Vriendin heeft moeite met andere vriendin, gezeur of terecht?

jammer dat ze zo jaloers is. Je kan haar misschien vragen wat ze nou precies zo vervelend vind (en waarom)
praat het gewoon uit (verzin van te voren wat goede standpunten en argumenten)

en misschien kun je haar een beetje laten schrikken door haar te laten merken dat zo jullie relatie niet werkt en dat ze het zelf verpest op deze manier. Je moeder en je vriendin zijn toch zeker niet te enige vrouwen waarmee je een band kan hebben

als dit alles niet werkt en je wil toch niet van haar af noch van je andere vriendin: Alles gewoon laten zoals het is, en haar gedram een beetje langs je heen laten gaan.. als je er moe van wordt gewoon op een vriendelijke manier laten merken. => maak het haar probleem, als zij er niet mee kan leven moet ze het zelf maar uitmaken (zal ze waarschijnlijk niet doen als je niet echt duidelijk vreemdgaat ofzo) Een gezellige voortzetting van je relatie niet helemaal gegarandeerd, maar zo dwing je haar wel een beetje erover op te houden.

worden die ruzies zowiezo wel netjes opgelost of stoppen jullie gewoon met het erover hebben?


PS. Zo de graaf zo vertrouwt hij zijn gasten .. kan ze zelf niet normaal omgaan met mannen zonder dat er meteen gerampetampt wordt ?

succes!!

Je moet haar duidelijk zien te maken dat ze je moet vertrouwen, dat anders een relatie niks waard is.
Een relatie niks waard is.

Misschien een idee om har dit topic te laten lezen?

Wat je ook doet, niet toegeven aan haar dreigementen.

Ze aan elkaar voorstellen kan op zich.. maar dat zou ik dan inderdaad ergens in een kroeg doen ofzo met meer mensen erbij.

Ik heb zo'n hekel aan dit soort vrouwen hè. Echt een verschrikkelijk allergie. Ik ben een keer de 'goede vriendin van' geweest en het is echt echt echt niet tof dat een jarenlange vriendschap zo aan de kant geflikkerd wordt. Nu zagen wij van mijlenver een breuk tussen mijn beste vriend en zijn vriendin aankomen, dus was het een kwestie van afwachten totdat hij terug zou komen.

Daarbij; als jij het contact met die goede vriendin verbreekt, dan ga je haar uiteindelijk toch wel missen en dat leidt dan weer tot spanningen tussen jou en je vriendin. Dus praten, praten, praten en vooral niet toegeven. Want dit gaat van kwaad tot erger.

Hebben ze elkaar al ontmoet? Dan wordt het vaak namelijk ook minder.

Dat vraag ik mij nou wel af, TS heeft ze je beste vriendin nu wel al ontmoet of niet?

herkenbaar, alleen ben ik de beste vriendin en hebben mijn beste vriend en ik elkaar leren kennen terwijl we allebei een relatie hebben, lastig. Ik kan me haar gevoel goed voorstellen en heb haar onlangs ontmoet. Tot nu toe lijkt dat wel wat te helpen...

quote:

Op woensdag 24 februari 2010 18:02 schreef Den_Haag het volgende:
ze vertrouwt je niet en zal dat dus nooit gaan doen. gaat nog een leuke relatie worden

Dat dus.

Mogelijkheid 1: Je breekt met die vriendin. Relatie gaat over. Je hebt geen vriendschap meer.
Mogelijkheid 2: Je geeft niet toe. Relatie gaat over. Je hebt een goede vriendschap.

Lijkt me duidelijk.

Ik zit op dit moment in een soortgelijke situatie maar dan andersom.

Mijn vriend heeft een vriendin die ik niet vertrouw. De desbetreffende dame heeft een relatie, maar heeft al meerdere malen kerels achter haar aan laten lopen en hoop gegeven dat het wat met ze zou worden, maar als puntje bij paaltje kwam trok ze zich terug. Wel constant aandacht blijven vragen natuurlijk. Overigens vertelde ze dit zelf toen ik haar net leerde kennen, ze leek er nogal trots op te zijn. Hetzelfde heeft zich ook afgespeeld met mijn vriend voor ik hem leerde kennen.

Ongeveer een half jaar terug heb ik aan mijn vriend kenbaar gemaakt dat ik haar niet mocht en haar niet vertrouwde. En dus ook niet haar gezelschap zou opzoeken. Maar heb daarbij wel gezegd dat hij ermee moest doen wat hij wilde. Ik vind namelijk niet dat ik mijn vriend voor een keus mag stellen. Dat hij met haar omgaat; prima, zolang hij maar in zijn achterhoofd houdt wat ik tegen heb gezegd heb.

In al zijn (mannelijke?) naïviteit vertelde hij dit aan die vriendin van hem die vervolgens compleet verontwaardigd was. Niet alleen over wat ik had gezegd, maar ook over dat hij niet meteen haar kant koos. Ze eiste vervolgens een gesprek met mij waar hij bij zou zijn (hoewel ik hier invul, lijkt het mij dat hij in het gesprek haar kant moest kiezen). Heb aangegeven dat ik niet vond dat ik me tegenover haar hoefde te verantwoorden. Het komt overigens wel eens over dat je iemand niet mag, niet waar?

En toen kwam het opmerkelijke; zíj stelde hém voor de keus: of de vriendschap is over, of je maakt het uit. Mijn vriend heeft vervolgens niet gekozen (ik geef hem groot gelijk), en de vriendschap was over.

Voor hem kut, maar voor mij werd het alleen maar duidelijker dat mijn gevoel over haar juist was.

Achteraf denk ik wel eens: had ik hem het niet moeten vertellen? Maar in een relatie moet je alles kunnen bespreken, toch?

quote:

Op vrijdag 26 februari 2010 14:45 schreef Mryc het volgende:
Ik zit op dit moment in een soortgelijke situatie maar dan andersom.

Mijn vriend heeft een vriendin die ik niet vertrouw. De desbetreffende dame heeft een relatie, maar heeft al meerdere malen kerels achter haar aan laten lopen en hoop gegeven dat het wat met ze zou worden, maar als puntje bij paaltje kwam trok ze zich terug. Wel constant aandacht blijven vragen natuurlijk. Overigens vertelde ze dit zelf toen ik haar net leerde kennen, ze leek er nogal trots op te zijn. Hetzelfde heeft zich ook afgespeeld met mijn vriend voor ik hem leerde kennen.

Ongeveer een half jaar terug heb ik aan mijn vriend kenbaar gemaakt dat ik haar niet mocht en haar niet vertrouwde. En dus ook niet haar gezelschap zou opzoeken. Maar heb daarbij wel gezegd dat hij ermee moest doen wat hij wilde. Ik vind namelijk niet dat ik mijn vriend voor een keus mag stellen. Dat hij met haar omgaat; prima, zolang hij maar in zijn achterhoofd houdt wat ik tegen heb gezegd heb.

In al zijn (mannelijke?) naïviteit vertelde hij dit aan die vriendin van hem die vervolgens compleet verontwaardigd was. Niet alleen over wat ik had gezegd, maar ook over dat hij niet meteen haar kant koos. Ze eiste vervolgens een gesprek met mij waar hij bij zou zijn (hoewel ik hier invul, lijkt het mij dat hij in het gesprek haar kant moest kiezen). Heb aangegeven dat ik niet vond dat ik me tegenover haar hoefde te verantwoorden. Het komt overigens wel eens over dat je iemand niet mag, niet waar?

En toen kwam het opmerkelijke; zíj stelde hém voor de keus: of de vriendschap is over, of je maakt het uit. Mijn vriend heeft vervolgens niet gekozen (ik geef hem groot gelijk), en de vriendschap was over.

Voor hem kut, maar voor mij werd het alleen maar duidelijker dat mijn gevoel over haar juist was.

Achteraf denk ik wel eens: had ik hem het niet moeten vertellen? Maar in een relatie moet je alles kunnen bespreken, toch?

Je hebt niks fout gedaan. Vriendin is een bitch. Pech voor haar.

Echt, simple as that

Je mag zoiets nooit verbieden in een relatie. Maar je mag wel zeggen hoe je je erover voelt.

nu toegeven aan je vriendin is het begin van het einde.

Naar mijn ervaring is het sowieso het begin van het einde. Toegeven of niet toegeven, de uitkomst zal hetzelfde zijn.

Nieuwe vriendin opvoeden.

Blijven hameren op de feiten: Als er iets mogelijk was tussen jou en de goede vriendin, dan was het wel wat geworden.
Dit komt voort uit haar onzekerheid. Zij moet met haar onzekerheid om leren gaan, en de juiste manier is niet om jou te veranderen in een slaafs schoothondje.

Ik zou nog wel eens goed vragen wat haar nou precies dwars zit. Misschien is ze even heel onzeker of heeft ze een andere reden waarom ze nu zo overgevoelig doet. En soms helpt het als ze jouw platonische vriendin beter leert kennen.

Maar hoe dan ook zou ik de vriendschap niet opgeven. Die bestond al voordat je vriendin kwam kijken, ze heeft geen enkel recht dit van je te vragen. En het zou jou een hele louzy vriend maken als je een vriendschap verbreekt voor een relatie.

quote:

Op zaterdag 27 februari 2010 01:15 schreef Vandaag... het volgende:
Ik zou nog wel eens goed vragen wat haar nou precies dwars zit. Misschien is ze even heel onzeker of heeft ze een andere reden waarom ze nu zo overgevoelig doet. En soms helpt het als ze jouw platonische vriendin beter leert kennen.

Heeft geen zin.
De vriendin is niet op zoek naar redenen die aantonen dat zij gewoon de situatie moet accepteren.
Ze staat op het standpunt: zij ergert zich, dus de situatie moet veranderen.

[ Bericht 98% gewijzigd door prinses17 op 02-03-2010 23:43:25 ]