C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
In 2005 zat ik met een groep Britse veteranen van de Tweede Wereldoorlog op een terras in de stad. De veteranen waren voor het project Thank you Britain in Nederland als gast van een lokaal comité waar ik lid van was. Eén dag later zou een herdenkingsdienst plaatsvinden om die Britse militairen, die niet het geluk hadden om de oorlog te overleven, te herdenken.
Al een paar keer die dag had ik het er met de Britten over gehad hoe mooi het zou zijn als er ook een Duitse veteraan aanwezig zou zijn bij die herdenking. Dit als teken van verzoening. Ze waren het hier allemaal mee eens, maarja! Waar tover je een Duitse veteraan zomaar ineens vandaan? Ook op het terras hadden we het hier over.
Plots werd ik aangesproken door een oudere dame aan het tafeltje naast me. "Pardon maar ik hoorde dat u een Duitse veteraan zoekt, mijn man is een Duitse veteraan. Hij heeft in Engeland krijgsgevangen gezeten en zou graag eens met de Britten praten, maar hij is bang voor hun reactie"
We waren allemaal met stomheid geslagen! Hoe groot is nu die kans? Uiteraard hebben we het echtpaar uitgenodigd om bij ons aan tafel te komen en langzaam kwam er een mooi en interessant gesprek tot gang.
De Duitse veteraan had tijdens de bevrijding het commando gekregen over een kleine sectie aan de Maas. Hij was toen net klaar met zijn militaire opleiding en was rechtstreeks na zijn examen in 1943 het leger ingestuurd! Zijn opdracht, stand houden tot de laatste man, op terugtrekken de doodstraf.
Toen de Britten oprukte naar zijn sectie voelde hij zich gevangen tussen twee vuren, gedood worden door de vijand of gedood worden door zijn eigen officieren. Hij wou niet vechten, en zeker niet doden. Hij sloeg zijn geweer kapot en liep de Maas in om zichzelf te verdrinken.
Een Britse soldaat heeft hem later uit de Maas gehaald en zijn leven gered!
Na de oorlog heeft hij krijgsgevangen gezeten in Engeland en is later met een Nederlandse dame getrouwd.
Een dag later heeft hij deelgenomen aan de Herdenking, hij heeft gezien dat de Britten hem accepteerde en hij kon eindelijk de Britten bedanken voor zijn leven.
Sindsdien geloof ik dat toeval niet bestaat en dat alles gebeurd met een rede....
De Duitse veteraan is vanavond om 20:10 overleden,
Rust in vrede!
Al een paar keer die dag had ik het er met de Britten over gehad hoe mooi het zou zijn als er ook een Duitse veteraan aanwezig zou zijn bij die herdenking. Dit als teken van verzoening. Ze waren het hier allemaal mee eens, maarja! Waar tover je een Duitse veteraan zomaar ineens vandaan? Ook op het terras hadden we het hier over.
Plots werd ik aangesproken door een oudere dame aan het tafeltje naast me. "Pardon maar ik hoorde dat u een Duitse veteraan zoekt, mijn man is een Duitse veteraan. Hij heeft in Engeland krijgsgevangen gezeten en zou graag eens met de Britten praten, maar hij is bang voor hun reactie"
We waren allemaal met stomheid geslagen! Hoe groot is nu die kans? Uiteraard hebben we het echtpaar uitgenodigd om bij ons aan tafel te komen en langzaam kwam er een mooi en interessant gesprek tot gang.
De Duitse veteraan had tijdens de bevrijding het commando gekregen over een kleine sectie aan de Maas. Hij was toen net klaar met zijn militaire opleiding en was rechtstreeks na zijn examen in 1943 het leger ingestuurd! Zijn opdracht, stand houden tot de laatste man, op terugtrekken de doodstraf.
Toen de Britten oprukte naar zijn sectie voelde hij zich gevangen tussen twee vuren, gedood worden door de vijand of gedood worden door zijn eigen officieren. Hij wou niet vechten, en zeker niet doden. Hij sloeg zijn geweer kapot en liep de Maas in om zichzelf te verdrinken.
Een Britse soldaat heeft hem later uit de Maas gehaald en zijn leven gered!
Na de oorlog heeft hij krijgsgevangen gezeten in Engeland en is later met een Nederlandse dame getrouwd.
Een dag later heeft hij deelgenomen aan de Herdenking, hij heeft gezien dat de Britten hem accepteerde en hij kon eindelijk de Britten bedanken voor zijn leven.
Sindsdien geloof ik dat toeval niet bestaat en dat alles gebeurd met een rede....
De Duitse veteraan is vanavond om 20:10 overleden,
Rust in vrede!
Sorry, geen verzoening met Duitse veteranen, ze hebben nu eenmaal voor het slechte gevochten en gestreden. Verhalen over dat ze gedwongen werden doen je denken dat er nooit zoiets zou kunnen bestaan als fascisme. Dat sommige spijt hebben is alleen maar goed en positief en tevens als ze dat op zoveel mogelijk manier uitdragen. Maar de herdenking is voor degene die voor het goede zijn gestorven.
Er zijn in die tijd ook heel veel mensen gebrainwasht of hadden geen keus. Praat niet goed wat er is gebeurd.. maar niet alle Duitsers waren fascisten...quote:Op donderdag 4 maart 2010 01:08 schreef DeParo het volgende:
Sorry, geen verzoening met Duitse veteranen, ze hebben nu eenmaal voor het slechte gevochten en gestreden. Verhalen over dat ze gedwongen werden doen je denken dat er nooit zoiets zou kunnen bestaan als fascisme. Dat sommige spijt hebben is alleen maar goed en positief en tevens als ze dat op zoveel mogelijk manier uitdragen. Maar de herdenking is voor degene die voor het goede zijn gestorven.
Even compleet offtopic 
Generaal, had jij afgelopen jaar toevallig nog foto's gemaakt van die Lancaster die over het oorlogsmonument vloog boven ons dorp?
En zo ja, zou je die dan kunnen posten of PM-en?
Generaal, had jij afgelopen jaar toevallig nog foto's gemaakt van die Lancaster die over het oorlogsmonument vloog boven ons dorp?
En zo ja, zou je die dan kunnen posten of PM-en?
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Doorspoelen naar 8:00. Historische speech van een groot man. Hij vond zichzelf overigens ook regelmatig iets té groot, maar dat is een ander verhaal.
Er zijn er ook die wel degelijk werden gedwongen in zeker opzicht alhoewel je het andere kan proberen maar goed. Maar dit gaat niet op voor het gros van de mensen, als je ook daadwerkelijk als Duitse veteraan respect hebt en spijt, dan blijf je ook bij dit soort herdenkingen er zijn genoeg andere momenten waarop je dit kan uitstralen. Na WOII waren er 40 jaar lang zoveel Duitse conferenties voor Nazi-veteranen, bezocht door neo-nazi's en de oudstrijders dus, je wilt niet weten hoe die mensen nog steeds heilig geloven daarin. Maar goed, bij dit soort herdenkingen moet de oorlog niet vergeten worden, dus dan blijft die scheiding even bestaan. We treuren dan even niet om het verlies van Duitse levens maar we treuren om een oorlog die nooit gevoerd had mogen worden maar mensen wel zo dapper waren om voor het goede te sterven.quote:Op donderdag 4 maart 2010 01:09 schreef Pluis_Konijn het volgende:
[..]
Er zijn in die tijd ook heel veel mensen gebrainwasht of hadden geen keus. Praat niet goed wat er is gebeurd.. maar niet alle Duitsers waren fascisten...
Hier moet ik even gepost in hebben
Trouwens; dit topic is niet om te bespreken of duitse soldaten geëerd mogen worden of niet. Doe dat lekker in je eigen topic.
Mijn overgrootoma heeft in de oorlog (toen er nog geen voedseltekorten waren) royaal gekookt voor de hele straat, waaronder een 10tal Duitsers in een leeg pand. Jongens van 16 t/m 20. In de hongerwinter deelden die Duitsers als dank hun rantsoenen uit aan m'n overgrootoma en de straat. Ook hogere officieren bleven wel eens eten, en het grappige is: m'n oma is nooit als NSB'er aangekeken. Door m'n overgrootoma negeerden de Duitsers een aantal verborgen Joden verderop in de straat: ondanks verschillende NSB'ers die de Joden verraden hebben. Er waren genoeg goede Duitsers. Het ligt maar net aan de situatie.
Trouwens; dit topic is niet om te bespreken of duitse soldaten geëerd mogen worden of niet. Doe dat lekker in je eigen topic.
Mijn overgrootoma heeft in de oorlog (toen er nog geen voedseltekorten waren) royaal gekookt voor de hele straat, waaronder een 10tal Duitsers in een leeg pand. Jongens van 16 t/m 20. In de hongerwinter deelden die Duitsers als dank hun rantsoenen uit aan m'n overgrootoma en de straat. Ook hogere officieren bleven wel eens eten, en het grappige is: m'n oma is nooit als NSB'er aangekeken. Door m'n overgrootoma negeerden de Duitsers een aantal verborgen Joden verderop in de straat: ondanks verschillende NSB'ers die de Joden verraden hebben. Er waren genoeg goede Duitsers. Het ligt maar net aan de situatie.
'houd je bek is joh, als je zulke grote kk praatjes heb moet je is naar Tiel komen.'
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
Wow, Mooi verhaal man!
Op 25-09-2008 19:32 schreef beverton
whehehe het is Patriek Lodiers van de lama's
whehehe het is Patriek Lodiers van de lama's
Je bent nooit goed als je blijft vechten voor zo'n regime. Dankbaar zijn omdat ze zo goed waren bepaalde Joodse mensen niet te op te pakken in de straat vind ik niet iets waar ik deze Duitsers dankbaar voor moet zijn maar misschien wel eerder jouw grootmoeder. Maar ik wil ook niet zeggen dat elke soldaat per definitie slecht was. Sommige waren jong hadden geen idee van hoe en wat maar dit was niet het gros van de soldaten. Net zo goed dat Nederland een heel dubieus karakter had in WOII en totaal geen samenleving was van helden en heldinnen. Eerder van egoistische mensen die te bang waren om iets voor hun medemens te doen. Maar goed, ben ik subjectief omdat ik mijn halve familie in de oorlog heb verloren in concencatriekampen? Ik heb totaal geen hekel aan Duitsers of Duitsland vandaag de dag! Maar objectief gezien moeten we de WOII niet opeens gaan verzachten en hoe verder we afstaan van deze periode hoe meer ik merk dat we dat doen. Vanzelf spreken is het een heel pijnlijk onderwerp binnen onze familie maar wij hameren op het belang. Mensen die deze indruk minder hebben en het steeds meer als een gewone oorlog zien raken langzaam in de meerderheid en dat vind ik een negatieve spiraal. Ook jouw conclusie.quote:Op donderdag 4 maart 2010 02:06 schreef GasTurbine het volgende:
Hier moet ik even gepost in hebben
Trouwens; dit topic is niet om te bespreken of duitse soldaten geëerd mogen worden of niet. Doe dat lekker in je eigen topic.
Mijn overgrootoma heeft in de oorlog (toen er nog geen voedseltekorten waren) royaal gekookt voor de hele straat, waaronder een 10tal Duitsers in een leeg pand. Jongens van 16 t/m 20. In de hongerwinter deelden die Duitsers als dank hun rantsoenen uit aan m'n overgrootoma en de straat. Ook hogere officieren bleven wel eens eten, en het grappige is: m'n oma is nooit als NSB'er aangekeken. Door m'n overgrootoma negeerden de Duitsers een aantal verborgen Joden verderop in de straat: ondanks verschillende NSB'ers die de Joden verraden hebben. Er waren genoeg goede Duitsers. Het ligt maar net aan de situatie.
DeParo toont maar weer eens aan dat elke emotie in een discussie totaal verkeerd is. Nog niet eens te spreken over het feit dat elke vorm van realiteitsbesef bij onze grote Joodse vriend ontbreekt. Ik kan mij als neutraal iemand namelijk wel inbeelden dat veel Duitsers destijds enorm gevoelig waren voor de opkomst van het nationaal-socialisme. Plus dat er een boel Duitsers direct en indirect gedwongen werden om deel te nemen aan 'den totalen krieg'. Er zijn veel Duitse soldaten die geen enkel blaam treft. Het is te simpel om in termen als goed en slecht te spreken. Bovendien draaf je het veel te voor. Het gaat hier om een individueel iemand die waarschijnlijk door de jaren heen niets meer dan spijt heeft. Een onderonsje tussen veteranen die op hun oude dag oude herinneringen ophalen en napraten over alles wat destijds speelde. Mensen die nu ook wel beseffen dat het eigenlijk belachelijk was - in ieder geval aan de kant van de Duitsers - waar ze voor streden.
R.I.P.
R.I.P.
Volgens mij was MacArthur niet de enige Amerikaans generaal die last had van grootheidswaanzin. Hetzelfde geldt voor een man als Patton die werkelijk geloofde dat hij een reïncarnatie was van Napoleon of Alexander.quote:Op donderdag 4 maart 2010 01:14 schreef Sloggi het volgende:
Doorspoelen naar 8:00. Historische speech van een groot man. Hij vond zichzelf overigens ook regelmatig iets té groot, maar dat is een ander verhaal.
http://www.lancastermonument.nl/quote:Op donderdag 4 maart 2010 01:10 schreef vosss het volgende:
Even compleet offtopic
Generaal, had jij afgelopen jaar toevallig nog foto's gemaakt van die Lancaster die over het oorlogsmonument vloog boven ons dorp?
En zo ja, zou je die dan kunnen posten of PM-en?
Bij nieuws
Dit was precies mijn mening voordat ik met dit veteranenwerk begon! Maar als je in contact komt met zulke veteranen dan ga je zien dat er ook een andere kant is. Zeker, er zijn er bij die toen fanatieke Nazi's waren en sommige zijn dan nu nog steeds. Met die laatste wil ik niets te maken hebben.quote:Op donderdag 4 maart 2010 01:08 schreef DeParo het volgende:
Sorry, geen verzoening met Duitse veteranen, ze hebben nu eenmaal voor het slechte gevochten en gestreden. Verhalen over dat ze gedwongen werden doen je denken dat er nooit zoiets zou kunnen bestaan als fascisme. Dat sommige spijt hebben is alleen maar goed en positief en tevens als ze dat op zoveel mogelijk manier uitdragen. Maar de herdenking is voor degene die voor het goede zijn gestorven.
Het is een feit dat een groot gedeelte van de veteranen, vooral die gene die nu nog leven, (en toen dus relatief jong waren) zijn opgegroeid in een klimaat waarin er niets anders was dan het Nationaal Socialisme. Ik ken er veel die rechtstreeks vanuit de middelbare school het leger zijn ingestuurd. Een keuze was er niet!
Ik ben er achter gekomen dat er geen zwart/wit was tijdens de oorlog, alleen grijs....
En dat grijs zie je ook aan de zijde van de bevrijders. Ik ken Britten die ruiterlijk toegeven dat ze zich als beesten hebben gedragen. Stelen, meisjes versieren etc. "Wij waren de helden en we konden alles maken."
Ik ken er een die is speciaal terug gekomen om diverse kerken in Nederland te bezoeken. In een daarvan had hij tijdens de bevrijding zijn ontlasting gedaan... Bij de andere had zijn eenheid per ongeluk de kerktoren er af geschoten.
Thanksquote:Op donderdag 4 maart 2010 08:27 schreef _The_General_ het volgende:
[..]
http://www.lancastermonument.nl/
Bij nieuws
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Dat is niet te simpel en zoals ik het uitleg ben ik volgens mij best rationeel. Maar als emoties niet mee mogen spelen, wat me eigenlijk bij deze periode geheel rechtvaardig lijkt, zien we jou dan ook niet meer terug bij de discussies over Iran????quote:Op donderdag 4 maart 2010 03:45 schreef AryaMehr het volgende:
DeParo toont maar weer eens aan dat elke emotie in een discussie totaal verkeerd is. Nog niet eens te spreken over het feit dat elke vorm van realiteitsbesef bij onze grote Joodse vriend ontbreekt. Ik kan mij als neutraal iemand namelijk wel inbeelden dat veel Duitsers destijds enorm gevoelig waren voor de opkomst van het nationaal-socialisme. Plus dat er een boel Duitsers direct en indirect gedwongen werden om deel te nemen aan 'den totalen krieg'. Er zijn veel Duitse soldaten die geen enkel blaam treft. Het is te simpel om in termen als goed en slecht te spreken. Bovendien draaf je het veel te voor. Het gaat hier om een individueel iemand die waarschijnlijk door de jaren heen niets meer dan spijt heeft. Een onderonsje tussen veteranen die op hun oude dag oude herinneringen ophalen en napraten over alles wat destijds speelde. Mensen die nu ook wel beseffen dat het eigenlijk belachelijk was - in ieder geval aan de kant van de Duitsers - waar ze voor streden.
R.I.P.
Lijkt me duidelijk.
Maar dat heeft natuurlijk nog niets met de herdenking an sich te maken. Natuurlijk werden sommige soldaten min of meer gedwongen alhoewel er altijd een uitweg is als je maar hard genoeg zoekt, maar het is ook wel een heel erg veel gebruikt excuus, ich habe es nicht gewust. Zoals bv de Nederlandse oostfrontstrijders die zeiden niets te weten van de slachtingen, maar na onderzoek zelfs meededen, dat soort dingen.quote:Op donderdag 4 maart 2010 08:31 schreef _The_General_ het volgende:
[..]
Dit was precies mijn mening voordat ik met dit veteranenwerk begon! Maar als je in contact komt met zulke veteranen dan ga je zien dat er ook een andere kant is. Zeker, er zijn er bij die toen fanatieke Nazi's waren en sommige zijn dan nu nog steeds. Met die laatste wil ik niets te maken hebben.
Het is een feit dat een groot gedeelte van de veteranen, vooral die gene die nu nog leven, (en toen dus relatief jong waren) zijn opgegroeid in een klimaat waarin er niets anders was dan het Nationaal Socialisme. Ik ken er veel die rechtstreeks vanuit de middelbare school het leger zijn ingestuurd. Een keuze was er niet!
Ik ben er achter gekomen dat er geen zwart/wit was tijdens de oorlog, alleen grijs....
En dat grijs zie je ook aan de zijde van de bevrijders. Ik ken Britten die ruiterlijk toegeven dat ze zich als beesten hebben gedragen. Stelen, meisjes versieren etc. "Wij waren de helden en we konden alles maken."
Ik ken er een die is speciaal terug gekomen om diverse kerken in Nederland te bezoeken. In een daarvan had hij tijdens de bevrijding zijn ontlasting gedaan... Bij de andere had zijn eenheid per ongeluk de kerktoren er af geschoten.
Toch is er één monument waar Geallieerden en Duitsers samen worden herdacht. Zie:
www.leudalmonument.nl
www.leudalmonument.nl
Maar goed, ook zie je heel vaak dat ze zich wel bij Britse/Amerikaanse/andere Veteranen scharen maar excuses aan de Joodse gemeenschappen zie je niet zo vaak. Misschien angst misschien anders.
Maar goed.
Als een land z'n lesje wel na WOII heeft geleerd dan is het Duitsland.
Maar goed.
Als een land z'n lesje wel na WOII heeft geleerd dan is het Duitsland.
Waarom zouden ze een excuus aan de Joodse gemeenschap geven? De meeste Duitse soldaten hebben niets te maken gehad met de Jodenvervolging, maar stonden juist aan het front tegenover de Britten, Amerikanen en Russen. Dus veel logischer dat ze zich achter die mensen scharen.quote:Op donderdag 4 maart 2010 13:16 schreef DeParo het volgende:
Maar goed, ook zie je heel vaak dat ze zich wel bij Britse/Amerikaanse/andere Veteranen scharen maar excuses aan de Joodse gemeenschappen zie je niet zo vaak.
|
|
