Ik zit hier nu een kleine 4 maanden en over iets minder dan 1 maand vlieg ik terug. Vanavond heb ik mijn laatste tentamen en dan heb ik lekker vakantie.
Mijn ervaring van Costa Rica:
Het begon érg moeizaam. Ik kende de taal amper, waardoor het lastig was om de lessen op school te volgen, vrienden te maken etc. Tot ik een tica ontmoette die vloeiend Engels sprak, maar veel Spaanssprekende vrienden heeft. Sindsdien heb ik vrij veel ondernemen met haar en met vrienden van haar.
Mijn klasgenoten kwamen in het begin heel stug over. Bang om nieuwe vrienden te maken, waardoor ik dus ook echt 0,0 vrienden op school heb. Natuurlijk komt dat door de taalbarriére: Zij spreken geen engels, ik sprak geen Spaans.
Na een aantal maanden liep het wel wat losser, had wat meer gesprekjes op school, maar echt vrienden zijn het nooit geworden eigenlijk. Toch een beetje die onzekerheid die bij deze cultuur hoort denk ik.
Tussendoor ben ik 4 dagen naar Bocas del Toro, Panama geweest. Daar echt helemaal niks gedaan behalve de PRACHTIGE stranden bezocht en elke avond op stap geweest. Ben er bijna beroofd (2 gasten dachten dat ik cocaïne bij me had omdat ik uit Nederland kwam, en 1 gozer doorzocht vervolgens mijn zakken, terwijl de andere gast me vasthield. Gelukkig kwamen mijn (Nederlandse) vrienden me op tijd helpen). Echt een prachtig land, ik zou er zo kunnen wonen, haha!
Wat betreft mijn tentamens, ik sta er redelijk goed voor. De grens voor een voldoende is hier 70 uit 100 en ik heb tot nu één tentamen (van de 11) onder de 70 gehaald (60). Mede doordat de docenten je van alle kanten willen helpen, en je wordt zelf natuurlijk beter in de taal (het is vrijwel geen probleem meer om Spaanse tentamens te maken en gesprekken gaan ook steeds makkelijker).
Na dit tentamen, ga ik lekker wat stranden bezoeken in Costa Rica, denk hierbij aan Guanacaste, Limón. Ook heb ik nog geen vulkanen gezien, maar dat heb ik met opzet zo gepland: Het weer in januari is een stúk beter dan de andere maanden dat ik hier ben, dus de kans dat ik daadwerkelijk de vulkaan (in actie) ga zien is dan wat groter. En tja, lekker genieten van de tijd dat ik hier nog ben.
Het gastgezin is ook echt geweldig. Ze beschouwen me als één van hun zonen. En dat hoor je vaak, bijvoorbeeld als ik langs de werkplaats van m`n "vader" loop, zingt ie "Mi hijo Kevin!". Toen ik laatst aan het eten was, kwamen ze erbij zitten en zeiden ze dat ik nog voor een lange tijd in hun hart zou blijven en ze vinden het ontzettend jammer dat de tijd zo snel is gegaan. Hoewel het voor hen natuurlijk een goede bron van inkomsten is (wat ik hier betaal, is het minimumloon voor fulltimers!), heb ik wel echt het gevoel dat ze het menen. Dat er vervolgens kerstcadeaus onder de kerstboom liggen voor me bevestigd dat wel een beetje (als ze me echt niet zouden mogen, hadden ze natuurlijk niets gekocht).
Tot zover mijn ervaringen over Costa Rica: Geweldig! De mensen zijn ALTIJD behulpzaam, maar wel een beetje stug als je wat dichter bij ze wilt komen, op een enkeling na.
Land is mooi, maar San José is gewoon pauper. Oude, vieze stad waar het aantal zwervers bijna gelijk is aan de illegale verkopers uit Nicaragua (en dat zijn er veel!)