OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Sorbootje wat een geweldig kado... Super ! *bestaat er zo iets als een superwijfaward...*
Karin, ik weet hoe je je voelt, vorig jaar rond deze tijd zat ik in een vergelijkbaar schuitje.
Lieverd neem je tijd, luister naar jezelf en vooral even niet naar anderen.
Hou je taai !
Karin, ik weet hoe je je voelt, vorig jaar rond deze tijd zat ik in een vergelijkbaar schuitje.
Lieverd neem je tijd, luister naar jezelf en vooral even niet naar anderen.
Hou je taai !
soms moet je iets achter laten om verder te komen, soms moet je heel veel achter je laten om een ander mens te worden
Wat mooi!quote:Op zaterdag 20 februari 2010 13:36 schreef Sorbootje het volgende:
Werd wel geraakt door iets wat mijn schoonzusje zei: "We zullen het nooit weten, maar ik hoop dat ik zo'n mens ben dat ik hetzelfde voor jou zou doen"
En ik ben zo trots op mijn lief't Is voor hem ook niet niks!
Wat ontzettend mooi en onbaatzuchtig van jou en je man om dit voor hun te willen doen!
Bedankt voor jullie reacties. Ik weet niet zo goed hoe ik er op moet reageren. Het voelt een klein beetje alsof het over iemand anders gaat.. Weet niet hoe ik het uit moet leggen. Maar lief vind ik het wel 
Heftig zeg Sorbootje, en stoer ook van je! Nu moet je zeker van alles vast gaan leggen? Echt bijzonder lijkt het me, hoe zoiets gaat. En wat je al schreef, je zorgt inderdaad 9 maanden voor hun kindje. Je bent dan wel de allerbijzonderste tante ooit.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Er komen eerst medische keuringen van zowel mij als van de 'wensouders'. Daarna gesprekken met een psycholoog over motivatie en de vraag 'kun je het aan' etc..
Als het allemaal goed gaat en ik beval, dan moeten zij hun eigen kind adopteren, maar dat mag ook niet onmiddelijk. Het kind zal ook eerst mijn achternaam hebben (gelukkig is die hetzelfde als van mijn schoonzusje). Nog een heel traject te gaan dus.
Als het allemaal goed gaat en ik beval, dan moeten zij hun eigen kind adopteren, maar dat mag ook niet onmiddelijk. Het kind zal ook eerst mijn achternaam hebben (gelukkig is die hetzelfde als van mijn schoonzusje). Nog een heel traject te gaan dus.
Sorbo, wat een bijzonder cadeau geef jij je schoonzus en zwager. Weet niet zo goed hoe te verwoorden maar 
wauw. Dat je dat voor iemand wilt doen is super.
Karin, een ziek klein kind is niet niks en als je dan ook nog een ouder kind hebt rond lopen die dan de aandacht moet delen. Mijn middelste is de afgelopen 2 jaar (net zo oud als hij is) ook vaak ziek geweest en opgenomen in het ziekenhuis en hierdoor ging er veel aandacht naar hem en voelde ik mij schuldig tegenover mijn dochter. Ik probeer altijd iets speciaals met haar alleen te doen. Het is moeilijk om je niet schuldig te voelen, ik heb het nog steeds. Nu is de jongste ziek en krijgen de oudste 2 minder aandacht omdat ik mijn handen vol heb aan een zieke baby. Probeer niet alleen tijd voor Meike vrij te maken maar vergeet je zelf ook niet. Ik ben al blij als ik even een half uurtje de markt over kan in mijn uppie.
wauw. Dat je dat voor iemand wilt doen is super.Karin, een ziek klein kind is niet niks en als je dan ook nog een ouder kind hebt rond lopen die dan de aandacht moet delen. Mijn middelste is de afgelopen 2 jaar (net zo oud als hij is) ook vaak ziek geweest en opgenomen in het ziekenhuis en hierdoor ging er veel aandacht naar hem en voelde ik mij schuldig tegenover mijn dochter. Ik probeer altijd iets speciaals met haar alleen te doen. Het is moeilijk om je niet schuldig te voelen, ik heb het nog steeds. Nu is de jongste ziek en krijgen de oudste 2 minder aandacht omdat ik mijn handen vol heb aan een zieke baby. Probeer niet alleen tijd voor Meike vrij te maken maar vergeet je zelf ook niet. Ik ben al blij als ik even een half uurtje de markt over kan in mijn uppie.
dank voor je lieve woorden, dat geldt voor jullie allen trouwens, het doet me goed.quote:Op zaterdag 20 februari 2010 14:33 schreef Faja-Lobi het volgende:
Sorbo, wat een bijzonder cadeau geef jij je schoonzus en zwager. Weet niet zo goed hoe te verwoorden maar
Karin, een ziek klein kind is niet niks en als je dan ook nog een ouder kind hebt rond lopen die dan de aandacht moet delen. Mijn middelste is de afgelopen 2 jaar (net zo oud als hij is) ook vaak ziek geweest en opgenomen in het ziekenhuis en hierdoor ging er veel aandacht naar hem en voelde ik mij schuldig tegenover mijn dochter. Ik probeer altijd iets speciaals met haar alleen te doen. Het is moeilijk om je niet schuldig te voelen, ik heb het nog steeds. Nu is de jongste ziek en krijgen de oudste 2 minder aandacht omdat ik mijn handen vol heb aan een zieke baby. Probeer niet alleen tijd voor Meike vrij te maken maar vergeet je zelf ook niet. Ik ben al blij als ik even een half uurtje de markt over kan in mijn uppie.
Ik kan het op het moment niet eens opbrengen om iets leuks met Meike te gaan doen, gelukkig is mijn vriend er nog.
Die helpt waar hij kan. Nu is hij met Meike en ons nichtje naar een binnenspeeltuin.Ik heb het plan om vanmiddag even met Lars te gaan wandelen, maar wie schopt mij naar buiten?
Ik voel de stress nu al toeslaan, god mag weten waarom.
Maar het schijnt juist wel goed te zijn, even frisse lucht, dus ik moet er maar even door denk ik.
Schoonmoeder is vanmorgen al flink aan het poetsen en strijken geweest hier, fijn!
Ik ga morgen met mijn moeder, een nicht en een tante naar de musical Hairspray. En oh ik vind het eng.
Straks gaat het niet goed, zit ik daar in Amsterdam.
Maar we hebben die kaarten al zo lang, en ik wil er ook zo graag heen dat we wel gaan en zien wel waar het schip strandt. De anderen weten er allemaal van, en ze zeiden als het niet gaat dat we zo met zijn allen rechtsomkeert maken. Maar natuurlijk gaan we dat niet doen
Sorbo, fijn om het te kunnen vertellen denk ik! Wat zullen ze blij zijn!
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Aaah Sorbo, wat mooi. Ik heb (ook! net als velen hier denk ik) aan je gedacht gisteravond.
Karin, wat rot voor je. Heb je genoeg aan gesprekken met je huisarts denk je? Ik heb helemaal niet meegekregen dat het met Lars (blijkbaar?) niet zo goed is gegaan. Heel veel sterkte gewenst.
Karin, wat rot voor je. Heb je genoeg aan gesprekken met je huisarts denk je? Ik heb helemaal niet meegekregen dat het met Lars (blijkbaar?) niet zo goed is gegaan. Heel veel sterkte gewenst.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Je was ook niet zoveel in het babietjestopic hequote:Op zaterdag 20 februari 2010 14:42 schreef Moonah het volgende:
Aaah Sorbo, wat mooi. Ik heb (ook! net als velen hier denk ik) aan je gedacht gisteravond.
Karin, wat rot voor je. Heb je genoeg aan gesprekken met je huisarts denk je? Ik heb helemaal niet meegekregen dat het met Lars (blijkbaar?) niet zo goed is gegaan. Heel veel sterkte gewenst.
Lars heeft de eerste maanden heel erg veel gehuild, nee gegild.
Hij bleek vanalles te hebben, kiss syndroom, koemelkallergie, gevoelige darmpjes....
Voordat je daar eens achter bent....tot die tijd was hij eigenlijk alleen maar rustig als ik hem op mijn arm had. En ja, wat doe je dan als mama?
Toen we het eindelijk op de rit hadden kreeg hij het RS-virus, waar hij niet meer uit kwam.
uiteindelijk kwam het met Lars allemaal goed
Alleen nu zit ik nog wel met de naweeen van die periode.
En de schuldgevoelens tegenover die kleine meid van ons, want die heeft het er ook zwaar mee gehad.
Zo zei ze vorige week in de auto: "mama hoor eens???!" Lars huilt niet eens!"
Mijn hart brak hoor.
Ja en of ik genoeg heb aan de gesprekken met de huisarts moet blijken. Ik heb nu eens in de week een dubbele afspraak. De huisarts zelf dacht dat dat genoeg zou zijn. Alleen het prutte van het hele verhaal is wel dat de beste man per 1 april met pensioen gaat
Ik hoop dat ik tegen die tijd weer een stuk beter ben als nu!
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Dat is me nogal wat zeg, met je zoon. Wat sneu en wat moeilijk. Gelukkig gaat het nu beter met hem, toch? Over je schuldgevoelens, dat snap ik wel. Maar ik heb geleerd dat schuldgevoelens weinig positiefs opleveren. Niet voor jou en niet voor Meike. Je hebt gedaan wat in je mogelijkheden lag, en meer kon (en kun!) je nooit doen. Schuldgevoelens maken je situatie nu alleen maar lastiger, probeer ze los te laten, zodat je je energie in nuttiger zaken kunt steken. 
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Dat is ook zo, dat je ook niks hebt aan schuldgevoel.
Het zit alleen in mijn hoofd, en dat krijg ik er niet zo 1,2,3 weer uit.
Het was voor Meike een hele rottijd, niet alleen haar broertje die haar leven op de kop zette, ook dat ze net naar de psz ging waar ze behoorlijk werd geplaagd door een kindje.
Haar hele veiligheid was weg. Ze wilde eigenlijk alleen nog maar bij opa en oma zijn. Daar was tenminste alles nog normaal.
Gelukkig merk ik dat ze nu weer lekker vrolijk is, heerlijk danst en zingt, en peutert.
Wat dat aangaat is zij de hele situatie allang "vergeten". En nu ik nog.
En ik hecht veel te veel waarde aan wat anderen vinden van mij, van mijn gezin.
Het blijft in mijn hoofd zitten dat iemand heeft gezegd dat "Lars geen plezierig kind is"
Dat doet zo zeer!
Het zit alleen in mijn hoofd, en dat krijg ik er niet zo 1,2,3 weer uit.
Het was voor Meike een hele rottijd, niet alleen haar broertje die haar leven op de kop zette, ook dat ze net naar de psz ging waar ze behoorlijk werd geplaagd door een kindje.
Haar hele veiligheid was weg. Ze wilde eigenlijk alleen nog maar bij opa en oma zijn. Daar was tenminste alles nog normaal.
Gelukkig merk ik dat ze nu weer lekker vrolijk is, heerlijk danst en zingt, en peutert.
Wat dat aangaat is zij de hele situatie allang "vergeten". En nu ik nog.
En ik hecht veel te veel waarde aan wat anderen vinden van mij, van mijn gezin.
Het blijft in mijn hoofd zitten dat iemand heeft gezegd dat "Lars geen plezierig kind is"
Dat doet zo zeer!
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Karin, oh meid, ik weet hoe het voelt.
Wat Moonah zegt, je schuldig voelen doet niets goeds voor jezelf. Het is zo gegaan, jij kon er niets aan doen. Je doet altijd je best als moeder. Je bent op een punt waarop het huilen sterk verminderd is begrijp ik?
Zoals je misschien weet heeft Merel ook vreselijk veel gehuild (bleek kma te hebben en last van haar darmpjes, is toen behandeld bij een osteopaat etc). Ik weet ook nog exact die keer dat Sara verdrietig riep dat Merel al-tijd huilde. En toen Merel uiteindelijk stopte met huilen zei ze dat Merel ein-de-lijk niet meer 'brulde' (jaja, ik heb in mijn ommacht echt wel eens hier in huis gegild dat ik dat gejank van Merel helemaal spuugzat was....
).
Nou ja, lang verhaal, kort verhaal. Sara en ik doen regelmatig wat leuks, lekker met ons tweetjes, zonder Merel. Sara vertelt wel over de tijd dat Merel veel huilde, maar heeft er geen moeite meer mee dat we soms meer rekening met Merel moeten houden dan 'anders' het geval was geweest. Sterker nog, ze begrijpt precies wat Merel wel en niet kan, alsof ze het aanvoelt.
Het is allemaal goedgekomen, ik heb me een tijdje schuldig gevoeld, maar het is nou eenmaal gebeurt en niemand maakt bewust een keuze voor een huilbaby.
Hopelijk helpt de huisarts je op de goede weg, sterkte ermee
Wat Moonah zegt, je schuldig voelen doet niets goeds voor jezelf. Het is zo gegaan, jij kon er niets aan doen. Je doet altijd je best als moeder. Je bent op een punt waarop het huilen sterk verminderd is begrijp ik?
Zoals je misschien weet heeft Merel ook vreselijk veel gehuild (bleek kma te hebben en last van haar darmpjes, is toen behandeld bij een osteopaat etc). Ik weet ook nog exact die keer dat Sara verdrietig riep dat Merel al-tijd huilde. En toen Merel uiteindelijk stopte met huilen zei ze dat Merel ein-de-lijk niet meer 'brulde' (jaja, ik heb in mijn ommacht echt wel eens hier in huis gegild dat ik dat gejank van Merel helemaal spuugzat was....
).Nou ja, lang verhaal, kort verhaal. Sara en ik doen regelmatig wat leuks, lekker met ons tweetjes, zonder Merel. Sara vertelt wel over de tijd dat Merel veel huilde, maar heeft er geen moeite meer mee dat we soms meer rekening met Merel moeten houden dan 'anders' het geval was geweest. Sterker nog, ze begrijpt precies wat Merel wel en niet kan, alsof ze het aanvoelt.
Het is allemaal goedgekomen, ik heb me een tijdje schuldig gevoeld, maar het is nou eenmaal gebeurt en niemand maakt bewust een keuze voor een huilbaby.
Hopelijk helpt de huisarts je op de goede weg, sterkte ermee
En weet je Karin? Wat andere mensen van jouw gezin vinden boeit voor geen meter! Ik snap dat het anders voelt, maar het is jouw gezinnetje, geen iets waar iedereen zijn mening tegenover jou hoeft te verkondigen!
dat is iets wat ik echt wel van die tijd met Merel geleerd heb, mensen repsecteren je grenzen niet, hebben overal de gouden tip voor, moeten hun mening kwijt, blegh!
dat is iets wat ik echt wel van die tijd met Merel geleerd heb, mensen repsecteren je grenzen niet, hebben overal de gouden tip voor, moeten hun mening kwijt, blegh!
Karin klinkt een beetje als met onze oudste zoon, die gilde bij zijn geboorte en is 3 dagen erna opgenomen in het ziekenhuis, met 4 maanden lag hij er weer in maar toen met RS en Rota virus en vanaf toen is het eigenlijk 1 en al ellende geweest qua ziekte. Longontstekingen, luchtweginfecties, koemelk allergie, eczeem. Op een gegeven moment weet je echt niet meer waar je het zoeken moet en toch moet je door gaan. Het hakt er behoorlijk in maar je zult zien dat het beter gaat. En je hoeft er niet speciaal op uit met Meike, een beetje quality time samen binnenshuis is ook goed. Ik ga er af en toe voor zitten en doe dan haar nagels en lak ze dan (is iets speciaals wat ze af en toe mag) of zoals afgelopen week dan ga ik aan de keukentafel met ze zitten en knutsellen we een verjaardagskalender voor de opa's en oma's.
[ Bericht 12% gewijzigd door Faja-Lobi op 20-02-2010 15:28:54 ]
[ Bericht 12% gewijzigd door Faja-Lobi op 20-02-2010 15:28:54 ]
quote:Op zaterdag 20 februari 2010 15:13 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Het blijft in mijn hoofd zitten dat iemand heeft gezegd dat "Lars geen plezierig kind is"
Dat doet zo zeer!
Het gore lef zeg! Natuurlijk doet dat zeer, vreselijk als iemand zoiets over je kind zegt.
Maar Karin, dat zegt meer over diegene dan over jouw Lars.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Karin, wat een kl*te uitspraak zeg, dat iemand zoiets zegt... . Maar ik ben het met moonah eens, het zegt meer over diegene dan over jouw kleine vriendje hoor !
Gewoon een dikke knuffel voor jou en dat er gauw maar weer wat ruimte is om net als Meike weer te dansen, springen en zingen
. Maar ik ben het met moonah eens, het zegt meer over diegene dan over jouw kleine vriendje hoor !Gewoon een dikke knuffel voor jou en dat er gauw maar weer wat ruimte is om net als Meike weer te dansen, springen en zingen
Fake it till you make it...
Karin nog een want die kun je vast nog wel extra gebruiken. Je gaat er komen.Je weet het allemaal goed te omschrijven dus je komt er echt!
Sorbootje, het klinkt als een hele fijne avond die jullie gehad hebben.
want die kun je vast nog wel extra gebruiken. Je gaat er komen.Je weet het allemaal goed te omschrijven dus je komt er echt!Sorbootje, het klinkt als een hele fijne avond die jullie gehad hebben.
Karin in herken het hoor dat je het morgen spannend is! Toen ik burn out was durfde ik ook niets. Behalve als ik met mijn mams of lief ging. En echt als je het dan eenmaal wel gedaan hebt voelt het als een kleine overwinning. (al blijft het wel moeilijk soms en nog heb ik bij heel veel mensen soms dat het me aangrijpt..)
En die opmerking zeg! Vreselijk hoe kan iemand dat zeggen! Ik hoop echt dat je je heel snel beter gaat voelen!
Voor nu een knuf jou kant op!
En die opmerking zeg! Vreselijk hoe kan iemand dat zeggen! Ik hoop echt dat je je heel snel beter gaat voelen!
Voor nu een knuf jou kant op!
Karin hoe kan iemand dat nou zeggen over een baby????? Kan me voorstellen dat het zeer doet, maar hecht er absoluut geen waarde aan hoor. Pff alsof er onplezierige baby's bestaan!quote:Op zaterdag 20 februari 2010 15:13 schreef XXXKarinXXX het volgende:
En ik hecht veel te veel waarde aan wat anderen vinden van mij, van mijn gezin.
Het blijft in mijn hoofd zitten dat iemand heeft gezegd dat "Lars geen plezierig kind is"
Dat doet zo zeer!
En doe de komende tijd vooral leuke dingen en dingen die je afleiden. O ja tip die ik kreeg: ga geen tv kijken want dan dwalen je gedachten ondertussen toch vaak af en zit je ongemerkt weer over van alles na te denken en te piekeren. Lees liever een boek, daar moet je echt je aandacht bijhouden.
En sporten is ook een geweldige ontspanning. Wandelen, joggen, zwemmen is een hele opgave, maar als je het eenmaal gedaan hebt is het heerlijk. Goh eigenlijk net zoals wanneer je niet bo bent dus
En sporten is ook een geweldige ontspanning. Wandelen, joggen, zwemmen is een hele opgave, maar als je het eenmaal gedaan hebt is het heerlijk. Goh eigenlijk net zoals wanneer je niet bo bent dus
Ik heb het gevoel dat ik iemand ga vergeten, maar met alls jubels voor Sorbo had ik ook zo veel bij te lezen.... Maar goed, hier komt ie, en als ik iemand vergeet alvast sorry
Mefke, dadelijk heb je nog keuze uit twee banen! Weet je al welke je het leukste zou vinden?
Hopelijk komt het snel goed met je welles/nietes infectie 'down under'.
Rocka, ik proef in jouw posts moeilijke tijden, maar ook een sterke vrouw die de weg omhoog weer aan het vinden is. Fijn dat het gezellig was met Lishe.
Sorbo, alles is inmiddels wel gezegd door anderen. Inderdaad een moedige beslissing om zo iets groots voor een ander te doen. Maar vooral: zo vol liefde!
Karin, een harde dobber, maar een burn out is wel iets waar je goed doorheen kunt komen. Gun jezelf de tijd, dan ben je straks w er de mama die je graag wilt zijn.
En ik heb je nooit teruggeschreven over de slaapzakjes, sorry! Ik zal je straks de foto sturen (ik lig nu nog lui te doen in bed met de telefoon).
Mijn eerste werkweek in het ziekenhuis zit er op. Ik begin me daar wat thuis te voelen in de systemen en ben erg blij met de leuke collegas.
Deze week heb ik nog hard gewerkt aan mijn scriptie (weer te laat begonnen...) maar die is nu ook eindelijk af.
Ik heb een aantal leuke vacatures waar ik gesprekken over ga hebben de komende week, wie weet komt daar wat leuks uit. En vrijdag heeft manlief ook een sollicitatie, dus dat wordt heeeeel hard duimen.
Vanmiddag gaan we bij Asy langs, Harry kijken. En met al het gestress om mijn scriptie ben ik dus gewoon vergeten om een kadootje te kopen! schandalig!
Nu zit er dus niks anders op dan binnenkort maar wéér langs te gaan... sucht.
Mefke, dadelijk heb je nog keuze uit twee banen! Weet je al welke je het leukste zou vinden?
Hopelijk komt het snel goed met je welles/nietes infectie 'down under'.
Rocka, ik proef in jouw posts moeilijke tijden, maar ook een sterke vrouw die de weg omhoog weer aan het vinden is. Fijn dat het gezellig was met Lishe.
Sorbo, alles is inmiddels wel gezegd door anderen. Inderdaad een moedige beslissing om zo iets groots voor een ander te doen. Maar vooral: zo vol liefde!
Karin, een harde dobber, maar een burn out is wel iets waar je goed doorheen kunt komen. Gun jezelf de tijd, dan ben je straks w er de mama die je graag wilt zijn.
En ik heb je nooit teruggeschreven over de slaapzakjes, sorry! Ik zal je straks de foto sturen (ik lig nu nog lui te doen in bed met de telefoon).
Mijn eerste werkweek in het ziekenhuis zit er op. Ik begin me daar wat thuis te voelen in de systemen en ben erg blij met de leuke collegas.
Deze week heb ik nog hard gewerkt aan mijn scriptie (weer te laat begonnen...) maar die is nu ook eindelijk af.
Ik heb een aantal leuke vacatures waar ik gesprekken over ga hebben de komende week, wie weet komt daar wat leuks uit. En vrijdag heeft manlief ook een sollicitatie, dus dat wordt heeeeel hard duimen.
Vanmiddag gaan we bij Asy langs, Harry kijken. En met al het gestress om mijn scriptie ben ik dus gewoon vergeten om een kadootje te kopen! schandalig!
Nu zit er dus niks anders op dan binnenkort maar wéér langs te gaan... sucht.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Karin over dat schuldgevoel; ik zit daar ook erg mee, en volgens de psycholoog, blokkeer ik daardoor die gevoelens, gedachten.
Hij gaat nu samen met mij stap voor stap al die gevoelens en gedachten, toch binnen te laten komen.
Omdat die normaal zijn, en ik ermee om moet leren gaan.
Ik wil je nogmaals veel sterkte toewensen, en dat je er uitendelijk alleen maar krachtiger uit mag komen
Hij gaat nu samen met mij stap voor stap al die gevoelens en gedachten, toch binnen te laten komen.
Omdat die normaal zijn, en ik ermee om moet leren gaan.
Ik wil je nogmaals veel sterkte toewensen, en dat je er uitendelijk alleen maar krachtiger uit mag komen
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Hier is het allemaal een beetje aan het bezinken. Maar moet eerlijk zeggen dat mijn hoofd er nog steeds helemaal vol mee zit. En gek genoeg krijg ik er gewoon zin in. Nu het besluit eenmaal genomen is.... Of had ik dat al gezegd 
Mijn schoonzus is nu op wintersportvakantie met mijn schoonouders en ze hebben het aan hun verteld. Ook zij waren erg blij. Nu beoefen in alleen nog wel even struisvogelpolitiek waar het mijn ouders betreft. Heb nog even geen zin om het te vertellen. Wil nog even op mijn wolkje blijven zitten.
Karin, ik sluit me aan bij de rest. Waar haalt iemand het lef vandaan om zoiets over Lars te zeggen! Gelukkig doet die mening er niet toe. Het is JOUW zoon en daar moeten ze hun kop over houden!
Mijn schoonzus is nu op wintersportvakantie met mijn schoonouders en ze hebben het aan hun verteld. Ook zij waren erg blij. Nu beoefen in alleen nog wel even struisvogelpolitiek waar het mijn ouders betreft. Heb nog even geen zin om het te vertellen. Wil nog even op mijn wolkje blijven zitten.
Karin, ik sluit me aan bij de rest. Waar haalt iemand het lef vandaan om zoiets over Lars te zeggen! Gelukkig doet die mening er niet toe. Het is JOUW zoon en daar moeten ze hun kop over houden!
Ik weet het, het is niet vergelijkbaar maar Ik denk dat je het beter snel kunt zeggen. Misschien, reageren je ouders wel anders dan, je denkt. Ik ken ze niet, maar ik ben ook blij dat ik dingen tegen, mijn ouders heb gezegd, dat lucht op, en op je wolkje kun je, zelf weer ''opklimmen''.quote:Op maandag 22 februari 2010 11:22 schreef Sorbootje het volgende:
Mijn schoonzus is nu op wintersportvakantie met mijn schoonouders en ze hebben het aan hun verteld. Ook zij waren erg blij. Nu beoefen in alleen nog wel even struisvogelpolitiek waar het mijn ouders betreft. Heb nog even geen zin om het te vertellen. Wil nog even op mijn wolkje blijven zitten.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Ja daar heb je ook wel gelijk in. Maar ik wil het ze wel persoonlijk vertellen en ze wonen niet bepaald in de buurt, dus het zal sowieso wel even duren.
Maar je hebt gelijk, ik moet niet onnodig lang wachten. De eerstvolgende keer dat ik ze zie moet ik het maar vertellen, want mijn schoonzus gaat als ze thuyis is meteen het VU bellen en wie weet hoe snel we dan voor eerste gesprekken moeten komen.
Maar je hebt gelijk, ik moet niet onnodig lang wachten. De eerstvolgende keer dat ik ze zie moet ik het maar vertellen, want mijn schoonzus gaat als ze thuyis is meteen het VU bellen en wie weet hoe snel we dan voor eerste gesprekken moeten komen.
sorbo, hoe zit het dan met beval en zwangerschapsverlof? Krijg je gewoon die 16 weken? En gaat de baby zodra die geboren is meteen naar de adoptieouders, of moet die dan toch eerst bij jou blijven? En krijgen de adoptieouders dan ook iets van kraamzorg?
Ik vraag me dat soort dingen altijd al af.
[ Bericht 9% gewijzigd door Ticootje op 22-02-2010 14:52:17 ]
Ik vraag me dat soort dingen altijd al af.
[ Bericht 9% gewijzigd door Ticootje op 22-02-2010 14:52:17 ]
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Karin jij hebt een moeilijke periode achter de rug zeg! Wat lijkt me dat idd hard als iemand zoiets over je baby zegt. Je hebt het er zelf ook al moeilijk genoeg mee gehad...laat staan dat iemand daar ook nog eens zo'n oordeel over gaat vellen 
... (geen plezierig persoon als je 't mij vraagt... )
Fijn trouwens dat het nu wel een stuk minder is (het huilen) als ik dat goed begrijp tenminste, maar ik kan me voorstellen dat het met jou nog helemaal niet 'in orde' is... heel veel sterkte met het verwerken en bijkomen van zo'n zware periode.
jij hebt een moeilijke periode achter de rug zeg! Wat lijkt me dat idd hard als iemand zoiets over je baby zegt. Je hebt het er zelf ook al moeilijk genoeg mee gehad...laat staan dat iemand daar ook nog eens zo'n oordeel over gaat vellen ... (geen plezierig persoon als je 't mij vraagt... )Fijn trouwens dat het nu wel een stuk minder is (het huilen) als ik dat goed begrijp tenminste, maar ik kan me voorstellen dat het met jou nog helemaal niet 'in orde' is... heel veel sterkte met het verwerken en bijkomen van zo'n zware periode.
Ik ben dan gewoon zwanger en ben ook officieel de moeder (adoptie kan pas na een jaar), dus krijg gewoon verlof (hoef officieel niet eens te melden dat ik draagmoeder ben geloof ik). Baby mag wel gelijk naar de ouders. Maar hoe dat precies gaat (worden ze pleegouders) weet ik niet uit mijn hoofd. En hoe dat met kraamzorg werkt weet ik ook niet precies. Dat vroeg ik me afgelopen weekend ook nog af. Want kraamzorg is niet alleen voor het zorgen voor de baby natuurlijk. Er moet ook iemand mijn 'onderkantje' (zoals mijn kraamhulp dat zo mooi noemdequote:Op maandag 22 februari 2010 14:39 schreef Ticootje het volgende:
sorbo, hoe zit het dan met beval en zwangerschapsverlof? Krijg je gewoon die 16 weken? En gaat de baby zodra die geboren is meteen naar de adoptieouders, of moet die dan toch eerst bij jou blijven? En krijgen de adoptieouders dan ook iets van kraamzorg?
Ik vraag me dat soort dingen altijd al af.
) checken etc... Maar daar komen we vast nog wel achter 
Het deel van het verlof na de bevalling heet ook officieel bevallingsverlof, dus dat heb je idd ook sowieso. 
Kraamzorg is idd een interessant vraagstuk.
Ik gok erop dat jij dat krijgt een dat je schoonzus en zwager zichzelf moeten zien te redden. Of mss is er iets van uitgestelde kraamzorg voor hen te regelen ofzo.
Best heel boeiend dit.
Kraamzorg is idd een interessant vraagstuk.
Ik gok erop dat jij dat krijgt een dat je schoonzus en zwager zichzelf moeten zien te redden. Of mss is er iets van uitgestelde kraamzorg voor hen te regelen ofzo.
Best heel boeiend dit.
***
Maar in de kraamweek wordt ook het kindje nauwlettend in de gaten gehouden... Dus daar zou toch ook iets voor moeten zijn dan?quote:Op maandag 22 februari 2010 15:10 schreef Brighteyes het volgende:
Het deel van het verlof na de bevalling heet ook officieel bevallingsverlof, dus dat heb je idd ook sowieso.
Kraamzorg is idd een interessant vraagstuk.
Ik gok erop dat jij dat krijgt een dat je schoonzus en zwager zichzelf moeten zien te redden. Of mss is er iets van uitgestelde kraamzorg voor hen te regelen ofzo.
Best heel boeiend dit.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
maar er bestaat toch idd ook kraamzorg voor adoptie ouders? Als ouders een kindje uit weetikveelwaar adopteren dan kunnen ze ook in aanmerking komen voor kraamzorg. Daar moet je wel ff je verzekering voor nakijken hoe dat zit met vergoedingen maar mijn verzekeraar vergoed dat wel.
En voor jouzelf lijkt het me dat je recht hebt op het minimale aantal uren, wat is dat, 3 per dag ofzo? Zodat ze idd je onderwereld
kan bestuderen en je bed verschonen en een fruitsalade maken
En voor jouzelf lijkt het me dat je recht hebt op het minimale aantal uren, wat is dat, 3 per dag ofzo? Zodat ze idd je onderwereld
kan bestuderen en je bed verschonen en een fruitsalade maken
Sorbootje, spannend hoor! Wordt nu wel erg echt!
En over kraamzorg, ik heb het zonder gedaan, na keizersnee op dinsdag had ik donderdagavond al weer de afwas gedaan, en de man is op vrijdag gaan werken. Is best te doen, vond ik. Als je je er niet op instelt enzo. Had verder ook geen complicaties, en was het ziekenhuis goed zat. Was zo blij de afwas te kunnen doen! Waar een mens al niet gelukkig van wordt!
En over kraamzorg, ik heb het zonder gedaan, na keizersnee op dinsdag had ik donderdagavond al weer de afwas gedaan, en de man is op vrijdag gaan werken. Is best te doen, vond ik. Als je je er niet op instelt enzo. Had verder ook geen complicaties, en was het ziekenhuis goed zat. Was zo blij de afwas te kunnen doen! Waar een mens al niet gelukkig van wordt!
Ne ne placha az,veche niamam glas
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
Ja, dat is idd ook zo.quote:
[..]
Maar in de kraamweek wordt ook het kindje nauwlettend in de gaten gehouden... Dus daar zou toch ook iets voor moeten zijn dan?
Wellicht versimpelde kraamzorg voor de draagmoeder en het andere deel voor de adoptie ouders.
***
Het punt is dat ze pas na een jaar mogen adopteren, dus zou het dan ook zo werken? We gaan het allemaal nog uitzoeken en tegenkomen. En inderdaad, ik vind het zelf ook wel boeiende materie 
heel interessant
ik vind het trouwens ook wat vreemd dat het kind geadopteerd moet worden en dat dat pas na een jaar kan. het is toch genetisch hun kind. jij bent, even heel oneerbiedig, een couveuse voor 9 maanden.
en bij emryodonatie moet dan juist weer het wmbryo worden geadopteerd, gellof ik. beetje dubbel dus.
ik vind het trouwens ook wat vreemd dat het kind geadopteerd moet worden en dat dat pas na een jaar kan. het is toch genetisch hun kind. jij bent, even heel oneerbiedig, een couveuse voor 9 maanden.
en bij emryodonatie moet dan juist weer het wmbryo worden geadopteerd, gellof ik. beetje dubbel dus.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Tjee, Sorboo, wat een spannende nieuwe wereld ga je in. En wat een bijzonder liefdevol kado geef je je schoonzus en man. Hopelijk draait je moeder helemaal bij als ze ziet hoeveel het voor je betekent dat je dit kan doen.
Karinmeis, wat een moeilijke periode. En dan nog zo'n rotopmerking die maar door je hoofd blijft malen. Volgens mij is Lars een scheetje. Het zat hem gewoon even niet mee in het begin. Ik wens je veel sterkte.
En voor iedereen die het kan gebruiken een dikke zoen!
Hopelijk draait je moeder helemaal bij als ze ziet hoeveel het voor je betekent dat je dit kan doen. Karinmeis, wat een moeilijke periode.
En dan nog zo'n rotopmerking die maar door je hoofd blijft malen. Volgens mij is Lars een scheetje. Het zat hem gewoon even niet mee in het begin. Ik wens je veel sterkte. En voor iedereen die het kan gebruiken een dikke zoen!
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
heb ik nood aan stoute schoenen.
https://www.etsy.com/nl/shop/byLisdottir
Dat klopt, ben ik met je eens. Komt doordat er nog geen specifieke wetgeving omtrent draagmoederschap is. Het is een pilot waarbij adoptiewetgeving gebruikt wordt (die dus zo nu en dan voor geen meter aansluit) . Het kind zal eerst ook mijn achternaam hebben. Geluk is dat dezelfde als die van mijn schoonzusje.quote:Op maandag 22 februari 2010 17:28 schreef miss_sly het volgende:
heel interessant
ik vind het trouwens ook wat vreemd dat het kind geadopteerd moet worden en dat dat pas na een jaar kan. het is toch genetisch hun kind. jij bent, even heel oneerbiedig, een couveuse voor 9 maanden.
en bij emryodonatie moet dan juist weer het wmbryo worden geadopteerd, gellof ik. beetje dubbel dus.
Sterker nog, als ik na de geboorte besluit dat ik het toch wel een leuk kindje vind, dan hebben ze geen poot om op te staan want het is juridisch voor 100 % het kind van mij en mijn man. Maar goed dat gaat écht niet gebeuren.
Sorbootje 
Ik kom me hier toch ook even melden. Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat de komende tijd. Ik kan hier natuurlijk gewoon meelezen maar het leek me wel netjes jou dat te vertellen.
Mijn collega wordt zeer binnenkort ook draagmoeder. Ik heb beide met elkaar in contact gebracht. Ik wil niet teveel persoonlijke dingen over haar vertellen, dat moet ze zelf maar doen, als ze dat wil. Ik heb met haar regelmatige gesprekken over dit onderwerp. Zoals velen hier vind ik het ook heel interressant. Ik heb hier ook al een aantal goeie vragen voorbij zien komen.
Ik heb nog een vraag aan je nav je laatste post: je kan beslissen het kind te houden? Dit is bij mijn collega volgens mij niet het geval. Doneren jullie(jouw man en jij) eicel en zaadcel? Dan kan ik me voorstellen dat dit anders ligt. Misschien vind je dit soort vragen te persoonlijk. Dan moet je dat zeker aangeven! Tenslotte wil ik nog even kwijt dat ik heel veel respect voor jou en je man heb dat jullie dit voor een ander doen!
Ik kom me hier toch ook even melden. Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat de komende tijd. Ik kan hier natuurlijk gewoon meelezen maar het leek me wel netjes jou dat te vertellen.
Mijn collega wordt zeer binnenkort ook draagmoeder. Ik heb beide met elkaar in contact gebracht. Ik wil niet teveel persoonlijke dingen over haar vertellen, dat moet ze zelf maar doen, als ze dat wil. Ik heb met haar regelmatige gesprekken over dit onderwerp. Zoals velen hier vind ik het ook heel interressant. Ik heb hier ook al een aantal goeie vragen voorbij zien komen.
Ik heb nog een vraag aan je nav je laatste post: je kan beslissen het kind te houden? Dit is bij mijn collega volgens mij niet het geval. Doneren jullie(jouw man en jij) eicel en zaadcel? Dan kan ik me voorstellen dat dit anders ligt. Misschien vind je dit soort vragen te persoonlijk. Dan moet je dat zeker aangeven! Tenslotte wil ik nog even kwijt dat ik heel veel respect voor jou en je man heb dat jullie dit voor een ander doen!
Bij Hoevelaken rechtsaf.
Het maakt niet uit wiens zaad- of eicel het is, het kind is juridisch het kind van de moeder waaruit het geboren wordt. Een draagmoederschapscontract is gewoon toegestaan, maar nakoming kan niet worden afgedwongen. Ik weet niet of het bij je collega ook om Nederland gaat, maar zo ja, dan geldt inderdaad dat het haar kind is, ongeacht de afkomst van ei- of zaadcel. Je bedenken over hetgeen is afgesproken tijdens de zwangerschap of na de geboorte betekent dus ook dat het kindje gewoon bij de moeder blijft uit wie het kindje geboren is- geen rechter zal ooit anders beslissen. Het is ook juridisch een lastige materie: je zou niet willen dat zoiets kan worden afgedwongen, maar tegelijkertijd is het proces voor beide partijen wel behoorlijk belastend, met name de onzekerheid voor de wensouders.quote:Op maandag 22 februari 2010 18:56 schreef mmascha het volgende:
Ik heb nog een vraag aan je nav je laatste post: je kan beslissen het kind te houden? Dit is bij mijn collega volgens mij niet het geval. Doneren jullie(jouw man en jij) eicel en zaadcel? Dan kan ik me voorstellen dat dit anders ligt.
Het gaat inderdaad om Nederland.
Kijk, die vraag heb ik blijkbaar nog niet aan haar gesteld. Zij is ook heel stellig dat ze het kindje gaat afstaan. Daar is het hele idee natuurlijk op gebaseerd. Maar ik wist niet dat het juridisch zo zit.
Dank voor je antwoord!
Kijk, die vraag heb ik blijkbaar nog niet aan haar gesteld. Zij is ook heel stellig dat ze het kindje gaat afstaan. Daar is het hele idee natuurlijk op gebaseerd. Maar ik wist niet dat het juridisch zo zit.
Dank voor je antwoord!
Bij Hoevelaken rechtsaf.
Sorbo, hoe het juridisch geregeld moet worden is ook afhankelijk van de vraag of jullie en het wensstel getrouwd zijn. Als jullie alle vier niet getrouwd zijn, dan lijkt mij dat de man het beste al voor de geboorte het kind kan erkennen en dat jullie na de geboorte zorgen dat hij het gezag krijgt. Dan kun je vervolgens jezelf uit het gezag laten ontheffen en dan kan de vrouw stiefouderlijk gezag regelen. Maar ik neem aan dat jullie ook wel juridische hulp hierbij zullen krijegn.
Ik ben toch wel blij dat ik mijn drempelvrees hier heb overwonnen.
Het doet zo goed dat mensen je snappen, en er zijn een paar ervaringdeskundigen, die zeggen pcies hoe het voelt.
Gister ben ik naar Hairspray geweest, dat ging heel goed! Het was een heel ontspannen en leuke dag. Tijdens de musical dwaalden mijn gedachten wel een paar keer af, maar toch, het was fijn.
Vandaag heb ik echt een rotdag. Moest met Lars naar het CB en dat brengt toch wel heel veel stress en zenuwen met zich mee. Zolang ik niks hoef gaat het best goed, maar op het moment dat ik iets moet, en dat ik "de maatschappij in moet" gaat het mis. Rotgevoel is het! Ik zat op het CB helemaal te shaken.
Ik heb het daar ook maar verteld, en ze konden evt voor me regelen dat Meike een dagdeel extra naar de psz kan om mij te ontlasten, maar daar maak ik geen gebruik van. Dat kan mijn schuldgevoel al helemaal niet aan. Mijn ouders staan klaar om me te helpen wanneer nodig, en ik kan mijn vriend bellen als het helemaal niet gaat, dan komt hij naar huis, dus wat dat aangaat zijn er hulptroepen genoeg.
Zondag is Meike jarig....
Daar zie ik ook wel tegenop.
We houden ons dan ook maar aan vaste tijden, 'sochtends van 10-13 en 'smiddags van 15-18
Dan kan ik tussen de middag nog even rusten. (en kan Meike ook even bijkomen, en met dr nieuwe kadootjes spelen)
Het doet zo goed dat mensen je snappen, en er zijn een paar ervaringdeskundigen, die zeggen pcies hoe het voelt.
Gister ben ik naar Hairspray geweest, dat ging heel goed! Het was een heel ontspannen en leuke dag. Tijdens de musical dwaalden mijn gedachten wel een paar keer af, maar toch, het was fijn.
Vandaag heb ik echt een rotdag. Moest met Lars naar het CB en dat brengt toch wel heel veel stress en zenuwen met zich mee. Zolang ik niks hoef gaat het best goed, maar op het moment dat ik iets moet, en dat ik "de maatschappij in moet" gaat het mis. Rotgevoel is het! Ik zat op het CB helemaal te shaken.
Ik heb het daar ook maar verteld, en ze konden evt voor me regelen dat Meike een dagdeel extra naar de psz kan om mij te ontlasten, maar daar maak ik geen gebruik van. Dat kan mijn schuldgevoel al helemaal niet aan. Mijn ouders staan klaar om me te helpen wanneer nodig, en ik kan mijn vriend bellen als het helemaal niet gaat, dan komt hij naar huis, dus wat dat aangaat zijn er hulptroepen genoeg.
Zondag is Meike jarig....
Daar zie ik ook wel tegenop.
We houden ons dan ook maar aan vaste tijden, 'sochtends van 10-13 en 'smiddags van 15-18
Dan kan ik tussen de middag nog even rusten. (en kan Meike ook even bijkomen, en met dr nieuwe kadootjes spelen)
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Karin, fijn dat je toch hebt kunnen genieten gister. Wel balen dat je de dag erna meteen in een gat valt. Het lijkt me niet makkelijk de druk van het moeten. Hoop dat alles goed was met Lars bij het CB.
En dat je op ziet tegen de verjaardag kan ik me voorstellen. Ik vind het nu al altijd stressig, laat staan als je zelf niet lekker in je vel zit (om het maar zachtjes uit te drukken).
En - knuppel in het hoenderhok gooit - denk je niet dat het misschien lekker is voor Meike om een dagdeel extra te mogen gaan? Heeft ze het leuk op de psz? En als dat zo is, zou je het dan vanuit haar oogpunt kunnen zien? Dat het voor haar een dagdeel extra naar school mogen is? Dus niet weg van jou, maar juist daar naar toe. Ik snap dat het niet makkelijk is om je niet schuldig te voelen en ik kan wrs. 100 keer zeggen dat je nu echt aan jezelf moet denken, want ik herken dat schuldgevoel als geen andere. "hoe kan ik me nu beter voelen, als ik me constant schuldig voel" Hoe kan ik nu tijd maken voor mezelf als ik vind dat ik juist tijd moet maken voor mijn meisje...." Hoe dan ook heel veel sterkte, want ookal heb je fijne hulptroepen de rust vinden om jezelf weer terug te vinden en op te laden dat moet jij echt zelf doen.
En dat je op ziet tegen de verjaardag kan ik me voorstellen. Ik vind het nu al altijd stressig, laat staan als je zelf niet lekker in je vel zit (om het maar zachtjes uit te drukken).
En - knuppel in het hoenderhok gooit - denk je niet dat het misschien lekker is voor Meike om een dagdeel extra te mogen gaan? Heeft ze het leuk op de psz? En als dat zo is, zou je het dan vanuit haar oogpunt kunnen zien? Dat het voor haar een dagdeel extra naar school mogen is? Dus niet weg van jou, maar juist daar naar toe. Ik snap dat het niet makkelijk is om je niet schuldig te voelen en ik kan wrs. 100 keer zeggen dat je nu echt aan jezelf moet denken, want ik herken dat schuldgevoel als geen andere. "hoe kan ik me nu beter voelen, als ik me constant schuldig voel" Hoe kan ik nu tijd maken voor mezelf als ik vind dat ik juist tijd moet maken voor mijn meisje...." Hoe dan ook heel veel sterkte, want ookal heb je fijne hulptroepen de rust vinden om jezelf weer terug te vinden en op te laden dat moet jij echt zelf doen.
Even zonder enigszins bij te lezen een egopost.
Ik voel me shit, zwaar shit. Gister op het werk is een van mijn clienten gevonden op bed, hij bleek een hartstilstand te hebben. Hij is gereanimeerd en naar het ziekenhuis gebracht. Daar is er hard gevochten, maar het heeft niet mogen baten. Hij is hersendood. Het was gisteravond wachten op zijn moeder die nog onderweg was van vakantie. Ze heeft een vlucht gepakt, maar die had vertraging. De jongen is pas 20 (!!)
Ik vind het zo niet eerlijk. Het klopt gewoon niet. Zomaar uit het niets. Een moeder die haar kind verliest. Een vader die zijn oudste zoon verliest. broertje en zusje die hun oudste broer verliezen. Het grijpt me enorm aan, ik die nieuw leven in me heb, en zij die een leven verliezen.
Het is nu wachten tot het afgelopen is. Wanneer dat gebeurd (is) weet ik niet. Ben nu aan het werk en vandaag belt zijn coordinator naar zijn ouders. Ik draai nu mijn dienst op de automatische piloot. doe mijn ding en thats it. Er komt niks uit mijn handen
Ik voel me shit, zwaar shit. Gister op het werk is een van mijn clienten gevonden op bed, hij bleek een hartstilstand te hebben. Hij is gereanimeerd en naar het ziekenhuis gebracht. Daar is er hard gevochten, maar het heeft niet mogen baten. Hij is hersendood. Het was gisteravond wachten op zijn moeder die nog onderweg was van vakantie. Ze heeft een vlucht gepakt, maar die had vertraging. De jongen is pas 20 (!!)
Ik vind het zo niet eerlijk. Het klopt gewoon niet. Zomaar uit het niets. Een moeder die haar kind verliest. Een vader die zijn oudste zoon verliest. broertje en zusje die hun oudste broer verliezen. Het grijpt me enorm aan, ik die nieuw leven in me heb, en zij die een leven verliezen.
Het is nu wachten tot het afgelopen is. Wanneer dat gebeurd (is) weet ik niet. Ben nu aan het werk en vandaag belt zijn coordinator naar zijn ouders. Ik draai nu mijn dienst op de automatische piloot. doe mijn ding en thats it. Er komt niks uit mijn handen
*poef* nu is het weg
Kaatjejanne. Dat zal niet makkelijk zijn de komende periode. Heel veel sterkte met dit een plekje te geven.
