Peuterdriften! Ook hier.
Gister nog..
Pien ligt op de commode en Floor moppert wat door de kamer. Dus ik vraag aan haar of ze het vieze shirt van haar zus in de wasmand in de badkamer wil leggen. Dat wil ze!
Ze krijgt dus de deur van de badkamer niet open...en bleren, schreeuwen en huilen. Dus ik zeg "Niet huilen, gewoon zeggen"....
Komtie...............*gillen/schreeuwen/huilen aan*
" Floor mag wel huilen, niet gewoon zeggen, jij NU helpen"
Ik denk " de groeten, dame"
Maar ondertussen denk ik "je weet het dondersgoed, hier kom je niet mee weg".
Ik vraag dus aan Pien of ze op de commode blijft liggen. Dat wil en doet ze ook. Ik grijp floor en zet haar met de rug tegen de muur. "Zitten blijven", zeg ik.
Alle aandacht richting zus. Nadat dame F gekalmeerd is + 2 minuten zeg ik tegen haar dat ze dingen gewoon moet zeggen. Ik vraag of ze het begrepen heeft. Ze zegt "Nee".
Opnieuw zitten.
Intussen vraagt ze om boekjes/puzzels en zelfs de kat, want het is niet zo gezellig

.
Ik wacht tot ze stil is en vraag opnieuw of ze het begrepen heeft. Ze zegt "Ja, ikke gewoon zeggen en niet gillen tegen mamma"
Er wordt gekust en geknuffeld

en de "wedstrijd" is gewonnen!
En uiteindelijk ook nog dat shirt poeslief in de was gooien