Gisteren was Teigetje 1 maand oud!
Zo'n mijlpaal moesten D. en ik natuurlijk met haar samen vieren, dus wilden we per se om 13.32 in het ziekenhuis zijn. (

)
Vlak voordat we weggingen besloot ik dat ik nog wat boodschappen nodig had en liep ik even snel heen en weer naar de AH. Toen ik 5 minuten later terugkwam stond D. in de keuken met een grote doos in z'n handen.
Quote: 'Wat heb je nou weer besteld!

'
Ik wist van niks en griste natuurlijk meteen het pakket uit z'n handen, want pakjes zijn altijd tof, nietwaar?

Nieuwsgierig als ik ben kon het uitpakken natuurlijk niet wachten tot we terug kwamen uit het ziekenhuis.
De Doos:
![]()
Ik zag dat er een hele instructie op de doos stond en werd nog nieuwsgieriger. Ik heb braaf de doos opengemaakt waar het moest. In de doos zag ik uberblij inpakpapiier en een envelop liggen met daarop de tekst: 'Deze envelop als eerste openmaken.'
![]()
Die envelop ging natuurlijk meteen open! Bij de zin 'FOK! OUD leeft enorm met jullie mee. En als groep wilden we graag iets voor jullie doen.' stond ik al te janken.

Hormonen, stress, verrassingen en oververmoeidheid FTW!
De rest van het kaartje heb ik ook gelezen en omdat het me niet verstandig leek om een gigantische huilbui te riskeren net voordat ik naar het ziekenhuis ging besloot ik te wachten met verder uitpakken tot ik weer thuis was.
We zijn de hele middag bij Teigetje geweest en hebben om 13.32 voor haar gezongen.
Daarna volgde een gesprek met een maatschappelijk werker van het ziekenhuis, dat is een soort van verplicht, vervolgens ons wekelijkse evaluatie- en voortgangsgesprek met de arts. ('Gij heeft een kloeke dame, ge moogt fier op haar zijn!') en daarna mocht ik met haar buidelen! Anderhalf uur lang!
Ik heb haar heerlijk vastgehouden en verteld van alle lieve FOK! vriendjes en vriendinnetjes die haar, en ons, een pakketje hadden gestuurd!
We waren 's avonds om 9 uur weer thuis. Toen kon het grote uitpak/huilfestijn beginnen!
De voorkant van het kaartje wat bovenop lag:
![]()
Op het kaartje stond onder andere een hele instructie voor het verder uitpakken van het pakket.
Pakje 1:
![]()
Het eerste pakje is voor Teigetje, door Oeke beschilderd!
Voorkant:
![]()
Achterkant:
![]()
Het rompertje is in maatje 40. Het is nu nog wat te groot, maar over een poosje zal ze het met trots dragen! Oeke, dank je voor het zo liefdevol beschilderen van het mooie rompertje!
Pakje 2
![]()
Ook dit supergrote kado is voor Teigetje! Het is een muzikaal nachtlampje van Sophie de giraf. Erg mooi, erg lief en met erg veel functies!
![]()
Teigetje heeft nu al een Sophietje in haar couveuse liggen, dus de lamp zal voor haar straks al heel vertrouwd aanvoelen als ze thuis komt!
(D. was erg onder de indruk van alle knopjes die er op zaten en van het feit dat je je MP3-speler er op aan kunt sluiten. Hij had 'm het liefst meteen uitgetest

)
Pakje 3
![]()
Het derde pakje is een Pluim, zodat we zelf, wanneer we er aan toe zijn, iets uit kunnen kiezen! Er zat ook nog een fles wijn bij!
![]()
Dat waren de pakjes!
Maar, dan zijn we er nog niet. Er zat nog een mega-stapel kaartjes in de doos!
![]()
Elk kaartje was met zorg uitgezocht. Op elk kaartje stond een persoonlijke boodschap van 1 van jullie.

![]()
Het totaaloverzicht:
![]()
D. en ik zijn echt compleet sprakeloos van dit alles. Ik kan geen woorden vinden om jullie te bedanken voor de organisatie, de cadeaus, de kaartjes, de mooie woorden en de energie die we hier alledrie uit putten.
Een 'dank jullie wel', zelfs in 100 verschillende talen niet, kan duidelijk maken hoeveel dit voor ons betekent.
Omdat ik er op dit moment echt geen andere woorden voor kan vinden zeg ik voor nu: DANK JULLIE WEL! Allemaal! Voor alles! Van ons alledrie!