LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik ben nooit zo vlug, pico. Deze kan wat mij betreft dicht.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Jouwe was er eerst. We laten het over aan de mods, en in de tussentijd moeten we maar proberen in twee topics te gelijk een gesprek gaande te houden. Als dat maar goedkomt!quote:Op maandag 12 april 2010 09:57 schreef DO2 het volgende:
Ik ben nooit zo vlug, pico. Deze kan wat mij betreft dicht.
quote:Op maandag 12 april 2010 10:01 schreef Frollo het volgende:
Dit is de echte, want hier heb ik 'Een goeden' getypt.
Opgelost.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik heb een bluetooth-USB-stick opgezogen. Misschien mist 'ie 'm niet.
The love you take is equal to the love you make.
Wat zie ik daar in de nieuwe topics lijst?
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
Vertel eens.quote:Op maandag 12 april 2010 10:08 schreef Quir het volgende:
Wat zie ik daar in de nieuwe topics lijst?
The love you take is equal to the love you make.
En dus is de andere nu dicht!quote:Op maandag 12 april 2010 10:01 schreef Frollo het volgende:
Dit is de echte, want hier heb ik 'Een goeden' getypt.
Opgelost.
Bereid je voor op het ergste.quote:Op maandag 12 april 2010 10:07 schreef Lienekien het volgende:
Ik heb een bluetooth-USB-stick opgezogen. Misschien mist 'ie 'm niet.
"Social order at the expense of liberty is hardly a bargain."
Of hij is allang blij dat ik aan het schoonmaken ben.quote:
The love you take is equal to the love you make.
"Nee, dat werkte toch niet makkelijk. Laat maar zitten, missen we niks aan."
Daar kom ik goed weg!
Daar kom ik goed weg!
The love you take is equal to the love you make.
Ik overweeg een slechte tv-serie over tienercomputers te schrijven, genaamd Saved by the Dell. Zou daar markt voor zijn?
Ik ben het niet met je eens, DO2. Een boek is niet louter een verhaal. Je hebt zogenaamde plotschrijvers en lezers die van zulke boeken houden, maar er zijn genoeg liefhebbers van het boek die vooral houden van personages, een sfeer die neergezet wordt, een bepaalde stijl, scenes. Ik vind bijvoorbeeld dat Grunberg grote moeite heeft om een goed verhaal op papier te krijgen, maar ik ben dol op zijn boeken. Irving daarentegen is een begenadigd verhalenverteller en zijn boeken zijn weer op een heel andere manier prikkelend.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het is ook niet zo zwart-wit, natuurlijk.
Maar ik kijk zelden naar een film voor het verhaal, Claudia.
Maar ik kijk zelden naar een film voor het verhaal, Claudia.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Mijn ervaring is dat het medium waarmee iets wordt overgebracht niet bepalend is in het prikkelen van de verbeelding (verbeelding is ook maar een metafoor voor iets veel wezenlijkers). Het medium is alleen het instrument waarmee je geraakt wordt (ha, alweer zo'n metafoor). Ik geloof er niet in dat verschillende media intrinsiek verschillende ervaringen oplevert. Zo kan een concert, film, of boek, of schilderij op verschillende manieren hetzelfde losmaken. Bij mij dan, maar ik ben dan ook een homo universalis,quote:Op maandag 12 april 2010 09:46 schreef DO2 het volgende:
[..]
Het is heel kort door de bocht.
Een film is in essentie een reeks beelden waarbij het verhaal vaak dient als kapstok om ze aan op te hangen.
Er wordt een verhaal uitgebeeld.
Natuurlijk speelt het verhaal zelf een rol,
maar het gaat er toch vooral om hoe ze wordt verteld.
Een slecht verhaal kan daarom een uitstekende film opleveren.
Ik vind het om diezelfde reden onzin om een film als A Space Odyssey terzijde te schuiven omdat er geen verhaal in zou zitten. Daarmee doe je die film ernstig tekort.
Een boek daarentegen is verhaal. Puur.
Een boek beeld helemaal niets uit, maar doet juist een beroep op je eigen verbeelding.
En een goed boek laat die verbeelding spreken.
.
Je bedoelt dat jouw belevingen van een boek, film of schilderij in wezen in niets van elkaar verschillen, zodiakk? Ik kan je niet helemaal volgen, eigenlijk.
Ja, of je moet bedoelen dat ze je uiteindelijk allemaal even vrolijk of verdrietig kunnen maken, of zo.
Maar daar ging de discussie dan weer niet over.
Ja, of je moet bedoelen dat ze je uiteindelijk allemaal even vrolijk of verdrietig kunnen maken, of zo.
Maar daar ging de discussie dan weer niet over.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
.
Ik moest vanmorgen opeens een elevator pitch houden. Wees ons genadig.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
En ik weet wat dat is. Dat is óók erg.quote:Op maandag 12 april 2010 12:05 schreef I.R.Baboon het volgende:
Ik moest vanmorgen opeens een elevator pitch houden. Wees ons genadig.
The love you take is equal to the love you make.
In de categorie glimlachen-tijdens-het-nakijken heb ik de volgende in de aanbieding:
"Het volk was de koning zo beu dat ze hem, en zijn hoofd, hebben afgezet."
Ik doe doorgaans heel moeilijk over boekverfilmingen en eigenlijk ben ik er principieel op tegen, maar een uitzondering betreft zeker A Clockwork Orange. En dr Strangelove vind ik ook geweldig.
Wat een boek of film wat mij betreft goed maakt, is als de maker het instrument (de taal, het beeld) zo goed mogelijk creatief inzet en benut om het verhaal - of wat het ook is dat hij overgebracht wil zien -, over te brengen.
"Het volk was de koning zo beu dat ze hem, en zijn hoofd, hebben afgezet."
Ik doe doorgaans heel moeilijk over boekverfilmingen en eigenlijk ben ik er principieel op tegen, maar een uitzondering betreft zeker A Clockwork Orange. En dr Strangelove vind ik ook geweldig.
Wat een boek of film wat mij betreft goed maakt, is als de maker het instrument (de taal, het beeld) zo goed mogelijk creatief inzet en benut om het verhaal - of wat het ook is dat hij overgebracht wil zien -, over te brengen.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Bomansiaans.quote:Op maandag 12 april 2010 13:18 schreef mane het volgende:
"Het volk was de koning zo beu dat ze hem, en zijn hoofd, hebben afgezet."
Laat ik gezellig meedoen met de kindermaffia, daarom een gedicht van Jacob Cats (1577-1660), afkomstig uit de borstvoedingsnieuwsbrief die ik zojuist ontving.
quote:Gebruykt, o jonge vrouw, gebruykt u weer de gaven,
Gebruyk het edel zog om uwe vrugt te laven.
Niet dat een eerlik man ter wereld liever ziet
als dat een lieve vrouw haar kind een tepel biedt.
De boezom die je draagt, zoo geestig opgezwollen,
zo kunstig uytgewrodt, gelijk yvore bollen.
En dienen niet alleen tot cierzel van het lijf,
en minder tot de pronk van eenig dartel wijf.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Ha.
Kijk, dan wist ik het ook wel.quote:Op maandag 12 april 2010 02:21 schreef JAM het volgende:
[..]
Ik zit sinds afgelopen dinsdag ergens op het Vlaamse platteland aan de achterkant van een losstaand huis voor mij uit te staren. Daar zie ik een schuur, een paard, de kerktoren van Eeklo en voor de rest enkel akkers. Zo nu en loop ik even naar de koelkast en daar pak ik dan een nieuw blikje bier. Als dat op is smijt ik dat voor me uit, de akker op, en schiet ik er een paar keer op met een luchtkarabijn. Voor de rest wordt er natuurlijk ook nog met mevrouw K. geneukt, wat voetbal gekeken op TV en een mopje over een jood verteld, maar daar houdt het dan wel weer mee op. Zeg gerust dat ik op vakantie ben.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Omdat ik er, nu ik de fiets neem naar mijn werk, dagelijks langs kom, dacht ik: ik ga eens winkelen in de AH te Bezuidenhout. Een hele ervaring, in vergelijking met de AH in het centrum van de stad. De wandelpaden zijn er veel breder en alle koelschappen zijn voorzien van glazen deurtjes, waarschijnlijk ter hygiëne maar het staat ook nog eens sjiek. De winkel ademt een sfeer van ongekende luxe. Alle kassameisjes zijn blond, bovendien.
Toen ik wilde afrekenen, bleek mijn saldo niet toereikend te zijn.
- Ik kan de boodschappen niet betalen, zei ik tegen het kassameisje.
Bij de dames achter mij sloeg toen de plaatsvervangende paniek toe.
- Het zal je maar gebeuren zeg! riep de ene dame uit. Ze hield haar hand voor de mond.
- En wat nu meneer? vroeg de andere dame. Ze keek de ene dame aan met een blik van zullenwehemmoetenhelpen.
- Nu kan ik de boodschappen niet meenemen, zei ik. Het kassameisje had daar alle begrip voor.
Ik legde de artikelen terug in het mandje, dat het kassameisje naast haar kassa zette. De twee dames zagen er nog verslagen uit. Toen ik even later buiten bij mijn fiets stond, kwam een van hen langs om me sterkte te wensen.
Toen ik wilde afrekenen, bleek mijn saldo niet toereikend te zijn.
- Ik kan de boodschappen niet betalen, zei ik tegen het kassameisje.
Bij de dames achter mij sloeg toen de plaatsvervangende paniek toe.
- Het zal je maar gebeuren zeg! riep de ene dame uit. Ze hield haar hand voor de mond.
- En wat nu meneer? vroeg de andere dame. Ze keek de ene dame aan met een blik van zullenwehemmoetenhelpen.
- Nu kan ik de boodschappen niet meenemen, zei ik. Het kassameisje had daar alle begrip voor.
Ik legde de artikelen terug in het mandje, dat het kassameisje naast haar kassa zette. De twee dames zagen er nog verslagen uit. Toen ik even later buiten bij mijn fiets stond, kwam een van hen langs om me sterkte te wensen.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Gelukkig kon ik bij thuiskomst een blik soep van mijn buurman lenen.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
En nu al je zakken afgaan in de hoop dat je nog ergens een briefje van tien of twintig zult vinden.
(In het begin van mijn studententijd heb ik dat regelmatig gedaan. Grote vreugde als ik inderdaad iets vond.Toen ik me een tijd terug stond te vervelend tijdens het kopiëren op mijn werk voelde ik in de kontzak van mijn spijkerrokje en jawel, daar zat een vergeten briefje van twintig in. Ik werd er meteen weer blij van.)
(In het begin van mijn studententijd heb ik dat regelmatig gedaan. Grote vreugde als ik inderdaad iets vond.Toen ik me een tijd terug stond te vervelend tijdens het kopiëren op mijn werk voelde ik in de kontzak van mijn spijkerrokje en jawel, daar zat een vergeten briefje van twintig in. Ik werd er meteen weer blij van.)
The real is always way ahead of what we can imagine.
Vond je het zo'n gebeurtenis ja? Het gebeurt me zo vaak dat ik geen saldo blijk te hebben. Kwestie van schouders ophalen en "tja, studentenleven he?" zeggen en ze hebben plots alle begrip. En vervolgens bel ik zoals het een echt student betaamt paps of mams even die binnen enkele ogenblikken zomaar een paar tientjes op mijn rekening weten te toveren.
Ik probeer overigens wel eens met opzet briefjes van twintig te vergeten, in een laatje of tussen een boek. Meestal lukt het me niet, of wellicht ben ik ze zo goed vergeten dat ik ze nog steeds niet terug heb gevonden. Het is me één keer overkomen dat ik daadwerkelijk een vergeten briefje in een boek terugvond.
Ik probeer overigens wel eens met opzet briefjes van twintig te vergeten, in een laatje of tussen een boek. Meestal lukt het me niet, of wellicht ben ik ze zo goed vergeten dat ik ze nog steeds niet terug heb gevonden. Het is me één keer overkomen dat ik daadwerkelijk een vergeten briefje in een boek terugvond.
Oh, en nu voel ik me verplicht om te melden dat je natuurlijk altijd bij mij kunt komen eten.
Macaroni met ketchup en kaas. Take it, or leave it.
Macaroni met ketchup en kaas. Take it, or leave it.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Godzijdank heb ik een app om mijn saldo te checken.quote:Op maandag 12 april 2010 19:21 schreef Ringo het volgende:
Omdat ik er, nu ik de fiets neem naar mijn werk, dagelijks langs kom, dacht ik: ik ga eens winkelen in de AH te Bezuidenhout. Een hele ervaring, in vergelijking met de AH in het centrum van de stad. De wandelpaden zijn er veel breder en alle koelschappen zijn voorzien van glazen deurtjes, waarschijnlijk ter hygiëne maar het staat ook nog eens sjiek. De winkel ademt een sfeer van ongekende luxe. Alle kassameisjes zijn blond, bovendien.
Toen ik wilde afrekenen, bleek mijn saldo niet toereikend te zijn.
- Ik kan de boodschappen niet betalen, zei ik tegen het kassameisje.
Bij de dames achter mij sloeg toen de plaatsvervangende paniek toe.
- Het zal je maar gebeuren zeg! riep de ene dame uit. Ze hield haar hand voor de mond.
- En wat nu meneer? vroeg de andere dame. Ze keek de ene dame aan met een blik van zullenwehemmoetenhelpen.
- Nu kan ik de boodschappen niet meenemen, zei ik. Het kassameisje had daar alle begrip voor.
Ik legde de artikelen terug in het mandje, dat het kassameisje naast haar kassa zette. De twee dames zagen er nog verslagen uit. Toen ik even later buiten bij mijn fiets stond, kwam een van hen langs om me sterkte te wensen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Terug naar de winkel.quote:Op maandag 12 april 2010 19:46 schreef picodealion het volgende:
Feta vergeten. Terug naar de winkel of minder lekkere salade? Wat een dilemma's.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Verstandige beslissing. Wij hadden geen roze peperkorrels meer en hebben de salade met zwarte peper gegeten. Huuu.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
. 
