W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Nice! De manier waarop je een robot kunt programmeren wordt hier ontzettend simpel gemaakt 
Enabling End-Users to Program New Robot Skills
Mobile manipulators like the PR2 have the physical capability to do a range of useful tasks for humans, however their actual capabilities are limited by the software applications written by highly specialized programmers. Instead, Maya Cakmak from Georgia Tech, envisions robots that can be programmed by their end-users for their own specific needs. This past summer, Maya worked on developing a spoken dialog interface that allows a user to program new skills by physically moving PR2’s two arms and using simple speech commands.
Imagine purchasing a brand new “programmable” robot. How would you know what to do, to make the robot do something? This is not a problem for many of our daily appliances as they considerably limit possible user actions. For functionality like robot programming with a verbal dialog interface, however, it is important to guide the user with appropriate feedback from the robot and provide supplementary materials such as user manuals, tutorials, or instructional videos. Maya conducted a user study that replicates the described scenario. Participants in this study (15 men and 15 women, ages 19-70) with no prior knowledge of how to program the robot were left alone with the robot and a combination of supplementary materials. They had to figure out on their own how to program different skills such as picking up medicine from a cabinet or folding a towel.
The study revealed that information presented in the user manual easily gets overlooked and instructional videos are most useful in jump starting the interaction. In addition, trial-and-error plays a crucial role especially for achieving a certain proficiency level.
User studies like Maya’s, provide important insights into how the interface and the supplementary material should be designed to improve the learnability of end-user programmable robots. Check out the video for sample interactions and look for Maya and Leila Takayama’s upcoming publication for more details.
http://www.zeitnews.org/a(...)ram-new-robot-skills
Enabling End-Users to Program New Robot Skills
Mobile manipulators like the PR2 have the physical capability to do a range of useful tasks for humans, however their actual capabilities are limited by the software applications written by highly specialized programmers. Instead, Maya Cakmak from Georgia Tech, envisions robots that can be programmed by their end-users for their own specific needs. This past summer, Maya worked on developing a spoken dialog interface that allows a user to program new skills by physically moving PR2’s two arms and using simple speech commands.
Imagine purchasing a brand new “programmable” robot. How would you know what to do, to make the robot do something? This is not a problem for many of our daily appliances as they considerably limit possible user actions. For functionality like robot programming with a verbal dialog interface, however, it is important to guide the user with appropriate feedback from the robot and provide supplementary materials such as user manuals, tutorials, or instructional videos. Maya conducted a user study that replicates the described scenario. Participants in this study (15 men and 15 women, ages 19-70) with no prior knowledge of how to program the robot were left alone with the robot and a combination of supplementary materials. They had to figure out on their own how to program different skills such as picking up medicine from a cabinet or folding a towel.
The study revealed that information presented in the user manual easily gets overlooked and instructional videos are most useful in jump starting the interaction. In addition, trial-and-error plays a crucial role especially for achieving a certain proficiency level.
User studies like Maya’s, provide important insights into how the interface and the supplementary material should be designed to improve the learnability of end-user programmable robots. Check out the video for sample interactions and look for Maya and Leila Takayama’s upcoming publication for more details.
http://www.zeitnews.org/a(...)ram-new-robot-skills
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Die techniek bestaat al jaren. Het punt is alleen dat je hem 1 specifiek kunstje kan leren. Je kan hem bijvoorbeeld leren om een trui op te vouwen, maar het vouwen van een t-shirt, hemd of broek kan hij dan niet.Voor zover ik weet zijn we met AI nog niet zo ver dat een robot dergelijke taken kan generaliseren.
Nieuwe DARPA challenge 
Bedrijven die mee doen moeten een robot bouwen die:
Eind 2014 willen ze de eerste robots zien. Behoorlijk optimistisch als je het mij vraagt. Maar we zullen zien
Bedrijven die mee doen moeten een robot bouwen die:
http://singularityhub.com(...)-robotics-challenge/quote:What DARPA wants to see is a robot that has human-like “mobility and manipulation” abilities. At a disaster scene robots will have to make use of the same machinery and tools that human rescue teams have to use. The different stages of the challenge are meant to simulate an emergency response to a natural or manmade disaster. The robot will enter an open-frame vehicle like a John Deere Gator or Polaris Ranger, turn it on, and drive it – steering, throttle, brakes and all – to the disaster scene. Once it’s pulled up to the pile of rubble, it will exit the vehicle and climb over the sloped terrain littered with loose rocks, trees, ditches, and other obstacles it has to negotiate or avoid. Eventually the robot will reach an entryway blocked with debris that it will have to remove. Once the debris is cleared, it has to operate a door handle and push the door open. Inside, it will have to climb a ladder to reach a catwalk. After crossing the catwalk it will reach a concrete panel or a framed wall that it has to bust through using something like an electric hammer or chisel. Waiting for it on the other side of the panel will be a series of pipes, only one of which will be leaking. The robot has to spot the smoke or hear the hissing sound to locate the faulty pipe and then close the pipe’s turn valve. Lastly, the rescue robot’s day will end after locating and replacing a cooling pump.
Eind 2014 willen ze de eerste robots zien. Behoorlijk optimistisch als je het mij vraagt. Maar we zullen zien
Het gaat er natuurlijk ook om dat ze steeds precieser die ene taak kunnen uitvoeren. Voor bedrijven als FOXCONN zijn juist dit soort robots enorm handig.quote:Op zondag 18 november 2012 12:27 schreef Toryu het volgende:
Die techniek bestaat al jaren. Het punt is alleen dat je hem 1 specifiek kunstje kan leren. Je kan hem bijvoorbeeld leren om een trui op te vouwen, maar het vouwen van een t-shirt, hemd of broek kan hij dan niet.Voor zover ik weet zijn we met AI nog niet zo ver dat een robot dergelijke taken kan generaliseren.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Robots bij Foxconn (en elke andere automatiseerde fabriek) worden volledig voorgeprogrammeerd. Die teach-in methode is alleen handig als je een robot snel meerdere simpele taken wil leren. In een fabriek moet een robot jarenlang precies dezelfde, vaak complexe, taak doen. Met oog op nauwkeurigheid en cyclustijd doe je dat dan niet met teach-in.
20-11-2012
Verban 'moordrobots' al voor hun komst
Ook drones vereisen nauwelijks menselijk handelen © ap.
Robots die gemaakt zijn om te moorden zonder tussenkomst van menselijk handelen. Ze bestaan nog niet, maar Human Rights Watch en de rechtenfaculteit van de Amerikaanse universiteit Harvard riepen al op tot een internationaal verbod op zulke machines.
Dat staat te lezen in een rapport dat beide organisaties uitbrachten. "We roepen op tot een internationaal verdrag dat het absoluut verbiedt zogeheten moordrobots te ontwikkelen, produceren en als volledig op zichzelf werkende wapens te gebruiken."
Wapens waarbij nauwelijks menselijk handelen vereist is, bestaan al. Drones, onbemande vliegtuigen die boven onder andere Pakistan en Afghanistan surveilleren, zijn daarvan een voorbeeld.
(HLN)
Verban 'moordrobots' al voor hun komst
Ook drones vereisen nauwelijks menselijk handelen © ap.
Robots die gemaakt zijn om te moorden zonder tussenkomst van menselijk handelen. Ze bestaan nog niet, maar Human Rights Watch en de rechtenfaculteit van de Amerikaanse universiteit Harvard riepen al op tot een internationaal verbod op zulke machines.
Dat staat te lezen in een rapport dat beide organisaties uitbrachten. "We roepen op tot een internationaal verdrag dat het absoluut verbiedt zogeheten moordrobots te ontwikkelen, produceren en als volledig op zichzelf werkende wapens te gebruiken."
Wapens waarbij nauwelijks menselijk handelen vereist is, bestaan al. Drones, onbemande vliegtuigen die boven onder andere Pakistan en Afghanistan surveilleren, zijn daarvan een voorbeeld.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hier laten ze in 10 minuten zien wat Asimo allemaal kan. Blijkbaar kan hij tegenwoordig al hinkelen!
Bij 07:08 zie je hem hinkelen
Bij 07:08 zie je hem hinkelen
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
23-11-2012
Bijzondere robotjes lopen helemaal op eigen kracht
Onderzoekers van de universiteit van Illinois hebben ‘bio-bots’ ontwikkeld: kleine, zachte robotjes die aan één zijde bekleed zijn met de hartcellen van ratten en zo in staat zijn om helemaal zelfstandig te wandelen.
De robotjes zijn gemaakt van hydrogel en heel flexibel. De robotjes zijn eigenlijk in twee stukken te verdelen. Een lang achterstuk, en een kort voorstuk. Het achterstuk is bekleed met de hartcellen van ratten. Wanneer deze hartcellen slaan, komt het achterstuk in beweging en duwt het voorstuk als het ware voort.
3D-printer
Om de zeven millimeter lange robots te ontwikkelen, maakten de onderzoekers gebruik van hydrogel, hartcellen en een 3D-printer. Bij de ontwikkeling van de robots lieten ze zich inspireren door de natuur. “Wij ingenieurs bouwen dingen altijd van harde materialen, materialen die zich voorspelbaar gedragen,” vertelt onderzoeker Rashid Bashir. “Toch zijn er veel toepassingen waarbij de natuur een probleem op een andere, elegante manier oplost. Door te ontwerpen met behulp van biologische structuren, kunnen we de kracht van cellen en de natuur gebruiken om uitdagingen waar de maatschappij vandaag de dag mee te maken heeft, aangaan.”
Mogelijkheden
De onderzoekers zien genoeg mogelijkheden voor hun bio-bots. Zo zouden ze ingezet kunnen worden als sensoren. Door de bio-bots te bekleden met cellen die op bepaalde prikkels (bijvoorbeeld een chemische stof) reageren, kan door alleen maar naar de biobot te kijken, worden vastgesteld of zo’n prikkel zich in de directe omgeving bevindt. “Je kunt dan denken aan een sensor die zichzelf voortbeweegt, voortdurend monsters verzamelt en zich nuttig maakt in de medische wereld of zich inzet voor het milieu. Er zijn heel veel mogelijkheden, afhankelijk van de type cellen die we gebruiken.”
De onderzoekers blijven aan de robots knutselen. Zo werken ze aan robots met verschillende vormen, meer benen en robots die hellingen of trappen kunnen beklimmen.
(scientias.nl)
Bijzondere robotjes lopen helemaal op eigen kracht
Onderzoekers van de universiteit van Illinois hebben ‘bio-bots’ ontwikkeld: kleine, zachte robotjes die aan één zijde bekleed zijn met de hartcellen van ratten en zo in staat zijn om helemaal zelfstandig te wandelen.
De robotjes zijn gemaakt van hydrogel en heel flexibel. De robotjes zijn eigenlijk in twee stukken te verdelen. Een lang achterstuk, en een kort voorstuk. Het achterstuk is bekleed met de hartcellen van ratten. Wanneer deze hartcellen slaan, komt het achterstuk in beweging en duwt het voorstuk als het ware voort.
3D-printer
Om de zeven millimeter lange robots te ontwikkelen, maakten de onderzoekers gebruik van hydrogel, hartcellen en een 3D-printer. Bij de ontwikkeling van de robots lieten ze zich inspireren door de natuur. “Wij ingenieurs bouwen dingen altijd van harde materialen, materialen die zich voorspelbaar gedragen,” vertelt onderzoeker Rashid Bashir. “Toch zijn er veel toepassingen waarbij de natuur een probleem op een andere, elegante manier oplost. Door te ontwerpen met behulp van biologische structuren, kunnen we de kracht van cellen en de natuur gebruiken om uitdagingen waar de maatschappij vandaag de dag mee te maken heeft, aangaan.”
Mogelijkheden
De onderzoekers zien genoeg mogelijkheden voor hun bio-bots. Zo zouden ze ingezet kunnen worden als sensoren. Door de bio-bots te bekleden met cellen die op bepaalde prikkels (bijvoorbeeld een chemische stof) reageren, kan door alleen maar naar de biobot te kijken, worden vastgesteld of zo’n prikkel zich in de directe omgeving bevindt. “Je kunt dan denken aan een sensor die zichzelf voortbeweegt, voortdurend monsters verzamelt en zich nuttig maakt in de medische wereld of zich inzet voor het milieu. Er zijn heel veel mogelijkheden, afhankelijk van de type cellen die we gebruiken.”
De onderzoekers blijven aan de robots knutselen. Zo werken ze aan robots met verschillende vormen, meer benen en robots die hellingen of trappen kunnen beklimmen.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-11-2012
Wetenschappers gaan vast nadenken over ‘bestaansbedreigende technologie’
De universiteit van Cambridge gaat een nieuw centrum beginnen, waar wetenschappers, filosofen en computertechnici kunnen discussiëren over de voor- en nadelen van kunstmatige intelligentie, en daarmee zelfs het voortbestaan van de mens.
Het centrum is een serieuze poging om wetenschappers beter inzicht te geven in de voors en tegens van AI, ‘Artificial Intelligence’. Want, zo redeneren de onderzoekers, dat zou mogelijk een gevaar kunnen gaan vormen voor de wereld.
Bestaansbedreigende technologiën
Het centrum wordt opgericht door een filosoof, een onderzoeker, en een computerwetenschapper. In het ‘Center for the Study of Existential Risk’ (CSER), kan over alles worden gediscussieerd wat met de toekomst van technologie te maken heeft, maar vooral over “technologieën die ons bestaan kunnen bedreigen.” Dat kan gaan over bio- en nanotechnologie, maar ook over klimaatverandering of over kunstmatige intelligentie.
Nieuwe evolutie
“Kunstmatige intelligentie gaat straks ons leven beheersen,” zegt oprichter en filosoof Huw Price. “We zullen op een moment komen, in deze eeuw of misschien de volgende, dat de volgende grote stap voor de mensheid eraan gaat komen – misschien wel de grootste in onze hele kosmische historie.” Price doelt daarmee op het “verplaatsen van intelligentie buiten de grenzen van de biologie.”
Superintelligent
Price borduurt voort op een paper dat in 1965 door Irving Good werd geschreven. Good speculeerde toen al over een ‘ultra-intelligente machine’, die slimmer dan een mens zou zijn. Price: “De natuur verwachtte ons als mens niet, en toch zijn we er. Nu moeten wij niet dezelfde fout maken door AGI (Artificial General Intelligence) te onderschatten. We moeten accepteren dat we straks misschien wel een doos van Pandora gaan openen waar we niet meer van terug kunnen keren, en waarmee het voortbestaan van de mensheid wordt bedreigd.”
Ethiek bij AI
Price werd voor zijn idee geïnspireerd door gesprekken met Jaan Tallinn, mede-oprichter van Skype. Tallinn geldt als een expert op het gebied van ethiek bij AI. Price: “Ik begon na te denken over de mogelijke implicaties van AI toen Tallinn zijn zorgen erover uitsprak. Als iemand die er zo serieus over denkt, er zo bang voor is, dan weet je dat je met een serieus dilemma te maken hebt.”
Speculaties
Price en Tallinn noemen enkele voorbeelden van mogelijke gevaren van ultra-artificiële intelligentie. “Robots die mogelijk onze middelen nodig hebben, of sterker worden dan wij…” Price geeft gelijk toe dat het gaat om speculaties en er niks zeker is. “Maar juist omdát we het niet weten, moeten we er wel over na gaan denken.”
“We zijn, als mensheid, op een punt gekomen waarop we eindelijk kunnen erkennen dat onze technologie zo ver is dat deze ons bestaan zou kunnen bedreigen,” zegt Price. Hij verwacht wel dat het centrum een succes wordt, want steeds meer wetenschappers hebben volgens hem aangegeven dat het een goed idee is dat er over dergelijke zaken moet worden nagedacht. “We zouden in ieder geval een klein beetje van onze middelen in moeten zetten om over deze onzekere toekomst na te denken.”
(scientias.nl)
Wetenschappers gaan vast nadenken over ‘bestaansbedreigende technologie’
De universiteit van Cambridge gaat een nieuw centrum beginnen, waar wetenschappers, filosofen en computertechnici kunnen discussiëren over de voor- en nadelen van kunstmatige intelligentie, en daarmee zelfs het voortbestaan van de mens.
Het centrum is een serieuze poging om wetenschappers beter inzicht te geven in de voors en tegens van AI, ‘Artificial Intelligence’. Want, zo redeneren de onderzoekers, dat zou mogelijk een gevaar kunnen gaan vormen voor de wereld.
Bestaansbedreigende technologiën
Het centrum wordt opgericht door een filosoof, een onderzoeker, en een computerwetenschapper. In het ‘Center for the Study of Existential Risk’ (CSER), kan over alles worden gediscussieerd wat met de toekomst van technologie te maken heeft, maar vooral over “technologieën die ons bestaan kunnen bedreigen.” Dat kan gaan over bio- en nanotechnologie, maar ook over klimaatverandering of over kunstmatige intelligentie.
Nieuwe evolutie
“Kunstmatige intelligentie gaat straks ons leven beheersen,” zegt oprichter en filosoof Huw Price. “We zullen op een moment komen, in deze eeuw of misschien de volgende, dat de volgende grote stap voor de mensheid eraan gaat komen – misschien wel de grootste in onze hele kosmische historie.” Price doelt daarmee op het “verplaatsen van intelligentie buiten de grenzen van de biologie.”
Superintelligent
Price borduurt voort op een paper dat in 1965 door Irving Good werd geschreven. Good speculeerde toen al over een ‘ultra-intelligente machine’, die slimmer dan een mens zou zijn. Price: “De natuur verwachtte ons als mens niet, en toch zijn we er. Nu moeten wij niet dezelfde fout maken door AGI (Artificial General Intelligence) te onderschatten. We moeten accepteren dat we straks misschien wel een doos van Pandora gaan openen waar we niet meer van terug kunnen keren, en waarmee het voortbestaan van de mensheid wordt bedreigd.”
Ethiek bij AI
Price werd voor zijn idee geïnspireerd door gesprekken met Jaan Tallinn, mede-oprichter van Skype. Tallinn geldt als een expert op het gebied van ethiek bij AI. Price: “Ik begon na te denken over de mogelijke implicaties van AI toen Tallinn zijn zorgen erover uitsprak. Als iemand die er zo serieus over denkt, er zo bang voor is, dan weet je dat je met een serieus dilemma te maken hebt.”
Speculaties
Price en Tallinn noemen enkele voorbeelden van mogelijke gevaren van ultra-artificiële intelligentie. “Robots die mogelijk onze middelen nodig hebben, of sterker worden dan wij…” Price geeft gelijk toe dat het gaat om speculaties en er niks zeker is. “Maar juist omdát we het niet weten, moeten we er wel over na gaan denken.”
“We zijn, als mensheid, op een punt gekomen waarop we eindelijk kunnen erkennen dat onze technologie zo ver is dat deze ons bestaan zou kunnen bedreigen,” zegt Price. Hij verwacht wel dat het centrum een succes wordt, want steeds meer wetenschappers hebben volgens hem aangegeven dat het een goed idee is dat er over dergelijke zaken moet worden nagedacht. “We zouden in ieder geval een klein beetje van onze middelen in moeten zetten om over deze onzekere toekomst na te denken.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Op de site zelf zie je een video verslag.
Robot developer attempts to speed up A.I. tech
(CBS News) Almost no one likes doing household chores, but most people don't have a choice -- they have to do them. However, a new robot generation may be about to change that. And that high-tech breakthrough could also change us.
Pictures: Robot tech goes into overdrive
The PR2 robot can shoot pool, bake cookies from scratch, and maybe, most importantly, can fetch and open a beer. It's the most advanced personal robot in a galaxy that isn't quite so far, far away.
Steve Cousins, chief executive officer of Willow Garage, a tech development company in California's Silicon Valley, said, "This robot can do things that people can do."
The real-world robot is the creation of Cousins' Silicon Valley company that is working to spawn a new industry in personal robots.
Cousins said, "Think about Rosie from 'The Jetsons,' but maybe without the attitude."
But is that realistic? Cousins said, "Rosie's a cartoon, right? But the idea that you can have a robotic device that can move around in a human space and do things for us is real. That's actually happening."
While fantasies of robotic maids may still be a dream, the field of robotics is progressing rapidly and the PR2 is at the center of that progress. "We created this open source software platform that is what Windows is to the PC," Cousins explained. "Everybody's sharing software and we can make progress to this future where we see robots."
Until Willow Garage created the PR2, each robotics researcher had to build their own robot from scratch before they could even begin experimenting. Pieter Abbeel, professor of Electrical Engineering and Computer Sciences at the University of California, Berkeley, said, "You spent so much time building and maintaining that contraption that your research would be really slowed down."
Abbeel got one of 11 PR2s that Willow Garage gave to university researchers who agreed to share their work to speed the evolution of artificial intelligence.
Abbeel decided to teach his robot to fold laundry -- not as mundane a task as you might think. Abbeel explained, "The big challenge in robotics right now is how to make robots deal with variability. Whenever things change around the robot, it needs to understand what it is that has changed and how to act on it. Any time you present a pile of laundry, it's going to be different. You're manipulating this towels, T-shirts, and so forth. The more variability, the harder the task is going to be."
To be of practical use in the home, robots need to figure out a changing world around them. To do that, the PR2 is loaded with sensors that reveal its surroundings in 3D. It knows when someone is in a room with it and sees the person in detail. But while seeing is one step, understanding is another.
At the forefront of robotic help will be aid for senior citizens. Abbeel said, "If we can program a way for machines to learn, then they could have a lot more intellectual capabilities after a while."
Researchers don't have to program everything the machine does -- they have to teach the machine to think by itself. Abbeel said, "We want to allow the machine to watch people do things and learn from that. It just kind of fumbles around with things and after a while realizes, 'Oh, this is how this works.' "
Since its inception, the robot has been imagined as both a helpful friend and a force that learned too much and became dangerous to its human inventors.
Asked if we have to worry about robots taking over the world some time, Cousins said, "It has no intention of taking over the world. Unless somebody programs the robot and says, you know, 'What you're supposed to do is kill all humans.' "
Asked about people with evil intentions, Cousins said, "But even if they did, at the end of that, so the robots killed all humans. (The robot) doesn't have anything to do next, right? It doesn't have like, 'Oh, now what I should do? Well, I should, you know, procreate or something, right?' They don't do that."
While those tired of folding laundry may be tempted to buy a PR2, the $400,000 price tag is a bit steep. Still, with robotics advancing quickly, a future free of household chores may, one day, be priceless.
Watch John Blackstone's full report in the video above.
http://www.cbsnews.com/83(...)o-speed-up-a.i-tech/
Robot developer attempts to speed up A.I. tech
(CBS News) Almost no one likes doing household chores, but most people don't have a choice -- they have to do them. However, a new robot generation may be about to change that. And that high-tech breakthrough could also change us.
Pictures: Robot tech goes into overdrive
The PR2 robot can shoot pool, bake cookies from scratch, and maybe, most importantly, can fetch and open a beer. It's the most advanced personal robot in a galaxy that isn't quite so far, far away.
Steve Cousins, chief executive officer of Willow Garage, a tech development company in California's Silicon Valley, said, "This robot can do things that people can do."
The real-world robot is the creation of Cousins' Silicon Valley company that is working to spawn a new industry in personal robots.
Cousins said, "Think about Rosie from 'The Jetsons,' but maybe without the attitude."
But is that realistic? Cousins said, "Rosie's a cartoon, right? But the idea that you can have a robotic device that can move around in a human space and do things for us is real. That's actually happening."
While fantasies of robotic maids may still be a dream, the field of robotics is progressing rapidly and the PR2 is at the center of that progress. "We created this open source software platform that is what Windows is to the PC," Cousins explained. "Everybody's sharing software and we can make progress to this future where we see robots."
Until Willow Garage created the PR2, each robotics researcher had to build their own robot from scratch before they could even begin experimenting. Pieter Abbeel, professor of Electrical Engineering and Computer Sciences at the University of California, Berkeley, said, "You spent so much time building and maintaining that contraption that your research would be really slowed down."
Abbeel got one of 11 PR2s that Willow Garage gave to university researchers who agreed to share their work to speed the evolution of artificial intelligence.
Abbeel decided to teach his robot to fold laundry -- not as mundane a task as you might think. Abbeel explained, "The big challenge in robotics right now is how to make robots deal with variability. Whenever things change around the robot, it needs to understand what it is that has changed and how to act on it. Any time you present a pile of laundry, it's going to be different. You're manipulating this towels, T-shirts, and so forth. The more variability, the harder the task is going to be."
To be of practical use in the home, robots need to figure out a changing world around them. To do that, the PR2 is loaded with sensors that reveal its surroundings in 3D. It knows when someone is in a room with it and sees the person in detail. But while seeing is one step, understanding is another.
At the forefront of robotic help will be aid for senior citizens. Abbeel said, "If we can program a way for machines to learn, then they could have a lot more intellectual capabilities after a while."
Researchers don't have to program everything the machine does -- they have to teach the machine to think by itself. Abbeel said, "We want to allow the machine to watch people do things and learn from that. It just kind of fumbles around with things and after a while realizes, 'Oh, this is how this works.' "
Since its inception, the robot has been imagined as both a helpful friend and a force that learned too much and became dangerous to its human inventors.
Asked if we have to worry about robots taking over the world some time, Cousins said, "It has no intention of taking over the world. Unless somebody programs the robot and says, you know, 'What you're supposed to do is kill all humans.' "
Asked about people with evil intentions, Cousins said, "But even if they did, at the end of that, so the robots killed all humans. (The robot) doesn't have anything to do next, right? It doesn't have like, 'Oh, now what I should do? Well, I should, you know, procreate or something, right?' They don't do that."
While those tired of folding laundry may be tempted to buy a PR2, the $400,000 price tag is a bit steep. Still, with robotics advancing quickly, a future free of household chores may, one day, be priceless.
Watch John Blackstone's full report in the video above.
http://www.cbsnews.com/83(...)o-speed-up-a.i-tech/
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
02-11-2012
Wetenschappers maken concept voor 'transformer'-robot
Onderzoekers hebben een robot ontwikkeld die zich in potentie in alle mogelijke vormen kan vouwen. Het prototype is gebaseerd op de werking van eiwitten, die zich in het lichaam ook op allerlei wijzes kunnen vouwen. De 'transformer'-robot werkt met magneten.
De zogenaamde milli-motein is ontwikkeld door het Amerikaanse MIT en is ongeveer een centimeter groot. Door een ketting van soortgelijke componenten te maken, ziet de robot er relatief simpel uit, maar de milli-motein zou in staat zijn om alle kanten op te 'vouwen' en daardoor alle mogelijke vormen aan te nemen. De MIT-wetenschappers zorgen voor de vouwen met een speciaal type motor, dat door hen een elektropermanent-type wordt genoemd.
Volgens de onderzoekers werkt de motor op vergelijkbare wijze als magneten die worden gebruikt door een autosloper: dergelijke systemen bestaan uit één sterke magneet en een zwakkere. De richting van het magnetisch veld van de zwakkere magneet kan daarbij veranderd worden, waardoor het magnetisme van de sterkere magneet of versterkt of verzwakt wordt. De wetenschappers gebruikten een vergelijkbaar systeem in ringvorm die elk onderdeel van de robotketting kan vervormen. Zo is er alleen energie nodig om de robot van toestand te laten veranderen, maar niet om deze in een bepaalde vorm te houden.
De wetenschappers gaan er vanuit dat een keten van dergelijke ringen alle vormen kan aannemen, zolang deze maar lang genoeg is. Dit concept is afgekeken van hoe eiwitten in het lichaam worden gevormd; deze bestaan bij de fabricage ook uit lange ketens die vervolgens in een specifieke 3d-structuur worden gevouwen. Er bestaan miljoenen verschillende soorten eiwitten die allemaal hun eigen vorm hebben.
Voorlopig hebben de wetenschappers slechts op millimeterschaal dergelijke vouwbare robots ontwikkeld. Er wordt echter gewerkt aan varianten die zo groot zijn als mensen
(tweakers.net)
Wetenschappers maken concept voor 'transformer'-robot
Onderzoekers hebben een robot ontwikkeld die zich in potentie in alle mogelijke vormen kan vouwen. Het prototype is gebaseerd op de werking van eiwitten, die zich in het lichaam ook op allerlei wijzes kunnen vouwen. De 'transformer'-robot werkt met magneten.
De zogenaamde milli-motein is ontwikkeld door het Amerikaanse MIT en is ongeveer een centimeter groot. Door een ketting van soortgelijke componenten te maken, ziet de robot er relatief simpel uit, maar de milli-motein zou in staat zijn om alle kanten op te 'vouwen' en daardoor alle mogelijke vormen aan te nemen. De MIT-wetenschappers zorgen voor de vouwen met een speciaal type motor, dat door hen een elektropermanent-type wordt genoemd.
Volgens de onderzoekers werkt de motor op vergelijkbare wijze als magneten die worden gebruikt door een autosloper: dergelijke systemen bestaan uit één sterke magneet en een zwakkere. De richting van het magnetisch veld van de zwakkere magneet kan daarbij veranderd worden, waardoor het magnetisme van de sterkere magneet of versterkt of verzwakt wordt. De wetenschappers gebruikten een vergelijkbaar systeem in ringvorm die elk onderdeel van de robotketting kan vervormen. Zo is er alleen energie nodig om de robot van toestand te laten veranderen, maar niet om deze in een bepaalde vorm te houden.
De wetenschappers gaan er vanuit dat een keten van dergelijke ringen alle vormen kan aannemen, zolang deze maar lang genoeg is. Dit concept is afgekeken van hoe eiwitten in het lichaam worden gevormd; deze bestaan bij de fabricage ook uit lange ketens die vervolgens in een specifieke 3d-structuur worden gevouwen. Er bestaan miljoenen verschillende soorten eiwitten die allemaal hun eigen vorm hebben.
Voorlopig hebben de wetenschappers slechts op millimeterschaal dergelijke vouwbare robots ontwikkeld. Er wordt echter gewerkt aan varianten die zo groot zijn als mensen
(tweakers.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Playing Catch and Juggling with a Humanoid Robot
Robots in entertainment environments typically do not allow for physical interaction and contact with people. However, catching and throwing back objects is one form of physical engagement that still maintains a safe distance between the robot and participants. Using an animatronic humanoid robot, we developed a test bed for a throwing and catching game scenario.
We use an external camera system (ASUS Xtion PRO LIVE) to locate balls and a Kalman filter to predict ball destination and timing. The robot's hand and joint-space are calibrated to the vision coordinate system using a least-squares technique, such that the hand can be positioned to the predicted location. Successful catches are thrown back two and a half meters forward to the participant, and missed catches are detected to trigger suitable animations that indicate failure.
Human to robot partner juggling (three ball cascade pattern, one hand for each partner) is also achieved by speeding up the catching/throwing cycle. We tested the throwing/catching system on six participants (one child and five adults, including one elderly), and the juggling system on three skilled jugglers.
Robots in entertainment environments typically do not allow for physical interaction and contact with people. However, catching and throwing back objects is one form of physical engagement that still maintains a safe distance between the robot and participants. Using an animatronic humanoid robot, we developed a test bed for a throwing and catching game scenario.
We use an external camera system (ASUS Xtion PRO LIVE) to locate balls and a Kalman filter to predict ball destination and timing. The robot's hand and joint-space are calibrated to the vision coordinate system using a least-squares technique, such that the hand can be positioned to the predicted location. Successful catches are thrown back two and a half meters forward to the participant, and missed catches are detected to trigger suitable animations that indicate failure.
Human to robot partner juggling (three ball cascade pattern, one hand for each partner) is also achieved by speeding up the catching/throwing cycle. We tested the throwing/catching system on six participants (one child and five adults, including one elderly), and the juggling system on three skilled jugglers.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
06-12-2012
Een record: zwemmende robot steekt Stille Oceaan over
Zwemmende robot Papa Mau heeft een wereldrecord neergezet: de robot stak de Stille Oceaan over en voltooide met zijn aankomst in Australië de langste reis die ooit door een autonoom voertuig is afgelegd.
‘Wave Glider’ Papa Mau legde in totaal 16.668 kilometer af. En het was een veelbewogen trip: de robot kreeg tijdens zijn reis die meer dan een jaar duurde, onder meer te maken met haaien en zware stormen. Maar Papa Mau liet zich niet tegenhouden en rondde de oversteek af door keurig in Australië te arriveren.
Gegevens
Terwijl de robot aan zijn recordpoging bezig was, verzamelde deze ook nog eens allerhande gegevens. Bijvoorbeeld de watertemperatuur, maar ook informatie over het zoutgehalte van het water en de weersomstandigheden. Die informatie wordt nu aan wetenschappers verstrekt. Zij kunnen de gegevens onder meer gaan gebruiken in studies naar de gezondheid van de oceanen.
Trots
“Stellen dat we blij en trots zijn dat Papa Mau zijn eindbestemming heeft bereikt, is een understatement,” stelt Bill Vass, algemeen directeur van Liquid Robotics, het bedrijf dat de robots bouwde. “We startten de PacX-reis (PacX staat voor Pacific Crossing, red.) om aan te tonen dat de Wave Glider-technologie niet alleen de grote zeeën en zo’n lange reis kon overleven, maar belangrijker nog: ook real-time informatie over de meest afgelegen delen van de Stille Oceaan kon verzamelen en versturen.”
Papa Mau was overigens niet de enige robot van Liquid Robotics die onderweg was om geschiedenis te schrijven. Ook robot Benjamin is nog onderweg, deze komt naar verwachting begin 2013 in Australië aan. En dan zijn er nog twee robots onderweg naar Japan.
(scientias.nl)
Een record: zwemmende robot steekt Stille Oceaan over
Zwemmende robot Papa Mau heeft een wereldrecord neergezet: de robot stak de Stille Oceaan over en voltooide met zijn aankomst in Australië de langste reis die ooit door een autonoom voertuig is afgelegd.
‘Wave Glider’ Papa Mau legde in totaal 16.668 kilometer af. En het was een veelbewogen trip: de robot kreeg tijdens zijn reis die meer dan een jaar duurde, onder meer te maken met haaien en zware stormen. Maar Papa Mau liet zich niet tegenhouden en rondde de oversteek af door keurig in Australië te arriveren.
Gegevens
Terwijl de robot aan zijn recordpoging bezig was, verzamelde deze ook nog eens allerhande gegevens. Bijvoorbeeld de watertemperatuur, maar ook informatie over het zoutgehalte van het water en de weersomstandigheden. Die informatie wordt nu aan wetenschappers verstrekt. Zij kunnen de gegevens onder meer gaan gebruiken in studies naar de gezondheid van de oceanen.
Trots
“Stellen dat we blij en trots zijn dat Papa Mau zijn eindbestemming heeft bereikt, is een understatement,” stelt Bill Vass, algemeen directeur van Liquid Robotics, het bedrijf dat de robots bouwde. “We startten de PacX-reis (PacX staat voor Pacific Crossing, red.) om aan te tonen dat de Wave Glider-technologie niet alleen de grote zeeën en zo’n lange reis kon overleven, maar belangrijker nog: ook real-time informatie over de meest afgelegen delen van de Stille Oceaan kon verzamelen en versturen.”
Papa Mau was overigens niet de enige robot van Liquid Robotics die onderweg was om geschiedenis te schrijven. Ook robot Benjamin is nog onderweg, deze komt naar verwachting begin 2013 in Australië aan. En dan zijn er nog twee robots onderweg naar Japan.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Langzaam aan beginnen drones meer op zwevende robots te lijken. Echt een vreemd gezicht:
While we're well aware that robots will prove our undoing, we didn't expect DARPA to make it so... easy. It just demonstrated and helped fund the MLB Company's V-Bat, a testbed UAV that can fly or hover while brandishing a 6-foot claw. Yes, we know what you're thinking. Officially, there's an innocuous reason for the giant arm: a stereo vision system, in tandem with GPS, lets the robot precisely deliver one-pound payloads with the kind of reach that us fleshy anthropods wouldn't have. We're not quite so comforted after realizing that the robot can find its target without human input, however. DARPA sees the V-Bat as a stepping stone towards more autonomous vehicles, and it likely has noble intentions at heart. If V-Bat's descendants ultimately decide that humans are the payload, though, we'll know exactly who to blame.
http://www.engadget.com/2(...)ne-with-6-foot-claw/
While we're well aware that robots will prove our undoing, we didn't expect DARPA to make it so... easy. It just demonstrated and helped fund the MLB Company's V-Bat, a testbed UAV that can fly or hover while brandishing a 6-foot claw. Yes, we know what you're thinking. Officially, there's an innocuous reason for the giant arm: a stereo vision system, in tandem with GPS, lets the robot precisely deliver one-pound payloads with the kind of reach that us fleshy anthropods wouldn't have. We're not quite so comforted after realizing that the robot can find its target without human input, however. DARPA sees the V-Bat as a stepping stone towards more autonomous vehicles, and it likely has noble intentions at heart. If V-Bat's descendants ultimately decide that humans are the payload, though, we'll know exactly who to blame.
http://www.engadget.com/2(...)ne-with-6-foot-claw/
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
12-12-2012
Mini-robot gaat Japanse astronauten gezelschap houden
Japanse astronauten die volgend jaar naar het internationale ruimtestation vertrekken, hoeven in ieder geval niet bang te zijn voor de eenzaamheid. Een speciaal voor de ruimtemissie ontwikkelde mini-robot gaat met ze mee.
De Japanse ruimtevaartorganisatie vond dat het tijd werd om op zoek te gaan naar een oplossing voor sociale problemen die astronauten aan boord van het ISS kunnen ervaren. Een speciaal projectteam werkte het afgelopen jaar aan een oplossing: een robot die astronauten gezelschap kan houden.
Communicatie
Het resulteerde in een robot van ongeveer 34 centimeter hoog en een kilo zwaar. De robot kan onder meer spraak herkennen en verwerken, zelf spreken en gezichten herkennen. Aangezien de robot vooral een sociale functie heeft, hebben de onderzoekers ervoor gekozen om de robot een vrij menselijk uiterlijk te geven, met een hoofd, twee armen en twee benen. De robot kan niet alleen met astronauten communiceren, maar ook informatie naar de aarde sturen en dus dienst doen als een soort PR-medewerker in de ruimte.
Gesprek in de ruimte
Volgend jaar gaat de robot met een Japanse astronaut de ruimte in. Een mijlpaal: voor het eerst zullen een robot en een mens dan in de ruimte een gesprek voeren.
De robot is het resultaat van een samenwerking tussen verschillende bedrijven en onderzoeksinstellingen, waaronder de universiteit van Tokyo. Als het aan de ontwikkelaars ligt, is de robot niet het eindstation: de ervaringen die straks op aarde en in de ruimte met de robot worden opgedaan, kunnen weer gebruikt worden om een robot te ontwikkelen die nog beter in staat is om met mensen samen te leven.
(scientias.nl)
Mini-robot gaat Japanse astronauten gezelschap houden
Japanse astronauten die volgend jaar naar het internationale ruimtestation vertrekken, hoeven in ieder geval niet bang te zijn voor de eenzaamheid. Een speciaal voor de ruimtemissie ontwikkelde mini-robot gaat met ze mee.
De Japanse ruimtevaartorganisatie vond dat het tijd werd om op zoek te gaan naar een oplossing voor sociale problemen die astronauten aan boord van het ISS kunnen ervaren. Een speciaal projectteam werkte het afgelopen jaar aan een oplossing: een robot die astronauten gezelschap kan houden.
Communicatie
Het resulteerde in een robot van ongeveer 34 centimeter hoog en een kilo zwaar. De robot kan onder meer spraak herkennen en verwerken, zelf spreken en gezichten herkennen. Aangezien de robot vooral een sociale functie heeft, hebben de onderzoekers ervoor gekozen om de robot een vrij menselijk uiterlijk te geven, met een hoofd, twee armen en twee benen. De robot kan niet alleen met astronauten communiceren, maar ook informatie naar de aarde sturen en dus dienst doen als een soort PR-medewerker in de ruimte.
Gesprek in de ruimte
Volgend jaar gaat de robot met een Japanse astronaut de ruimte in. Een mijlpaal: voor het eerst zullen een robot en een mens dan in de ruimte een gesprek voeren.
De robot is het resultaat van een samenwerking tussen verschillende bedrijven en onderzoeksinstellingen, waaronder de universiteit van Tokyo. Als het aan de ontwikkelaars ligt, is de robot niet het eindstation: de ervaringen die straks op aarde en in de ruimte met de robot worden opgedaan, kunnen weer gebruikt worden om een robot te ontwikkelen die nog beter in staat is om met mensen samen te leven.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Japanese Researchers Continue Quest To Build Life-Like Humanoid Robots
In the graphic novel The Watchmen, the physicist Jon Osterman is vaporized in an experiment and comes back as the god-like Doctor Manhattan after meticulously putting himself together again one organ system at a time. In a way, Japanese researchers are doing their own version of this through efforts to create human-like robots, though it’s requiring a much longer time frame to make a person out of metal and plastics.
In a recent effort to mimic the human musculoskeletal system, researchers at the University of Tokyo unveiled Kenshiro, a 50-kg robot that has the bones and muscles akin to a 12-year-old boy. The bones are made from aluminum, and the bot has individual ribs as well as floating knee cap (patella). Kenshiro was designed with many of the major muscle groups of the body, 160 in total with most of them being in the torso and legs. The muscles consist of pulley systems driven by single actuators to create planar muscles rather than point-to-point cables used previously.
Combined, these systems produce joint motion that is close to the rate that humans can move joints, thanks to a design that balances power, flexibility, and weight.
Here’s Kenshiro in action:
This latest bot is an extension of the Kojiro robot that was revealed in 2010, which had many of the joints found in humans but did not expressly mimic individual bones and muscles. Kenshiro is a refinement for sure as the new bones and muscle systems allow Kenshiro greater degrees of freedom: 64 in total, compared to 60 in Kojiro. However, this redesign has given Kenshiro a total power output five times more than Kojiro.
But more importantly, bones and planar muscles are what humans are made of, so this achievement is significant toward the development of androids that are anatomically similar to us.
Check out the video on Kojiro to see the difference in form and function:
For all these cool developments, it’s important to realize just how far robotics need to go to get to truly physical “human-like” state. For instance, last year Japanese researchers at AIST unveiled to the world a male version of their female Actroid-F android robot, which mimics the movements of people under observation. Their life-likeness is relative, as they only have 12 degrees of freedom in the face, making expressions rather limited. Additionally, the male version turned out to be the same as the female version, just with different hair and clothes.
It’s worth taking a look at the “ultra-realistic” bots, as Diginfo dubbed them, to get a sense of how far things still need to progress to get to a version that we could interact with and not have the creepy Uncanny Valley experience noted by many:
In the years to come, news of robotics development will only increase as we watch researchers put humans together much like Doctor Manhattan. Whether individual bones and muscles will work best or some other design will prove superior will only be resolved once each design can be tested. In the end, the greatest challenge may not be creating individual robotics systems or artificial intelligence, but packing all of these components into a single robot.
One thing is clear: when it comes to androids, our best gauge of “human-like” may be how freaked out we are when we discover that the person we are speaking to is a robot.
http://singularityhub.com(...)ike-humanoid-robots/
In the graphic novel The Watchmen, the physicist Jon Osterman is vaporized in an experiment and comes back as the god-like Doctor Manhattan after meticulously putting himself together again one organ system at a time. In a way, Japanese researchers are doing their own version of this through efforts to create human-like robots, though it’s requiring a much longer time frame to make a person out of metal and plastics.
In a recent effort to mimic the human musculoskeletal system, researchers at the University of Tokyo unveiled Kenshiro, a 50-kg robot that has the bones and muscles akin to a 12-year-old boy. The bones are made from aluminum, and the bot has individual ribs as well as floating knee cap (patella). Kenshiro was designed with many of the major muscle groups of the body, 160 in total with most of them being in the torso and legs. The muscles consist of pulley systems driven by single actuators to create planar muscles rather than point-to-point cables used previously.
Combined, these systems produce joint motion that is close to the rate that humans can move joints, thanks to a design that balances power, flexibility, and weight.
Here’s Kenshiro in action:
This latest bot is an extension of the Kojiro robot that was revealed in 2010, which had many of the joints found in humans but did not expressly mimic individual bones and muscles. Kenshiro is a refinement for sure as the new bones and muscle systems allow Kenshiro greater degrees of freedom: 64 in total, compared to 60 in Kojiro. However, this redesign has given Kenshiro a total power output five times more than Kojiro.
But more importantly, bones and planar muscles are what humans are made of, so this achievement is significant toward the development of androids that are anatomically similar to us.
Check out the video on Kojiro to see the difference in form and function:
For all these cool developments, it’s important to realize just how far robotics need to go to get to truly physical “human-like” state. For instance, last year Japanese researchers at AIST unveiled to the world a male version of their female Actroid-F android robot, which mimics the movements of people under observation. Their life-likeness is relative, as they only have 12 degrees of freedom in the face, making expressions rather limited. Additionally, the male version turned out to be the same as the female version, just with different hair and clothes.
It’s worth taking a look at the “ultra-realistic” bots, as Diginfo dubbed them, to get a sense of how far things still need to progress to get to a version that we could interact with and not have the creepy Uncanny Valley experience noted by many:
In the years to come, news of robotics development will only increase as we watch researchers put humans together much like Doctor Manhattan. Whether individual bones and muscles will work best or some other design will prove superior will only be resolved once each design can be tested. In the end, the greatest challenge may not be creating individual robotics systems or artificial intelligence, but packing all of these components into a single robot.
One thing is clear: when it comes to androids, our best gauge of “human-like” may be how freaked out we are when we discover that the person we are speaking to is a robot.
http://singularityhub.com(...)ike-humanoid-robots/
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nice! Laatst ook een docu gezien waarbij ze een rolstoel met gedachten besturen!
Mind-controlled robotic arm has skill and speed of human limb
LONDON (Reuters) - A paralyzed woman has been able to feed herself chocolate and move everyday items using a robotic arm directly controlled by thought, showing a level of agility and control approaching that of a human limb.
Jan Scheuermann, 53, from Pittsburgh, was diagnosed with a degenerative brain disorder 13 years ago and is paralyzed from the neck down.
"It's so cool," said Scheuermann during a news conference. "I'm moving things. I have not moved things for about 10 years ... It's not a matter of thinking which direction anymore it's just a matter of thinking ‘I want to do that'."
She was shown feeding herself string cheese and chocolate unaided as well as moving a series of objects in tests designed for recovering stroke victims, and she was able to do it with speeds comparable to the able bodied.
Experts are calling it a remarkable step forward for prosthetics controlled directly by the brain. Other systems have already allowed paralyzed patients to type or write in freehand simply by thinking about the letters they want.
In the past month, researchers in Switzerland also used electrodes implanted directly on the retina to enable a blind patient to read.
The development of brain-machine interfaces is moving quickly and scientists predict the technology could eventually be used to bypass nerve damage and re-awaken a person's own paralyzed muscles.
In the meantime, they say, systems like the one developed by the U.S. researchers could be paired with robotic "exoskeletons" that allow paraplegics and quadriplegics to walk.
For Scheuermann, the experience has already been transforming.
"It's given her a renewed purpose," Michael Boninger, who worked on the study published in The Lancet, told Reuters. "On the first day that we had her move the arm, there was this amazing smile of joy. She could think about moving her wrist and something happened."
COMPLEX ALGORITHM
The research team from the University of Pittsburgh Medical Center implanted two microelectrode devices into the woman's left motor cortex, the part of the brain that initiates movement.
The medics used a real-time brain scanning technique called functional magnetic resonance imaging to find the exact part of the brain that lit up after the patient was asked to think about moving her now unresponsive arms.
The electrodes were connected to the robotic hand via a computer running a complex algorithm to translate the signals that mimics the way an unimpaired brain controls healthy limbs.
"These electrodes are remarkable devices in that they are very small," Boninger said. "You can't buy them in Radio Shack."
But Boninger said the way the algorithm operates is the main advance. Accurately translating brain signals has been one of the biggest challenges in mind-controlled prosthetics.
"There is no limit now to decoding human motion," he said. "It gets more complex when you work on parts like the hand, but I think that, once you can tap into desired motion in the brain, then how that motion is effected has a wide range of possibilities."
It took weeks of training for Scheuermann to master control of the hand, but she was able to move it after just two days, and over time she completed tasks - such as picking up objects, orientating them, and moving them to a target position - with a 91.6 percent success rate. Her speed increased with practice.
The researchers plan to incorporate wireless technology to remove the need for a wired connection between the patient's head and the prosthesis.
They also believe a sensory loop could be added that gives feedback to the brain, allowing the user to tell the difference between hot and cold, or smooth and rough surfaces.
Grégoire Courtine, at the Swiss Federal Institute of Technology in Lausanne, hailed the project. "This bioinspired brain-machine interface is a remarkable technological and biomedical achievement."
"Though plenty of challenges lie ahead, these sorts of systems are rapidly approaching the point of clinical fruition," Courtine, who was not involved in the study, said in a comment piece in the Lancet linked to the study.
ETHICAL QUESTIONS
Although using technology to restore movement, sight or hearing in the disabled would for many seem uncontroversial, some disability rights groups and ethicists are wary.
They argue that restoring hearing, for instance, could fuel a prejudice that a deaf life is less rich, or less well lived.
Andy Miah, a professor at the University of the West of Scotland who has written extensively about human enhancement in the context of the Paralympics, says it is far from straightforward.
"For instance, a few years ago, there was a case of a deaf lesbian couple who sought to use in vitro fertilization to select for deafness," he said.
"They argued that absence of hearing is precisely not an impairment, but allows access to a rich community."
The ethics become more complex with the prospect of using these technologies to enhance the able-bodied.
"It's quite likely that therapy is the back door to enhancement in these kinds of technological interventions," says Miah. "People will question whether this is desirable, but we already live in a society that tolerates such modifications.
"Laser eye surgery interventions have grown astronomically over the last decade and nobody complains that it is making people superhuman."
http://news.yahoo.com/min(...)human-011916152.html
Mind-controlled robotic arm has skill and speed of human limb
LONDON (Reuters) - A paralyzed woman has been able to feed herself chocolate and move everyday items using a robotic arm directly controlled by thought, showing a level of agility and control approaching that of a human limb.
Jan Scheuermann, 53, from Pittsburgh, was diagnosed with a degenerative brain disorder 13 years ago and is paralyzed from the neck down.
"It's so cool," said Scheuermann during a news conference. "I'm moving things. I have not moved things for about 10 years ... It's not a matter of thinking which direction anymore it's just a matter of thinking ‘I want to do that'."
She was shown feeding herself string cheese and chocolate unaided as well as moving a series of objects in tests designed for recovering stroke victims, and she was able to do it with speeds comparable to the able bodied.
Experts are calling it a remarkable step forward for prosthetics controlled directly by the brain. Other systems have already allowed paralyzed patients to type or write in freehand simply by thinking about the letters they want.
In the past month, researchers in Switzerland also used electrodes implanted directly on the retina to enable a blind patient to read.
The development of brain-machine interfaces is moving quickly and scientists predict the technology could eventually be used to bypass nerve damage and re-awaken a person's own paralyzed muscles.
In the meantime, they say, systems like the one developed by the U.S. researchers could be paired with robotic "exoskeletons" that allow paraplegics and quadriplegics to walk.
For Scheuermann, the experience has already been transforming.
"It's given her a renewed purpose," Michael Boninger, who worked on the study published in The Lancet, told Reuters. "On the first day that we had her move the arm, there was this amazing smile of joy. She could think about moving her wrist and something happened."
COMPLEX ALGORITHM
The research team from the University of Pittsburgh Medical Center implanted two microelectrode devices into the woman's left motor cortex, the part of the brain that initiates movement.
The medics used a real-time brain scanning technique called functional magnetic resonance imaging to find the exact part of the brain that lit up after the patient was asked to think about moving her now unresponsive arms.
The electrodes were connected to the robotic hand via a computer running a complex algorithm to translate the signals that mimics the way an unimpaired brain controls healthy limbs.
"These electrodes are remarkable devices in that they are very small," Boninger said. "You can't buy them in Radio Shack."
But Boninger said the way the algorithm operates is the main advance. Accurately translating brain signals has been one of the biggest challenges in mind-controlled prosthetics.
"There is no limit now to decoding human motion," he said. "It gets more complex when you work on parts like the hand, but I think that, once you can tap into desired motion in the brain, then how that motion is effected has a wide range of possibilities."
It took weeks of training for Scheuermann to master control of the hand, but she was able to move it after just two days, and over time she completed tasks - such as picking up objects, orientating them, and moving them to a target position - with a 91.6 percent success rate. Her speed increased with practice.
The researchers plan to incorporate wireless technology to remove the need for a wired connection between the patient's head and the prosthesis.
They also believe a sensory loop could be added that gives feedback to the brain, allowing the user to tell the difference between hot and cold, or smooth and rough surfaces.
Grégoire Courtine, at the Swiss Federal Institute of Technology in Lausanne, hailed the project. "This bioinspired brain-machine interface is a remarkable technological and biomedical achievement."
"Though plenty of challenges lie ahead, these sorts of systems are rapidly approaching the point of clinical fruition," Courtine, who was not involved in the study, said in a comment piece in the Lancet linked to the study.
ETHICAL QUESTIONS
Although using technology to restore movement, sight or hearing in the disabled would for many seem uncontroversial, some disability rights groups and ethicists are wary.
They argue that restoring hearing, for instance, could fuel a prejudice that a deaf life is less rich, or less well lived.
Andy Miah, a professor at the University of the West of Scotland who has written extensively about human enhancement in the context of the Paralympics, says it is far from straightforward.
"For instance, a few years ago, there was a case of a deaf lesbian couple who sought to use in vitro fertilization to select for deafness," he said.
"They argued that absence of hearing is precisely not an impairment, but allows access to a rich community."
The ethics become more complex with the prospect of using these technologies to enhance the able-bodied.
"It's quite likely that therapy is the back door to enhancement in these kinds of technological interventions," says Miah. "People will question whether this is desirable, but we already live in a society that tolerates such modifications.
"Laser eye surgery interventions have grown astronomically over the last decade and nobody complains that it is making people superhuman."
http://news.yahoo.com/min(...)human-011916152.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Tendon Driven Humanoid Robot
Ook de zwitsers zijn bezig met een Life-Like Humanoid Robot.
Ook de zwitsers zijn bezig met een Life-Like Humanoid Robot.
Geld maakt meer kapot dan je lief is.
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
Het zijn sterke ruggen die vrijheid en weelde kunnen dragen
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
25-01-2013
Print je eigen robot met 3D-printer
Een Fransman geeft zijn ontwerpen en bouwinstructies vrij voor een robot die je kan maken met 3D-printers. Het ontwerp moet doe-het-zelvers InMoov-robots laten bouwen met makkelijk verkrijgbare en relatief goedkope onderdelen, meldt Tweakers.net.
De Franse beeldhouwer en modelmaker Gael Langevin heeft ongeveer een jaar gewerkt aan zijn robotontwerp. InMoov werd gedurende die tijd steeds verder verfijnd en kan inmiddels geprint worden volgens de instructies die Langevin op zijn blog zette.
De humanoïde robot bestaat uit een hoofd, torso en twee armen. Alle onderdelen worden middels servo's aangestuurd en InMoov kan bediend worden met de stem van de eigenaar.
(HLN)
Print je eigen robot met 3D-printer
Een Fransman geeft zijn ontwerpen en bouwinstructies vrij voor een robot die je kan maken met 3D-printers. Het ontwerp moet doe-het-zelvers InMoov-robots laten bouwen met makkelijk verkrijgbare en relatief goedkope onderdelen, meldt Tweakers.net.
De Franse beeldhouwer en modelmaker Gael Langevin heeft ongeveer een jaar gewerkt aan zijn robotontwerp. InMoov werd gedurende die tijd steeds verder verfijnd en kan inmiddels geprint worden volgens de instructies die Langevin op zijn blog zette.
De humanoïde robot bestaat uit een hoofd, torso en twee armen. Alle onderdelen worden middels servo's aangestuurd en InMoov kan bediend worden met de stem van de eigenaar.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-02-2013
Wetenschappers maken bionische mens
In Londen hebben wetenschappers een robot gepresenteerd die voor een groot gedeelte uit menselijke protheses bestaat. Met nagemaakte 'menselijke' onderdelen hopen de makers een volledig bionische robot te maken. De robot beschikt onder andere over een synthetisch hart.
De robot, die de naam Rex heeft gekregen, is ontwikkeld door de John Hopkins University in Baltimore en heeft tot nu toe ongeveer 1 miljoen dollar gekost. Volgens de makers is het de eerste bionische mens gebouwd uit protheses en synthetische organen. Rex beschikt onder andere over voet-, hand-, knie- en retina-protheses. Ook zijn er enkele inwendige organen ingebouwd, waaronder een kunstmatig hart dat zelfstandig kan functioneren.
In de toekomst willen de wetenschappers de bionische robot nog een aantal kunstmatige organen geven, waaronder een stel longen, een alvleesklier en een blaas. Het is nog onduidelijk wanneer Rex deze onderdelen zal ontvangen. Momenteel zou 60 tot 70 procent van de robot al uit nagemaakte menselijke onderdelen bestaan. Het zou echter nog niet mogelijk zijn om een mens in zijn geheel na te bouwen. Het is bijvoorbeeld nog niet mogelijk om de hersenen na te maken.
De wetenschappers verwachten niet dat er binnen afzienbare tijd een volledige functionerende mens nagebootst kan worden. Wel verwachten zij dat er binnen 10 jaar robots zullen bestaan die uit zichzelf een pen oppakken en ermee kunnen schrijven. Rex zal worden getoond in het Science Museum in Londen.
(tweakers.net)
Wetenschappers maken bionische mens
In Londen hebben wetenschappers een robot gepresenteerd die voor een groot gedeelte uit menselijke protheses bestaat. Met nagemaakte 'menselijke' onderdelen hopen de makers een volledig bionische robot te maken. De robot beschikt onder andere over een synthetisch hart.
De robot, die de naam Rex heeft gekregen, is ontwikkeld door de John Hopkins University in Baltimore en heeft tot nu toe ongeveer 1 miljoen dollar gekost. Volgens de makers is het de eerste bionische mens gebouwd uit protheses en synthetische organen. Rex beschikt onder andere over voet-, hand-, knie- en retina-protheses. Ook zijn er enkele inwendige organen ingebouwd, waaronder een kunstmatig hart dat zelfstandig kan functioneren.
In de toekomst willen de wetenschappers de bionische robot nog een aantal kunstmatige organen geven, waaronder een stel longen, een alvleesklier en een blaas. Het is nog onduidelijk wanneer Rex deze onderdelen zal ontvangen. Momenteel zou 60 tot 70 procent van de robot al uit nagemaakte menselijke onderdelen bestaan. Het zou echter nog niet mogelijk zijn om een mens in zijn geheel na te bouwen. Het is bijvoorbeeld nog niet mogelijk om de hersenen na te maken.
De wetenschappers verwachten niet dat er binnen afzienbare tijd een volledige functionerende mens nagebootst kan worden. Wel verwachten zij dat er binnen 10 jaar robots zullen bestaan die uit zichzelf een pen oppakken en ermee kunnen schrijven. Rex zal worden getoond in het Science Museum in Londen.
(tweakers.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-02-2013
Badmintonrobot verhoogt efficiency
Het Flanders’ Mechatronics Technology Centre (FMTC) in het Belgische Heverlee heeft naar eigen zeggen de eerste robot ter wereld ontwikkeld, die in staat is om badminton te spelen.
Erg spectaculair ziet het langs een rail bewegende apparaat er niet uit en eigenlijk doet het er ook niet toe hoe nauwkeurig de automaat een shuttle kan retourneren. Het onderzoeksteam onder leiding van dr. Wim Symens heeft de sportieve robot vooral ontworpen om na te gaan hoe de energie-efficiëntie van het gebruikte computerprogramma te verbeteren valt. Het energieverbruik blijkt met vijftig procent omlaag te kunnen. Inmiddels heeft onder meer een producent van weefmachines belangstelling voor de ontwikkelde software getoond.
(technischweekblad.nl)
Badmintonrobot verhoogt efficiency
Het Flanders’ Mechatronics Technology Centre (FMTC) in het Belgische Heverlee heeft naar eigen zeggen de eerste robot ter wereld ontwikkeld, die in staat is om badminton te spelen.
Erg spectaculair ziet het langs een rail bewegende apparaat er niet uit en eigenlijk doet het er ook niet toe hoe nauwkeurig de automaat een shuttle kan retourneren. Het onderzoeksteam onder leiding van dr. Wim Symens heeft de sportieve robot vooral ontworpen om na te gaan hoe de energie-efficiëntie van het gebruikte computerprogramma te verbeteren valt. Het energieverbruik blijkt met vijftig procent omlaag te kunnen. Inmiddels heeft onder meer een producent van weefmachines belangstelling voor de ontwikkelde software getoond.
(technischweekblad.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-02-2013
Exotherme reactie laat siliconen stuiteren
Harvard-onderzoekers hebben een robot bedacht die zich voortbeweegt dankzij explosies in zijn binnenste. Angewandte Chemie bericht over deze verrassende nieuwe toepassing van siliconenrubber, waarvan het nut helaas niet helemaal duidelijk is.
Dat het siliconenrubber het nog overleeft ook, is wellicht de opvallendste conclusie van George Whitesides (toch al een van de meest geciteerde chemici ter wereld) en collega’s.
De ‘zachte robot’ heeft de vorm van een driepuntige ster. De ‘benen’ zijn hol, en kunnen via leidingen worden gevuld met een mengsel van methaan en zuurstof. Via elektrische draden kun je vervolgens in een been naar keuze een vonk genereren die het gasmengsel laat reageren tot koolstofdioxide en water. Door de knal springt de robot minstens 30 cm de lucht in.
Dat dit functioneert heeft alles te maken met terugslagklepjes, die eveneens van silicium zijn gemaakt. Tijdens de explosie worden ze dichtgedrukt door de overdruk. Als daarna door afkoeling de druk weer terugloopt, gaat de klep weer open en laat de afgassen uit.
Volgens de onderzoekers kan zo’n ster minstens 30 sprongen achter elkaar maken zonder dat het siliconenrubber het door de hitte begeeft.
Volgens de nieuwsredactie van Nature dromen de onderzoekers al van een sterk vergrote versie voor reddingsoperaties in ruw terrein. Het idee is dan dat je hem over obstakels heen laat springen.
bron: news@nature
(c2w.nl)
Exotherme reactie laat siliconen stuiteren
Harvard-onderzoekers hebben een robot bedacht die zich voortbeweegt dankzij explosies in zijn binnenste. Angewandte Chemie bericht over deze verrassende nieuwe toepassing van siliconenrubber, waarvan het nut helaas niet helemaal duidelijk is.
Dat het siliconenrubber het nog overleeft ook, is wellicht de opvallendste conclusie van George Whitesides (toch al een van de meest geciteerde chemici ter wereld) en collega’s.
De ‘zachte robot’ heeft de vorm van een driepuntige ster. De ‘benen’ zijn hol, en kunnen via leidingen worden gevuld met een mengsel van methaan en zuurstof. Via elektrische draden kun je vervolgens in een been naar keuze een vonk genereren die het gasmengsel laat reageren tot koolstofdioxide en water. Door de knal springt de robot minstens 30 cm de lucht in.
Dat dit functioneert heeft alles te maken met terugslagklepjes, die eveneens van silicium zijn gemaakt. Tijdens de explosie worden ze dichtgedrukt door de overdruk. Als daarna door afkoeling de druk weer terugloopt, gaat de klep weer open en laat de afgassen uit.
Volgens de onderzoekers kan zo’n ster minstens 30 sprongen achter elkaar maken zonder dat het siliconenrubber het door de hitte begeeft.
Volgens de nieuwsredactie van Nature dromen de onderzoekers al van een sterk vergrote versie voor reddingsoperaties in ruw terrein. Het idee is dan dat je hem over obstakels heen laat springen.
bron: news@nature
(c2w.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-02-2013
Academici stellen gebruik van "dodelijke robots" in vraag
Mensenrechtenorganisaties en academici bereiden een campagne voor tegen het gebruik van "dodelijke robots" in oorlogsvoering, dat bericht de Amerikaanse technologiesite Wired. "In de VS worden tegenwoordig meer bestuurders van drones dan echte vliegtuigpiloten opgeleid", klinkt het onder andere. De tegenstanders vinden het gebruik van de toestellen bovendien weinig legaal en transparant.
"In de VS worden tegenwoordig meer bestuurders van drones dan echte vliegtuigpiloten opgeleid. Vooral jongemannen die heel goed videospelletjes kunnen spelen, maken kans om aangenomen te worden, aldus initiatiefnemer Noel Sharkey, professor robotica aan de universiteit van Sheffield. Sharkey klaagt ook de manier van werken aan: "De mannen houden een zwerm robots in de gaten, terwijl ze zelf amper gecontroleerd worden".
"Het is een branche waar heel veel geld mee gemoeid is", vervolgt hij, "maar er is een groot gebrek aan transparantie en legaliteit". "Mensen zijn denkende wezens met gevoelens. Wie zal aansprakelijk worden gesteld als het met een robot misloopt?", stelt de professor in vraag. "Zeker niet de robot."
De campagne kwam eind vorig jaar voor het eerst ter sprake na de bekendmaking van een rapport over oorlogsvoering met robots. De publicatie pleitte onder andere voor de stopzetting van de praktijk, alvorens ze algemeen gangbaar wordt. Ook drukkingsgroepen, activisten, andere academici en Jody Williams, die in 1997 de Nobelprijs voor de Vrede won, zetten hun schouders onder het initiatief.
De campagne gaat in april van start in het Britse Lagerhuis.
(HLN)
Academici stellen gebruik van "dodelijke robots" in vraag
Mensenrechtenorganisaties en academici bereiden een campagne voor tegen het gebruik van "dodelijke robots" in oorlogsvoering, dat bericht de Amerikaanse technologiesite Wired. "In de VS worden tegenwoordig meer bestuurders van drones dan echte vliegtuigpiloten opgeleid", klinkt het onder andere. De tegenstanders vinden het gebruik van de toestellen bovendien weinig legaal en transparant.
"In de VS worden tegenwoordig meer bestuurders van drones dan echte vliegtuigpiloten opgeleid. Vooral jongemannen die heel goed videospelletjes kunnen spelen, maken kans om aangenomen te worden, aldus initiatiefnemer Noel Sharkey, professor robotica aan de universiteit van Sheffield. Sharkey klaagt ook de manier van werken aan: "De mannen houden een zwerm robots in de gaten, terwijl ze zelf amper gecontroleerd worden".
"Het is een branche waar heel veel geld mee gemoeid is", vervolgt hij, "maar er is een groot gebrek aan transparantie en legaliteit". "Mensen zijn denkende wezens met gevoelens. Wie zal aansprakelijk worden gesteld als het met een robot misloopt?", stelt de professor in vraag. "Zeker niet de robot."
De campagne kwam eind vorig jaar voor het eerst ter sprake na de bekendmaking van een rapport over oorlogsvoering met robots. De publicatie pleitte onder andere voor de stopzetting van de praktijk, alvorens ze algemeen gangbaar wordt. Ook drukkingsgroepen, activisten, andere academici en Jody Williams, die in 1997 de Nobelprijs voor de Vrede won, zetten hun schouders onder het initiatief.
De campagne gaat in april van start in het Britse Lagerhuis.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-02-2013
Wetenschappers bouwen robotische vleermuisvleugel
Wat Batman kan, kunnen wetenschappers ook! Onderzoekers van Brown University hebben een heuse robotische vleermuisvleugel gebouwd.
De onderzoekers lieten zich voor de bouw van de vleugel inspireren door de grote vleermuis, of de vleerhond. De vleugel kan in een windtunnel op en neer klappen en genoeg kracht leveren om het luchtruim te kiezen en de luchtweerstand te weerstaan.
Experimenteren
De onderzoekers ontwikkelden de robotische vleugel om meer te weten te komen over hoe vleermuizen vliegen. Wanneer de vleugel actief is, kunnen de onderzoekers tal van gegevens verzamelen die echte vleermuizen ze niet kunnen geven. “We kunnen een vleermuis niet vragen om met een frequentie van acht hertz met de vleugels te klappen en vervolgens de frequentie op te schroeven naar negen hertz, zodat we kunnen kijken of dat een verschil maakt,” legt onderzoeker Joseph Bahlman uit. “Vleermuizen werken zo niet.” De robotische vleugel daarentegen wel: deze doet precies wat de onderzoekers willen. “We kunnen vragen beantwoorden als: ‘Zorgt het frequenter klappen met de vleugels ervoor dat deze gemakkelijker opstijgen en hoeveel energie kost het om vaker met de vleugels te slaan?’.”
Fouten maken
Het ontwikkelen van de vleugel heeft de onderzoekers al veel opgeleverd. “We hebben veel over vleermuizen geleerd door hun vleugels na te maken en daarbij ook fouten te maken. Zo braken bepaalde ‘gewrichten’ van de robotvleugel herhaaldelijk af. Door deze te omwinden met staalkabel kon dat voorkomen worden: net zoals gewrichtsbanden dat bij echte vleermuizen voorkomen.
De onderzoekers zetten hun experiment met de robotische vleugel voort. “We zouden graag nog andere materialen voor de vleugel willen proberen,” vertelt Bahlman. De onderzoekers hopen dat het uiteindelijk informatie zal opleveren die we kunnen gebruiken voor het ontwerpen van kleine, zeer efficiënte vliegtuigen.
(Scientias.nl)
Wetenschappers bouwen robotische vleermuisvleugel
Wat Batman kan, kunnen wetenschappers ook! Onderzoekers van Brown University hebben een heuse robotische vleermuisvleugel gebouwd.
De onderzoekers lieten zich voor de bouw van de vleugel inspireren door de grote vleermuis, of de vleerhond. De vleugel kan in een windtunnel op en neer klappen en genoeg kracht leveren om het luchtruim te kiezen en de luchtweerstand te weerstaan.
Experimenteren
De onderzoekers ontwikkelden de robotische vleugel om meer te weten te komen over hoe vleermuizen vliegen. Wanneer de vleugel actief is, kunnen de onderzoekers tal van gegevens verzamelen die echte vleermuizen ze niet kunnen geven. “We kunnen een vleermuis niet vragen om met een frequentie van acht hertz met de vleugels te klappen en vervolgens de frequentie op te schroeven naar negen hertz, zodat we kunnen kijken of dat een verschil maakt,” legt onderzoeker Joseph Bahlman uit. “Vleermuizen werken zo niet.” De robotische vleugel daarentegen wel: deze doet precies wat de onderzoekers willen. “We kunnen vragen beantwoorden als: ‘Zorgt het frequenter klappen met de vleugels ervoor dat deze gemakkelijker opstijgen en hoeveel energie kost het om vaker met de vleugels te slaan?’.”
Fouten maken
Het ontwikkelen van de vleugel heeft de onderzoekers al veel opgeleverd. “We hebben veel over vleermuizen geleerd door hun vleugels na te maken en daarbij ook fouten te maken. Zo braken bepaalde ‘gewrichten’ van de robotvleugel herhaaldelijk af. Door deze te omwinden met staalkabel kon dat voorkomen worden: net zoals gewrichtsbanden dat bij echte vleermuizen voorkomen.
De onderzoekers zetten hun experiment met de robotische vleugel voort. “We zouden graag nog andere materialen voor de vleugel willen proberen,” vertelt Bahlman. De onderzoekers hopen dat het uiteindelijk informatie zal opleveren die we kunnen gebruiken voor het ontwerpen van kleine, zeer efficiënte vliegtuigen.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Big Dog is terug met upgrades 
Hij kan nu als een echte hond je stok terughalen....of jou gooien
Hij kan nu als een echte hond je stok terughalen....of jou gooien
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
01-02-2013
Amerikaans leger laat sterke robot op 'menselijke manier' gooien
Het Amerikaanse leger heeft een sterke wandelende robot uitgerust met een arm waardoor het apparaat op een 'menselijke manier' kan gooien.
Foto: NU.nl Bekijk video
De BigDog, zoals de robot door ontwikkelaar Boston Dynamics genoemd is, is al sinds 2005 in ontwikkeling en wordt gefinancierd door het Amerikaanse leger.
De robot is 91 centimeter lang, 76 centimeter hoog en weegt 110 kilo. Het apparaat kan 6,5 kilometer per uur lopen en is in staat 150 kilo te tillen. De kracht en snelheid van de BigDog moet overigens nog verbeterd worden.
De robot kan zich door de vier poten met aparte sensoren gemakkelijk verplaatsten over moeilijk begaanbaar terrein. Deze poten bevatten drie computergestuurde gewrichten die 500 keer per seconde van positie kunnen veranderen.
Uit een filmpje dat door Boston Dynamics online is gezet, blijkt dat de BigDog nu ook een arm heeft waarmee hij in de video een betonblok optilt en weggooit.
"Het doel is technologieën te ontwikkelen die de kracht van de benen en torso gebruiken voor de beweging van de arm", aldus Boston Dynamics. "Deze benadering wordt door menselijke atleten al gebruikt en moet de prestaties van robots verbeteren."
Door: NU.nl/Colin van Hoek
(klik hier voor video)
(nu.nl)
Amerikaans leger laat sterke robot op 'menselijke manier' gooien
Het Amerikaanse leger heeft een sterke wandelende robot uitgerust met een arm waardoor het apparaat op een 'menselijke manier' kan gooien.
Foto: NU.nl Bekijk video
De BigDog, zoals de robot door ontwikkelaar Boston Dynamics genoemd is, is al sinds 2005 in ontwikkeling en wordt gefinancierd door het Amerikaanse leger.
De robot is 91 centimeter lang, 76 centimeter hoog en weegt 110 kilo. Het apparaat kan 6,5 kilometer per uur lopen en is in staat 150 kilo te tillen. De kracht en snelheid van de BigDog moet overigens nog verbeterd worden.
De robot kan zich door de vier poten met aparte sensoren gemakkelijk verplaatsten over moeilijk begaanbaar terrein. Deze poten bevatten drie computergestuurde gewrichten die 500 keer per seconde van positie kunnen veranderen.
Uit een filmpje dat door Boston Dynamics online is gezet, blijkt dat de BigDog nu ook een arm heeft waarmee hij in de video een betonblok optilt en weggooit.
"Het doel is technologieën te ontwikkelen die de kracht van de benen en torso gebruiken voor de beweging van de arm", aldus Boston Dynamics. "Deze benadering wordt door menselijke atleten al gebruikt en moet de prestaties van robots verbeteren."
Door: NU.nl/Colin van Hoek
(klik hier voor video)
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
