*HGVWT* 'Het Grote Vraag Wiggahlipz Topic' *HGVWT*

Kan dit reageren ook zonder wensen?

Groetjes en de wens van de afwezigheid van wensen.

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 18:29 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Beste JAM.

Bedankt voor je vraag. Een dergelijke vraag als deze valt niet met chirurgische precisie te beantwoorden zonder toelichting van de setting. Wanneer er een stijgende lijn te ontdekken valt in het proces van informatie accumulatie kan ik de sleutel tot het openen van het slot van het gevangen intellect in bezit krijgen en mijn kunde het karwei laten ondernemen.

Groetjes en de wens van harmonie,

wiggahlipz

Beste wiggahlipz (ik schrijf het nu zonder hoofdletter omdat je dat zelf ook niet doet,- is dat gepast?)

Sta me toe te citeren uit mijn eigen korte samenvatting. Dit is hoe ik mij scène één in zeer globale lijnen voorstel:

Dirk heeft de goesting Julia in haar kut te neuken en naar oud-Hollands gebruik geschiedt dit allen in de keuken. Juist als hij haar slipje onder haar Martin Brillesque zomerrokje vandaan heeft getrokken en haar op het aanrecht heeft geplaatst – Q. pats, boem, wat gebeurt er nu? A. een ongelukkige sameloop van omstandigheden – glijdt zij uit en valt ze pardoes met haar jonge meisjesderrière in de wasbak alwaar ze vast komt te zitten. In eerste instantie noopt dit tot enige hilariteit maar wanneer blijkt dat zelfs de grootste inspanningen (zo probeert Dirk haar eerst aan haar armen uit de wasbak te trekken, en zo nog wat van die onzin) funest zijn, verandert de sfeer al snel van een melig-geilige naar een geagiteerde zaadloosheid. Er volgt een ruzie over een onderwerp dat geen enkele samenhang heeft met het wasbakincident, zoals dat nu eenmaal gaat met wijven, en Dirk vertrekt,- maar niet, omdat Dirk nu eenmaal een jongen is met het hart op de goede plaats, zonder haar van een kopje koffie en een tijdschrift te voorzien en haar wat aan te kleden.

Scène twee begint met de thuiskomt van haar echtgenoot en om dat karakter wat invulling te geven,- het moet een melige loser worden, leek het me goed hem een mopje te laten vertellen, de clou achterwege latende (net als de clou komt loopt hij de keuken binnen en ziet hij daar zijn vrouw in de wasbak zitten). Het mopje is als volgt (hier niet gebracht zoals ik de mop daadwerkelijk zou vertellen):

Twee oude joden zitten in het park,- hele oude joden. De ene jood zegt tegen de andere jood: 'Jij kan nooit raden hoe oud ik ben.'
'Natuurlijk kan ik dat wel.', aldus de andere jood.
'Ik wed met jou tien euro dat jij niet raadt hoe oud ik ben.'
'Okay, maar dan moet je me wel helpen.'
'Okay.'
'Sta op.'
De oude jood staat op.
'Okay, laat nu je broek zakken.'
'Ik ben daar gek, ik ga toch niet midden in het park m'n broek laten zakken?'
'Kom op, tien euro man.'
De oude jood laat zijn broek zakken.
'Okay, laat je onderbroek nu ook zakken.'
'Ik ben daar helemaal mesjogge!'
'Twintig euro dan!'
De oude jood laat zijn onderbroek zakken en trekt hiermee behoorlijk wat bekijks.
'Okay, nu moet je vooroverbuigen en twee vingers in je anus steken.'
'Ik ben daar helemaal van de wilde ratten bezeken!'
'Vijftig euro,- wat, honderd!'
De oude jood buigt voorover en steek twee vingers in zijn anus. Dit trekt nu zoveel bekijks dat besloten wordt de politie te informeren die al rap arriveren en de oude jood arresteren op verdenking van schennispleging. Juist als hij wordt afgevoerd roept de andere jood hem na: 'Je bent tweeënnegentig!'
'Hoe weet je dat?', roept hij terug.
'Vent, dat heb je me gisteren nog verteld!'

Nu, is dat mopje nu ongepast omdat het a) over joden gaat b) over vingers in anussen gaat c) misbruik maakt van het geheugen van ouderen?

Ik hoop dat ik erin geslaagd ben de setting voldoende toe te lichten, opdat er een stijgende lijn in het proces van informatie-acccumulatie te ontdekken valt en je de sleutel tot het openen van het slot van het gevangen intellect in bezit hebt gekregen en je kunde het karwei ondernemen zal laten kunnen.

Bij voorbaat dank, nogmaals, leuk dat je dit topic hebt geopend!

JAM.

[ Bericht 0% gewijzigd door JAM op 28-05-2010 02:45:50 ]

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 18:33 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Hallo herzberg,

Bedankt voor je inbreng. Graag zie ik de tweede keer wel een persoonlijke aanzegging voor affirmatie

Groetjes en de wens van affirmatie,

wiggahlipz.

Geachte Heer Wiggah Lipz,

U wenst mij uw affirmatie toe? Dat waardeer ik zeer.

Mijn opmerking was niet gesteld als (jegens u gerichte) vraag, maar blijkbaar heeft u deze wel als reactiebehoevend opgevat. Als u dit topic als uw intellectueel eigendom beschouwd, bied ik bij deze mijn excuses aan voor de interruptie. U moet weten, ik heb nooit enige schoolopleiding gehad. Ik ben zogezegd een ongeletterde boer. Wat zinsinterpretatie betreft kom ik vaak niet verder dan het ontleden van afzonderlijke woorden. Waarschijnlijk is de daadwerkelijke (esoterische) duiding van uw woorden mij ontgaan.

Overigens waardeer ik uw illuminerende werkzaamheden ten zeerste. Van een meester als u enige graankorrels mee te mogen pikken is een grote eer. Heeft u overigens kennis genomen van mijn twee gedichten in het gedichten topic? Het tweede vers mag u als mijn aanzegging beschouwen.


Hoogachtend,

Herman H. Herzberg


Trouwens, bent u een katten of een honden mens? Of ben u dat station reeds gepasseerd en doet u het liever met ezeltjes?

quote:

Op donderdag 27 mei 2010 18:22 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Beste wesp40.

Deze vraag graag iets concreter brieven, zonder aanwijzer is het chirurgisch richten van mijn kennis een lastige taak.


Groetjes en de wens van harmonie,

wiggahlipz

Qué?

Ga terug naar de school een leer eens fatsoenlijk Nederlands voordat je hier een of andere wijze uit probeert te hangen.

En nee dit is geen vraag.

[ Bericht 7% gewijzigd door wesp40 op 27-05-2010 20:41:11 ]

Beste wiggahlipz,

Ligt het nu aan mij, of is er nog geen antwoord gegeven op mijn laatste vraag?

Alvast bedankt,

JAM.

Een, wat oudere, aannemer, zat met z'n knieën op de panlatten van z'n pas gebouwde huis. Trots keek hij omlaag en zag het prachtige bouwsel met z'n degelijke muren, eigenhandig opgemetseld en voorzien van een goed hechtende cementlaag en afgewerkt met een keurige voeg. Alles had hij eigenhandig gedaan en daar was hij met recht trots op. Nu legde hij de laatste hand aan het dak en vleide de prachtige dakpannen trapsgewijs op elkaar en zette sommigen vast met een panhaak om het geheel een betrouwbare functie te geven.
De volgende pan, die hij in het gareel wilde leggen, weigerde hardnekkig om zich te voegen bij de andere pannen. Hij was niet te plaatsen in de functie waarvoor hij geschapen was en de aannemer vond het niet verstandig om deze pan deze belangrijke functie toe te vertrouwen derhalve deze pan iets was misvormd. Geen normale pan. Eentje die, als het ware, tegendraads was. Eentje die niet paste bij de rest. Eentje die niet met het hoge niveau van de andere pannen kon wedijveren. Deze dakpan pretendeerde wel een dakpan te zijn maar was nog minder dan een baksteen. Een misvormde baksteen kon je tenminste nog wel gewoon gebruiken in een muur.
Normaal gesproken zou de aannemer de dakpan zonder na te denken over z'n linker schouder met een zwaai in de puincontainer hebben gegooid maar nu hield iets hem tegen. Deze pan heeft nog wel een functie, dacht de aannemer en bracht de pan zorgvuldig via z'n driedelige ladder naar beneden en bracht hem naar z'n vrouw.
De aannemer zei tegen z'n vrouw: "Schat, deze pan moet ook een steentje bijdragen aan het geheel, dus doe er wat mee. Ik kan hem niet gebruiken maar ik vind dat je moet kijken naar wat iets kan en niet naar wat het niet kan . . . "

Uren later zaten de aannemer en z'n vrouw te genieten van hun nieuwe woning. Trots keek de aannemer langs de gevel via de regenpijp omhoog naar de dakgoot en van de dakgoot over het glanzende pannendak naar de strakke nok. "Het is maar goed dat ik die ene pan niet heb geplaatst" mijmerde hij: "Hij zou alleen maar de regelmaat hebben verstoord . . . "

Zijn vrouw zei niets en keek vol trots naar haar creatie bij de voordeur. Daar hing hij, de afgekeurde dakpan. Op het zelfde niveau als de bakstenen. Hij droeg niet bij aan de stevigheid van het huis maar hij hing er een beetje bij. Opzich wel grappig maar je hebt er geen fuck aan.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2010 12:11 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Hallo JAM.

Ik probeer mijn antwoord te illustreren. Hierdoor is mijn respons net wat langzamer dan normaal.
Deze kleine adaptie maak ik om zo een groter gehoor te kunnen scheppen en als bijgevolg meer kennis
te kunnen waaieren over de ( ook leek) lezers van het TTK forum.

Groetjes en de wens van een goede illustratie verduidelijking,

wiggahlipz

Ha die wiggahlipz,

Dat kan ik natuurlijk alleen maar toejuichen. Dank voor de opheldering en neem vooral je tijd.

Alvast bedankt,

JAM.

quote:

Op zaterdag 29 mei 2010 21:12 schreef wiggahlipz het volgende:

[..]

Hallo JAM,

Bedankt voor je reactie.

Groetjes en de wens van een lekker blokje jonge kaas bij de wijn,

wiggahlipz

Hallo wiggahlipz,

Dank voor je snelle antwoord. Nu je, zal het vast vriendelijke bedoelen, maar ik kan jonge kaas noch wijn uitstaan. Ik ben meer een man van bier en nootjes, hoe platvloers dat ook moge zijn. Een pot voetbal en eens goed gepijpt worden en m'n dag kan niet meer stuk. Ik dacht het je even te laten weten in afwachting van het geillustreerde antwoord op die vraag over dat jodenmopje (waarvan nog maar te bezien valt of we het wel bij de jodenmopjes moeten indelen). Nu ik zo aan dacht te moge nemen dat jij wel iemand van de jonge kaas en wijn bent, wens ik je het volgende: een lekker blokje jonge kaas bij de wijn.

Tot snel,

JAM.

Niet eens grappig.