quote:
dat _is_ songfestival ... liedjes die heel 'goed' zijn komen meestal niet ver, en gaan vrijwel altijd tenonder, passen niet in en 'show-format' ..
De winnende liedjes moeten een bepaalde 'gag' hebben, iets opvallends en het optreden moet ook 'in het oog springen'.
Een liedje moet gewoon goed en lekker lopen, melodisch zijn (of juist opvallen doordat het de gekende regels duidelijk 'breekt')
Deze uitzending lijkt aan alles te voldoen, het accent kan best storen, maar maakt het liedje wel iets dat in je herinnering blijft, verder is het meisje een goede performer in de zin dat ze erg 'losjes' kan optreden en daarbij spontaan overkomt ..., tijdens de perfomance kan ze door haar spontane uitstraling voorkomen dat het 'accent' enkel een loze 'gimmick' lijkt.
Doorslaggevend zal overigens zijn of haar dat op de avond zelf zal lukken, ze niet te nerveus/zenuwachtig zal zijn (maar tot nu toe gaat ze redelijk goed om met de media-aandacht)
ze komt uit de stal van Stefan Raab, die een langere carriere heeft als 'macher' van duitse inzendingen en tot nog toe altijd waren Raab's nummers wel succesvol...
Guildo Horn in 1998 haalde de 7e plaats ('Piep-piep-piep, Guildo hat euch Lieb') ... Raab zelf in 2000 de 5e (met 'Wadde hadde dudde da?') en Max Mutke in 2005 de 8e plaats ('Can't Wait Until Tonight', die was vooraf ook gerekend als een zekere outsider-favoriet)
Raab's nummers hebben bepaale eigenschappen, zijn meestal extreem succesvol in de duitstalige charts, en vaak ook een zekere dubbele bodem en ietwat 'licht-sarcastisch' en humorvols...
Bovendien weet hij goed dat je 'gags' in de performance moet inbouwen en moet 'opvallen' (maar overigens, wel op een solide muzikale basis, met irrelevante gags en perfomance maak je geen slecht nummer goed, als het enkel om 'loze opsmuk' gaat
wat men in Nederland nog wel eens lijkt te denken)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25