Op maandag 31 augustus 2009 02:00 schreef Mensa_Allochtoon het volgende:In 2008 werkte ik nog in China voordat ik terugkwam naar NL om mijn MBA te halen. In China hadden we regelmatig het genoegen om pas afgestudeerde ‘hoogopgeleide’ Hollanders te mogen verwelkomen in ons bedrijf. Laat ik Drs. Martijn als uitgangspunt nemen. Drs. Martijn komt uit een degelijk kakgezin, draagt Polo Ralph Lauren, heeft van die blonde manen die men zo vaak ziet bij die typische koorballen, heeft een bolle kop, een te kleine bril en heeft veel 'buitenschoolse activiteiten' gehad (lees:zuipen bij zijn studentenclub). Doet het altijd goed op je CV in NL. Vraag me niet waarom. Voor mij zou een lidmaatschap bij een dispuut juist een alarm doen afgaan. Maar goed.
Enfin, Martijn is slechts een voorbeeld. Er waren tientallen mensen die een bijna exacte kopie waren van Drs. Martijn. Martijn was een afgestudeerde aan de Erasmus Universiteit en volgens zijn sollicitatiebrief wilde hij naar China om ons te verrijken met kennis uit een van de toonaangevende Westerse economieën. Wel, hij mocht komen. Natuurlijk, immers, als Hollander had hij een streepje voor bij het van oorsprong Hollandse bedrijf, en zijn vader was ook een big boss bij het moederbedrijf in NL en een beetje een Hollander is niet vies van een beetje nepotisme. I scratch your back and you scratch mine. Bijna de helft van de goede baantjes krijgen Nederlanders puur via hun ‘netwerk,’ wat gewoon nepotisme is.
Afin, Martijn was volgens eigen zeggen een echte ‘kwantitatieve man’ en als we met cijfers gingen werken moesten we echt bij hem zijn, want hij had een Master uit Holland, terwijl de rest alleen maar ‘inferieure’ Chinese diploma’s had. Goed, we vroegen meneer Martijn om onze marketing data te analyseren. Meneer weet na een dag zwoegen twee heuse A4jes in te leveren waarbij hij niet veel verder kwam dan knullige analyses van gemiddelden, mediaan, tabellen met leuke kleurtjes en standaarddeviaties. Hij heeft nog het lef om ons uit te leggen wat standaarddeviatie precies inhoudt. Uit respect lacht niemand hem uit. Maar eigenlijk zou hij meteen uit de deur zijn gekickt als hij een local was. Als we hem erop wijzen dat de analyse wat dieper moet en hij zich beter ook kan bedienen van clusteranalyse, (M)AN(C)OVA en regressieanalyse, weet meneer dat heel kundig te beschrijven als inferieure analysetechnieken, daarmee waarschijnlijk verhullend dat meneer daar nooit van gehoord heeft. Immers, een beetje een koorbal heeft wel wat beters te doen dan formules leren. Een echte koorbal heeft zijn tijd besteed aan netwerken, buitenschoolse activiteiten (zuipen), neuqen, de Elsevier lezen, de Elsevier website lezen etc etc. Goed, hij kon tenminste een standaarddeviatie berekenen, dus helemaal nutteloos was Martijn niet. Toch?
We zetten Martijn op een andere functie waarbij hij onze database moest updaten. Martijn was namelijk heel expliciet geweest in zijn CV en was een echte ‘ICT expert.’ Maar eenmaal on the job, blijkt dat hij geen benul heeft van Oracle databasetechnieken, maar wel weet hoe PowerPoint en MS Word werken. Goed, niet echt wat je een ‘ICT expert’ noemt, maar vooruit, hij kan dus typen en PowerPoint slides maken. Fijn.
Van boekhoudkundige data krijgt Martijn ook hoofdpijn, dus een functie bij onze accountancy en finance afdeling was ook geen succes. Martijn kwam niet veel verder dan basiskennis over accountancy en finance dat mijn achterlijke neef van 15 je ook kan vertellen met zijn middelbare school kennis. Martijn heeft het allemaal wel ooit geleerd, maar is te lui geweest om dat allemaal te onthouden. Martijn….Drs. Martijn, had zich waarschijnlijk nooit voorgesteld dat hij ECHT zou moeten werken met die kennis en had zich vooral mentaal voorbereid op een kakker-baan bij KPMG of Deloitte waar hij zijn centen gewoon kon verdienen met het…. zijn van een koorbal. My god. Afin, we gingen door.
We vroegen dhr. Martijn of hij dan op zijn MINST kon aanschuiven bij een etentje. Bij het diner zouden Vlaamse klanten aanwezig en wellicht kon zijn aanwezigheid (en beheersing van de Nederlandse taal) de klanten beter stemmen. Maar dhr. Martijn reageert zeer geïrriteerd. Het etentje is namelijk om 18:30 uur gepland en hij wil Peking gaan verkennen tot diep in de nacht……iets dat hij ‘verdiend’ heeft na een lange dag van ‘werken.’
Enfin, zo gaat het maandenlang door tot Martijn een nieuwe uitdaging heeft gevonden (lees, China voor gezien houdt en op de Antillen de blanke wijze gaat uithangen…ik heb medelijden met die arme Antillianen) en ons bedrijf hulpeloos achterlaat en ons ‘good luck’ wenst. Waar moeten we heen zonder zijn ‘know how’ en Hollandse vlijtigheid?