quote:
quote:
19-04-2010
(170) Domme uitspraak oorzaak van rumoer
De actie om geld binnen te halen voor Almere loopt. Langzaam komen de euro’s voor de aankoop van de grond binnen. Achter de schermen is het hectisch. Er was weer een kort geding en een artikel in het Eindhovens dagblad veroorzaakte rumoer. Dit kwam door domme uitspraken die Mr. R. Janssen, advocaat van de buurman, deed tijdens het kort geding. Deze buurman noteert alle nummerborden van auto’s die hier geparkeerd staan. Zijn advocaat valt de organisaties die ons bezoeken lastig. De hele dag worden we blijkbaar in de gaten gehouden alsof we een stel criminelen zijn. Gelukkig hebben wij genoeg positieve afleiding. De verzorging van de dieren kent geen kantooruren maar is eigenlijk een baan voor 24 uur per etmaal. Nu, met de nieuwe plannen voor de toekomst, werken we eigenlijk helemaal volgens een continurooster. Van vrije tijd is geen sprake meer. Die toekomst is werkelijk een lot uit de loterij alleen moeten we het wel zelf waarmaken. We zijn en blijven optimistisch gestemd. We zijn als bamboe, veerkrachtig en sterk. De achterban zoals Dierenthuis die heeft is geweldig. Donateurs die spontaan acties opzetten op internet. Een donateur en redacteur van het vegetarische blad: Leef, gaat 2x een artikel aan Dierenthuis wijden. Vrijwilligers die hun vrije tijd in de projectgroep steken om de verhuizing mogelijk te maken. Donateurs hebben kaarten ontworpen die ze gaan verkopen, de opbrengst is voor Dierenthuis. Oproepjes om te gaan stemmen voor het 3M fonds en voor de actie van Hart van Nederland of om een donatie te doen, worden door u doorgestuurd naar vrienden en familie. We worden er blij van. Met de dieren gaat het goed, ze genieten van het lekkere weer en worden verwend met het lekkers dat u mee bracht tijdens uw bezoekje aan Dierenthuis. Voor dat lekkers moeten ze wel wat doen. Ze moeten het zoeken in de bosjes en struiken waar we het voor hen uitgestrooid hebben. Niet alles gaat goed natuurlijk. We moesten helaas ook afscheid moeten nemen van enkele van onze kanjers. Voor ons is het een troost dat zij nog een aangenaam leventje hebben gekend en dat zij in onze armen stierven en niet hoefden te lijden. Gisteren kwam Steven met een konijntje aanzetten, oh wat een schatje. Trouwe vrijwilligster Heidy was er helemaal verrukt van. Volgens de dierenarts moest er gei tenmelk komen want het ukkie moest bijgevoerd worden. Steven kwam met de melk binnen maar het hoefde al niet meer, het kleintje had ons verlaten. En zo hebben we ook zeer plotseling afscheid moeten nemen van Kartonnetje. Hij was zo opgeknapt nadat hij gevonden werd met een koker om zijn nekje en daaronder allemaal afschuwelijke wonden. Hij genoot van zijn kattenleventje en zag er weer prachtig uit. Toen kreeg hij buikvliesontsteking en moesten we afscheid van hem nemen.
Marijke, het hoofd van de huishoudelijke dienst, is op vakantie. De was die altijd door haar gedaan wordt moet nu door “Jan en alleman” gedaan worden. Petra stapt ‘s avonds de opvang binnen, ze blijft vannacht slapen en helpt morgen een handje mee. Ron is bezig met de nieuwsbrief en op de zondagen staat hij hier muren en deuren te schilderen om alles tip top in de verf te houden. Bea en Annet schrijven verhalen voor de website. Viola maakt de powerpointpresentatie. Sjaan is de secretaresse en een geweldige speurneus. Janet en Karin zorgen er voor dat het adoptieproces van de Fiv en Felv katten en de honden vlekkeloos verloopt. Henny helpt bij de administratie en zorgt ervoor dat de kaartjes op tijd verstuurd worden. Annet en Sjaan beantwoorden veel post en houden mij scherp. Marlene, projectleider van Dierenthuis naar Almere, werkt plannen uit om de actie tot een succes te maken. Liesbeth zorgt elke zaterdag voor de hondjes en brengt ook elke zaterdag vers vlees mee dat door een bedrijf gesponsord wordt. Jolanda komt elke week en is zo’n rustige “aanpakker” die lekker zelfstandig haar gangetje gaat. Zij is net als veel anderen goed in het signaleren van dieren die niet lekker in hun velletje zitten. Astrid is een lekker kletsmajoor. Ze is niet echt een poetser maar meer van het type gastvrouw die altijd lekkers koopt voor de hondjes. Carianne uit Limburg komt op zondag en is net een wervelwind. Carina is al jaren aan het werk bij Dierenthuis en echt op haar gemak in de keuken, Frans is dus de poepruimer en gaat van drol naar drol maar maakt ook de prachtigste foto’s voor de adoptanten en sopt tussendoor nog even de stallen. Bart ook alweer lang bij Dierenthuis doet met plezier elk rotklusje als het maar tussen de dieren is. Rinie staat, op haar eigen chaotische manier, urenlang aan de afw as en haar grote favoriet is blinde Ozzie. Monique uit Beverwijk komt altijd met een auto volgeladen met spulletjes die we dagelijks hard nodig hebben. Anneke, ook een geweldige meid, ligt het liefst languit op de grond te knuffelen met de aller-moeilijkste dieren van de opvang of met het meest zielige hondje en probeert contact te maken met het allerschuwste hondje Marleen. Zij zorgt er ook voor dat er altijd dropjes zijn voor de vrijwilligers. Gonnie ziet alles en komt 3x per week. Dat geldt ook voor Yvonne. Zij zijn echte verzorgers. Pilletjes en poedertjes toedienen en bijvoeren gaat hen makkelijk af. En dan hebben we nog twee geweldige meiden. Nel en Saskia die voor mooie plaatjes zorgen als ik er zelf geen tijd voor heb.
En zo zijn er nog veel meer lieve helpers die de boel draaiende houden. Ik ga ze niet allemaal beschrijven maar neem van ons aan dat het, stuk voor stuk, geweldige, lieve en goede mensen zijn.
Er werken hier nog meer mannen hoor. Steven, Stephan, Herman en Hans, Michael. Ze doen elk hun eigen ding. Sinds kort hebben we ook meisjes die op zoek waren naar verzorgpaardjes. Nou graag, jullie zijn welkom. De meisjes laten na schooltijd de paardjes springen, longeren ze, kammen en wandelen met de diertjes door het bos, mesten de stal uit en zouden het liefst ‘s avonds ook nog terugkomen.
Wat wil een mens nog meer? Nou, wij willen nog veel meer. We willen bouwen aan een mooie veilige toekomst voor duizenden asieldieren. Een toekomst op een plek waar onze honden en katten en een paar paardjes wel welkom zijn.
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.