouderlijke taken kwijt.

Ik vind het vooral heel flauw om 'huilen' op een hoop te gooien. Ik weet van Ivan precies wat 'mopperend huilen' en 'hysterisch huilen' is, en daartussenin zit nog een brede schakering aan huiltjes. Ik zou hem nooit hysterisch laten huilen, maar mopperen hoort er gewoon bij. En soms klinkt hij 's nachts ineens heel hysterisch maar is dat heel snel voorbij en lijkt hij eigenlijk helemaal niet wakker te zijn geworden. De nuance is soms behoorlijk zoek bij auteurs die willen verdienen aan ouderlijke wanhoop.

Trial and error hoort gewoon bij het ouderschap, wat mij betreft. Je probeert eens wat, soms werkt het wel, soms werkt het niet, en als het niet werkt doe je het niet meer. 'Emotionele verwaarlozing' en 'afstandelijk ouderschap' zijn termen die wel heel ver gaan. Ik ken vooral ouders die dingen uitproberen en blijven hanteren als het werkt en goed voelt. Een kind kotsend van het huilen in bed laten liggen doet niemand, of zo'n ouder moet serieuze problemen hebben.

Dat gevoel bekroop mij ook bij dat boek Claudia! Nu laat ik Isabeau ook niet huilen, maar dat is vooral omdat ze zonder uitzondering altijd hysterisch wordt als ik dat probeer. Zou ze een mopperhuiltje kennen, dan zou ik haar mooi even laten mopperen!

Sowieso kan ik me ergeren aan de manier waarop ingespeeld wordt op de wanhoop van ouders met kinderen die slecht slapen. Een voorbeeld; op de verpakking van pyjamapapjes staat een vredig slapende baby met de tekst 'lekker doorslapen'. Reken maar dat je daar gevoelig voor bent als je al nachten maar 3 a 4 uurtjes slaapt.

Kan ik me best over opwinden. (misschien nog wel het meest over het feit dat ik er intrap)

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 12:41 schreef Xenia het volgende:
Incantrix, had je laatst deze tip van ik dacht Groof nog meegekregen? Lekker slapen zonder huilen
Ik heb het boek ook besteld (nog niet gelezen echter).

It wasn't me . Ik heb nog geen enkel ouderschapsboek gelezen en het gaat er hier over het algemeen heel vredig en relaxed aan toe .

Ja, 't is een hele industrie! Over het algemeen lees ik dat soort boeken met plezier omdat ik eruit pik wat ik zelf kan gebruiken. Maar ik vind het heel lastig om een auteur serieus te nemen als ik dit soort inleidingen lees.

Op een of andere manier staan er altijd de ervaringsverhalen in die goed uitkomen. Ik heb Ivan één keer een uur en een kwartier laten huilen (waarbij ik hem tussendoor steeds getroost heb) om hem van de speen af te wennen. Ik ben er dolblij mee dat ik dat heb gedaan, maar dat soort verhalen lees je in zo'n boek niet. En andersom lees je in een boek over 'controlled crying' niet dat er baby's zijn die urenlang blijven huilen en door een verandering in hun ritme (vakantie, ziekte) terug bij af zijn waardoor het voor die ouders slopend is om wéér zo'n 'laten huilen'-ronde in te gaan. Dan luidt het verwijt dat ouders het niet goed hebben gedaan of geen uithoudingsvermogen en geduld hebben en het ze ontbreekt aan consistentie.

Kinderen verschillen, ouders verschillen, en je kiest gewoon wat het beste bij je gezinnetje past. En soms moet je je bij dingen neerleggen en is dat juist het lastigste om te doen.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 14:54 schreef Groofsken het volgende:

[..]

It wasn't me . Ik heb nog geen enkel ouderschapsboek gelezen en het gaat er hier over het algemeen heel vredig en relaxed aan toe .

Ik vond het al niks voor jou!

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 14:55 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik vond het al niks voor jou!

Wij hebben Minke in de afgelopen 6 maanden 2 keer laten huilen bij het slapen gaan. Beide keren na 15 minuten troosten (ze was ook niet echt hysterisch of zo) en ging daarna lekker slapen. De eerste keer was echt niet heel makkelijk, maar wierp duidelijke vruchten af. De 2e keer wilde ze niet slapen maar huilen omdat ze haar ritme compleet kwijt was door een behoorlijke buiikloop... Sinds die keren is het slapen echt een eitje... we doen haar de slaapzak aan, leggen haar in bed met haar slaapknuffel en ze grijpt die vast, rolt op haar zij en weg is ze Waar dan ook, op haar eigen kamertje, bij opa's en oma's thuis in het campingbedje, maakt niet uit. Slaapzak en knuffel zijn heilig bij ons!

Ik merk trouwens dat mensen die ik niet van internet ken over het algemeen veel nonchalanter met het ouderschap omgaan. Afgelopen week vroeg iemand aan me waarom we niet de Mont Ventoux met de fiets hebben beklommen met Ivan in de 'draagzak'. Ik was echt met stomheid geslagen.

Daarvoor hebben mensen tegen me gezegd dat ik maar moest stoppen met de borstvoeding want daarmee hield je je kind maar onnodig lang afhankelijk en bovendien werd je lichaam er lelijk van. En ook heb ik gehoord dat ik Ivan maar met een maand of 3 vast aan de bijvoeding moest doen zodat hij flink aan zou komen. En dit kwam van mensen die hogeropgeleid zijn, in het wetenschappelijk onderwijs werken en... gespecialiseerd zijn in de ontwikkeling van kinderen.

Haha Claudia .

_{En toch is soms wat nonchalanter denk ik wel wat meer ontspannen dan wat ik soms hier lees, en dat kan denk ik best goed zijn .}

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 15:09 schreef Claudia_x het volgende:
Ik merk trouwens dat mensen die ik niet van internet ken over het algemeen veel nonchalanter met het ouderschap omgaan. Afgelopen week vroeg iemand aan me waarom we niet de Mont Ventoux met de fiets hebben beklommen met Ivan in de 'draagzak'. Ik was echt met stomheid geslagen.

Daarvoor hebben mensen tegen me gezegd dat ik maar moest stoppen met de borstvoeding want daarmee hield je je kind maar onnodig lang afhankelijk en bovendien werd je lichaam er lelijk van. En ook heb ik gehoord dat ik Ivan maar met een maand of 3 vast aan de bijvoeding moest doen zodat hij flink aan zou komen. En dit kwam van mensen die hogeropgeleid zijn, in het wetenschappelijk onderwijs werken en... gespecialiseerd zijn in de ontwikkeling van kinderen.

Da's wel heel bar en boos!

Ik heb wel rare adviezen gekregen m.b.t. het flesweigeren van Isabeau, maar zo bont heeft mijn omgeving het niet gemaakt. Ga je er tegenin of laat je het voor wat het is als iemand zoiets zegt?

Het gevoel bekruipt me hier wel eens dat je echt een heel slecht persoon bent als je je kind wel laat huilen. Nou dan ben ik maar een slechte moeder, ik heb zowel Meike als Lars weleens laten huilen, en heb nu de meest makkelijke kids met slapen.

Controlled crying hebben wij een week of 3 geleden ook toegepast. Stef wilde ineens niet meer slapen en zijn huilen was, ja, ik weet niet, wij hadden allebei het gevoel dat hij zijn grenzen aan het verkennen was en dat nu het moment was gekomen om niet meer op elk huiltje te reageren. Het heeft op dat moment gewerkt als een gek, na 2 avonden ging hij gewoon slapen, wel met iets klagerigs dat je huilen zou kunnen noemen, maar als hij écht huilt is dat toch echt een heel ander verhaal. Over de zeik laten gaan zou ik nooit willen, maar in situaties zoals vanmiddag probeer ik ook uit of het werkt om hem even te laten mopperen met af en toe een troostmoment. Toen dat niet werkte heb ik hem snel weer uit bed gehaald, ik kan er helemaal niet tegen als hij heel verdrietig is. Wel thnx voor de tip, Xenia, ik ga eens kijken! Ik denk dat je ook best tips uit boeken kunt halen die op bepaalde punten niet helemaal stroken met 'jouw' opvoedwijze

Qua opvoedkundige 'tips' heb ik op dit moment vooral te stellen met mijn moeder, _{ik word om eerlijk te zijn een beetje moe van haar}. Ze is er op de één of andere manier enórm op gebrand om Stef suiker te geven en als dat niet van mij mag vind ze dat hij 'al' zeven maanden is en dat het maar raar is dat hij dat niet mag. Hij wíl het immers toch? Waar ze die kennis vandaan haalt is me sowieso al een godsraadsel, maar als hij laat blijken wijn te willen ga ik dat toch ook niet geven omdat hij dat wil?

Karin, ik denk dat het te maken heeft met 'de manier van huilen'. Als Thijs in de klaagmodus zit, laat ik hem rustig klagen. Maar heeft hij een pijnhuil, of is hij overstuur, dan laat ik hem echt niet huilen!

Oh ik wil ook niet zeggen dat het daardoor komt dat mijn kindjes makkelijk slapen.
Maar het komt hier altijd zo over als: als je je kind laat huilen....dan ben je pas gemeen ofzo.
en "dat zou ik echt NOOOOOOOOOOOOOOIT doen, mijn kind laten huilen", alsof het de ergste misdaad ooit is