LPT.

Ik moest vanmorgen opeens een elevator pitch houden. Wees ons genadig.

quote:

Op maandag 12 april 2010 12:05 schreef I.R.Baboon het volgende:
Ik moest vanmorgen opeens een elevator pitch houden. Wees ons genadig.

En ik weet wat dat is. Dat is óók erg.

Met of zonder begeleidende muzak?

Nee, dan wc's schoonmaken.

Ik ben parttime huisvrouw, hoor.

Ha.

In de categorie glimlachen-tijdens-het-nakijken heb ik de volgende in de aanbieding:

"Het volk was de koning zo beu dat ze hem, en zijn hoofd, hebben afgezet."

Ik doe doorgaans heel moeilijk over boekverfilmingen en eigenlijk ben ik er principieel op tegen, maar een uitzondering betreft zeker A Clockwork Orange. En dr Strangelove vind ik ook geweldig.

Wat een boek of film wat mij betreft goed maakt, is als de maker het instrument (de taal, het beeld) zo goed mogelijk creatief inzet en benut om het verhaal - of wat het ook is dat hij overgebracht wil zien -, over te brengen.

quote:

Op maandag 12 april 2010 13:18 schreef mane het volgende:

"Het volk was de koning zo beu dat ze hem, en zijn hoofd, hebben afgezet."

Bomansiaans.

Laat ik gezellig meedoen met de kindermaffia, daarom een gedicht van Jacob Cats (1577-1660), afkomstig uit de borstvoedingsnieuwsbrief die ik zojuist ontving.

quote:

Gebruykt, o jonge vrouw, gebruykt u weer de gaven,
Gebruyk het edel zog om uwe vrugt te laven.
Niet dat een eerlik man ter wereld liever ziet
als dat een lieve vrouw haar kind een tepel biedt.

De boezom die je draagt, zoo geestig opgezwollen,
zo kunstig uytgewrodt, gelijk yvore bollen.
En dienen niet alleen tot cierzel van het lijf,
en minder tot de pronk van eenig dartel wijf.

Ha.

quote:

Op maandag 12 april 2010 02:21 schreef JAM het volgende:

[..]

Ik zit sinds afgelopen dinsdag ergens op het Vlaamse platteland aan de achterkant van een losstaand huis voor mij uit te staren. Daar zie ik een schuur, een paard, de kerktoren van Eeklo en voor de rest enkel akkers. Zo nu en loop ik even naar de koelkast en daar pak ik dan een nieuw blikje bier. Als dat op is smijt ik dat voor me uit, de akker op, en schiet ik er een paar keer op met een luchtkarabijn. Voor de rest wordt er natuurlijk ook nog met mevrouw K. geneukt, wat voetbal gekeken op TV en een mopje over een jood verteld, maar daar houdt het dan wel weer mee op. Zeg gerust dat ik op vakantie ben.

Kijk, dan wist ik het ook wel.

Ja, dat klinkt ontspannen.

Wacht op mij, ik moet mijn schoenen nog aan.

Omdat ik er, nu ik de fiets neem naar mijn werk, dagelijks langs kom, dacht ik: ik ga eens winkelen in de AH te Bezuidenhout. Een hele ervaring, in vergelijking met de AH in het centrum van de stad. De wandelpaden zijn er veel breder en alle koelschappen zijn voorzien van glazen deurtjes, waarschijnlijk ter hygiëne maar het staat ook nog eens sjiek. De winkel ademt een sfeer van ongekende luxe. Alle kassameisjes zijn blond, bovendien.
Toen ik wilde afrekenen, bleek mijn saldo niet toereikend te zijn.

- Ik kan de boodschappen niet betalen, zei ik tegen het kassameisje.
Bij de dames achter mij sloeg toen de plaatsvervangende paniek toe.
- Het zal je maar gebeuren zeg! riep de ene dame uit. Ze hield haar hand voor de mond.
- En wat nu meneer? vroeg de andere dame. Ze keek de ene dame aan met een blik van zullenwehemmoetenhelpen.
- Nu kan ik de boodschappen niet meenemen, zei ik. Het kassameisje had daar alle begrip voor.

Ik legde de artikelen terug in het mandje, dat het kassameisje naast haar kassa zette. De twee dames zagen er nog verslagen uit. Toen ik even later buiten bij mijn fiets stond, kwam een van hen langs om me sterkte te wensen.

Gelukkig kon ik bij thuiskomst een blik soep van mijn buurman lenen.

En nu al je zakken afgaan in de hoop dat je nog ergens een briefje van tien of twintig zult vinden.

(In het begin van mijn studententijd heb ik dat regelmatig gedaan. Grote vreugde als ik inderdaad iets vond.Toen ik me een tijd terug stond te vervelend tijdens het kopiëren op mijn werk voelde ik in de kontzak van mijn spijkerrokje en jawel, daar zat een vergeten briefje van twintig in. Ik werd er meteen weer blij van.)

Vond je het zo'n gebeurtenis ja? Het gebeurt me zo vaak dat ik geen saldo blijk te hebben. Kwestie van schouders ophalen en "tja, studentenleven he?" zeggen en ze hebben plots alle begrip. En vervolgens bel ik zoals het een echt student betaamt paps of mams even die binnen enkele ogenblikken zomaar een paar tientjes op mijn rekening weten te toveren.

Ik probeer overigens wel eens met opzet briefjes van twintig te vergeten, in een laatje of tussen een boek. Meestal lukt het me niet, of wellicht ben ik ze zo goed vergeten dat ik ze nog steeds niet terug heb gevonden. Het is me één keer overkomen dat ik daadwerkelijk een vergeten briefje in een boek terugvond.

Oh, en nu voel ik me verplicht om te melden dat je natuurlijk altijd bij mij kunt komen eten.

Macaroni met ketchup en kaas. Take it, or leave it.

quote:

Op maandag 12 april 2010 19:21 schreef Ringo het volgende:
Omdat ik er, nu ik de fiets neem naar mijn werk, dagelijks langs kom, dacht ik: ik ga eens winkelen in de AH te Bezuidenhout. Een hele ervaring, in vergelijking met de AH in het centrum van de stad. De wandelpaden zijn er veel breder en alle koelschappen zijn voorzien van glazen deurtjes, waarschijnlijk ter hygiëne maar het staat ook nog eens sjiek. De winkel ademt een sfeer van ongekende luxe. Alle kassameisjes zijn blond, bovendien.
Toen ik wilde afrekenen, bleek mijn saldo niet toereikend te zijn.

- Ik kan de boodschappen niet betalen, zei ik tegen het kassameisje.
Bij de dames achter mij sloeg toen de plaatsvervangende paniek toe.
- Het zal je maar gebeuren zeg! riep de ene dame uit. Ze hield haar hand voor de mond.
- En wat nu meneer? vroeg de andere dame. Ze keek de ene dame aan met een blik van zullenwehemmoetenhelpen.
- Nu kan ik de boodschappen niet meenemen, zei ik. Het kassameisje had daar alle begrip voor.

Ik legde de artikelen terug in het mandje, dat het kassameisje naast haar kassa zette. De twee dames zagen er nog verslagen uit. Toen ik even later buiten bij mijn fiets stond, kwam een van hen langs om me sterkte te wensen.

Godzijdank heb ik een app om mijn saldo te checken.

Feta vergeten. Terug naar de winkel of minder lekkere salade? Wat een dilemma's.

quote:

Op maandag 12 april 2010 19:46 schreef picodealion het volgende:
Feta vergeten. Terug naar de winkel of minder lekkere salade? Wat een dilemma's.

Terug naar de winkel.

Nog 13 minuten tijd. Even de skates aantrekken. Lekker hip ook nog.

Verstandige beslissing. Wij hadden geen roze peperkorrels meer en hebben de salade met zwarte peper gegeten. Huuu.