Hoe gaat het met ons? #7

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 21:54 schreef Brighteyes het volgende:
Je postte hier vast niet om onze mening of een oplossing te vragen maar ik kan het niet laten.
Kan je het dan niet zo doen dat je mensen voor een kwartiertje toe laat en ze dan weer buiten zet? Dat je aan geeft dat dat de regels van het ziekenhuis zijn?

dat zou kunnen. maar wat doe ik dan met de rest? liegen dan maar? of iedereen toelaten, een kwartiertje. en dan komen we dus weer terug bij de eerste post: namelijk dat wij niet meer toekomen aan persoonlijk kontact.

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:01 schreef simmu het volgende:

[..]

dat zou kunnen. maar wat doe ik dan met de rest? liegen dan maar? of iedereen toelaten, een kwartiertje. en dan komen we dus weer terug bij de eerste post: namelijk dat wij niet meer toekomen aan persoonlijk kontact.

Niet meer dan één bezoekje per keer.

Saffier wat goed te lezen dat je beter in je vel zit, en je meer durft te genieten

Simmu, ergens snap ik je gedachtengang een beetje, maar aan de andere kant tonen de mensen die op bezoek willen interesse in jullie gezin. In een van jou bijzondere kindjes, want bijzonder zijn ze alle drie.
Mensen tonen interresse in jou kindje, wat in mijn ogen een mooi iets is.
En dan hoef je echt heus niet elke keer mensen erbij te laten al doe je het een keer met jou erbij en een keer met lief erbij.
En je kan toch prima uitleggen dat er aan dat bezoek duidelijke afspraken bij horen, dus jij of je lief knuffelen dan kangoeoroen of badderen hem dan, en zij staan er in stilte bij bijv. en tenzij vragen ze dat op fluister tonen of achteraf kunnen stellen.
En dat is nu even een voorbeeld.
Probeer eens wat in middenwegen te denken.
Iedereen, gunde en gunt jullie een fijnere situatie.
Accepteer eens dat niet iedereen slecht van geest is, en dat een andere visie dat het dan niet meteen stom mens is ofdat nu familie/zusters of wat dan ook zijn.
Niemand is alwetende ook jij niet.

En bedenk je eens een ding: Die mensen die jij nu zo wegduwt telkens kun je later nog eens verdomde hard nodig hebben!

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:01 schreef simmu het volgende:

[..]

dat zou kunnen. maar wat doe ik dan met de rest? liegen dan maar? of iedereen toelaten, een kwartiertje. en dan komen we dus weer terug bij de eerste post: namelijk dat wij niet meer toekomen aan persoonlijk kontact.

Selectief zijn en bezoek maar 1 of 2 keer per 7 dagen toe staan?
Of idd niet doen. En jezelf schrap zetten tegen gezeur.
_{Maar ik kan me op zich ook wel weer goed voorstellen dat er mensen (opa's en oma's bijv.) zijn die toch wel heel graag op bezoek zouden willen komen. Ik zou het ook moeilijk vinden daar nee tegen te zeggen.}

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:01 schreef simmu het volgende:

[..]

dat zou kunnen. maar wat doe ik dan met de rest? liegen dan maar? of iedereen toelaten, een kwartiertje. en dan komen we dus weer terug bij de eerste post: namelijk dat wij niet meer toekomen aan persoonlijk kontact.

Over hoeveel mensen gaat het dan? Tien, twintig, veertig? Ik kan me zo voorstellen dat je de mensen die het meest dicht bij staan (zoals opa/oma, oom/ tante) als eerste toe laat. En dan 2 of 3x per week een kwartiertje iemand. Niet eens gezegd dat ze allemaal aan de beurt komen, maar toch, het idee dat je 'kennis mag gaan maken met' zal in elk geval een hele hoop verzoeken schelen: schema, klaar.

Ik zou het zo laten zoals nu, desnoods stuur je iedereen die wil komen een (foto)kaartje met (duidelijke en vriendelijke) uitleg en geef je regelmatig een fotospam via de mail. Het is al moeilijk genoeg voor zo'n klein, ziek kindje om zich te hechten aan z'n ouders. Dat anderen nieuwsgierig zijn is natuurlijk heel fijn maar het is denk ik niet direct in Kiro's belang.

Edit: dat schemaplan vind ik ook nog niet zo gek klinken trouwens. En ik denk inderdaad ook niet dat mensen het verkeerd bedoelen, integendeel zelfs, maar ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is om die kostbare tijd met je kleintje te delen

Ik kan toch ook wel veel begrip opbrengen voor Simmu's gevoel hierover hoor. net zoals Jore verwoordt. En natuurlijk is die boosheid wat te relativeren misschien door te denken zoals Evenstar voorstelt, maar hey, als je gewoon echt andere hele grote dingen aan je hoofd hebt.

hoor eens, een oplossing waarin *iedereen* tevreden is zou ideaal zijn, maar ik zie gewoon echt niet hoe we dat realistisch voor elkaar kunnen krijgen. daarom ben ik ook zo boos/kom ik zo giftig over. ik zie gewoon echt niet hoe we het voor elkaar zouden kunnen krijgen dat iedereen hem kan zien en dat dat dan niet ten koste gaat van de tijd die we hebben. en ik ga niet beginnen aan "die wel/die niet". dat kunnen we gewoon echt niet maken (en is eigenlijk ook vrij walgelijk).

en voor de mensen die me een rotkreng vinden die alleen maar egoistisch is. ik probeer al sinds de beavlling hier een oplossing voor te vinden en het lukt niet en mensen begrijpen het niet. en nu zit ik alweer een uur te piekeren van "hoe kan dat nou toch wel" en ik kom er niet uit. we worden geregeerd door noodzaak. wij kiezen helemaal niks.

Simmu, even een andere gooi, misschien wel helemaal neit haalbaar.
Maar is er geen modelijkheiid om met het zkh een regeling te treffen, dat er bijv, een dag komt, waarin die mensen die langs willen komen en jullie in een apart kamertje zitten, en dan na 30 minuten bijv. een van jullie nog bij hem blijft en naar zijn eigen plekje terug gaat, en later afgewisseld wordt door je lief.
En jullie daarna met die mensen die gekomen zijn nog wat kunnen kletsen?
Dan is het 1 keer een beduidende drukte, maar dan is het ook klaar.

Zoals gezegd nu weet ik neit of dit haalbaar is, maar misschien eens het overwegen en navragen waard?

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:03 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Selectief zijn en bezoek maar 1 of 2 keer per 7 dagen toe staan?
Of idd niet doen. En jezelf schrap zetten tegen gezeur.
_{Maar ik kan me op zich ook wel weer goed voorstellen dat er mensen (opa's en oma's bijv.) zijn die toch wel heel graag op bezoek zouden willen komen. Ik zou het ook moeilijk vinden daar nee tegen te zeggen.}

ik vind het ook heel moeilijk om nee te zeggen

ik zou het iedereen en onszelf zo graag gunnen om gewoon trots alledrie onze kindjes te kunnen tonen. het is mijn allerliefste wens om alledrie mijn kinderen te tonen aan de wereld. zie! dit zijn ze! zijn ze niet mooi en lief en geweldig! maar iedereen, wij incluus, moet even wachten tot kiro er ook bij is.

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:14 schreef simmu het volgende:

[..]

ik vind het ook heel moeilijk om nee te zeggen

ik zou het iedereen en onszelf zo graag gunnen om gewoon trots alledrie onze kindjes te kunnen tonen. het is mijn allerliefste wens om alledrie mijn kinderen te tonen aan de wereld. zie! dit zijn ze! zijn ze niet mooi en lief en geweldig! maar iedereen, wij incluus, moet even wachten tot kiro er ook bij is.

Volgens mij komt het bij jou vaak wat rotter je strot uit dan je bedoelt, want deze post vind ik heel liefdevol (en dat las ik ook wel tussen de boze regels door, maar toch).

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:09 schreef simmu het volgende:
en ik ga niet beginnen aan "die wel/die niet". dat kunnen we gewoon echt niet maken (en is eigenlijk ook vrij walgelijk).

Maar daar is toch niets walgelijks aan? Een opa of oma gaat voor de buurvrouw, om maar ff een uiterste te noemen. En ik kan me zo goed voorstellen dat juist de mensen die zo dichtbij staan en zich zo verbonden voelen met hem kennis met hem willen maken. Al is het dan maar 5 minuten.

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:12 schreef _evenstar_ het volgende:
Simmu, even een andere gooi, misschien wel helemaal neit haalbaar.
Maar is er geen modelijkheiid om met het zkh een regeling te treffen, dat er bijv, een dag komt, waarin die mensen die langs willen komen en jullie in een apart kamertje zitten, en dan na 30 minuten bijv. een van jullie nog bij hem blijft en naar zijn eigen plekje terug gaat, en later afgewisseld wordt door je lief.
En jullie daarna met die mensen die gekomen zijn nog wat kunnen kletsen?
Dan is het 1 keer een beduidende drukte, maar dan is het ook klaar.

Zoals gezegd nu weet ik neit of dit haalbaar is, maar misschien eens het overwegen en navragen waard?

we kunnen om te beginnen vrijwel nooit samen naar het ziekenhuis. even voor de duidelijkeid: op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag gaat sangdrax om 8 uur naar zijn werk, om dan om 5 uur naar groningen te gaan. die is dan rond half 10 's avonds terug. op woensdag en zaterdag ben ik de hele middag in groningen, en op zondag een van ons 's ochtends. tussenoor hebben we trouwens wel cb en kinderarts nog voor ravi. een oppas voor ravi zie ik niet zitten. ik was pas afgelopen vrijdag uitgerekend!

ik benadruk: ik gun het mensen allemaal best. en natuurlijk wil ik graag pronken met mijn baby, maar het is nu praktisch niet haalbaar

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:17 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Maar daar is toch niets walgelijks aan? Een opa of oma gaat voor de buurvrouw, om maar ff een uiterste te noemen. En ik kan me zo goed voorstellen dat juist de mensen die zo dichtbij staan en zich zo verbonden voelen met hem kennis met hem willen maken. Al is het dan maar 5 minuten.

maar de ene opa gaat niet voor de andere opa

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:22 schreef simmu het volgende:

[..]

we kunnen om te beginnen vrijwel nooit samen naar het ziekenhuis. even voor de duidelijkeid: op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag gaat sangdrax om 8 uur naar zijn werk, om dan om 5 uur naar groningen te gaan. die is dan rond half 10 's avonds terug. op woensdag en zaterdag ben ik de hele middag in groningen, en op zondag een van ons 's ochtends. tussenoor hebben we trouwens wel cb en kinderarts nog voor ravi. een oppas voor ravi zie ik niet zitten. ik was pas afgelopen vrijdag uitgerekend!

ik benadruk: ik gun het mensen allemaal best. en natuurlijk wil ik graag pronken met mijn baby, maar het is nu praktisch niet haalbaar

je lief kan heus wel een snipperdag opnemen, En het hoeft ook niet gelijk Deze week, maar al plan je het in voor bijv. over 3 weken. Hebben de mensen die willen ook de tijd om iets te regelen, en genoeg mensen die voor selene kunnen zorgen daar en of jij of je lief voor Ravi.

Simmu ik heb helaas geen oplossing, alleen een _{en je weet me te vinden als ik kan helpen he}

Ik ben het toch wel met Jore eens dat het belangrijkste toch echt Kiro is in deze en niet wat de omgeving wel of niet wil / vindt. Het gaat nu om een preterm kindje wat het nog erg zwaar heeft en voor hem is het allerbelangrijkst om zoveel mogelijk tijd met zijn eigen ouders door te brengen in een rustige, veilige omgeving. En in deze omstandigheid kan ik me Simmu's gevoelens heel goed voorstellen.

Ik denk dat Simmu ook helemaal niet op zoek is naar een oplossing. Die heeft ze zelf al gezocht en niet naar bevrediging kunnen vinden. Ik denk dat ze alleen een beetje begrip voor hun situatie zoekt.
Van mij krijg je die, Simmu. Dit is een ontzettend chaotische tijd waarin je geleefd wordt. Je hebt zelf alle gebeurtenissen nog niet eens kunnen verwerken, staat nog stijf van de hormonen, rent je longen uit je lijf en probeert het zo goed te doen voor de 3 belangrijkste persoontjes in je leven... en ik denk te lezen dat je dan nog tekort voelt schieten. Ik geef je groot gelijk dat je die kostbare tijd met Kiro lekker voor jezelf en hem wilt houden. Die tijd met hem is al zoveel korter dan je 'normaal' gesproken zou hebben en hij kan het juist zo extra goed gebruiken. En ik kan ook helemaal snappen dat je wilt dat je man dat ook doet en niet zwicht voor die mensen die menen ook rechten te hebben.
Beloof je (schoon)ouders dat ze de eerste zijn die het ventje mogen bewonderen en scheep de anderen af met de mededeling dat je een kraamfeest geeft 3 weken nadat jullie gezinnetje compleet is. Zeg gewoon dat je je best doet om je hoofd boven water te houden en dat je de druk van buitenaf er even niet bij kunt gebruiken maar.... hun steun in jullie beslissing wel!!! Voor wat het waard is... die van mij heb je!

Mammietje ik denk dat er niemand is die het NIET begrijpt, men probeert hier alleen mee te zoeken naar een middenweg, en een kijk van een andere kant te geven.

Je hebt gelijk Evenstar... ik heb dat ook wat ongelukkig opgeschreven. Lijkt alsof het een verwijt is naar iedereen die een oplossing zoekt, wat natuurlijk helemaal niet zo bedoeld is. Is juist lief dat iedereen zo meedenkt en een oplossing zoekt. En zoals je ziet aan mijn laatste alinea... doe ik het zelf ook!

Lastig Simmu, maar stel he dat jullie zeggen van een of twee keer per week een kwartiertje. En dat je dan een lijstje maakt waar je eerst de opa's en oma's doet en dan verder kijkt wat je in kan plannen.
Ik ben het er wel mee eens dat je mensen ook niet te hard moet wegduwen, maar daarbij ook niet jullie eigen gevoel maar negeren. En daar een middenweg in vinden lijkt me heel lastig.
Hebben ze vanuit het ziekenhuis daar misschien nog ideeën over? Zij hebben het natuurijk wel vaker bij de hand, misschien kunnen ze vertellen hoe anderen dit hebben gedaan en kan je daar wat mee?
Het lijkt me hoe dan ook heel heftig en hectisch zo

sangdrax kan dus niet zomaar een vrije dag op kan nemen. die hebben we veel te hard nodig voor dingen als ravi's controles bij de kinderarts, voor als kiro straks thuis is, en dan alle controles die dan moeten. want denk maar niet dat we klaar zijn als kiro thuiskomt. het zal de komende 2 jaar minimaal nog tobben blijven, met regelmatige ziekenhuisopnames en wekelijkse controles. never mind vakantie. daar doen we dit jaar wederom niet aan want dat kan gewoon niet.

als ik erop kon vertrouwen dat het echt bij eens per week een kwartiertje blijft zou ik het zo doen. maar helaas. dat vindt men niet goed genoeg. men wenst eerst naar het ziekenhuis te gaan, zolang men wil (en een kwartiertje is dan dus niet genoeg) gevolgd door een bezoekje hier bij selene en ravi. en dingen vooraf afspreken gaat niet. ook die hebben we geprobeerd toen ravi en kiro allebei in meppel lagen. dat faalde ook spectaculair. (eerst een week lang elke dag 4 x bellen om een afspraak te proberen te maken met de man, die wilde perse overdag komen en niet 's avonds want dan kon hij niet gratis reizen op zn ouwelullenpas, dus sangdrax uiteindelijk idd een vrije dag opgenomen op donderdag. de dag voordat hij dan zou komen werden ze allebei op isolatie gelegd en mochten ze heul geen bezoek. overigens heeftie toen tegen iedereen lopen ouwehoeren dat we daarover logen en dat we gemeen deden tegen hem).

dingen plannen is verrekte lastig voor ons, gewoon omdat we al 4 x meegemaakt hebben dat kiro (of ravi) opeens naar een andere afdeling of een ander ziekenhuis ging.

Ja, dan zou het idd wmb wel klaar zijn.
1 keertje een kwartiertje, op een tijdstip dat het jullie (en Kiro) goed uit komt en dan klaar.
En niet elke week, maar gewoon nu 1 keertje en dan wel weer verder zien afhankelijk van de situatie.
En als hij dat niet wil, jammer dan, voor hem 10 anderen die het wel zullen willen.

Dan zou ik idd ook gewoon bot en strikt zijn.

Ik reageer mss wel heel makkelijk omdat ik me niet kan voorstellen dat de mensen in onze omgeving niet mee zouden gaan in wat wij aangeven in zulke tijden. Zowel mijn ouders, als F. zijn ouders als de zussen en vrienden zouden zich allemaal zo afwachtend opstellen, dat weet ik gewoon zeker. Raar toch dat er mensen zijn die niet zo zijn.

quote:

Op woensdag 5 mei 2010 22:03 schreef _evenstar_ het volgende:
Saffier wat goed te lezen dat je beter in je vel zit, en je meer durft te genieten

Simmu, ergens snap ik je gedachtengang een beetje, maar aan de andere kant tonen de mensen die op bezoek willen interesse in jullie gezin. In een van jou bijzondere kindjes, want bijzonder zijn ze alle drie.
Mensen tonen interresse in jou kindje, wat in mijn ogen een mooi iets is.
En dan hoef je echt heus niet elke keer mensen erbij te laten al doe je het een keer met jou erbij en een keer met lief erbij.
En je kan toch prima uitleggen dat er aan dat bezoek duidelijke afspraken bij horen, dus jij of je lief knuffelen dan kangoeoroen of badderen hem dan, en zij staan er in stilte bij bijv. en tenzij vragen ze dat op fluister tonen of achteraf kunnen stellen.
En dat is nu even een voorbeeld.
Probeer eens wat in middenwegen te denken.
Iedereen, gunde en gunt jullie een fijnere situatie.
Accepteer eens dat niet iedereen slecht van geest is, en dat een andere visie dat het dan niet meteen stom mens is ofdat nu familie/zusters of wat dan ook zijn.
Niemand is alwetende ook jij niet.

En bedenk je eens een ding: Die mensen die jij nu zo wegduwt telkens kun je later nog eens verdomde hard nodig hebben!

wat ben jij een wijze vrouw!
ik weet niet, iets in de toon straalt zoveel wijsheid en levenservaring uit. mooi. (maar ook triest, want er zijn redenen geweest voor die ervaring en dat is dan weer niet fijn...)

simmu, ik sluit me verder aan bij de rest. de anderen hebben zich aan te passen aan jullie wensen, maar jullie kunnen ook proberen iets mee te buigen. 1x per week 15min. bezoek, met duidelijke voorwaarden zou haalbaar moeten zijn. en als je de ene opa niet voor de andere wil doen, dan kunnen ze samen komen. en als ze niet samen willen komen, mogen ze zelf uitvechten wie eerst gaat. (of is dat dan weer flauw?)
en daarbij, als je kiest voor 1x per week visite, hopelijk ligt kiro niet heel lang meer in het zkh, dus dan lost het probleem zich vanzelf op. want thuis heb je wel 24uur per dag met kiro.

oh, ik zie net je laatste post. als meneer niet meewerkt aan jullie voorwaarden, hebben jullie het geprobeerd en heeft hij afgewezen. dan ligt het dus bij hem.

en de andere familie? mss accepteren zij jullie voorwaarden wel, en kunnen dan kennis maken met ravi. de rest hoeft niet te lijden onder de 'fratsen' van 1 meneer. of wel soms?