Doping #37 - We doperen ons voort

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:10 schreef kawotski het volgende:
Deze late openbaring zal Landis niets opleveren vermoed ik, geen geloofwaardigheid. Had hij dit direct na zijn Touroverwinning aangekaart dan was de beerput wellicht opengegaan. Die blijft nu vakkundig dicht.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 19:57 schreef Sautor het volgende:
Even een tvp voor de soap. Landis beschuldigt dus in feite heel het Amerikaanse wielrennen van doping.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:10 schreef kawotski het volgende:
Deze late openbaring zal Landis niets opleveren vermoed ik, geen geloofwaardigheid. Had hij dit direct na zijn Touroverwinning aangekaart dan was de beerput wellicht opengegaan. Die blijft nu vakkundig dicht.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 22:27 schreef Leatherface het volgende:
Feit is nu wel dat Armstrong en Hincapie twee van de weinige nog overgebleven ex-US Postals zijn die nooit zijn betrapt.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 23:30 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
Uiteindelijk hebben we het festina-schandaal ook gewoon maar te danken aan 2 moedige douaniers die de auto van Voet controleerden hé ...

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:02 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Moedig? Ik denk eerder getipt en vergoed.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 23:52 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

Hij vertelt dat hij vandaag nog mailde met Hein Verbrugghen maar dat die niet op zijn vragen inging, maar hij meldt ook dat in zijn archief hem iets opviel. In 2005 maakte Lance Armstrong een behoorlijke som over aan de UCI "om de dopingstrijd verder te financieren" en hij hoorde toen al dat dit een "wederdienst" van iets van jaren daarvoor was. (hoorde hij van Armstrong toen)

Koppel dit aan bv die positieve plas in Zwitserland en je hebt een afkoopsom ...

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:08 schreef APK het volgende:

[..]

Wel een baas, die Armstrong, als hij dat gewoon even kan regelen.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:11 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

Waarom niet eigenlijk ? Van Eddy Merckx is toch ook zo'n verhaal bekend ? Een zuiver positieve plas in de Giro werd na een "financiële vergoeding" aan de UCI en de GIro-organisator opeens een verhaal van iemand die iets in z'n drinkbus had gedaan terwijl hij in de mis zat en een maand later won hij met grote overmacht zijn eerste Tour ...

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:17 schreef APK het volgende:

[..]

Merckx is natuurlijk van een andere tijd, toen kregen ze bij wijze van spreken toch gewoon 30 seconden straftijd oid?

Ik snap niet wat de UCI te winnen heeft om Armstrong vrijuit te laten gaan, tenzij hij zelf ook info over de UCI heeft waardoor zij enorme schade kunnen lijden.

quote:

Dood aan Floyd Landis

Morzine, donderdag 20 juli, ergens rond de klok van vijf. Floyd Landis beëindigde zijn heroïsche solotocht. Ik keek op groot scherm in het café hier op de hoek. De 'oooohs' en 'aaaahs' weerklinken, elke trap van de Amerikaan wordt bejubeld, en als hij even later met een opgefokte blik en vuistslag over de finish rijdt stijgen de juichkreten op. Du jamais vu. Nooit gezien. 'Merckxiaans' laten enkelen zich ontvallen. Ik laat het mij normaal zelden zo ontglippen, maar die keer zei ik luidop 'wat heeft die geslikt'. Ik krijg het café over mij heen. Eventjes toch, want enkele fracties later blijken enkelen mij al bij te treden. Ondertussen komt de stikkapotte Michael Rogers over de finish. Hij snapt er niks van. "Toen Landis vertrok leek hij een brommer, ik heb nooit iemand aan zo'n tempo zien vertrekken, en dan dit nog volhouden".

Wat Landis die rit deed was te groot voor woorden, Merckxiaans was er zelfs geen term voor. Dit kon zelfs de Kannibaal, hij Eddy Merckx, de grote Eddy Merckx nooit. Niet dat hij het nooit probeerde, Eddy deed weldegelijk aanvallen over meerdere bergen ver. Maar nooit solo, of tenminste nooit solo zonder dat zelfs hij, en zelfs toen al op de nodige anabolen en ander nog niet op te sporen spul, een klop van de hamer kreeg op het einde. Landis deed het wel, en zorgde voor een nieuw hoogtepunt in de fel geteisterde wielersport. Misschien zorgde hij wel voor een totaal nieuw elan aan die wielersport. Iemand die de ene dag fel teruggeslagen werd en toch zelf kon terugslaan. Bijna ongezien, allicht inspirerend voor het nageslacht.

En dan komt nu de ontnuchtering. Tuurlijk nemen wielrenners wel doping. Tuurlijk brengen ze al die testosteron, hematocriet en andere waardes kunstmatig tot op de rand van de toegelaten limiet. Maar Landis ging een brug te ver. Meer dan een brug te ver. Hij gaf ons de illusie dat hij een echte kampioen was. Meer nog dan zichzelf die eeuwige glorie te schenken ontnam hij ook nog eens aan de arme Oscar Pereiro de kans om precies vijftig jaar na Roger Walkowiak als de meest onverwachte Tourwinnaar Parijs binnen te trekken. Onvergeeflijk. Nog meer naar de tienduizenden fans die daar op de Champs Elysées een bedrieger stonden toe te juichen toe.

Maar goed, wat mij nog het meeste stoort is de 'mens' Floyd Landis. We hadden tijdens de Tour al onraad moeten ruiken toen hij na die bewuste rit verklaarde dat hij de avond ervoor besloot alles te willen proberen om alsnog de Tour te winnen. Hij bewees het toen, en hij bewijst het nu nog meer. Eerst verdwijnen als een dief in de nacht in Chaam om op te duiken met een bataljon aan mogelijke verklaringen en een divisie aan advocaten. Cortisone die hij neemt voor zijn heup, het biertje en de whisky die hij de avond voor de rit dronk, een van nature veel te hoge testosteronverhouding, tot "een combinatie van de hoge inspanning en uitdroging". Als de ene verklaring al door de dopingspecialisten weggelachen werd had hij de volgende al klaar. Jammer voor hem dat "het zat in een spuit die ik kreeg van de tandarts", "het moet in mijn tandpasta zitten" of "mijn tante gaf mij een snoepje" al door andere betrapten gebruikt waren. En het excuus van een 15-jarige tennisster eerder dit seizoen - "Ik was zwanger zonder het te weten" - niet meteen op hem van toepassing is.

Nee, Landis is geen groot mens, niet zoals voormalig wereldkampioen mountainbike Filip Meirhaeghe er wél eentje was toen hij de voltallige pers bijeen riep met de verklaring: "Ik wilde Olympisch Goud, maar ik ben betrapt op EPO. Ik heb gegokt en verloren. Sorry aan de fans." Floyd Landis kiest niet voor die weg. Floyd Landis kiest niet voor de enige weg waarop we het hem nog enigszins zouden kunnen vergeven.

Iemand als Floyd Landis zouden ze moeten ophangen. Nee, hij heeft niemand vermoord, enkel honderdduizenden mensen hun illusie en de wielersport.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:24 schreef DeeBee het volgende:

En tsja, nu worden deze verhalen van Landis afgedaan als 'verzinsels', waar ik ze (zoals Joost ook al zegt) aardig gedetailleerd voor vindt. Zeker om maar 'even' wat te roepen in de media, plus dat er gewoon genoeg aanwijzingen altijd al waren in de richting van hoe hij beweert.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:24 schreef DeeBee het volgende:

Die brigades van Bruyneel waar de Popovychen van deze wereld de stenen uit de straat rijden (bergop, ploegentijdritten of wat dan ook) en als ze er buiten vielen kwamen ze geen verkeersdrempel meer over of werden ze glashard betrapt.

quote:

Op vrijdag 21 mei 2010 00:24 schreef DeeBee het volgende:
En tsja, nu worden deze verhalen van Landis afgedaan als 'verzinsels', waar ik ze (zoals Joost ook al zegt) aardig gedetailleerd voor vindt. Zeker om maar 'even' wat te roepen in de media, plus dat er gewoon genoeg aanwijzingen altijd al waren in de richting van hoe hij beweert.

quote:

Hans Vandeweghe loodst u in zes vragen door de onthullingen van Floyd Landis
Analyse: Moeilijk om niet te geloven

Over zijn goede bedoelingen kan worden gediscussieerd, maar het is verbazend moeilijk om te twijfelen aan de beweringen van Floyd Landis. Alles klopt: de producten, de tijdslijn, de voorgeschiedenis. Of het bewijskracht heeft, is een ander verhaal.

Had Floyd Landis iets nieuws te melden? (Jazeker)

De belangrijkste beschuldiging geldt niet eens Lance Armstrong en Johan Bruyneel, maar de UCI. Na winst in de Ronde van Zwitserland in 2002 zou Armstrong positief hebben getest en dat resultaat zou na een vergadering bij de UCI met toenmalig voorzitter Hein Verbruggen onder het tapijt zijn geveegd.

Daar zijn geen bewijzen voor, maar rond die tijd heeft Armstrong wel een bedrag geschonken aan de UCI om de dopingstrijd te helpen. Daarmee zou een toestel zijn aangekocht. De onthulling rond die gift is van 2005, maar toen verklaarde Armstrong dat de gift al dateerde van 'enkele jaren terug'. De ware toedracht is nooit helemaal aan de oppervlakte gekomen.

Is dat een plausibel scenario? Neen, omdat een positieve test onder tafel vegen een heikel affaire is. Ja, omdat een positieve test niet onthullen, makkelijker is dan men denkt. Hein Verbruggen was voorstander van het 'managen' van het dopingprobleem, waarmee hij bedoelde dat hij tegen doping was, maar ook geen zin had om zijn industrie naar de knoppen te laten helpen door dopingonthullingen. Een positieve Armstrong kon het wielrennen in 2002 niet gebruiken. Nogmaals: dit zijn veronderstellingen.

Had Floyd Landis iets nieuws te melden? (Neen)

Behalve de niet onbelangrijke vaststelling dat een (gevallen) Tourwinnaar met feiten, plaatsen, namen (ook John Lelangue en Andy Rihs van Phonak en nu BMC worden genoemd) en producten naar buiten is gekomen, bevatten zijn onthullingen weinig nieuws voor de insiders.

Het gebruik van bloeddoping onder de vorm van transfusies met eigen bloed is zo oud als de straat en dateert van de jaren zeventig, toen Lasse Viren twee keer twee gouden medailles won op de Spelen van München en Montreal. Later getuigden Amerikaanse wielrenners over hoe ze met eigen bloed werden 'verrijkt' net voor ze de baan op moesten tijdens de Olympische Spelen van Los Angeles in 1984. Ook de opeenvolgende werelduurrecords van Francesco Moser werden op bloedtransfusies behaald.

Tien jaar later was bloedtransfusie zo goed als uitgestorven met de komst van erythropoïetine of rhEPO. Nog eens tien jaar later konden die epo-inspuitingen ook op de schop - althans in de doses die men gewend was - want epo bleek goed opspoorbaar. En toen kwamen de bloedtransfusies weer op de proppen.

Ook het gebruik van testosteronpleisters of -patches, zoals in de mails staat te lezen, is een bekend fenomeen, zeker tijdens de trainingen. Andriol - ook in zijn mail - is eveneens een bekend product, een kortwerkend testosteron (Undestor voor de Vlaamse coureurs) dat bij sommige atleten binnen de twaalf uur uit het systeem is verdwenen. Groeihormoon is ook geen onthulling omdat het vrijwel onopspoorbaar was rond die tijd.

Wat heeft Landis bezield?

De man zit aan de grond, fysiek en financieel. Zijn mails wijzen er evenwel niet op dat hij op geld uit is, want dan had hij de Duitse of Engelse pers benaderd. Landis is een Mennoniet, een geloofsgemeenschap waarin de waarheid hoog in het vaandel staat. Misschien is dat de achterliggende reden.

Na zijn positieve Tourplas in 2006 schreef Landis het boek 'Positively false' waarmee hij zijn onschuld probeerde te bewijzen. Zijn verdediging hield steek. Bij zijn dopinganalyses zijn te veel fouten gemaakt en in veel landen was Landis vrijuit gegaan, weliswaar op procedurele argumenten. Zijn raid destijds in de 17de etappe, nadat hij in de 16de was achterop geraakt, werd toen aan doping toegeschreven. Na deze onthullingen is een reconstructie mogelijk: wellicht heeft Landis extra bloed toegevoegd, maar was dat bloed 'besmet' door het gebruik van testosteron tijdens de training.

Wat moeten we nu denken van de held Armstrong?

De indirecte bewijzen voor dopinggebruik van Armstrong zijn zo mogelijk nog groter en talrijker dan die van Valverde. Achtereenvolgens kregen we de onthullingen van ex-ploegmaats, van ex-soigneurs, getuigenissen van toen hij aan kanker leed en openlijk praatte over wat hij allemaal had gebruikt als wielrenner en ten slotte de bewijzen die L'Equipe aandroeg met betrekking tot de Tour van 1999 waarvan zijn stalen werden hertest.

De hamvraag: heeft Armstrong zijn Touroverwinningen gestolen? Op de keper beschouwd: ja (als doping in het spel was). In de realiteit: neen. De onthullingen van Landis zijn zelfs een beetje een geruststelling: als alles klopt wat Landis vertelt, dan deden Armstrong en Landis niks wat anderen niet deden en er was alvast geen sprake van geheime middelen. Conclusie: als het verrijkte benzine was waarop Armstrong reed, dan gold dat wellicht evengoed voor zijn grootste concurrenten. Dat er stront aan de knikker was, staat bijna als een paal boven water. Het had ook nooit gekund: clean een Tour winnen tussen 1999 en 2002 terwijl iedereen dan full blown aan de epo zat.

Zijn dezelfde praktijken nog mogelijk, zoals Landis beweert?

Daar dwaalt de berouwvolle Mennoniet toch een beetje. Ten eerste: Landis is zelf uiteindelijk wel betrapt, dus zo makkelijk kom je er niet mee weg. En volgens de beweringen van Landis heeft de epo-test een serieus afschrikeffect gehad.

De effectieve opsporing van epo en afgeleiden mag vandaag dan niet perfect zijn en het bloedpaspoort zal ook wel zijn zwakheden vertonen, maar de indirecte onderzoeken van het bloed zijn niet te manipuleren. Alleen al een studie van de jonge rode bloedlichaampjes - de reticulocyten - werpt een licht op de malversaties.

Tegenwoordig worden verschillende indexen van verschillende bloedparameters gebruikt om de staat van het bloed in kaart te brengen. Te grote schommelingen maken de renner verdacht. Renners die vaak worden getest en toch niet worden betrapt terwijl ze zich doperen, kunnen dat niet meer met de hoeveelheden en doses waarmee ze vijf jaar geleden nog onder de radar bleven. Vandaag wordt tien keer minder gespoten dan vroeger en probeert men het hele jaar door de bloedwaarden op hetzelfde niveau te houden.

Wat zijn de gevolgen van deze onthulling?

Dat is niet duidelijk. De UCI ligt onder vuur. De huidige voorzitter liet al weten dat het wat hem betreft 'onzin' is en de ex-voorzitter die wordt beschuldigd van het toedekken van een positieve Armstrong-plas in 2002 raadt Landis een psycholoog aan.

In de VS zou Armstrong wel eens het voorwerp kunnen worden van een gerechtsprocedure zoals ook Marion Jones overkwam. Die werd uiteindelijk beschuldigd van meineed en zat een tijd in de gevangenis. USADA, het Amerikaans anti-dopingagentschap vertont de laatste jaren een opvallende gedrevenheid om tot het bot het gaan. Maar Lance heeft meer connecties dan Marion Jones, is zelfs een persoonlijke vriend van ex-president George W. Bush. Durft het USADA hem hiermee aan te pakken?

Floyd Landis zelf zou op termijn het grootste slachtoffer van zijn uitspraken kunnen worden. Wie al maar scheef kijkt naar Lance Armstrong heeft een proces aan zijn broek. Of Landis heeft ander materiaal achter de hand, of hij kan het straks allemaal komen uitleggen in een of ander gerechtshof.

quote:

De belangrijkste beschuldiging geldt niet eens Lance Armstrong en Johan Bruyneel, maar de UCI. Na winst in de Ronde van Zwitserland in 2002 zou Armstrong positief hebben getest en dat resultaat zou na een vergadering bij de UCI met toenmalig voorzitter Hein Verbruggen onder het tapijt zijn geveegd.

quote:

Op donderdag 20 mei 2010 21:12 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:

[..]

Inderdaad, had hij dat toen gedaan (en ik geloof écht wel dat hij de waarheid spreekt nu eigenlijk) was hij allicht zelfs nog als een soort van 'witte ridder' naar buiten gekomen en had hij nog iets van z'n leven kunnen redden ...