Hoe gaat het met ons? #7

karin en mikoxx, ik ga nog op jullie reageren vanavond, eerst zo naar het postkantoor.

Oxy, ik zie het een beetje anders dan de anderen. Normaal zou ik zeggen dat je zeker aangifte moet doen, alleen vind ik het bij jou wat anders. Ik weet niet precies wat er is gebeurd, en ik weet ook niet of aangifte de oplossing is. Doordat bij mensen met autisme persoonlijke grenzen (de persoonlijke cirkel) vaak veel kleiner is, kan het zijn dat iets wat voor mij hooguit even lastig is, voor iemand met autisme heel veel grenzen over gaat. Een agent kijkt dan in de grote regeltjesboeken, ziet dat het niet in een hokje past, en is zo klaar. En begrijpt niet dat het voor degene die het overkomt verschrikkelijk is. En of je dan een mannelijke of vrouwelijk agente treft, ik denk dat het nog veel belangrijker is dat zo iemand verstand heeft van autisme, daarmee om kan gaan en dan nog zal deze persoon misschien weinig kunnen, door de regels.

Ik zeg niet dat je geen aangifte moet doen, maar wel dat het goed is om er over na te denken of het voor jou de oplossing is.
Vanuit de begeleiding vind ik dat er zeker iets moet gebeuren. Degene die dit heeft gedaan, moet zeker weten dat het fout is en niet kan. Ik denk dat de begeleiding dan beter voor een 'straf' kan zorgen dan de politie.

Oxy, ik hoop dat je er goed over kunt praten met mensen om je heen. Ik weet dat je er goed over na kunt denken en als je na het denken iets besluit, dan is dat jouw beslissing.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 16:26 schreef YPPY het volgende:
Een agent kijkt dan in de grote regeltjesboeken, ziet dat het niet in een hokje past, en is zo klaar. En begrijpt niet dat het voor degene die het overkomt verschrikkelijk is. En of je dan een mannelijke of vrouwelijk agente treft, ik denk dat het nog veel belangrijker is dat zo iemand verstand heeft van autisme, daarmee om kan gaan en dan nog zal deze persoon misschien weinig kunnen, door de regels.

Ik heb geen ervaring met Nederland, maar hier, tijdens mijn cursus bij een crisislijn geleerd, en naar een politiebureau geweest, wordt er dus wel specifiek rekening gehouden met minder weerbare slachtoffers (senioren, kinderen, maar ook mensen met een 'beperking'), en hun 'andere' grenzen. Misbruik van 'macht' bijvoorbeeld, in een relatie begeleider - bewoner kan een bepaalde actie, hoe insignificant dat ook voor een buitenstaander kan zijn, een bepaalde aanraking, een gevoel, het overtreden van persoonlijke grezen, al leiden tot een onderzoek en zaak.

Het is natuurlijk lastig om uit te zoekn in hoeverre in Nederland dit ook geldt, maar ik zou het zeker even (laten) uitzoeken, door contact op te nemen met de specifieke afdeling van een politiebureau. Zij kunnen dan vervolgens, op basis van wat algemene bewoordingen, advies geven of een dergelijke aangifte ook kan leiden tot een onderzoek. Ook kunnen zij informatie geven over hoe Oxy in dit geval begeleidt kan worden, door hulpverleners van buiten het politiebureau, maar ook van binnenuit. Het moet alleszins geen traumatische ervaring worden, en voor zover ik weet, wordt er erg hard gewerkt aan het creeeren van een 'huiselijke' omgeving, waar de tijd en de ruimte wordt genomen om het verhaal te horen van het slachtoffer....

Als ik in Nederland had gewoond, had ik graag geholpen, heb het hier ook weleens gedaan, maar ik zou het dus zeker even (laten) navragen....

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 16:26 schreef YPPY het volgende:
Ik zeg niet dat je geen aangifte moet doen, maar wel dat het goed is om er over na te denken of het voor jou de oplossing is.

Vandaag was er weer een gesprek met de vertrouwenspersoon. Een lieve vrouw, die me lijkt te begrijpen, en ook heel helder kan zeggen, waar het probleem wringt (een soort YPPY dus ).

Voor mij is aangifte geen oplossing. Wat een oplossing is, is mijn veiligheid terugkrijgen en, mijn vertrouwen weer laten winnen.
Aangifte zou betekenen, dat ik dus een gesprek moet aangaan, en er is grote kans dat dat, escaleert in grote problemen (achteraf). Omdat ik me niet begrepen voel, of omdat de ander mij, niet begrijpt.
De vergrijpen zijn niet zwaar genoeg voor een straf, hoogstens voor een waarschuwing, en die is al door de instelling ''uitgedeeld''. In hoeverre die man snapt wat hij mij heeft aangedaan, weet ik niet zo, heel goed. Hij heeft niet zo'n hoog niveau dat je daar over kan praten.

Dat neemt niet weg, dat het heel erg is. Dat ik me vreselijk voel en dat de instelling fouten heeft gemaakt. Dat is nu erkend. En daar wordt morgen over vergaderd. De mensen, hebben zich niet aan de afspraken gehouden. Willen het niet ''zien'', wat er nu met mij is. Gaan gewoon ''gewoon'', verder. Terwijl er gerichte aandacht moet zijn.
Door de ''oplossingen'' die nu waren gegeven, werd ik gestraft, en niet de dader. Dat is nu weer veranderd; ik heb mijn gewone schema weer terug en ik kan, de vertouwenspersoon altijd bellen/sms'en/mailen.

Er komt dus geen aangifte, maar ik weet niet zo goed, hoe ik dat uit moet leggen, beter dan Yppy kan ik het niet.

Je legt het heel goed uit denk ik. In ieder geval begrijp ik het wel. Wat ik echt heel goed vind is dat je nu een bewuste keuze hebt gemaakt en dat je zo goed voor jezelf opkomt. Dat is iets waar je heel trots op mag zijn.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 16:26 schreef YPPY het volgende:

Oxy, ik zie het een beetje anders dan de anderen. Normaal zou ik zeggen dat je zeker aangifte moet doen, alleen vind ik het bij jou wat anders. Ik weet niet precies wat er is gebeurd, en ik weet ook niet of aangifte de oplossing is. Doordat bij mensen met autisme persoonlijke grenzen (de persoonlijke cirkel) vaak veel kleiner is, kan het zijn dat iets wat voor mij hooguit even lastig is, voor iemand met autisme heel veel grenzen over gaat. Een agent kijkt dan in de grote regeltjesboeken, ziet dat het niet in een hokje past, en is zo klaar. En begrijpt niet dat het voor degene die het overkomt verschrikkelijk is. En of je dan een mannelijke of vrouwelijk agente treft, ik denk dat het nog veel belangrijker is dat zo iemand verstand heeft van autisme, daarmee om kan gaan en dan nog zal deze persoon misschien weinig kunnen, door de regels.

Ik zeg niet dat je geen aangifte moet doen, maar wel dat het goed is om er over na te denken of het voor jou de oplossing is.
Vanuit de begeleiding vind ik dat er zeker iets moet gebeuren. Degene die dit heeft gedaan, moet zeker weten dat het fout is en niet kan. Ik denk dat de begeleiding dan beter voor een 'straf' kan zorgen dan de politie.

Oxy, ik hoop dat je er goed over kunt praten met mensen om je heen. Ik weet dat je er goed over na kunt denken en als je na het denken iets besluit, dan is dat jouw beslissing.

Ik zat nou al een paar dagen over na te denken hoe ik iets soortgelijks wilde neerzetten hier. Gelukkig heb jij het wel heel helder kunnen verwoorden.

Oxy, ik hoop dat je weer je normale regelmaat op kan pakken en ook je vertrouwen weer op kan gaan bouwen.

oxy, ik hoop dat ik me nu goed verwoordt

als dit de oplossing is waarbij jij je weer veilig voelt en waar jij tevreden over bent, dan is dat een geweldige oplossing.

Oxy moet natuurlijk doen waar zij zich het fijnst bij voelt. Ik ben alleen bang dat de instelling nu opgelucht ademhaalt en denkt: 'Zo, zjn we hier eens even mooi onderuit gekomen, pfieuw!" Als namelijk in de publiciteit komt dat er sprake is van seksueel misbruik, komen ze nauwelijks meer van dat slechte imago af.

Nou weet ik het niet meer goed.
Eerst zeg je: dat ik moet doen waar ik me het fijnst bij voel. En daarna zeg je allemaal dingen, over de instelling waar ik woon.

En ik was juist zo zeker weer van mijn mening. En nu weet ik het echt niet meer.

Sorry, ik breng je in de war. Je moet doen waar jíj je het fijnst bij voelt. Het draait om jou.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 21:52 schreef Ssserpente het volgende:
Oxy moet natuurlijk doen waar zij zich het fijnst bij voelt. Ik ben alleen bang dat de instelling nu opgelucht ademhaalt en denkt: 'Zo, zjn we hier eens even mooi onderuit gekomen, pfieuw!" Als namelijk in de publiciteit komt dat er sprake is van seksueel misbruik, komen ze nauwelijks meer van dat slechte imago af.

Dit is wel een behoorlijk zware opmerking. Ik denk niet dat dat aan de hand is.

Oxy, ik denk dat je het echt goed doet! Door wat jij gezegd hebt is er morgen een vergadering, ze nemen je dus zeer zeker wel serieus. Ze erkennen dat er een fout is gemaakt. Dat is ook al een hele grote stap. En ze hebben oog voor wat een eventuele aangifte met jou zou doen. Dat is ook zeker iets om goed in overweging te nemen.
Ik heb niet net als sserpente het idee dat ze het in de doofpot proberen te stoppen. Ik denk dat het in niemands belang is als dit openbaar zou worden, zeker niet in de jouwe.

Dus als ik zo vrij mag zijn, wil ik je zeggen de opmerking van sserpente even te negeren. Je hebt een overwogen keuze gemaakt die in je eigen beste belang is. En dat is altijd de beste keus!

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 22:00 schreef She-Wolf het volgende:

[..]

Dit is wel een behoorlijk zware opmerking. Ik denk niet dat dat aan de hand is.

Natuurlijk wel. Wat denk je wat er voor procedures aan te pas komen als dit naar buiten komt? Zoiets willen ze graag intern houden.

Maar goed, nogmaals, het gaat om wat Oxy wil. Dat telt.

Idd, negeer m'n eerdere post maar. Was niet zo handig van me.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 21:31 schreef Oxymoron het volgende:
Dat ik me vreselijk voel en dat de instelling fouten heeft gemaakt. Dat is nu erkend.

Ik kan me zo voorstellen dat die erkenning heel belangrijk is.
Oxy, heel knap gedaan! Ik hoop van harte dat je je weer fijn en vertrouwd gaat voelen.

Oxy dat klinkt als een weloverwogen besluit, dat kan alleen maar goed zijn! Het isfijn dat je met een vertrouwenspersoon zo ver bent gekomen dat je dit zo helder hebt voor jezelf!!

Ik ben vandaag bij mijn werkgever geweest, hij had het al aan zien komen. Maar ja, als hij vroeg hoe het ging was mijn antwoord altijd: goed hoor dus tja... hij stond open voor allerlei mogelijkheden qua werk en we hebben afgesproken dat ik wel blijf werken maar dat er geen druk is qua 'op tijd aanwezig' enzo. Ik kan komen en gaan wanneer ik wil en als ik 's morgens even iets langer wil gaan slapen dan is dat oke. Ik mocht ook wel even bij huis blijven van hem, maar dat wil ik eigenlijk zelf ook liever niet... ben wel blij met deze optie iig!

Oxy je had een besluit genomen, dus probeer daar niet meer aan te gaan twijfelen. Het verhaal van Yppy vond ik zelf heel duidelijk. Het belangrijkste is inderdaad wat in dit geval goed voor jou is!
Ik wil je verder eigenlijk alleen maar heel veel sterkte wensen.
_{Ben zelf ook een soort Yppy}

Mikoxx wat fijn dat je werkgever zo reageerde! Blijkbaar heeft hij je dus ook echt op tenen zien lopen.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 21:31 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Vandaag was er weer een gesprek met de vertrouwenspersoon. Een lieve vrouw, die me lijkt te begrijpen, en ook heel helder kan zeggen, waar het probleem wringt (een soort YPPY dus ).

Voor mij is aangifte geen oplossing. Wat een oplossing is, is mijn veiligheid terugkrijgen en, mijn vertrouwen weer laten winnen.
Aangifte zou betekenen, dat ik dus een gesprek moet aangaan, en er is grote kans dat dat, escaleert in grote problemen (achteraf). Omdat ik me niet begrepen voel, of omdat de ander mij, niet begrijpt.
De vergrijpen zijn niet zwaar genoeg voor een straf, hoogstens voor een waarschuwing, en die is al door de instelling ''uitgedeeld''. In hoeverre die man snapt wat hij mij heeft aangedaan, weet ik niet zo, heel goed. Hij heeft niet zo'n hoog niveau dat je daar over kan praten.

Dat neemt niet weg, dat het heel erg is. Dat ik me vreselijk voel en dat de instelling fouten heeft gemaakt. Dat is nu erkend. En daar wordt morgen over vergaderd. De mensen, hebben zich niet aan de afspraken gehouden. Willen het niet ''zien'', wat er nu met mij is. Gaan gewoon ''gewoon'', verder. Terwijl er gerichte aandacht moet zijn.
Door de ''oplossingen'' die nu waren gegeven, werd ik gestraft, en niet de dader. Dat is nu weer veranderd; ik heb mijn gewone schema weer terug en ik kan, de vertouwenspersoon altijd bellen/sms'en/mailen.

Er komt dus geen aangifte, maar ik weet niet zo goed, hoe ik dat uit moet leggen, beter dan Yppy kan ik het niet.

dit is heel helder oxy en heel begrijpelijk. voor jou dus geen aangifte, maar in ieder geval omdat het jouw keuze is! veel sterkte nogmaals.

Oxy, de cursieve uitleg is niet voor jou.
Ssserpente, als zoiets in het nieuws zou komen, zouden alle kranten er vol mee kunnen staan. Het gaat om een eenmalig iets, dat kan gebeuren. Voor Oxy is het verschrikkelijk en mag het nooit meer voorkomen, maar in 'het geheel' is het niet bijzonder. Er zijn simpelweg veel mensen die niet voldoen aan de geldende sociale normen. En zeker 'in instellingen' gaat het regelmatig fout. Dan kun je wel justitieel gaan doen, maar daar schiet niemand iets mee op. Je kunt beter bekijken hoe je hier mee omgaat, zowel naar het slachtoffer als de dader en daar van leren. Zodat het slachtoffer goed opgevangen wordt en veiligheid terugkrijgt. En zodat de dader leert dat dit niet kan en dat er consequenties aan verbonden zitten.

Oxy: ik vind het verstandig van je, dat je voor jezelf bent opgekomen en hebt verteld wat er voor jou vervelend is. En ik vind het fijn dat jouw structuur nu terug is, en jouw veiligheid. Dat staat voorop. Echt, heel goed, dat je erover hebt gepraat.

Zie je Mikoxx, wat een ruimte en lucht en begrip een werkgever je kan geven.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 22:20 schreef Moonah het volgende:
Zie je Mikoxx, wat een ruimte en lucht en begrip een werkgever je kan geven.

zo fijn.......

Je klinkt een stuk positiever Karin, fijn! Maar blijf wel op je strepen staan hoor, rustig opbouwen! Liever nu een paar weken langer opbouw dan straks weer volledig ziek.

Whaaa, mikoxx, het is bijna grappig. Je werkgever zag het gewoon eerder dan jijzelf. Wel goed dat je het hebt besproken. Wat zal dat een gigantische last op je rug schelen.

quote:

Op woensdag 23 juni 2010 22:20 schreef YPPY het volgende:
Oxy, de cursieve uitleg is niet voor jou.
Ssserpente, als zoiets in het nieuws zou komen, zouden alle kranten er vol mee kunnen staan. Het gaat om een eenmalig iets, dat kan gebeuren. Voor Oxy is het verschrikkelijk en mag het nooit meer voorkomen, maar in 'het geheel' is het niet bijzonder. Er zijn simpelweg veel mensen die niet voldoen aan de geldende sociale normen. En zeker 'in instellingen' gaat het regelmatig fout. Dan kun je wel justitieel gaan doen, maar daar schiet niemand iets mee op. Je kunt beter bekijken hoe je hier mee omgaat, zowel naar het slachtoffer als de dader en daar van leren. Zodat het slachtoffer goed opgevangen wordt en veiligheid terugkrijgt. En zodat de dader leert dat dit niet kan en dat er consequenties aan verbonden zitten.

Oxy: ik vind het verstandig van je, dat je voor jezelf bent opgekomen en hebt verteld wat er voor jou vervelend is. En ik vind het fijn dat jouw structuur nu terug is, en jouw veiligheid. Dat staat voorop. Echt, heel goed, dat je erover hebt gepraat.

Oxy, de cursieve uitleg is niet voor jou.

Of het eenmalig is, dat is nog maar de vraag natuurlijk. Je zegt zelf dat als zoiets in het nieuws zou komen, alle kranten er vol mee zouden staan. Het is dus waarschijnlijk niet iets eenmaligs. Sterker nog: alleen al in de geestelijke gezondheidszorg heeft 25% van de cliënten er wel eens met seksueel misbruik te maken gehad. Maar het blijft de verantwoordelijkheid van de instelling. En zolang deze dit soort voorvallen intern houdt, is het nog maar de vraag of ze de juiste maatregelen neemt.

Seksueel misbruik gehandicapten blijft ongemeld.

Seksueel misbruik gehandicapten slecht gemeld.

Minister wil ook verzwijgen seksueel misbruik gehandicapten aanpakken.

Zou het niet verstandiger zijn om deze discussie niet hier en nu te voeren Sserpente? Oxy heeft duidelijk aangegeven dat ze er van in de war raakt en ik vind het eerlijk gezegd nogal respectloos naar haar toe om er over door te gaan nu. Ik snap je bedoelingen, maar doe het niet in dit topic.

Sserpente, ik heb je een pm gestuurd, dit lijkt me niet de plek voor deze discussie.

simmu, hoe is het met jou? Ben je inmiddels aan het 'landen'?