Beste,
Meteen met de deur in huis vallen. Onze relatie gaat slecht. Ik ben 2 maanden samen met mijn vriendin en we zijn erg snel bijeen gegaan. Ik ben 25 en zij is 20.
Aanvankelijk kwam er een moment dat ik het niet meer zag zitten, maar ik zag haar erg graag en ik ben er niet in geslaagd het uit te maken. We hebben sindsdien een erg leuke tijd gehad samen.
Gisteren (ongeveer anderhalve maand later) is hetzelfde voorgevallen. En ik zei gemene dingen dat het geen zin meer heeft en dat het niet meer zou lukken. Ze was erg hard gekwetst en we zijn boos weggelopen van elkaar.
Vandaag heb ik gezegd dat het niet gemeend was, maar ze denkt van wel... en ik denk het ook eigenlijk. Ik zie haar doodgraag en zij mij, maar we zijn zo verschillend dat het steeds botst van tijd tot tijd. En dan hebben we verschrikkelijke ruzie en pijn. Als we realistisch denken zien we geen toekomst in elkaar, maar als we denken over de momenten die we hebben willen we dat niet kwijt.
Ik wil het niet uitmaken omdat ik haar graag zie en haar niet kwijt wil.. Zij wil mij ook niet kwijt. We zeggen nog steeds dat we van elkaar houden, ondanks de pijn. En ik zie haar graag. (verliefdheid dus) Door die verliefdheid kan ik het niet uitmaken, omdat ik het vanbinnen niet hard genoeg wil...
Maar ik denk dat deze periodes gaan blijven terugkomen.
Ik ben erg bang, en zij ook, voor onze toekomst. Als we uit elkaar gaan kunnen we geen vrienden blijven. Dat gaat gewoon niet. Er zal altijd terug de herinnering zijn. En zelfs al lukt het toch zal er een moment komen dat we terug meer willen en herhaalt alles zich terug enz enz...
Ik wil dat we niet meer lijden...
Wat moet ik doen?