Ja, vele honden hebben een "herdershondtrauma"

Vaak noemen de baasjes het "spelen". Maar voor een hondje met het formaat als die van mij is dit geen spelen meer. Als er ineens uit het niets een kerel van 3 meter groot en 200 kilo met grof geweld op mij duikt, dan hou ik daar ook een trauma van over. En het wonderlijke van dit typische Duitse/ Hollandse/ Mechelse Herdergedrag is dat ze zoiets nooit bij een hond van eigen formaat of groter doen. Dan lopen ze met een boogje eromheen en doen net alsof ze die hond niet zien......
Dat weglopen (andere kant oplopen) doe ik ook weleens met mijn hondje (als hij bv weg wil lopen omdat'ie een herdershond aan ziet komen

), maar bij een pup is dat best eng. Je weet niet of zijn angst voor de hond groter is dan zijn angst om jou kwijt te raken en of hij dan weet waar hij naartoe moet. Mijn hondje loopt dan gewoon door de bosjes met een omweg, maar ik weet niet of een pup dat al zal doen.
Het was ook gek van de week. Ik had heel die hond niet gezien, er liepen mensen in en uit dat huis om een auto in te laden en toen ik omkeek omdat hondje niet meer mee liep lag'ie op zijn rug onder een andere hond. Jammer wel, want voor de Witte Herdershonden (Zwitserse herdershonden) was hij nou juist niet bang. Er lopen er een aantal op de hei en ze zijn meestal wat gereserveerd en teruggetrokken, ze bemoeien zich meestal niet zo met andere honden, fijne honden met sociaal gedrag (net zoals Tervuerense Herdershonden of Groenendaelers). Dit was ook geen rasechte, hij (of zij) had op de rug allemaal zwart/grijze spikkels. Misschien een kruising Witte herder/ Mechelse of Hollandse Herder...?