W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Your next assembly lines may have Baxter robot doing pick-up
Rethink Robotics is introducing Baxter to the manufacturing sector with a note: Baxter can ignite a revolution in breaking down costs and safety barriers holding back automation in American manufacturing. The Boston-based company says the $22,000 (list price) robot is a fraction of the cost of traditional industrial robots "with zero integration required." Baxter has been expressly designed to work on assembly lines to perform menial tasks. Baxter has two arms, each with seven degrees of freedom, and a reach similar to that of a human, to take over the mindless menial tasks. It can load, unload, sort, pack, unpack, snap-fit, grind and polish.
What is not at all mindless about Baxter is its design in that, for an industrial robot, Baxter enjoys an incredible lightness of non-being. Baxter has thick, round arms, but they are not heavy. The arm moves in a fluid motion. "When you hold the cuff, the robot goes into gravity-compensation," said Rodney Brooks, the company founder, "zero-force mode," as if the arm is floating. The company offers Baxter with two kinds of grippers to choose from. Electric parallel grippers enable Baxter to pick up objects of varying sizes. Vacuum cup grippers are meant for hard-to-grasp objects, such as smooth, nonporous or relatively flat items.
While Baxter is not the ideal choice for tasks that require an extremely strong or fast industrial robot, Baxter is smart enough to adapt to changes. The robot uses vision to locate and grasp objects, and can be programmed to perform a new task just by holding its arms and moving them to the desired position. The robot can continue to work even after missing a pick-up or dropping a part. It can visually detect parts and adapt to variations in part placement and conveyor speed. If Baxter drops an object, it knows to get another before trying to finish the task.
Another differentiator is that, while Baxter is smart, it does not require a high learning curve. One of the argued barriers to industrial adoption of robots has been training requirements to operate industrial robots. The disadvantage has been in the thought of requiring employees to train in programming and in interacting with new robotic equipment, eating up time and financial output. Rethink's team claims Baxter units can be retasked in a matter of minutes. "No custom application code is required to get it started. So no costly software or manufacturing engineers are required to program it," according to the company. Baxter is taught via a graphical user interface and through direct manipulation of its robot arms. Nontechnical, hourly workers can train and retrain Baxter right on the line.
As for safety, the designers gave Baxter sensors to detect people within contact distance and trigger the robot to slow to safe operation speeds. If Baxter's power supply were cut, its arms would relax slowly. Employees would have time to move out of the way.
http://www.zeitnews.org/a(...)t-doing-pick-w-video
Rethink Robotics is introducing Baxter to the manufacturing sector with a note: Baxter can ignite a revolution in breaking down costs and safety barriers holding back automation in American manufacturing. The Boston-based company says the $22,000 (list price) robot is a fraction of the cost of traditional industrial robots "with zero integration required." Baxter has been expressly designed to work on assembly lines to perform menial tasks. Baxter has two arms, each with seven degrees of freedom, and a reach similar to that of a human, to take over the mindless menial tasks. It can load, unload, sort, pack, unpack, snap-fit, grind and polish.
What is not at all mindless about Baxter is its design in that, for an industrial robot, Baxter enjoys an incredible lightness of non-being. Baxter has thick, round arms, but they are not heavy. The arm moves in a fluid motion. "When you hold the cuff, the robot goes into gravity-compensation," said Rodney Brooks, the company founder, "zero-force mode," as if the arm is floating. The company offers Baxter with two kinds of grippers to choose from. Electric parallel grippers enable Baxter to pick up objects of varying sizes. Vacuum cup grippers are meant for hard-to-grasp objects, such as smooth, nonporous or relatively flat items.
While Baxter is not the ideal choice for tasks that require an extremely strong or fast industrial robot, Baxter is smart enough to adapt to changes. The robot uses vision to locate and grasp objects, and can be programmed to perform a new task just by holding its arms and moving them to the desired position. The robot can continue to work even after missing a pick-up or dropping a part. It can visually detect parts and adapt to variations in part placement and conveyor speed. If Baxter drops an object, it knows to get another before trying to finish the task.
Another differentiator is that, while Baxter is smart, it does not require a high learning curve. One of the argued barriers to industrial adoption of robots has been training requirements to operate industrial robots. The disadvantage has been in the thought of requiring employees to train in programming and in interacting with new robotic equipment, eating up time and financial output. Rethink's team claims Baxter units can be retasked in a matter of minutes. "No custom application code is required to get it started. So no costly software or manufacturing engineers are required to program it," according to the company. Baxter is taught via a graphical user interface and through direct manipulation of its robot arms. Nontechnical, hourly workers can train and retrain Baxter right on the line.
As for safety, the designers gave Baxter sensors to detect people within contact distance and trigger the robot to slow to safe operation speeds. If Baxter's power supply were cut, its arms would relax slowly. Employees would have time to move out of the way.
http://www.zeitnews.org/a(...)t-doing-pick-w-video
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
quote:Op donderdag 20 september 2012 21:42 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Your next assembly lines may have Baxter robot doing pick-up
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Na dit allemaal te hebben gezien ben ik benieuwd hoeveel mensen geloven dat de tijd snel zal naderen dat wij robots zullen krijgen zoals in de film I ROBOT met Will Smith.
Daarmee indirect aangevend dat het voorbestaan van de mens misschien dan wel wordt bedreigt?
Daarmee indirect aangevend dat het voorbestaan van de mens misschien dan wel wordt bedreigt?
Ik denk het I ROBOT scenario, gevolgd door animatrix (the second renaissance deel 1 & 2), met daar doorheen geweven het Terminator scenario, die uiteindelijk samen overgaan in de Matrix.quote:Op vrijdag 21 september 2012 13:34 schreef Iwanius het volgende:
Na dit allemaal te hebben gezien ben ik benieuwd hoeveel mensen geloven dat de tijd snel zal naderen dat wij robots zullen krijgen zoals in de film I ROBOT met Will Smith.
Daarmee indirect aangevend dat het voorbestaan van de mens misschien dan wel wordt bedreigt?
hmmmm....
Of toch het Wall-e scenario.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Ik denk niet dat het scenario van The Matrix gaat gebeuren. Wat voor een nut zou een superieure AI hebben bij het "bewaren" van mensen?quote:Op vrijdag 21 september 2012 13:55 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:
[..]
Ik denk het I ROBOT scenario, gevolgd door animatrix (the second renaissance deel 1 & 2), met daar doorheen geweven het Terminator scenario, die uiteindelijk samen overgaan in de Matrix.
hmmmm....
Of toch het Wall-e scenario.
Was ook niet serieus. Energie uit mensen is zo inefficient als watquote:
[..]
Ik denk niet dat het scenario van The Matrix gaat gebeuren. Wat voor een nut zou een superieure AI hebben bij het "bewaren" van mensen?
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Inderdaad. Die film was zoveel beter geweest als de machines het deden voor menselijke processorkracht, of uit een rudimentair overblijfsel van de drie wetten van de robotica.quote:
[..]
Was ook niet serieus. Energie uit mensen is zo inefficient als wat
Wat er zou kunnen gebeuren (hoogstens) denk ik is dat robots een soort self-awereness krijgen en mensen gewoon gaan negeren. Dat kan natuurlijk wel uitdraaien op hele nare situaties. Bijvoorbeeld dat robots materialen beginnen te slopen van gebouwen om zelf te gebruiken of mensen gewoon pletten of verwonden tijdens dat ze bezig zijn. Denk niet dat robots express de mens gaat uitroeien.quote:
[..]
Inderdaad. Die film was zoveel beter geweest als de machines het deden voor menselijke processorkracht, of uit een rudimentair overblijfsel van de drie wetten van de robotica.
De kans dat ik een echte opstand als klein zie is omdat robots zich dan samen zouden moeten verenigen als 1 front tegen de mens. Maar op een of andere manier is dit niet logisch. Bij zo'n opstand zouden allerlei menselijke emoties nodig zijn, zoals het gevoel van saamhorigheid, bang zijn voor de dood/uitsterven, wraak, etc...
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Dafuq, oke dat ding is misschien tergend langzaam (hoelang duurde het hem om 3 tijdschriften recht te leggen? 
) Maar als ik dit ding aan kan zitten als ik naar werk ga ik en ik zie een opgeruimd huis als ik terug dan zeg ik "Shut up and take my money!" 
Zal helaas wel veel programmeer/instel werk vooraf aan gaan.
Edit: nevermind, het gaat om 'teleoperation', dat betekend dat iemand dat ding bestuurd van een afstand lijkt me.
) Maar als ik dit ding aan kan zitten als ik naar werk ga ik en ik zie een opgeruimd huis als ik terug dan zeg ik "Shut up and take my money!" Zal helaas wel veel programmeer/instel werk vooraf aan gaan.
Edit: nevermind, het gaat om 'teleoperation', dat betekend dat iemand dat ding bestuurd van een afstand lijkt me.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Oja, zie het nu ook.quote:
Dafuq, oke dat ding is misschien tergend langzaam (hoelang duurde het hem om 3 tijdschriften recht te leggen?
Zal helaas wel veel programmeer/instel werk vooraf aan gaan.
Edit: nevermind, het gaat om 'teleoperation', dat betekend dat iemand dat ding bestuurd van een afstand lijkt me.
Achja, dan huur je toch gewoon iemand in om dat ding te besturen
Inderdaad, hoeft de schoonmaakster niet eens meer het huis uitquote:
[..]
Oja, zie het nu ook.
Achja, dan huur je toch gewoon iemand in om dat ding te besturen
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
27-09-2012
Gamebot doorstaat turingtest
Een computergestuurde tegenstander overtuigde gamers voor het eerst dat ze tegen een mens aan het spelen waren. Daarmee slaagde dit staaltje kunstmatige intelligentie met vlag en wimpel voor de turingtest.
Tijdens een potje Unreal Tournament 2004, waarin gamers het tegen elkaar opnemen, beoordeelden medespelers dat een virtuele, kunstmatige intelligente speler wel menselijk moest zijn.
De bot, UT^2 genaamd, werd gemaakt door computerwetenschappers aan de universiteit van Texas. UT^2 nam deel aan een spel waarin spelers het tegen elkaar opnemen in een zogenaamde first-person shooter. De helft van de deelnemers was virtueel, de helft mens. Het was aan de menselijke spelers om tijdens het spelen hun tegenstanders te beoordelen op menselijkheid. Daarvoor werden de spelpersonages uitgerust met een ‘beoordelingsgeweer’, waarmee tegenstanders konden worden gemerkt als bot of mens. UT^2 kreeg van 52 procent van de gamers het oordeel menselijk te zijn. Daartegenover kregen menselijke spelers gemiddeld een score van slechts 40 procent.
Daarmee slaagde UT^2 als eerste bot voor de beroemde turingtest. Deze test geldt als een maatstaf voor het menselijk overkomen van machines. De test is vernoemd naar de wiskundige Alan Turing. Hij stelde dat echte kunstmatige intelligentie kan worden bewezen als een machine proefpersonen overtuigt dat ze een mens tegenover zich hebben.
Om dit te bereiken, gaven de makers van UT^2 hun bot irrationeel, maar menselijk gedrag mee. Zo kon de bot de pik krijgen op een speler die hem steeds dwarsboomde, waardoor hij meer aandacht aan die persoon besteedde dan gunstig was. Ook verslechterde de nauwkeurigheid van zijn schoten wanneer de virtuele speler aan het rennen was of op een chaotische plek terecht kwam.
De onderzoekers zien veel toepassingen voor intelligente bots in de toekomst. Zo zullen niet alleen spelletjes spannender worden, het kan ook worden gebruikt in robots die met mensen zullen werken.
Ans Hekkenberg
(nwtonline.nl)
Gamebot doorstaat turingtest
Een computergestuurde tegenstander overtuigde gamers voor het eerst dat ze tegen een mens aan het spelen waren. Daarmee slaagde dit staaltje kunstmatige intelligentie met vlag en wimpel voor de turingtest.
Tijdens een potje Unreal Tournament 2004, waarin gamers het tegen elkaar opnemen, beoordeelden medespelers dat een virtuele, kunstmatige intelligente speler wel menselijk moest zijn.
De bot, UT^2 genaamd, werd gemaakt door computerwetenschappers aan de universiteit van Texas. UT^2 nam deel aan een spel waarin spelers het tegen elkaar opnemen in een zogenaamde first-person shooter. De helft van de deelnemers was virtueel, de helft mens. Het was aan de menselijke spelers om tijdens het spelen hun tegenstanders te beoordelen op menselijkheid. Daarvoor werden de spelpersonages uitgerust met een ‘beoordelingsgeweer’, waarmee tegenstanders konden worden gemerkt als bot of mens. UT^2 kreeg van 52 procent van de gamers het oordeel menselijk te zijn. Daartegenover kregen menselijke spelers gemiddeld een score van slechts 40 procent.
Daarmee slaagde UT^2 als eerste bot voor de beroemde turingtest. Deze test geldt als een maatstaf voor het menselijk overkomen van machines. De test is vernoemd naar de wiskundige Alan Turing. Hij stelde dat echte kunstmatige intelligentie kan worden bewezen als een machine proefpersonen overtuigt dat ze een mens tegenover zich hebben.
Om dit te bereiken, gaven de makers van UT^2 hun bot irrationeel, maar menselijk gedrag mee. Zo kon de bot de pik krijgen op een speler die hem steeds dwarsboomde, waardoor hij meer aandacht aan die persoon besteedde dan gunstig was. Ook verslechterde de nauwkeurigheid van zijn schoten wanneer de virtuele speler aan het rennen was of op een chaotische plek terecht kwam.
De onderzoekers zien veel toepassingen voor intelligente bots in de toekomst. Zo zullen niet alleen spelletjes spannender worden, het kan ook worden gebruikt in robots die met mensen zullen werken.
Ans Hekkenberg
(nwtonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-09-2012
Nieuwe robot moet Franse wijnboeren helpen
© afp.
In Frankrijk is een nieuwe robot onthuld die ontworpen is om wijngaarden te onderhouden. Het apparaat heeft zes camera's en twee armen. Dat meldt de BBC.
Kunstmatige intelligentie, opsporingstechnieken en digitale kaarten maken het mogelijk dat de robot zich van wijnrank naar wijnrank kan verplaatsen. De wijnranken worden van top tot teen gecontroleerd. Met zijn camera's herkent de robot de planten en onthoudt deze. Als het nodig is worden de takken gesnoeid.
Een laatste handige eigenschap van de robot is dat hij zijn eigenaar kan voorzien van waardevolle informatie over de kwaliteit van de aarde, de druiven en de rank. De robot kan zo'n 600 wijnranken per dag controleren en snoeien.
(HLN)
Nieuwe robot moet Franse wijnboeren helpen
© afp.
In Frankrijk is een nieuwe robot onthuld die ontworpen is om wijngaarden te onderhouden. Het apparaat heeft zes camera's en twee armen. Dat meldt de BBC.
Kunstmatige intelligentie, opsporingstechnieken en digitale kaarten maken het mogelijk dat de robot zich van wijnrank naar wijnrank kan verplaatsen. De wijnranken worden van top tot teen gecontroleerd. Met zijn camera's herkent de robot de planten en onthoudt deze. Als het nodig is worden de takken gesnoeid.
Een laatste handige eigenschap van de robot is dat hij zijn eigenaar kan voorzien van waardevolle informatie over de kwaliteit van de aarde, de druiven en de rank. De robot kan zo'n 600 wijnranken per dag controleren en snoeien.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Interessant! Even een filmpje erbij gezochtquote:
28-09-2012
Nieuwe robot moet Franse wijnboeren helpen
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
quote:
[..]
Interessant! Even een filmpje erbij gezocht
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-10-2012
Robocops: ze komen er nu echt aan!
Wetenschappers van de universiteit van Florida werken aan een heuse robocop. Ze bouwen daarvoor een robot die oorspronkelijk voor defensieve doeleinden werd gebouwd, om. Het is de bedoeling dat de robocops onder meer gaan surveilleren.
U zult misschien denken: dat gaat weer banen kosten. Maar dat is niet het geval. Het is de bedoeling dat de robots juist banen gaan opleveren. Het idee om robocops te bouwen, komt van Jeremy Robins. Hij betreurt het dat politieagenten en militairen die door geweld of een ongeluk gehandicapt raken niet meer in staat zijn om te doen wat ze het liefste doen: de samenleving dienen. Om deze groep mensen toch weer die rol te laten vervullen, bedacht hij dat een robocop ideaal zou zijn. De robocop is welbeschouwd een telerobot: de robot wordt van een afstandje door echte politieagenten bestuurd en dat is een schone taak voor mensen die tegen wil en dank niet meer in staat zijn om zelf politiewerk te doen. “Met telerobots kan een gehandicapte politieagent veel – misschien zelfs alle – functies van een normale agent uitvoeren: contacten met de samenleving, patrouilleren, reageren op noodoproepen,” somt Robins op.
Over telerobotica Telerobotica is niet nieuw: het wordt al in tal van velden toegepast. “Telerobotica heeft zijn weg al gevonden in de wereld van de geneeskunde, zakenwereld en het leger,” vertelt Robins. Hij vindt het dan ook een logische vervolgstap om telerobotica ook bij het handhaven van de wet in te zetten.
Lenen
Zelf is Robins niet in staat om zo’n robot te bouwen en dus nam hij zijn toevlucht tot het Discovery Lab van Florida International University. In het lab waren ze enthousiast over het idee. En gelukkig hoefden ze niet met niets te beginnen. Ze kregen twee robots die voor defensieve doeleinden waren gebouwd te leen en mogen deze om gaan bouwen tot robocops.
Lastig
Het bouwen van zo’n robocop is zo gemakkelijk nog niet. “We willen iets bouwen dat zo kan worden ingezet dat mensen het echt kunnen gebruiken,” vertelt professor Nagarajan Prabakar. “En we willen er zeker van zijn dat politiekorpsen zich zo’n robot kunnen veroorloven.” De robocops moeten zich goed kunnen bewegen, wendbaar zijn en kunnen communiceren. Al met al nog een hele klus. Maar de onderzoekers deinzen daar niet voor terug. “We gebruiken technologie om een persoon in staat te stellen een baan die ze anders niet zouden kunnen uitvoeren of die ze anders niet mogen uitvoeren, te doen. Deze mensen gingen bij de politie en het leger om hun land te dienen en nu kunnen ze dat vanwege een blessure niet meer zo goed. Ik weet niet hoe ik een aangetaste wervelkolom moet repareren, maar ze weer in staat stellen om te dienen en de wet weer te handhaven: dat denk ik dat we wel kunnen regelen.”
De onderzoekers werken nu hard aan een prototype. Een eerste schets ziet u bovenaan. Het is onduidelijk wanneer het eerste prototype klaar is, maar dankzij het verkrijgen van de twee robots heeft het lab alvast een vliegende start gemaakt.
(Scientias.nl)
Robocops: ze komen er nu echt aan!
Wetenschappers van de universiteit van Florida werken aan een heuse robocop. Ze bouwen daarvoor een robot die oorspronkelijk voor defensieve doeleinden werd gebouwd, om. Het is de bedoeling dat de robocops onder meer gaan surveilleren.
U zult misschien denken: dat gaat weer banen kosten. Maar dat is niet het geval. Het is de bedoeling dat de robots juist banen gaan opleveren. Het idee om robocops te bouwen, komt van Jeremy Robins. Hij betreurt het dat politieagenten en militairen die door geweld of een ongeluk gehandicapt raken niet meer in staat zijn om te doen wat ze het liefste doen: de samenleving dienen. Om deze groep mensen toch weer die rol te laten vervullen, bedacht hij dat een robocop ideaal zou zijn. De robocop is welbeschouwd een telerobot: de robot wordt van een afstandje door echte politieagenten bestuurd en dat is een schone taak voor mensen die tegen wil en dank niet meer in staat zijn om zelf politiewerk te doen. “Met telerobots kan een gehandicapte politieagent veel – misschien zelfs alle – functies van een normale agent uitvoeren: contacten met de samenleving, patrouilleren, reageren op noodoproepen,” somt Robins op.
Over telerobotica Telerobotica is niet nieuw: het wordt al in tal van velden toegepast. “Telerobotica heeft zijn weg al gevonden in de wereld van de geneeskunde, zakenwereld en het leger,” vertelt Robins. Hij vindt het dan ook een logische vervolgstap om telerobotica ook bij het handhaven van de wet in te zetten.
Lenen
Zelf is Robins niet in staat om zo’n robot te bouwen en dus nam hij zijn toevlucht tot het Discovery Lab van Florida International University. In het lab waren ze enthousiast over het idee. En gelukkig hoefden ze niet met niets te beginnen. Ze kregen twee robots die voor defensieve doeleinden waren gebouwd te leen en mogen deze om gaan bouwen tot robocops.
Lastig
Het bouwen van zo’n robocop is zo gemakkelijk nog niet. “We willen iets bouwen dat zo kan worden ingezet dat mensen het echt kunnen gebruiken,” vertelt professor Nagarajan Prabakar. “En we willen er zeker van zijn dat politiekorpsen zich zo’n robot kunnen veroorloven.” De robocops moeten zich goed kunnen bewegen, wendbaar zijn en kunnen communiceren. Al met al nog een hele klus. Maar de onderzoekers deinzen daar niet voor terug. “We gebruiken technologie om een persoon in staat te stellen een baan die ze anders niet zouden kunnen uitvoeren of die ze anders niet mogen uitvoeren, te doen. Deze mensen gingen bij de politie en het leger om hun land te dienen en nu kunnen ze dat vanwege een blessure niet meer zo goed. Ik weet niet hoe ik een aangetaste wervelkolom moet repareren, maar ze weer in staat stellen om te dienen en de wet weer te handhaven: dat denk ik dat we wel kunnen regelen.”
De onderzoekers werken nu hard aan een prototype. Een eerste schets ziet u bovenaan. Het is onduidelijk wanneer het eerste prototype klaar is, maar dankzij het verkrijgen van de twee robots heeft het lab alvast een vliegende start gemaakt.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Lol,
Ik denk eerder 'eerst zien dan geloven'. Aangezien ik voorlopig nog steeds niet een robot als beveiliger zie rondlopen...quote:U zult misschien denken: dat gaat weer banen kosten
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
03-10-2012
Zelfvliegende robot moet kunnen 'voelen'
Wetenschappers gaan het brein van honingbijen simuleren en de kunstmatige versie vervolgens verwerken in een vliegende robot die volledig zelfstandig moet kunnen bewegen.
Dat melden diverse buitenlandse media. De universiteiten van Sheffield en Sussex werken samen aan het project waarvoor zij omgerekend 1,25 miljoen euro subsidie hebben gekregen.
De wetenschappers willen in 2015 een zelfvliegende robot gemaakt hebben. De grootste uitdaging is de ontwikkeling van een gesimuleerd brein. De hersenen van bijen zijn volgens de onderzoekers bijzonder interessant.
.Bijen kunnen bijvoorbeeld hun weg terug naar de kolonie vinden. Ze gebruiken daarvoor waarschijnlijk de zon als oriëntatiepunt en berekenen de beweging van de zon om hun thuis terug te vinden.
De ontwikkeling van een dergelijke robot kan helpen bij reddingsmissies en het automatisch bestuiven van gewassen.
Chips
"Omdat het brein van een honingbij een stuk kleiner en toegankelijker is dan dat van gewervelde dieren, hopen we dat we uiteindelijk een accuraat en compleet model kunnen maken en dit kunnen testen in een vliegende robot", aldus één van de onderzoekers tegenover de BBC.
Het kunstmatige brein draait op krachtige grafische chips die geleverd zullen worden door Nvidia. Uiteindelijk hopen de wetenschappers dat de vliegende robot beslissingen zal nemen op basis van wat het 'voelt' in plaats van op basis van voorgeprogrammeerde taken zoals nu bij robots het geval is.
Door: NU.nl/Colin van Hoek .
(nu.nl)
Zelfvliegende robot moet kunnen 'voelen'
Wetenschappers gaan het brein van honingbijen simuleren en de kunstmatige versie vervolgens verwerken in een vliegende robot die volledig zelfstandig moet kunnen bewegen.
Dat melden diverse buitenlandse media. De universiteiten van Sheffield en Sussex werken samen aan het project waarvoor zij omgerekend 1,25 miljoen euro subsidie hebben gekregen.
De wetenschappers willen in 2015 een zelfvliegende robot gemaakt hebben. De grootste uitdaging is de ontwikkeling van een gesimuleerd brein. De hersenen van bijen zijn volgens de onderzoekers bijzonder interessant.
.Bijen kunnen bijvoorbeeld hun weg terug naar de kolonie vinden. Ze gebruiken daarvoor waarschijnlijk de zon als oriëntatiepunt en berekenen de beweging van de zon om hun thuis terug te vinden.
De ontwikkeling van een dergelijke robot kan helpen bij reddingsmissies en het automatisch bestuiven van gewassen.
Chips
"Omdat het brein van een honingbij een stuk kleiner en toegankelijker is dan dat van gewervelde dieren, hopen we dat we uiteindelijk een accuraat en compleet model kunnen maken en dit kunnen testen in een vliegende robot", aldus één van de onderzoekers tegenover de BBC.
Het kunstmatige brein draait op krachtige grafische chips die geleverd zullen worden door Nvidia. Uiteindelijk hopen de wetenschappers dat de vliegende robot beslissingen zal nemen op basis van wat het 'voelt' in plaats van op basis van voorgeprogrammeerde taken zoals nu bij robots het geval is.
Door: NU.nl/Colin van Hoek .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-10-2012
Robot Polaris moet naar water boren op maan
© reuters.
Voormalige medewerkers van de Carnegie Mellon-universiteit werken met hun spin-off Astrobotic Technology Inc. aan een robotvoertuig dat op de maan naar water moet gaan zoeken. Een prototype is inmiddels klaar voor verdere ontwikkeling, meldt Tweakers.net.
De maanrobot Polaris van het ruimtetechnologiebedrijf moet op termijn naar de maan worden gestuurd om daar rond de polen op zoek gaan naar waterijs. Dat moet toekomstige maanmissies een stuk aantrekkelijker maken, aangezien van het water raketbrandstof gemaakt zou kunnen worden waarmee maanlanders terug naar de Aarde kunnen vliegen. Ook zou water voor een bemande basis welkom zijn als drinkwater en als zuurstofbron.
Prototype
Polaris verkeert nog in het prototypestadium, en werd ontwikkeld om op Aarde de hard- en vooral software te testen. Het prototype van ongeveer 1,7 meter hoog, 2,4 meter breed en 2,6 meter lang weegt 150 kilo. De robot moet zelfstandig navigeren en is daartoe uitgerust met visuele navigatiehulpmiddelen en software; de plaatsbepaling op de maan moet tot op enkele meters nauwkeurig worden. Om daadwerkelijk naar waterijs te zoeken is Polaris uitgerust met een boor om een meter diep te delven.
Lancering
De maanrobot moet op termijn met een Falcon 9-raket van SpaceX gelanceerd worden, en zou dan op de noordpool van de maan zijn werk moeten doen. Omdat de zon daar zeer laag staat, heeft Polaris drie zonnepanelen die verticaal gepositioneerd zijn. Daarmee zou 250W gegenereerd kunnen worden. Gedurende tien dagen van de veertien dagen durende maandagen zou Polaris tientallen gaten moeten boren.
(HLN)
Robot Polaris moet naar water boren op maan
© reuters.
Voormalige medewerkers van de Carnegie Mellon-universiteit werken met hun spin-off Astrobotic Technology Inc. aan een robotvoertuig dat op de maan naar water moet gaan zoeken. Een prototype is inmiddels klaar voor verdere ontwikkeling, meldt Tweakers.net.
De maanrobot Polaris van het ruimtetechnologiebedrijf moet op termijn naar de maan worden gestuurd om daar rond de polen op zoek gaan naar waterijs. Dat moet toekomstige maanmissies een stuk aantrekkelijker maken, aangezien van het water raketbrandstof gemaakt zou kunnen worden waarmee maanlanders terug naar de Aarde kunnen vliegen. Ook zou water voor een bemande basis welkom zijn als drinkwater en als zuurstofbron.
Prototype
Polaris verkeert nog in het prototypestadium, en werd ontwikkeld om op Aarde de hard- en vooral software te testen. Het prototype van ongeveer 1,7 meter hoog, 2,4 meter breed en 2,6 meter lang weegt 150 kilo. De robot moet zelfstandig navigeren en is daartoe uitgerust met visuele navigatiehulpmiddelen en software; de plaatsbepaling op de maan moet tot op enkele meters nauwkeurig worden. Om daadwerkelijk naar waterijs te zoeken is Polaris uitgerust met een boor om een meter diep te delven.
Lancering
De maanrobot moet op termijn met een Falcon 9-raket van SpaceX gelanceerd worden, en zou dan op de noordpool van de maan zijn werk moeten doen. Omdat de zon daar zeer laag staat, heeft Polaris drie zonnepanelen die verticaal gepositioneerd zijn. Daarmee zou 250W gegenereerd kunnen worden. Gedurende tien dagen van de veertien dagen durende maandagen zou Polaris tientallen gaten moeten boren.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Een geweldige foto serie van The Atlantic:
http://www.theatlantic.co(...)ork-and-play/100389/
Een paar van de foto's:
En dit vind ik ook mooi, hoe het steeds makkelijker wordt om zelf robots te bouwen aangezien soft-ware vaak opensource is en op internet beland, en onderdelen steeds goedkoper worden. Deze robot kan zelf banden oppompen.
http://www.theatlantic.co(...)ork-and-play/100389/
Een paar van de foto's:
En dit vind ik ook mooi, hoe het steeds makkelijker wordt om zelf robots te bouwen aangezien soft-ware vaak opensource is en op internet beland, en onderdelen steeds goedkoper worden. Deze robot kan zelf banden oppompen.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Petman heeft een upgrade gekregen en kan nu ook springen en klimmen. Best ziek...
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Mooie tijden om in te leven. We maken echt het begin mee van een nieuw tijdperkquote:
Petman heeft een upgrade gekregen en kan nu ook springen en klimmen. Best ziek...
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
01-11-2012
Zin in een salade? Deze robot maakt ‘m graag voor u!
Zin in een salade, maar geen zin om ‘m te maken? De robotica schiet te hulp! Zuid-Koreaanse wetenschappers presenteren een robot die prima in staat is om op eigen houtje een salade te bereiden. U moet alleen wel even geduld hebben…
Een salade maken: daar draait robot CIROS zijn hand niet voor om. De robot is speciaal ontwikkeld voor een plekje in het huishouden en kan naast salades maken ook uw drankjes bijvullen, objecten verplaatsen (opruimen), de tafel dekken en afruimen.
Om dat allemaal te bewerkstelligen, is de robot onder meer uitgerust met verschillende camera’s en sensoren. Ook kan hij obstakels vermijden en objecten en bepaalde woorden herkennen. De Zuid-Koreanen ontwikkelden de eerste versie van de robot in 2005, maar bleven er voortdurend aan sleutelen. Dit is alweer de derde versie van de robot.
En in een filmpje bewijst de robot nu wat ‘ie waard is. Te zien is hoe de robot een komkommer snijdt en de dressing aanbrengt. Uiteindelijk levert dat een mooie salade op. U moet wel even geduld hebben: heel snel is CIROS namelijk nog niet.
(scientias.nl)
Zin in een salade? Deze robot maakt ‘m graag voor u!
Zin in een salade, maar geen zin om ‘m te maken? De robotica schiet te hulp! Zuid-Koreaanse wetenschappers presenteren een robot die prima in staat is om op eigen houtje een salade te bereiden. U moet alleen wel even geduld hebben…
Een salade maken: daar draait robot CIROS zijn hand niet voor om. De robot is speciaal ontwikkeld voor een plekje in het huishouden en kan naast salades maken ook uw drankjes bijvullen, objecten verplaatsen (opruimen), de tafel dekken en afruimen.
Om dat allemaal te bewerkstelligen, is de robot onder meer uitgerust met verschillende camera’s en sensoren. Ook kan hij obstakels vermijden en objecten en bepaalde woorden herkennen. De Zuid-Koreanen ontwikkelden de eerste versie van de robot in 2005, maar bleven er voortdurend aan sleutelen. Dit is alweer de derde versie van de robot.
En in een filmpje bewijst de robot nu wat ‘ie waard is. Te zien is hoe de robot een komkommer snijdt en de dressing aanbrengt. Uiteindelijk levert dat een mooie salade op. U moet wel even geduld hebben: heel snel is CIROS namelijk nog niet.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-11-2012
Nederlandse robot leert zichzelf lopen
Wetenschappers van de TU Delft hebben een robot ontwikkeld die zichzelf kan leren lopen en zichzelf binnen een kwartiertje aanleerde om trappen te lopen.
Robots: ze zijn er al in allerlei vorm en maten en met allerlei functionaliteiten. Maar in het dagelijks leven willen ze maar niet echt doorbreken. Zo hebben we de door sommige visionairs voorspelde robots die ons helpen in het huishouden nog steeds niet. Eén van de redenen daarvan is dat robots moeite hebben om zich aan te passen. Een robot kan geprogrammeerd worden om bepaalde dingen te doen. Bijvoorbeeld naar de keuken lopen om een glas op te ruimen. Maar in een gezin valt zo’n simpele taak nog niet mee. De omgeving is weer heel anders dan het lab, er rennen kinderen rond, moeder schuift regelmatig met de meubels en vader laat zijn schoenen overal slingeren. Hoe kan een robot zich in zo’n veranderende omgeving overeind houden als hij niet in staat is om te leren?
Simulaties
Veel onderzoekers zijn er dan ook van overtuigd dat robots eerst in staat moeten zijn om zichzelf nieuwe dingen aan te leren en daarna pas een kans maken op een plekje in de maatschappij. Er wordt al veel geëxperimenteerd met dat idee, maar vaak gebruiken wetenschappers daarvoor simulaties. Onderzoeker Erik Schuitema tilt zijn onderzoek naar lerende robots direct naar een hoger plan door niet met simulaties, maar met een echte robot te werken. En daar heeft hij een goede reden voor, zo vertelt hij: “Er is nog weinig bekend over de aansluiting met echte, daadwerkelijke hardware.”
Leo
En dus ontwikkelde Schuitema samen met zijn collega’s robot Leo. “We hebben een tweevoetige, lopende robot, genaamd Leo, speciaal ontworpen en gebouwd om onderzoek te doen naar het toepassen van Reinforcement Learning (leren door middel van beloningen, red.) op echte robots. Robot Leo is in staat om twee motorische basistaken te leren: het plaatsen van een voet op een traptrede, en lopen.”
Beloning
Om de robot in staat te stellen zichzelf te leren lopen, maken de onderzoekers dus gebruik van Reinforcement Learning. Goed gedrag wordt beloond, slecht gedrag wordt bestraft. Maar hoe beloont u een robot? Met hoge cijfers. Als Leo zijn voet correct beweegt, krijgt hij een hoog cijfer. Doet hij het niet goed, dan krijgt hij een laag cijfer. De robot is zo geprogrammeerd dat deze voor hoge cijfers gaat. Als hij een laag cijfer scoort, gaat hij zijn acties bijsturen of iets anders proberen om toch maar een hoog cijfer te krijgen.
Leren lopen
De aanpak van de wetenschappers bleek effectief te zijn. Binnen een kwartiertje leerde Leo zichzelf om trap te lopen. Leren lopen kostte de robot wat meer tijd. Probleem was dat Leo duizenden keren viel en de hardware niet bestand was tegen al die klappen. Om te voorkomen dat Leo het zou begeven, hielpen de onderzoekers ‘m een klein beetje. Hij mocht de kunst afkijken van lopende robots die handmatig waren geprogrammeerd. Binnen een aantal uur kon Leo ze al nadoen en hun tred zelfs verbeteren.
Het kan wel
Hoewel Leo in de experimenten een beetje vals heeft gespeeld, kan hij zichzelf echt leren lopen, zolang de hardware maar bestand is tegen vallen, zo benadrukt Schuitema. Simulaties wijzen erop dat het de robot dan zo’n vijf uur zou kosten om het lopen onder de knie te krijgen.
Maakt dit de weg dan vrij voor robots in het dagelijks leven? Het is (letterlijk) een stap in de goede richting, maar we zijn er nog niet. “Het kan nog wel decennia duren voordat dit soort robots in de praktijk aan de slag kunnen.
(scientias.nl)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 09-11-2012 10:14:32 ]
Nederlandse robot leert zichzelf lopen
Wetenschappers van de TU Delft hebben een robot ontwikkeld die zichzelf kan leren lopen en zichzelf binnen een kwartiertje aanleerde om trappen te lopen.
Robots: ze zijn er al in allerlei vorm en maten en met allerlei functionaliteiten. Maar in het dagelijks leven willen ze maar niet echt doorbreken. Zo hebben we de door sommige visionairs voorspelde robots die ons helpen in het huishouden nog steeds niet. Eén van de redenen daarvan is dat robots moeite hebben om zich aan te passen. Een robot kan geprogrammeerd worden om bepaalde dingen te doen. Bijvoorbeeld naar de keuken lopen om een glas op te ruimen. Maar in een gezin valt zo’n simpele taak nog niet mee. De omgeving is weer heel anders dan het lab, er rennen kinderen rond, moeder schuift regelmatig met de meubels en vader laat zijn schoenen overal slingeren. Hoe kan een robot zich in zo’n veranderende omgeving overeind houden als hij niet in staat is om te leren?
Simulaties
Veel onderzoekers zijn er dan ook van overtuigd dat robots eerst in staat moeten zijn om zichzelf nieuwe dingen aan te leren en daarna pas een kans maken op een plekje in de maatschappij. Er wordt al veel geëxperimenteerd met dat idee, maar vaak gebruiken wetenschappers daarvoor simulaties. Onderzoeker Erik Schuitema tilt zijn onderzoek naar lerende robots direct naar een hoger plan door niet met simulaties, maar met een echte robot te werken. En daar heeft hij een goede reden voor, zo vertelt hij: “Er is nog weinig bekend over de aansluiting met echte, daadwerkelijke hardware.”
Leo
En dus ontwikkelde Schuitema samen met zijn collega’s robot Leo. “We hebben een tweevoetige, lopende robot, genaamd Leo, speciaal ontworpen en gebouwd om onderzoek te doen naar het toepassen van Reinforcement Learning (leren door middel van beloningen, red.) op echte robots. Robot Leo is in staat om twee motorische basistaken te leren: het plaatsen van een voet op een traptrede, en lopen.”
Beloning
Om de robot in staat te stellen zichzelf te leren lopen, maken de onderzoekers dus gebruik van Reinforcement Learning. Goed gedrag wordt beloond, slecht gedrag wordt bestraft. Maar hoe beloont u een robot? Met hoge cijfers. Als Leo zijn voet correct beweegt, krijgt hij een hoog cijfer. Doet hij het niet goed, dan krijgt hij een laag cijfer. De robot is zo geprogrammeerd dat deze voor hoge cijfers gaat. Als hij een laag cijfer scoort, gaat hij zijn acties bijsturen of iets anders proberen om toch maar een hoog cijfer te krijgen.
Leren lopen
De aanpak van de wetenschappers bleek effectief te zijn. Binnen een kwartiertje leerde Leo zichzelf om trap te lopen. Leren lopen kostte de robot wat meer tijd. Probleem was dat Leo duizenden keren viel en de hardware niet bestand was tegen al die klappen. Om te voorkomen dat Leo het zou begeven, hielpen de onderzoekers ‘m een klein beetje. Hij mocht de kunst afkijken van lopende robots die handmatig waren geprogrammeerd. Binnen een aantal uur kon Leo ze al nadoen en hun tred zelfs verbeteren.
Het kan wel
Hoewel Leo in de experimenten een beetje vals heeft gespeeld, kan hij zichzelf echt leren lopen, zolang de hardware maar bestand is tegen vallen, zo benadrukt Schuitema. Simulaties wijzen erop dat het de robot dan zo’n vijf uur zou kosten om het lopen onder de knie te krijgen.
Maakt dit de weg dan vrij voor robots in het dagelijks leven? Het is (letterlijk) een stap in de goede richting, maar we zijn er nog niet. “Het kan nog wel decennia duren voordat dit soort robots in de praktijk aan de slag kunnen.
(scientias.nl)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 09-11-2012 10:14:32 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-11-2012
Robots zijn de toekomst in China
© ap.
De snelst groeiende markt voor robots bevindt zich in China, meldt Gudrun Litzenberger, secretaris-generaal van de Internationale Federatie voor Robots. Ze verwacht dat de vraag er tegen 2014 zal stijgen tot 32.000 eenheden en China daarmee wereldwijd de grootste gebruiker van robots wordt.
Dat de programmeerbare machines populair zijn in China en voor vele doeleinden kunnen worden ingezet, was vorige week duidelijk op de International Industry Fair in Shanghai. Robots die letterlijk de degens kruisten, pingpong speelden of zich aan een dansje waagden, was geen ongewoon zicht op de internationale beurs.
Waarom robots?
Industriële robots zijn energie-efficient en kunnen complexe taken uitvoeren waarvoor zelfs de best getrainde werknemers zich in de haren krabben. Maar een gewijzigde demografie en economische factoren blijven de belangrijkste redenen voor China's stijgende vraag naar robots. Moraal van het verhaal: de beroepsbevolking krimpt waardoor de arbeidskosten toenemen.
"Chinese fabrieken hebben het steeds moeilijker om getraind personeel te vinden. Het is dan ook begrijpelijk dat zij inzetten op de automatisering van de productie," meldt Geoff Crothall, woordvoerder van China Labor Bulletin, een ngo die Chinese arbeidsrechten promoot en verdedigt.
Op zoek naar beter betaalde job
De eenkindpolitiek en verbeterde gezondheidszorg zijn eveneens van invloed op de Chinese werkvloer. De jongere generatie moet meer verdienen om hun langer levende ouders te kunnen onderhouden, waardoor zij ervoor kiezen om langer school te lopen en zo hun kansen op een beter betaalde job te verhogen.
Robots kunnen de werkplekken invullen die jongeren de rug toekeren, bericht de Britse nieuwssite The Guardian.
(Lees hieronder verder)
Het bedrijf Foxconn, dat onder meer de Mac Mini en de iPhone produceert, heeft momenteel 10.000 robots in gebruik en wil dat aantal de komende drie jaar uitbreiden tot een miljoen stuks. Lassen, spuiten en assembleren zullen volgens CEO Terry Gou tot hun takenpakket behoren.
Modernisering noodzakelijk
Chinese autoriteiten bejubelen intussen de groei van de sector. "Robotica is een van onze belangrijkste industrieën", liet de lokale overheid van Shanghai eerder verstaan in de Chinese krant China Daily. Volgens Yang Zhiming, viceminister van het Ministry of Human Resources and Social Security, moet blijven worden ingezet op de modernisering van de apparatuur en technologie.
Robots duiken niet alleen op in Chinese fabrieken. In 2009 verwierf de Chinese landbouwer Wu Yulu bekendheid omdat hij robots gebruikte om riksja's voort te trekken en sigaretten van bezoekers aan te steken. In de kustprovincie Shangdong opende twee jaar geleden een restaurant met entertainende robots in heuse 'Star Wars'-stijl en afgelopen maart lanceerde een andere restauranthouder robots om noedels te snijden.
Meer robots in de toekomst
"Jonge mensen zijn minder bereid om vuil en vermoeiend werk uit te voeren. We maken gewoon gebruik van de voorhanden technologie", aldus restaurantuitbater Cui Runguan. Hij verwacht bovendien dat "veel meer machines" menselijke arbeid zullen vervangen in de toekomst.
(HLN)
Robots zijn de toekomst in China
© ap.
De snelst groeiende markt voor robots bevindt zich in China, meldt Gudrun Litzenberger, secretaris-generaal van de Internationale Federatie voor Robots. Ze verwacht dat de vraag er tegen 2014 zal stijgen tot 32.000 eenheden en China daarmee wereldwijd de grootste gebruiker van robots wordt.
Dat de programmeerbare machines populair zijn in China en voor vele doeleinden kunnen worden ingezet, was vorige week duidelijk op de International Industry Fair in Shanghai. Robots die letterlijk de degens kruisten, pingpong speelden of zich aan een dansje waagden, was geen ongewoon zicht op de internationale beurs.
Waarom robots?
Industriële robots zijn energie-efficient en kunnen complexe taken uitvoeren waarvoor zelfs de best getrainde werknemers zich in de haren krabben. Maar een gewijzigde demografie en economische factoren blijven de belangrijkste redenen voor China's stijgende vraag naar robots. Moraal van het verhaal: de beroepsbevolking krimpt waardoor de arbeidskosten toenemen.
"Chinese fabrieken hebben het steeds moeilijker om getraind personeel te vinden. Het is dan ook begrijpelijk dat zij inzetten op de automatisering van de productie," meldt Geoff Crothall, woordvoerder van China Labor Bulletin, een ngo die Chinese arbeidsrechten promoot en verdedigt.
Op zoek naar beter betaalde job
De eenkindpolitiek en verbeterde gezondheidszorg zijn eveneens van invloed op de Chinese werkvloer. De jongere generatie moet meer verdienen om hun langer levende ouders te kunnen onderhouden, waardoor zij ervoor kiezen om langer school te lopen en zo hun kansen op een beter betaalde job te verhogen.
Robots kunnen de werkplekken invullen die jongeren de rug toekeren, bericht de Britse nieuwssite The Guardian.
(Lees hieronder verder)
Het bedrijf Foxconn, dat onder meer de Mac Mini en de iPhone produceert, heeft momenteel 10.000 robots in gebruik en wil dat aantal de komende drie jaar uitbreiden tot een miljoen stuks. Lassen, spuiten en assembleren zullen volgens CEO Terry Gou tot hun takenpakket behoren.
Modernisering noodzakelijk
Chinese autoriteiten bejubelen intussen de groei van de sector. "Robotica is een van onze belangrijkste industrieën", liet de lokale overheid van Shanghai eerder verstaan in de Chinese krant China Daily. Volgens Yang Zhiming, viceminister van het Ministry of Human Resources and Social Security, moet blijven worden ingezet op de modernisering van de apparatuur en technologie.
Robots duiken niet alleen op in Chinese fabrieken. In 2009 verwierf de Chinese landbouwer Wu Yulu bekendheid omdat hij robots gebruikte om riksja's voort te trekken en sigaretten van bezoekers aan te steken. In de kustprovincie Shangdong opende twee jaar geleden een restaurant met entertainende robots in heuse 'Star Wars'-stijl en afgelopen maart lanceerde een andere restauranthouder robots om noedels te snijden.
Meer robots in de toekomst
"Jonge mensen zijn minder bereid om vuil en vermoeiend werk uit te voeren. We maken gewoon gebruik van de voorhanden technologie", aldus restaurantuitbater Cui Runguan. Hij verwacht bovendien dat "veel meer machines" menselijke arbeid zullen vervangen in de toekomst.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Erg interessant. Ik ben benieuwd of en wanneer ze Japan gaan overtreffen in research hierin.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Nice! De manier waarop je een robot kunt programmeren wordt hier ontzettend simpel gemaakt
Enabling End-Users to Program New Robot Skills
Mobile manipulators like the PR2 have the physical capability to do a range of useful tasks for humans, however their actual capabilities are limited by the software applications written by highly specialized programmers. Instead, Maya Cakmak from Georgia Tech, envisions robots that can be programmed by their end-users for their own specific needs. This past summer, Maya worked on developing a spoken dialog interface that allows a user to program new skills by physically moving PR2’s two arms and using simple speech commands.
Imagine purchasing a brand new “programmable” robot. How would you know what to do, to make the robot do something? This is not a problem for many of our daily appliances as they considerably limit possible user actions. For functionality like robot programming with a verbal dialog interface, however, it is important to guide the user with appropriate feedback from the robot and provide supplementary materials such as user manuals, tutorials, or instructional videos. Maya conducted a user study that replicates the described scenario. Participants in this study (15 men and 15 women, ages 19-70) with no prior knowledge of how to program the robot were left alone with the robot and a combination of supplementary materials. They had to figure out on their own how to program different skills such as picking up medicine from a cabinet or folding a towel.
The study revealed that information presented in the user manual easily gets overlooked and instructional videos are most useful in jump starting the interaction. In addition, trial-and-error plays a crucial role especially for achieving a certain proficiency level.
User studies like Maya’s, provide important insights into how the interface and the supplementary material should be designed to improve the learnability of end-user programmable robots. Check out the video for sample interactions and look for Maya and Leila Takayama’s upcoming publication for more details.
http://www.zeitnews.org/a(...)ram-new-robot-skills
Enabling End-Users to Program New Robot Skills
Mobile manipulators like the PR2 have the physical capability to do a range of useful tasks for humans, however their actual capabilities are limited by the software applications written by highly specialized programmers. Instead, Maya Cakmak from Georgia Tech, envisions robots that can be programmed by their end-users for their own specific needs. This past summer, Maya worked on developing a spoken dialog interface that allows a user to program new skills by physically moving PR2’s two arms and using simple speech commands.
Imagine purchasing a brand new “programmable” robot. How would you know what to do, to make the robot do something? This is not a problem for many of our daily appliances as they considerably limit possible user actions. For functionality like robot programming with a verbal dialog interface, however, it is important to guide the user with appropriate feedback from the robot and provide supplementary materials such as user manuals, tutorials, or instructional videos. Maya conducted a user study that replicates the described scenario. Participants in this study (15 men and 15 women, ages 19-70) with no prior knowledge of how to program the robot were left alone with the robot and a combination of supplementary materials. They had to figure out on their own how to program different skills such as picking up medicine from a cabinet or folding a towel.
The study revealed that information presented in the user manual easily gets overlooked and instructional videos are most useful in jump starting the interaction. In addition, trial-and-error plays a crucial role especially for achieving a certain proficiency level.
User studies like Maya’s, provide important insights into how the interface and the supplementary material should be designed to improve the learnability of end-user programmable robots. Check out the video for sample interactions and look for Maya and Leila Takayama’s upcoming publication for more details.
http://www.zeitnews.org/a(...)ram-new-robot-skills
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Die techniek bestaat al jaren. Het punt is alleen dat je hem 1 specifiek kunstje kan leren. Je kan hem bijvoorbeeld leren om een trui op te vouwen, maar het vouwen van een t-shirt, hemd of broek kan hij dan niet.Voor zover ik weet zijn we met AI nog niet zo ver dat een robot dergelijke taken kan generaliseren.
Nieuwe DARPA challenge
Bedrijven die mee doen moeten een robot bouwen die:
Eind 2014 willen ze de eerste robots zien. Behoorlijk optimistisch als je het mij vraagt. Maar we zullen zien
Bedrijven die mee doen moeten een robot bouwen die:
http://singularityhub.com(...)-robotics-challenge/quote:What DARPA wants to see is a robot that has human-like “mobility and manipulation” abilities. At a disaster scene robots will have to make use of the same machinery and tools that human rescue teams have to use. The different stages of the challenge are meant to simulate an emergency response to a natural or manmade disaster. The robot will enter an open-frame vehicle like a John Deere Gator or Polaris Ranger, turn it on, and drive it – steering, throttle, brakes and all – to the disaster scene. Once it’s pulled up to the pile of rubble, it will exit the vehicle and climb over the sloped terrain littered with loose rocks, trees, ditches, and other obstacles it has to negotiate or avoid. Eventually the robot will reach an entryway blocked with debris that it will have to remove. Once the debris is cleared, it has to operate a door handle and push the door open. Inside, it will have to climb a ladder to reach a catwalk. After crossing the catwalk it will reach a concrete panel or a framed wall that it has to bust through using something like an electric hammer or chisel. Waiting for it on the other side of the panel will be a series of pipes, only one of which will be leaking. The robot has to spot the smoke or hear the hissing sound to locate the faulty pipe and then close the pipe’s turn valve. Lastly, the rescue robot’s day will end after locating and replacing a cooling pump.
Eind 2014 willen ze de eerste robots zien. Behoorlijk optimistisch als je het mij vraagt. Maar we zullen zien
Het gaat er natuurlijk ook om dat ze steeds precieser die ene taak kunnen uitvoeren. Voor bedrijven als FOXCONN zijn juist dit soort robots enorm handig.quote:
Die techniek bestaat al jaren. Het punt is alleen dat je hem 1 specifiek kunstje kan leren. Je kan hem bijvoorbeeld leren om een trui op te vouwen, maar het vouwen van een t-shirt, hemd of broek kan hij dan niet.Voor zover ik weet zijn we met AI nog niet zo ver dat een robot dergelijke taken kan generaliseren.
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
Robots bij Foxconn (en elke andere automatiseerde fabriek) worden volledig voorgeprogrammeerd. Die teach-in methode is alleen handig als je een robot snel meerdere simpele taken wil leren. In een fabriek moet een robot jarenlang precies dezelfde, vaak complexe, taak doen. Met oog op nauwkeurigheid en cyclustijd doe je dat dan niet met teach-in.
20-11-2012
Verban 'moordrobots' al voor hun komst
Ook drones vereisen nauwelijks menselijk handelen © ap.
Robots die gemaakt zijn om te moorden zonder tussenkomst van menselijk handelen. Ze bestaan nog niet, maar Human Rights Watch en de rechtenfaculteit van de Amerikaanse universiteit Harvard riepen al op tot een internationaal verbod op zulke machines.
Dat staat te lezen in een rapport dat beide organisaties uitbrachten. "We roepen op tot een internationaal verdrag dat het absoluut verbiedt zogeheten moordrobots te ontwikkelen, produceren en als volledig op zichzelf werkende wapens te gebruiken."
Wapens waarbij nauwelijks menselijk handelen vereist is, bestaan al. Drones, onbemande vliegtuigen die boven onder andere Pakistan en Afghanistan surveilleren, zijn daarvan een voorbeeld.
(HLN)
Verban 'moordrobots' al voor hun komst
Ook drones vereisen nauwelijks menselijk handelen © ap.
Robots die gemaakt zijn om te moorden zonder tussenkomst van menselijk handelen. Ze bestaan nog niet, maar Human Rights Watch en de rechtenfaculteit van de Amerikaanse universiteit Harvard riepen al op tot een internationaal verbod op zulke machines.
Dat staat te lezen in een rapport dat beide organisaties uitbrachten. "We roepen op tot een internationaal verdrag dat het absoluut verbiedt zogeheten moordrobots te ontwikkelen, produceren en als volledig op zichzelf werkende wapens te gebruiken."
Wapens waarbij nauwelijks menselijk handelen vereist is, bestaan al. Drones, onbemande vliegtuigen die boven onder andere Pakistan en Afghanistan surveilleren, zijn daarvan een voorbeeld.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hier laten ze in 10 minuten zien wat Asimo allemaal kan. Blijkbaar kan hij tegenwoordig al hinkelen!
Bij 07:08 zie je hem hinkelen
Bij 07:08 zie je hem hinkelen
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
23-11-2012
Bijzondere robotjes lopen helemaal op eigen kracht
Onderzoekers van de universiteit van Illinois hebben ‘bio-bots’ ontwikkeld: kleine, zachte robotjes die aan één zijde bekleed zijn met de hartcellen van ratten en zo in staat zijn om helemaal zelfstandig te wandelen.
De robotjes zijn gemaakt van hydrogel en heel flexibel. De robotjes zijn eigenlijk in twee stukken te verdelen. Een lang achterstuk, en een kort voorstuk. Het achterstuk is bekleed met de hartcellen van ratten. Wanneer deze hartcellen slaan, komt het achterstuk in beweging en duwt het voorstuk als het ware voort.
3D-printer
Om de zeven millimeter lange robots te ontwikkelen, maakten de onderzoekers gebruik van hydrogel, hartcellen en een 3D-printer. Bij de ontwikkeling van de robots lieten ze zich inspireren door de natuur. “Wij ingenieurs bouwen dingen altijd van harde materialen, materialen die zich voorspelbaar gedragen,” vertelt onderzoeker Rashid Bashir. “Toch zijn er veel toepassingen waarbij de natuur een probleem op een andere, elegante manier oplost. Door te ontwerpen met behulp van biologische structuren, kunnen we de kracht van cellen en de natuur gebruiken om uitdagingen waar de maatschappij vandaag de dag mee te maken heeft, aangaan.”
Mogelijkheden
De onderzoekers zien genoeg mogelijkheden voor hun bio-bots. Zo zouden ze ingezet kunnen worden als sensoren. Door de bio-bots te bekleden met cellen die op bepaalde prikkels (bijvoorbeeld een chemische stof) reageren, kan door alleen maar naar de biobot te kijken, worden vastgesteld of zo’n prikkel zich in de directe omgeving bevindt. “Je kunt dan denken aan een sensor die zichzelf voortbeweegt, voortdurend monsters verzamelt en zich nuttig maakt in de medische wereld of zich inzet voor het milieu. Er zijn heel veel mogelijkheden, afhankelijk van de type cellen die we gebruiken.”
De onderzoekers blijven aan de robots knutselen. Zo werken ze aan robots met verschillende vormen, meer benen en robots die hellingen of trappen kunnen beklimmen.
(scientias.nl)
Bijzondere robotjes lopen helemaal op eigen kracht
Onderzoekers van de universiteit van Illinois hebben ‘bio-bots’ ontwikkeld: kleine, zachte robotjes die aan één zijde bekleed zijn met de hartcellen van ratten en zo in staat zijn om helemaal zelfstandig te wandelen.
De robotjes zijn gemaakt van hydrogel en heel flexibel. De robotjes zijn eigenlijk in twee stukken te verdelen. Een lang achterstuk, en een kort voorstuk. Het achterstuk is bekleed met de hartcellen van ratten. Wanneer deze hartcellen slaan, komt het achterstuk in beweging en duwt het voorstuk als het ware voort.
3D-printer
Om de zeven millimeter lange robots te ontwikkelen, maakten de onderzoekers gebruik van hydrogel, hartcellen en een 3D-printer. Bij de ontwikkeling van de robots lieten ze zich inspireren door de natuur. “Wij ingenieurs bouwen dingen altijd van harde materialen, materialen die zich voorspelbaar gedragen,” vertelt onderzoeker Rashid Bashir. “Toch zijn er veel toepassingen waarbij de natuur een probleem op een andere, elegante manier oplost. Door te ontwerpen met behulp van biologische structuren, kunnen we de kracht van cellen en de natuur gebruiken om uitdagingen waar de maatschappij vandaag de dag mee te maken heeft, aangaan.”
Mogelijkheden
De onderzoekers zien genoeg mogelijkheden voor hun bio-bots. Zo zouden ze ingezet kunnen worden als sensoren. Door de bio-bots te bekleden met cellen die op bepaalde prikkels (bijvoorbeeld een chemische stof) reageren, kan door alleen maar naar de biobot te kijken, worden vastgesteld of zo’n prikkel zich in de directe omgeving bevindt. “Je kunt dan denken aan een sensor die zichzelf voortbeweegt, voortdurend monsters verzamelt en zich nuttig maakt in de medische wereld of zich inzet voor het milieu. Er zijn heel veel mogelijkheden, afhankelijk van de type cellen die we gebruiken.”
De onderzoekers blijven aan de robots knutselen. Zo werken ze aan robots met verschillende vormen, meer benen en robots die hellingen of trappen kunnen beklimmen.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-11-2012
Wetenschappers gaan vast nadenken over ‘bestaansbedreigende technologie’
De universiteit van Cambridge gaat een nieuw centrum beginnen, waar wetenschappers, filosofen en computertechnici kunnen discussiëren over de voor- en nadelen van kunstmatige intelligentie, en daarmee zelfs het voortbestaan van de mens.
Het centrum is een serieuze poging om wetenschappers beter inzicht te geven in de voors en tegens van AI, ‘Artificial Intelligence’. Want, zo redeneren de onderzoekers, dat zou mogelijk een gevaar kunnen gaan vormen voor de wereld.
Bestaansbedreigende technologiën
Het centrum wordt opgericht door een filosoof, een onderzoeker, en een computerwetenschapper. In het ‘Center for the Study of Existential Risk’ (CSER), kan over alles worden gediscussieerd wat met de toekomst van technologie te maken heeft, maar vooral over “technologieën die ons bestaan kunnen bedreigen.” Dat kan gaan over bio- en nanotechnologie, maar ook over klimaatverandering of over kunstmatige intelligentie.
Nieuwe evolutie
“Kunstmatige intelligentie gaat straks ons leven beheersen,” zegt oprichter en filosoof Huw Price. “We zullen op een moment komen, in deze eeuw of misschien de volgende, dat de volgende grote stap voor de mensheid eraan gaat komen – misschien wel de grootste in onze hele kosmische historie.” Price doelt daarmee op het “verplaatsen van intelligentie buiten de grenzen van de biologie.”
Superintelligent
Price borduurt voort op een paper dat in 1965 door Irving Good werd geschreven. Good speculeerde toen al over een ‘ultra-intelligente machine’, die slimmer dan een mens zou zijn. Price: “De natuur verwachtte ons als mens niet, en toch zijn we er. Nu moeten wij niet dezelfde fout maken door AGI (Artificial General Intelligence) te onderschatten. We moeten accepteren dat we straks misschien wel een doos van Pandora gaan openen waar we niet meer van terug kunnen keren, en waarmee het voortbestaan van de mensheid wordt bedreigd.”
Ethiek bij AI
Price werd voor zijn idee geïnspireerd door gesprekken met Jaan Tallinn, mede-oprichter van Skype. Tallinn geldt als een expert op het gebied van ethiek bij AI. Price: “Ik begon na te denken over de mogelijke implicaties van AI toen Tallinn zijn zorgen erover uitsprak. Als iemand die er zo serieus over denkt, er zo bang voor is, dan weet je dat je met een serieus dilemma te maken hebt.”
Speculaties
Price en Tallinn noemen enkele voorbeelden van mogelijke gevaren van ultra-artificiële intelligentie. “Robots die mogelijk onze middelen nodig hebben, of sterker worden dan wij…” Price geeft gelijk toe dat het gaat om speculaties en er niks zeker is. “Maar juist omdát we het niet weten, moeten we er wel over na gaan denken.”
“We zijn, als mensheid, op een punt gekomen waarop we eindelijk kunnen erkennen dat onze technologie zo ver is dat deze ons bestaan zou kunnen bedreigen,” zegt Price. Hij verwacht wel dat het centrum een succes wordt, want steeds meer wetenschappers hebben volgens hem aangegeven dat het een goed idee is dat er over dergelijke zaken moet worden nagedacht. “We zouden in ieder geval een klein beetje van onze middelen in moeten zetten om over deze onzekere toekomst na te denken.”
(scientias.nl)
Wetenschappers gaan vast nadenken over ‘bestaansbedreigende technologie’
De universiteit van Cambridge gaat een nieuw centrum beginnen, waar wetenschappers, filosofen en computertechnici kunnen discussiëren over de voor- en nadelen van kunstmatige intelligentie, en daarmee zelfs het voortbestaan van de mens.
Het centrum is een serieuze poging om wetenschappers beter inzicht te geven in de voors en tegens van AI, ‘Artificial Intelligence’. Want, zo redeneren de onderzoekers, dat zou mogelijk een gevaar kunnen gaan vormen voor de wereld.
Bestaansbedreigende technologiën
Het centrum wordt opgericht door een filosoof, een onderzoeker, en een computerwetenschapper. In het ‘Center for the Study of Existential Risk’ (CSER), kan over alles worden gediscussieerd wat met de toekomst van technologie te maken heeft, maar vooral over “technologieën die ons bestaan kunnen bedreigen.” Dat kan gaan over bio- en nanotechnologie, maar ook over klimaatverandering of over kunstmatige intelligentie.
Nieuwe evolutie
“Kunstmatige intelligentie gaat straks ons leven beheersen,” zegt oprichter en filosoof Huw Price. “We zullen op een moment komen, in deze eeuw of misschien de volgende, dat de volgende grote stap voor de mensheid eraan gaat komen – misschien wel de grootste in onze hele kosmische historie.” Price doelt daarmee op het “verplaatsen van intelligentie buiten de grenzen van de biologie.”
Superintelligent
Price borduurt voort op een paper dat in 1965 door Irving Good werd geschreven. Good speculeerde toen al over een ‘ultra-intelligente machine’, die slimmer dan een mens zou zijn. Price: “De natuur verwachtte ons als mens niet, en toch zijn we er. Nu moeten wij niet dezelfde fout maken door AGI (Artificial General Intelligence) te onderschatten. We moeten accepteren dat we straks misschien wel een doos van Pandora gaan openen waar we niet meer van terug kunnen keren, en waarmee het voortbestaan van de mensheid wordt bedreigd.”
Ethiek bij AI
Price werd voor zijn idee geïnspireerd door gesprekken met Jaan Tallinn, mede-oprichter van Skype. Tallinn geldt als een expert op het gebied van ethiek bij AI. Price: “Ik begon na te denken over de mogelijke implicaties van AI toen Tallinn zijn zorgen erover uitsprak. Als iemand die er zo serieus over denkt, er zo bang voor is, dan weet je dat je met een serieus dilemma te maken hebt.”
Speculaties
Price en Tallinn noemen enkele voorbeelden van mogelijke gevaren van ultra-artificiële intelligentie. “Robots die mogelijk onze middelen nodig hebben, of sterker worden dan wij…” Price geeft gelijk toe dat het gaat om speculaties en er niks zeker is. “Maar juist omdát we het niet weten, moeten we er wel over na gaan denken.”
“We zijn, als mensheid, op een punt gekomen waarop we eindelijk kunnen erkennen dat onze technologie zo ver is dat deze ons bestaan zou kunnen bedreigen,” zegt Price. Hij verwacht wel dat het centrum een succes wordt, want steeds meer wetenschappers hebben volgens hem aangegeven dat het een goed idee is dat er over dergelijke zaken moet worden nagedacht. “We zouden in ieder geval een klein beetje van onze middelen in moeten zetten om over deze onzekere toekomst na te denken.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Op de site zelf zie je een video verslag.
Robot developer attempts to speed up A.I. tech
(CBS News) Almost no one likes doing household chores, but most people don't have a choice -- they have to do them. However, a new robot generation may be about to change that. And that high-tech breakthrough could also change us.
Pictures: Robot tech goes into overdrive
The PR2 robot can shoot pool, bake cookies from scratch, and maybe, most importantly, can fetch and open a beer. It's the most advanced personal robot in a galaxy that isn't quite so far, far away.
Steve Cousins, chief executive officer of Willow Garage, a tech development company in California's Silicon Valley, said, "This robot can do things that people can do."
The real-world robot is the creation of Cousins' Silicon Valley company that is working to spawn a new industry in personal robots.
Cousins said, "Think about Rosie from 'The Jetsons,' but maybe without the attitude."
But is that realistic? Cousins said, "Rosie's a cartoon, right? But the idea that you can have a robotic device that can move around in a human space and do things for us is real. That's actually happening."
While fantasies of robotic maids may still be a dream, the field of robotics is progressing rapidly and the PR2 is at the center of that progress. "We created this open source software platform that is what Windows is to the PC," Cousins explained. "Everybody's sharing software and we can make progress to this future where we see robots."
Until Willow Garage created the PR2, each robotics researcher had to build their own robot from scratch before they could even begin experimenting. Pieter Abbeel, professor of Electrical Engineering and Computer Sciences at the University of California, Berkeley, said, "You spent so much time building and maintaining that contraption that your research would be really slowed down."
Abbeel got one of 11 PR2s that Willow Garage gave to university researchers who agreed to share their work to speed the evolution of artificial intelligence.
Abbeel decided to teach his robot to fold laundry -- not as mundane a task as you might think. Abbeel explained, "The big challenge in robotics right now is how to make robots deal with variability. Whenever things change around the robot, it needs to understand what it is that has changed and how to act on it. Any time you present a pile of laundry, it's going to be different. You're manipulating this towels, T-shirts, and so forth. The more variability, the harder the task is going to be."
To be of practical use in the home, robots need to figure out a changing world around them. To do that, the PR2 is loaded with sensors that reveal its surroundings in 3D. It knows when someone is in a room with it and sees the person in detail. But while seeing is one step, understanding is another.
At the forefront of robotic help will be aid for senior citizens. Abbeel said, "If we can program a way for machines to learn, then they could have a lot more intellectual capabilities after a while."
Researchers don't have to program everything the machine does -- they have to teach the machine to think by itself. Abbeel said, "We want to allow the machine to watch people do things and learn from that. It just kind of fumbles around with things and after a while realizes, 'Oh, this is how this works.' "
Since its inception, the robot has been imagined as both a helpful friend and a force that learned too much and became dangerous to its human inventors.
Asked if we have to worry about robots taking over the world some time, Cousins said, "It has no intention of taking over the world. Unless somebody programs the robot and says, you know, 'What you're supposed to do is kill all humans.' "
Asked about people with evil intentions, Cousins said, "But even if they did, at the end of that, so the robots killed all humans. (The robot) doesn't have anything to do next, right? It doesn't have like, 'Oh, now what I should do? Well, I should, you know, procreate or something, right?' They don't do that."
While those tired of folding laundry may be tempted to buy a PR2, the $400,000 price tag is a bit steep. Still, with robotics advancing quickly, a future free of household chores may, one day, be priceless.
Watch John Blackstone's full report in the video above.
http://www.cbsnews.com/83(...)o-speed-up-a.i-tech/
Robot developer attempts to speed up A.I. tech
(CBS News) Almost no one likes doing household chores, but most people don't have a choice -- they have to do them. However, a new robot generation may be about to change that. And that high-tech breakthrough could also change us.
Pictures: Robot tech goes into overdrive
The PR2 robot can shoot pool, bake cookies from scratch, and maybe, most importantly, can fetch and open a beer. It's the most advanced personal robot in a galaxy that isn't quite so far, far away.
Steve Cousins, chief executive officer of Willow Garage, a tech development company in California's Silicon Valley, said, "This robot can do things that people can do."
The real-world robot is the creation of Cousins' Silicon Valley company that is working to spawn a new industry in personal robots.
Cousins said, "Think about Rosie from 'The Jetsons,' but maybe without the attitude."
But is that realistic? Cousins said, "Rosie's a cartoon, right? But the idea that you can have a robotic device that can move around in a human space and do things for us is real. That's actually happening."
While fantasies of robotic maids may still be a dream, the field of robotics is progressing rapidly and the PR2 is at the center of that progress. "We created this open source software platform that is what Windows is to the PC," Cousins explained. "Everybody's sharing software and we can make progress to this future where we see robots."
Until Willow Garage created the PR2, each robotics researcher had to build their own robot from scratch before they could even begin experimenting. Pieter Abbeel, professor of Electrical Engineering and Computer Sciences at the University of California, Berkeley, said, "You spent so much time building and maintaining that contraption that your research would be really slowed down."
Abbeel got one of 11 PR2s that Willow Garage gave to university researchers who agreed to share their work to speed the evolution of artificial intelligence.
Abbeel decided to teach his robot to fold laundry -- not as mundane a task as you might think. Abbeel explained, "The big challenge in robotics right now is how to make robots deal with variability. Whenever things change around the robot, it needs to understand what it is that has changed and how to act on it. Any time you present a pile of laundry, it's going to be different. You're manipulating this towels, T-shirts, and so forth. The more variability, the harder the task is going to be."
To be of practical use in the home, robots need to figure out a changing world around them. To do that, the PR2 is loaded with sensors that reveal its surroundings in 3D. It knows when someone is in a room with it and sees the person in detail. But while seeing is one step, understanding is another.
At the forefront of robotic help will be aid for senior citizens. Abbeel said, "If we can program a way for machines to learn, then they could have a lot more intellectual capabilities after a while."
Researchers don't have to program everything the machine does -- they have to teach the machine to think by itself. Abbeel said, "We want to allow the machine to watch people do things and learn from that. It just kind of fumbles around with things and after a while realizes, 'Oh, this is how this works.' "
Since its inception, the robot has been imagined as both a helpful friend and a force that learned too much and became dangerous to its human inventors.
Asked if we have to worry about robots taking over the world some time, Cousins said, "It has no intention of taking over the world. Unless somebody programs the robot and says, you know, 'What you're supposed to do is kill all humans.' "
Asked about people with evil intentions, Cousins said, "But even if they did, at the end of that, so the robots killed all humans. (The robot) doesn't have anything to do next, right? It doesn't have like, 'Oh, now what I should do? Well, I should, you know, procreate or something, right?' They don't do that."
While those tired of folding laundry may be tempted to buy a PR2, the $400,000 price tag is a bit steep. Still, with robotics advancing quickly, a future free of household chores may, one day, be priceless.
Watch John Blackstone's full report in the video above.
http://www.cbsnews.com/83(...)o-speed-up-a.i-tech/
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
02-11-2012
Wetenschappers maken concept voor 'transformer'-robot
Onderzoekers hebben een robot ontwikkeld die zich in potentie in alle mogelijke vormen kan vouwen. Het prototype is gebaseerd op de werking van eiwitten, die zich in het lichaam ook op allerlei wijzes kunnen vouwen. De 'transformer'-robot werkt met magneten.
De zogenaamde milli-motein is ontwikkeld door het Amerikaanse MIT en is ongeveer een centimeter groot. Door een ketting van soortgelijke componenten te maken, ziet de robot er relatief simpel uit, maar de milli-motein zou in staat zijn om alle kanten op te 'vouwen' en daardoor alle mogelijke vormen aan te nemen. De MIT-wetenschappers zorgen voor de vouwen met een speciaal type motor, dat door hen een elektropermanent-type wordt genoemd.
Volgens de onderzoekers werkt de motor op vergelijkbare wijze als magneten die worden gebruikt door een autosloper: dergelijke systemen bestaan uit één sterke magneet en een zwakkere. De richting van het magnetisch veld van de zwakkere magneet kan daarbij veranderd worden, waardoor het magnetisme van de sterkere magneet of versterkt of verzwakt wordt. De wetenschappers gebruikten een vergelijkbaar systeem in ringvorm die elk onderdeel van de robotketting kan vervormen. Zo is er alleen energie nodig om de robot van toestand te laten veranderen, maar niet om deze in een bepaalde vorm te houden.
De wetenschappers gaan er vanuit dat een keten van dergelijke ringen alle vormen kan aannemen, zolang deze maar lang genoeg is. Dit concept is afgekeken van hoe eiwitten in het lichaam worden gevormd; deze bestaan bij de fabricage ook uit lange ketens die vervolgens in een specifieke 3d-structuur worden gevouwen. Er bestaan miljoenen verschillende soorten eiwitten die allemaal hun eigen vorm hebben.
Voorlopig hebben de wetenschappers slechts op millimeterschaal dergelijke vouwbare robots ontwikkeld. Er wordt echter gewerkt aan varianten die zo groot zijn als mensen
(tweakers.net)
Wetenschappers maken concept voor 'transformer'-robot
Onderzoekers hebben een robot ontwikkeld die zich in potentie in alle mogelijke vormen kan vouwen. Het prototype is gebaseerd op de werking van eiwitten, die zich in het lichaam ook op allerlei wijzes kunnen vouwen. De 'transformer'-robot werkt met magneten.
De zogenaamde milli-motein is ontwikkeld door het Amerikaanse MIT en is ongeveer een centimeter groot. Door een ketting van soortgelijke componenten te maken, ziet de robot er relatief simpel uit, maar de milli-motein zou in staat zijn om alle kanten op te 'vouwen' en daardoor alle mogelijke vormen aan te nemen. De MIT-wetenschappers zorgen voor de vouwen met een speciaal type motor, dat door hen een elektropermanent-type wordt genoemd.
Volgens de onderzoekers werkt de motor op vergelijkbare wijze als magneten die worden gebruikt door een autosloper: dergelijke systemen bestaan uit één sterke magneet en een zwakkere. De richting van het magnetisch veld van de zwakkere magneet kan daarbij veranderd worden, waardoor het magnetisme van de sterkere magneet of versterkt of verzwakt wordt. De wetenschappers gebruikten een vergelijkbaar systeem in ringvorm die elk onderdeel van de robotketting kan vervormen. Zo is er alleen energie nodig om de robot van toestand te laten veranderen, maar niet om deze in een bepaalde vorm te houden.
De wetenschappers gaan er vanuit dat een keten van dergelijke ringen alle vormen kan aannemen, zolang deze maar lang genoeg is. Dit concept is afgekeken van hoe eiwitten in het lichaam worden gevormd; deze bestaan bij de fabricage ook uit lange ketens die vervolgens in een specifieke 3d-structuur worden gevouwen. Er bestaan miljoenen verschillende soorten eiwitten die allemaal hun eigen vorm hebben.
Voorlopig hebben de wetenschappers slechts op millimeterschaal dergelijke vouwbare robots ontwikkeld. Er wordt echter gewerkt aan varianten die zo groot zijn als mensen
(tweakers.net)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Playing Catch and Juggling with a Humanoid Robot
Robots in entertainment environments typically do not allow for physical interaction and contact with people. However, catching and throwing back objects is one form of physical engagement that still maintains a safe distance between the robot and participants. Using an animatronic humanoid robot, we developed a test bed for a throwing and catching game scenario.
We use an external camera system (ASUS Xtion PRO LIVE) to locate balls and a Kalman filter to predict ball destination and timing. The robot's hand and joint-space are calibrated to the vision coordinate system using a least-squares technique, such that the hand can be positioned to the predicted location. Successful catches are thrown back two and a half meters forward to the participant, and missed catches are detected to trigger suitable animations that indicate failure.
Human to robot partner juggling (three ball cascade pattern, one hand for each partner) is also achieved by speeding up the catching/throwing cycle. We tested the throwing/catching system on six participants (one child and five adults, including one elderly), and the juggling system on three skilled jugglers.
Robots in entertainment environments typically do not allow for physical interaction and contact with people. However, catching and throwing back objects is one form of physical engagement that still maintains a safe distance between the robot and participants. Using an animatronic humanoid robot, we developed a test bed for a throwing and catching game scenario.
We use an external camera system (ASUS Xtion PRO LIVE) to locate balls and a Kalman filter to predict ball destination and timing. The robot's hand and joint-space are calibrated to the vision coordinate system using a least-squares technique, such that the hand can be positioned to the predicted location. Successful catches are thrown back two and a half meters forward to the participant, and missed catches are detected to trigger suitable animations that indicate failure.
Human to robot partner juggling (three ball cascade pattern, one hand for each partner) is also achieved by speeding up the catching/throwing cycle. We tested the throwing/catching system on six participants (one child and five adults, including one elderly), and the juggling system on three skilled jugglers.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
06-12-2012
Een record: zwemmende robot steekt Stille Oceaan over
Zwemmende robot Papa Mau heeft een wereldrecord neergezet: de robot stak de Stille Oceaan over en voltooide met zijn aankomst in Australië de langste reis die ooit door een autonoom voertuig is afgelegd.
‘Wave Glider’ Papa Mau legde in totaal 16.668 kilometer af. En het was een veelbewogen trip: de robot kreeg tijdens zijn reis die meer dan een jaar duurde, onder meer te maken met haaien en zware stormen. Maar Papa Mau liet zich niet tegenhouden en rondde de oversteek af door keurig in Australië te arriveren.
Gegevens
Terwijl de robot aan zijn recordpoging bezig was, verzamelde deze ook nog eens allerhande gegevens. Bijvoorbeeld de watertemperatuur, maar ook informatie over het zoutgehalte van het water en de weersomstandigheden. Die informatie wordt nu aan wetenschappers verstrekt. Zij kunnen de gegevens onder meer gaan gebruiken in studies naar de gezondheid van de oceanen.
Trots
“Stellen dat we blij en trots zijn dat Papa Mau zijn eindbestemming heeft bereikt, is een understatement,” stelt Bill Vass, algemeen directeur van Liquid Robotics, het bedrijf dat de robots bouwde. “We startten de PacX-reis (PacX staat voor Pacific Crossing, red.) om aan te tonen dat de Wave Glider-technologie niet alleen de grote zeeën en zo’n lange reis kon overleven, maar belangrijker nog: ook real-time informatie over de meest afgelegen delen van de Stille Oceaan kon verzamelen en versturen.”
Papa Mau was overigens niet de enige robot van Liquid Robotics die onderweg was om geschiedenis te schrijven. Ook robot Benjamin is nog onderweg, deze komt naar verwachting begin 2013 in Australië aan. En dan zijn er nog twee robots onderweg naar Japan.
(scientias.nl)
Een record: zwemmende robot steekt Stille Oceaan over
Zwemmende robot Papa Mau heeft een wereldrecord neergezet: de robot stak de Stille Oceaan over en voltooide met zijn aankomst in Australië de langste reis die ooit door een autonoom voertuig is afgelegd.
‘Wave Glider’ Papa Mau legde in totaal 16.668 kilometer af. En het was een veelbewogen trip: de robot kreeg tijdens zijn reis die meer dan een jaar duurde, onder meer te maken met haaien en zware stormen. Maar Papa Mau liet zich niet tegenhouden en rondde de oversteek af door keurig in Australië te arriveren.
Gegevens
Terwijl de robot aan zijn recordpoging bezig was, verzamelde deze ook nog eens allerhande gegevens. Bijvoorbeeld de watertemperatuur, maar ook informatie over het zoutgehalte van het water en de weersomstandigheden. Die informatie wordt nu aan wetenschappers verstrekt. Zij kunnen de gegevens onder meer gaan gebruiken in studies naar de gezondheid van de oceanen.
Trots
“Stellen dat we blij en trots zijn dat Papa Mau zijn eindbestemming heeft bereikt, is een understatement,” stelt Bill Vass, algemeen directeur van Liquid Robotics, het bedrijf dat de robots bouwde. “We startten de PacX-reis (PacX staat voor Pacific Crossing, red.) om aan te tonen dat de Wave Glider-technologie niet alleen de grote zeeën en zo’n lange reis kon overleven, maar belangrijker nog: ook real-time informatie over de meest afgelegen delen van de Stille Oceaan kon verzamelen en versturen.”
Papa Mau was overigens niet de enige robot van Liquid Robotics die onderweg was om geschiedenis te schrijven. Ook robot Benjamin is nog onderweg, deze komt naar verwachting begin 2013 in Australië aan. En dan zijn er nog twee robots onderweg naar Japan.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Langzaam aan beginnen drones meer op zwevende robots te lijken. Echt een vreemd gezicht:
While we're well aware that robots will prove our undoing, we didn't expect DARPA to make it so... easy. It just demonstrated and helped fund the MLB Company's V-Bat, a testbed UAV that can fly or hover while brandishing a 6-foot claw. Yes, we know what you're thinking. Officially, there's an innocuous reason for the giant arm: a stereo vision system, in tandem with GPS, lets the robot precisely deliver one-pound payloads with the kind of reach that us fleshy anthropods wouldn't have. We're not quite so comforted after realizing that the robot can find its target without human input, however. DARPA sees the V-Bat as a stepping stone towards more autonomous vehicles, and it likely has noble intentions at heart. If V-Bat's descendants ultimately decide that humans are the payload, though, we'll know exactly who to blame.
http://www.engadget.com/2(...)ne-with-6-foot-claw/
While we're well aware that robots will prove our undoing, we didn't expect DARPA to make it so... easy. It just demonstrated and helped fund the MLB Company's V-Bat, a testbed UAV that can fly or hover while brandishing a 6-foot claw. Yes, we know what you're thinking. Officially, there's an innocuous reason for the giant arm: a stereo vision system, in tandem with GPS, lets the robot precisely deliver one-pound payloads with the kind of reach that us fleshy anthropods wouldn't have. We're not quite so comforted after realizing that the robot can find its target without human input, however. DARPA sees the V-Bat as a stepping stone towards more autonomous vehicles, and it likely has noble intentions at heart. If V-Bat's descendants ultimately decide that humans are the payload, though, we'll know exactly who to blame.
http://www.engadget.com/2(...)ne-with-6-foot-claw/
Opgeblazen gevoel of winderigheid? Zo opgelost met Rennie!
12-12-2012
Mini-robot gaat Japanse astronauten gezelschap houden
Japanse astronauten die volgend jaar naar het internationale ruimtestation vertrekken, hoeven in ieder geval niet bang te zijn voor de eenzaamheid. Een speciaal voor de ruimtemissie ontwikkelde mini-robot gaat met ze mee.
De Japanse ruimtevaartorganisatie vond dat het tijd werd om op zoek te gaan naar een oplossing voor sociale problemen die astronauten aan boord van het ISS kunnen ervaren. Een speciaal projectteam werkte het afgelopen jaar aan een oplossing: een robot die astronauten gezelschap kan houden.
Communicatie
Het resulteerde in een robot van ongeveer 34 centimeter hoog en een kilo zwaar. De robot kan onder meer spraak herkennen en verwerken, zelf spreken en gezichten herkennen. Aangezien de robot vooral een sociale functie heeft, hebben de onderzoekers ervoor gekozen om de robot een vrij menselijk uiterlijk te geven, met een hoofd, twee armen en twee benen. De robot kan niet alleen met astronauten communiceren, maar ook informatie naar de aarde sturen en dus dienst doen als een soort PR-medewerker in de ruimte.
Gesprek in de ruimte
Volgend jaar gaat de robot met een Japanse astronaut de ruimte in. Een mijlpaal: voor het eerst zullen een robot en een mens dan in de ruimte een gesprek voeren.
De robot is het resultaat van een samenwerking tussen verschillende bedrijven en onderzoeksinstellingen, waaronder de universiteit van Tokyo. Als het aan de ontwikkelaars ligt, is de robot niet het eindstation: de ervaringen die straks op aarde en in de ruimte met de robot worden opgedaan, kunnen weer gebruikt worden om een robot te ontwikkelen die nog beter in staat is om met mensen samen te leven.
(scientias.nl)
Mini-robot gaat Japanse astronauten gezelschap houden
Japanse astronauten die volgend jaar naar het internationale ruimtestation vertrekken, hoeven in ieder geval niet bang te zijn voor de eenzaamheid. Een speciaal voor de ruimtemissie ontwikkelde mini-robot gaat met ze mee.
De Japanse ruimtevaartorganisatie vond dat het tijd werd om op zoek te gaan naar een oplossing voor sociale problemen die astronauten aan boord van het ISS kunnen ervaren. Een speciaal projectteam werkte het afgelopen jaar aan een oplossing: een robot die astronauten gezelschap kan houden.
Communicatie
Het resulteerde in een robot van ongeveer 34 centimeter hoog en een kilo zwaar. De robot kan onder meer spraak herkennen en verwerken, zelf spreken en gezichten herkennen. Aangezien de robot vooral een sociale functie heeft, hebben de onderzoekers ervoor gekozen om de robot een vrij menselijk uiterlijk te geven, met een hoofd, twee armen en twee benen. De robot kan niet alleen met astronauten communiceren, maar ook informatie naar de aarde sturen en dus dienst doen als een soort PR-medewerker in de ruimte.
Gesprek in de ruimte
Volgend jaar gaat de robot met een Japanse astronaut de ruimte in. Een mijlpaal: voor het eerst zullen een robot en een mens dan in de ruimte een gesprek voeren.
De robot is het resultaat van een samenwerking tussen verschillende bedrijven en onderzoeksinstellingen, waaronder de universiteit van Tokyo. Als het aan de ontwikkelaars ligt, is de robot niet het eindstation: de ervaringen die straks op aarde en in de ruimte met de robot worden opgedaan, kunnen weer gebruikt worden om een robot te ontwikkelen die nog beter in staat is om met mensen samen te leven.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Japanese Researchers Continue Quest To Build Life-Like Humanoid Robots
In the graphic novel The Watchmen, the physicist Jon Osterman is vaporized in an experiment and comes back as the god-like Doctor Manhattan after meticulously putting himself together again one organ system at a time. In a way, Japanese researchers are doing their own version of this through efforts to create human-like robots, though it’s requiring a much longer time frame to make a person out of metal and plastics.
In a recent effort to mimic the human musculoskeletal system, researchers at the University of Tokyo unveiled Kenshiro, a 50-kg robot that has the bones and muscles akin to a 12-year-old boy. The bones are made from aluminum, and the bot has individual ribs as well as floating knee cap (patella). Kenshiro was designed with many of the major muscle groups of the body, 160 in total with most of them being in the torso and legs. The muscles consist of pulley systems driven by single actuators to create planar muscles rather than point-to-point cables used previously.
Combined, these systems produce joint motion that is close to the rate that humans can move joints, thanks to a design that balances power, flexibility, and weight.
Here’s Kenshiro in action:
This latest bot is an extension of the Kojiro robot that was revealed in 2010, which had many of the joints found in humans but did not expressly mimic individual bones and muscles. Kenshiro is a refinement for sure as the new bones and muscle systems allow Kenshiro greater degrees of freedom: 64 in total, compared to 60 in Kojiro. However, this redesign has given Kenshiro a total power output five times more than Kojiro.
But more importantly, bones and planar muscles are what humans are made of, so this achievement is significant toward the development of androids that are anatomically similar to us.
Check out the video on Kojiro to see the difference in form and function:
For all these cool developments, it’s important to realize just how far robotics need to go to get to truly physical “human-like” state. For instance, last year Japanese researchers at AIST unveiled to the world a male version of their female Actroid-F android robot, which mimics the movements of people under observation. Their life-likeness is relative, as they only have 12 degrees of freedom in the face, making expressions rather limited. Additionally, the male version turned out to be the same as the female version, just with different hair and clothes.
It’s worth taking a look at the “ultra-realistic” bots, as Diginfo dubbed them, to get a sense of how far things still need to progress to get to a version that we could interact with and not have the creepy Uncanny Valley experience noted by many:
In the years to come, news of robotics development will only increase as we watch researchers put humans together much like Doctor Manhattan. Whether individual bones and muscles will work best or some other design will prove superior will only be resolved once each design can be tested. In the end, the greatest challenge may not be creating individual robotics systems or artificial intelligence, but packing all of these components into a single robot.
One thing is clear: when it comes to androids, our best gauge of “human-like” may be how freaked out we are when we discover that the person we are speaking to is a robot.
http://singularityhub.com(...)ike-humanoid-robots/
In the graphic novel The Watchmen, the physicist Jon Osterman is vaporized in an experiment and comes back as the god-like Doctor Manhattan after meticulously putting himself together again one organ system at a time. In a way, Japanese researchers are doing their own version of this through efforts to create human-like robots, though it’s requiring a much longer time frame to make a person out of metal and plastics.
In a recent effort to mimic the human musculoskeletal system, researchers at the University of Tokyo unveiled Kenshiro, a 50-kg robot that has the bones and muscles akin to a 12-year-old boy. The bones are made from aluminum, and the bot has individual ribs as well as floating knee cap (patella). Kenshiro was designed with many of the major muscle groups of the body, 160 in total with most of them being in the torso and legs. The muscles consist of pulley systems driven by single actuators to create planar muscles rather than point-to-point cables used previously.
Combined, these systems produce joint motion that is close to the rate that humans can move joints, thanks to a design that balances power, flexibility, and weight.
Here’s Kenshiro in action:
This latest bot is an extension of the Kojiro robot that was revealed in 2010, which had many of the joints found in humans but did not expressly mimic individual bones and muscles. Kenshiro is a refinement for sure as the new bones and muscle systems allow Kenshiro greater degrees of freedom: 64 in total, compared to 60 in Kojiro. However, this redesign has given Kenshiro a total power output five times more than Kojiro.
But more importantly, bones and planar muscles are what humans are made of, so this achievement is significant toward the development of androids that are anatomically similar to us.
Check out the video on Kojiro to see the difference in form and function:
For all these cool developments, it’s important to realize just how far robotics need to go to get to truly physical “human-like” state. For instance, last year Japanese researchers at AIST unveiled to the world a male version of their female Actroid-F android robot, which mimics the movements of people under observation. Their life-likeness is relative, as they only have 12 degrees of freedom in the face, making expressions rather limited. Additionally, the male version turned out to be the same as the female version, just with different hair and clothes.
It’s worth taking a look at the “ultra-realistic” bots, as Diginfo dubbed them, to get a sense of how far things still need to progress to get to a version that we could interact with and not have the creepy Uncanny Valley experience noted by many:
In the years to come, news of robotics development will only increase as we watch researchers put humans together much like Doctor Manhattan. Whether individual bones and muscles will work best or some other design will prove superior will only be resolved once each design can be tested. In the end, the greatest challenge may not be creating individual robotics systems or artificial intelligence, but packing all of these components into a single robot.
One thing is clear: when it comes to androids, our best gauge of “human-like” may be how freaked out we are when we discover that the person we are speaking to is a robot.
http://singularityhub.com(...)ike-humanoid-robots/
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nice! Laatst ook een docu gezien waarbij ze een rolstoel met gedachten besturen!
Mind-controlled robotic arm has skill and speed of human limb
LONDON (Reuters) - A paralyzed woman has been able to feed herself chocolate and move everyday items using a robotic arm directly controlled by thought, showing a level of agility and control approaching that of a human limb.
Jan Scheuermann, 53, from Pittsburgh, was diagnosed with a degenerative brain disorder 13 years ago and is paralyzed from the neck down.
"It's so cool," said Scheuermann during a news conference. "I'm moving things. I have not moved things for about 10 years ... It's not a matter of thinking which direction anymore it's just a matter of thinking ‘I want to do that'."
She was shown feeding herself string cheese and chocolate unaided as well as moving a series of objects in tests designed for recovering stroke victims, and she was able to do it with speeds comparable to the able bodied.
Experts are calling it a remarkable step forward for prosthetics controlled directly by the brain. Other systems have already allowed paralyzed patients to type or write in freehand simply by thinking about the letters they want.
In the past month, researchers in Switzerland also used electrodes implanted directly on the retina to enable a blind patient to read.
The development of brain-machine interfaces is moving quickly and scientists predict the technology could eventually be used to bypass nerve damage and re-awaken a person's own paralyzed muscles.
In the meantime, they say, systems like the one developed by the U.S. researchers could be paired with robotic "exoskeletons" that allow paraplegics and quadriplegics to walk.
For Scheuermann, the experience has already been transforming.
"It's given her a renewed purpose," Michael Boninger, who worked on the study published in The Lancet, told Reuters. "On the first day that we had her move the arm, there was this amazing smile of joy. She could think about moving her wrist and something happened."
COMPLEX ALGORITHM
The research team from the University of Pittsburgh Medical Center implanted two microelectrode devices into the woman's left motor cortex, the part of the brain that initiates movement.
The medics used a real-time brain scanning technique called functional magnetic resonance imaging to find the exact part of the brain that lit up after the patient was asked to think about moving her now unresponsive arms.
The electrodes were connected to the robotic hand via a computer running a complex algorithm to translate the signals that mimics the way an unimpaired brain controls healthy limbs.
"These electrodes are remarkable devices in that they are very small," Boninger said. "You can't buy them in Radio Shack."
But Boninger said the way the algorithm operates is the main advance. Accurately translating brain signals has been one of the biggest challenges in mind-controlled prosthetics.
"There is no limit now to decoding human motion," he said. "It gets more complex when you work on parts like the hand, but I think that, once you can tap into desired motion in the brain, then how that motion is effected has a wide range of possibilities."
It took weeks of training for Scheuermann to master control of the hand, but she was able to move it after just two days, and over time she completed tasks - such as picking up objects, orientating them, and moving them to a target position - with a 91.6 percent success rate. Her speed increased with practice.
The researchers plan to incorporate wireless technology to remove the need for a wired connection between the patient's head and the prosthesis.
They also believe a sensory loop could be added that gives feedback to the brain, allowing the user to tell the difference between hot and cold, or smooth and rough surfaces.
Grégoire Courtine, at the Swiss Federal Institute of Technology in Lausanne, hailed the project. "This bioinspired brain-machine interface is a remarkable technological and biomedical achievement."
"Though plenty of challenges lie ahead, these sorts of systems are rapidly approaching the point of clinical fruition," Courtine, who was not involved in the study, said in a comment piece in the Lancet linked to the study.
ETHICAL QUESTIONS
Although using technology to restore movement, sight or hearing in the disabled would for many seem uncontroversial, some disability rights groups and ethicists are wary.
They argue that restoring hearing, for instance, could fuel a prejudice that a deaf life is less rich, or less well lived.
Andy Miah, a professor at the University of the West of Scotland who has written extensively about human enhancement in the context of the Paralympics, says it is far from straightforward.
"For instance, a few years ago, there was a case of a deaf lesbian couple who sought to use in vitro fertilization to select for deafness," he said.
"They argued that absence of hearing is precisely not an impairment, but allows access to a rich community."
The ethics become more complex with the prospect of using these technologies to enhance the able-bodied.
"It's quite likely that therapy is the back door to enhancement in these kinds of technological interventions," says Miah. "People will question whether this is desirable, but we already live in a society that tolerates such modifications.
"Laser eye surgery interventions have grown astronomically over the last decade and nobody complains that it is making people superhuman."
http://news.yahoo.com/min(...)human-011916152.html
Mind-controlled robotic arm has skill and speed of human limb
LONDON (Reuters) - A paralyzed woman has been able to feed herself chocolate and move everyday items using a robotic arm directly controlled by thought, showing a level of agility and control approaching that of a human limb.
Jan Scheuermann, 53, from Pittsburgh, was diagnosed with a degenerative brain disorder 13 years ago and is paralyzed from the neck down.
"It's so cool," said Scheuermann during a news conference. "I'm moving things. I have not moved things for about 10 years ... It's not a matter of thinking which direction anymore it's just a matter of thinking ‘I want to do that'."
She was shown feeding herself string cheese and chocolate unaided as well as moving a series of objects in tests designed for recovering stroke victims, and she was able to do it with speeds comparable to the able bodied.
Experts are calling it a remarkable step forward for prosthetics controlled directly by the brain. Other systems have already allowed paralyzed patients to type or write in freehand simply by thinking about the letters they want.
In the past month, researchers in Switzerland also used electrodes implanted directly on the retina to enable a blind patient to read.
The development of brain-machine interfaces is moving quickly and scientists predict the technology could eventually be used to bypass nerve damage and re-awaken a person's own paralyzed muscles.
In the meantime, they say, systems like the one developed by the U.S. researchers could be paired with robotic "exoskeletons" that allow paraplegics and quadriplegics to walk.
For Scheuermann, the experience has already been transforming.
"It's given her a renewed purpose," Michael Boninger, who worked on the study published in The Lancet, told Reuters. "On the first day that we had her move the arm, there was this amazing smile of joy. She could think about moving her wrist and something happened."
COMPLEX ALGORITHM
The research team from the University of Pittsburgh Medical Center implanted two microelectrode devices into the woman's left motor cortex, the part of the brain that initiates movement.
The medics used a real-time brain scanning technique called functional magnetic resonance imaging to find the exact part of the brain that lit up after the patient was asked to think about moving her now unresponsive arms.
The electrodes were connected to the robotic hand via a computer running a complex algorithm to translate the signals that mimics the way an unimpaired brain controls healthy limbs.
"These electrodes are remarkable devices in that they are very small," Boninger said. "You can't buy them in Radio Shack."
But Boninger said the way the algorithm operates is the main advance. Accurately translating brain signals has been one of the biggest challenges in mind-controlled prosthetics.
"There is no limit now to decoding human motion," he said. "It gets more complex when you work on parts like the hand, but I think that, once you can tap into desired motion in the brain, then how that motion is effected has a wide range of possibilities."
It took weeks of training for Scheuermann to master control of the hand, but she was able to move it after just two days, and over time she completed tasks - such as picking up objects, orientating them, and moving them to a target position - with a 91.6 percent success rate. Her speed increased with practice.
The researchers plan to incorporate wireless technology to remove the need for a wired connection between the patient's head and the prosthesis.
They also believe a sensory loop could be added that gives feedback to the brain, allowing the user to tell the difference between hot and cold, or smooth and rough surfaces.
Grégoire Courtine, at the Swiss Federal Institute of Technology in Lausanne, hailed the project. "This bioinspired brain-machine interface is a remarkable technological and biomedical achievement."
"Though plenty of challenges lie ahead, these sorts of systems are rapidly approaching the point of clinical fruition," Courtine, who was not involved in the study, said in a comment piece in the Lancet linked to the study.
ETHICAL QUESTIONS
Although using technology to restore movement, sight or hearing in the disabled would for many seem uncontroversial, some disability rights groups and ethicists are wary.
They argue that restoring hearing, for instance, could fuel a prejudice that a deaf life is less rich, or less well lived.
Andy Miah, a professor at the University of the West of Scotland who has written extensively about human enhancement in the context of the Paralympics, says it is far from straightforward.
"For instance, a few years ago, there was a case of a deaf lesbian couple who sought to use in vitro fertilization to select for deafness," he said.
"They argued that absence of hearing is precisely not an impairment, but allows access to a rich community."
The ethics become more complex with the prospect of using these technologies to enhance the able-bodied.
"It's quite likely that therapy is the back door to enhancement in these kinds of technological interventions," says Miah. "People will question whether this is desirable, but we already live in a society that tolerates such modifications.
"Laser eye surgery interventions have grown astronomically over the last decade and nobody complains that it is making people superhuman."
http://news.yahoo.com/min(...)human-011916152.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
