De dood van God

quote:

Op donderdag 11 maart 2010 04:45 schreef Ribbenburg het volgende:

[..]

Blijkbaar is nadenken niet genoeg. Ook brengt inzicht in het juiste handelen niet automatisch met zich mee dat daar ook daadwerkelijk naar wordt gehandeld. Impulsen temmen is beschavend, maar ook saai.

Nou, dat ben ik niet met je eens. Het is heel interessant, maar ook zwaar en pijnlijk werk.
Tenminste, als je het goed wilt doen, via het begrijpen.
Impulsen aan banden leggen is niet beschavend, maar wel zwaar en tot mislukken gedoemd werk.

quote:

Op vrijdag 12 maart 2010 00:10 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nou, dat ben ik niet met je eens. Het is heel interessant, maar ook zwaar en pijnlijk werk.
Tenminste, als je het goed wilt doen, via het begrijpen.
Impulsen aan banden leggen is niet beschavend, maar wel zwaar en tot mislukken gedoemd werk.

Het is maar hoe hoog je de lat legt. Gelukkig zijn de meeste heren onder ons in staat hun penis in de broek te houden bij het op straat passeren van een hun verder onbekende schone; tel je zegeningen.

quote:

Op woensdag 10 maart 2010 22:02 schreef sneakypete het volgende:
Je komt nu erg Malthusiaans over. Hij had gelijk als hij stelde dat er altijd wel strijd om de middelen zal blijven, omdat die eenmaal beperkt zijn en blijven, maar ik vind niet dat je kunt stellen dat nu de wereld overbevolkt is en vroeger niet (immers Malthus leefde ook in de negentiende eeuw). Dat er schaarste is en dus ook een strijd om de middelen, dat is helaas denk ik iets menselijks dat we door de eeuwen heen steeds beter kunnen aanpakken, maar ook weer iets dat continue als een weggegooide boemerang terugkeert. Een eindoplossing is er niet.

Malthus gaat gelijk krijgen (pessimisten krijgen immers altijd gelijk, of ben ik nu te pessimistisch). In zijn tijd ging het om 1 miljard en beperkt land, nu gaat het om 7 miljard en verschillende bronnen die tegen hun limiet aanlopen. Die niet slechts beperkt beschikbaar, maar echt en voorgoed op zijn. Primair is water en voedsel nodig, maar de huidige voedselproductie is niet vol te houden omdat de voorraad meststoffen opraakt. Naast olie raken allerlei delfstoffen uitgeput, koper bijvoorbeeld (vandaar dat de koperprijs nu zo hoog is dat het loont koper te stelen). Iedere hulpbron kent een plafond, en diverse komen akelig dichtbij. We hebben de aardbol inmiddels op diverse fronten al aardig leeg geplunderd.

Uiteindelijk zijn de voorraden van deze planeet eindig, en dus kan de bevolking niet ongelimiteerd door blijven groeien. Dat doet zij echter wel. Wanneer de mensheid dan geen maatregelen neemt, dan zal de natuur uiteraard vanzelf het evenwicht herstellen. Bij te veel vossen en te weinig konijnen betekent dat verhongerende vossen. Dat is helemaal niet erg, de natuur is immers wreed. Verhongerende mensen daarentegen hebben de neiging in verzet te komen (maar dat gaat uiteindelijk natuurlijk vanzelf over ).

Zolang de bevolking groeit is het zeker dat we de limiet naderen en is uiteindelijk de catastrofe onvermijdelijk. We zullen het nog wel even kunnen rekken met allerlei alternatieven en misschien nog wat nieuwe vindingen, maar uiteindelijk zullen er tekorten ontstaan aan water en voedsel. Vooral steden zijn kwetsbaar, die immers op de noodzakelijkste gebieden als drinkwater, voedsel en energie niets zelf produceren maar alles van buiten moeten aanvoeren. Het is onvermijdelijk dat die aanvoer uiteindelijk zal stagneren.

Mijn kristallen bol voorziet waterconflicten, dan wateroorlogen, stagnerende voedselproductie, hongerige stedelingen die in opstand komen, hun stad in puin leggen, mogelijk enig kannibalisme en tenslotte de vreedzame rust van het kerkhof. Tegen die tijd wil ik heel ver weg zitten in een boerderijtje met wat dieren, een moestuintje en wat Fruitbomen in een dal met uitzicht op een besneewde piek vanwaar het smeltwater in een klaterend bergbeekje langs mijn achtertuin stroomt.

Net als Malthus kan ik geen tijdslimiet geven. Een uitbraak van de Zwarte Dood heeft ooit de wereldbevolking met 30% gereduceerd, zoiets zou aardig kunnen helpen. En misschien gaan we nog eens zo'n ouderwets degelijke oorlog voeren, waar beide partijen elkaar met miljoenen afmaken, maar wel met een keurige theepauze in de middag. Nee, maak daar miljarden van, anders schiet het nog niet op. Afgezien van dat soort extremiteiten verwacht ik wel dat we de komende tien á twintig jaar steeds meer verschijnselen zullen zien. Watercrises en hongersnoden komen immers nu al her en der voor, al is het voorlopig nog ver van ons bed.

quote:

En een BNW die expres virussen verspreid? Daar geloof ik niet zo in eerlijk gezegd. Los daarvan kan uiteraard de 21e eeuw ook een strijdtoneel worden, ook in Europa. Dat is in elk geval niet uitgesloten, al wil ik het ook niet echt voorspellen. Je weet het gewoon niet.

Helemaal mee eens. Maar toch, een democratische regering lijkt mij niet in staat om de noodzakelijke maatregelen te nemen, want de economie eist groei, abortus en euthanasie zijn controversieel, ondenkbaar dat je dat zou kunnen stimuleren, laat staan opleggen.

Dus áls je maatregelen wil nemen, dan zou dat inderdaad een overkoepelende machtsfactor vereisen, meedogenloos genoeg om bereid te zijn de bevolking actief te reduceren. Hoe zou je dat kunnen doen? Reductie van vruchtbaarheid, en misschien wat virussen. En guess what, er zijn de laatste jaren inderdaad best veel nieuwe virussen voorbijgekomen: aids, sars, vogelgriep, mexicaanse griep, geen van alle ook maar bij benadering zo effectief als de Zwarte Dood. Precies het soort inferieure produkten dat je van zo'n machtsfactor kunt verwachten, volgens alle James Bond films. Nee, ik geloof daar ook niet in. Maar het zóu kunnen (en dat is een voordeel van filosoferen, ik hoef immers niets te bewijzen).

quote:

Overigens, waarom hapert het kapitalisme? Conjuncturele schommelingen bestaan al sinds het ontstaan van de economie zelf. Ik zeg niet dat we er niet over moeten nadenken, juist wel. Maar zit het ingebakken in het systeem dat we kapitalisme noemen? Het hangt er dan vanaf wat je daar onder verstaat. Maar ik geloof in elk geval niet dat het kapitalisme er de essentiële oorzaak van is.

De financiële crisis zal je toch niet ontgaan zijn. Banken bestaan bij de gratie van vertrouwen, verzekeraars ook. Accountants moeten ons zekerheid geven en moeten daarom absoluut betrouwbaar zijn, evenals notarissen, advocaten en rechters. De laatste paar jaar is gebleken dat we op alle fronten belazerd zijn, van de Enron affaire tot de mexicaanse griep (miljarden voor de fabrikant) en de klimaat hoax (miljarden aan CO2 emissierechten). Let op hoe ik hier politici en regeringsleiders zorgvuldig niet noem, die hebben het vertrouwen lang geleden al verloren.

Los daarvan, het is niet goed om alle waarden in euro's te vertalen. Er zijn immers ook andere waarden.
(Oprechte vriendschap, ¤ 30 / uur?)