Oooh Nigel. Nigel Nigel Nigel. Wat zal jij met afgunst hebben (moeten!) zitten kijken hoe SYTYCD Australië lekker bezig is, terwijl de laatste twee seizoen USA eigenlijk een blamage waren en de serie UK nou ook niet echt een staaltje van toptelevisieproductie is gebleken. Ik zit heel dik in kamp Bonnie/Oz hoor. Alles wat zo lekker was aan het originele format van SYTYCD hebben de Aussies gewoon intact gehouden, sterker nog, ze hebben het op veel punten verbeterd en hun eigen schwung gegeven

!
Ik begon al te flikflakken van plezier toen ik de ouderwetste stage zag met die leuke overhangbalkonnetjes. En direct daarna de bejaarde leader, gewoon die met Big Poppa en het poesje van Snow! En toen startte de show in een heerlijk traag tempo, waarin uitgebreid de tijd werd genomen voor gekeuvel met de juryleden, interviewtjes met de kandidaten en behind-the-scenes-scenes van de trainingen. En waarin dus niet tien dansen werden afgeraffeld in een televisieuur (50 minuten) en dansers van het podium afgeduwd werden omdat de volgende al ongeduldig stond te trappelen.
Dan twee juryleden die niet te lui en te goed zijn om van hun reet te komen en even zeer goed te pruimen choreos in elkaar te draaien. Tante BonBon die als een soort begrijpende bovenmeesteres iedereen in de gaten houdt en moed inpraat. Natalie met de ingewikkelde achternaam die elk seizoen meer in haar rol van presentatrice en maatje van de dansers begint te groeien. De ‘live’ bekendmaking van de koppels en hun eerste dansen, plus de bijbehorende authentieke reacties.
En dan de dansers: een mix van spontane, down to earth kids die net van school zijn, jong volwassenen die hun eigen stijltje en hoekje in het dansspectrum al hebben gevonden en door de wol geverfde semi-pros die inmiddels door hebben gekregen dat dans hun leven is en die laatste doorbraak-strohalm aangrijpen. Niet de gerecycelde en door de productie in hokjes gestopte stereotypen en personalities die in de USA de revue blijven passeren.
En dan nog dit: hoe is het in hemelsnaam mogelijk om zoveel lekkers bij elkaar te brengen op één podium

? 90% van de Top 20 is bloedmooi op compleet verschillende manieren. En degenen die geen classic beauties zijn hebben zulke karakteristieke koppen en/of leuke personalities (zo’n Grace, Robbie, Renee, Don, Matt) dat ze hun eigen aantrekkelijkheid hebben. Maar het allerlekkerste wat in SYTYCD Oz voor de camera verschijnt is toch wel Mr. Jason Coleman (zolang ‘ie niet in trainingsruimte-houthakkersblouse-en-afgeknipte-jeans rondloopt, dat was even schrikken). Ik heb besloten Adam Shankman vaarwel te zeggen

en te gaan homohoppen. Jason is nu my man.
Mensen, mensen, mensen, ik kan er niet over uit, ik ben zo blij met de Aussies

.
Girls Group Dance(Kritisch nootje vooraf: waarom zijn de vrouwengroepsdansen bij SYTYCD bijna altijd sexy in de jazz/broadway-hoek

?). Burlesk, verleidelijk maar niet sletterig, zonder uitzondering erg goed gedanst door de tien meiden. Videoclip-choreografie is niet mijn kopje thee, maar dit was binnen het genre behoorlijk goed. Voor mij sprongen Ilona, Grace, hip hop Jess en Ivy eruit vanwege een mix van opvallend uiterlijk en strak dansen.
Gaz & Don – breakin’ kung fu styleDit was toch effing brilliant

? De combinatie van die lange aap met zijn wasbord en Kato met zijn judopak en coolie hat, het malle playbackstuk in het midden, en de supervette muziek. Twee breakers, compleet verschillende stylen (de powermoves van Gaz en het snelle en flexibele van Don), het werkte wonderwel goed samen. Alleen die combinatie van namen al… Gaz & Don… klinkt als Sam & Dave, Tom & Jerry, Johnny & Rijk. Gouden zet, gouden duo!
Jessica, Kieran, Matt & Will – ballroom/Viennese waltz with a twistOkay, Jason Gilkison is vanaf nu officieel God. Superchoreografie, vooral dat gedeelte met de sjaal. Jessica… ze was me nauwelijks opgevallen bij de audities, maar wat een personality heeft dit meisje op het podium. Ben in één klap een fan. Dan die drie kerels. Alledrie zo verschillend, ieder op hun eigen manier interessant. Kieran: dat schattige baardje, aaah. Heel mooie danser, die kan veel meer dan ballroom, alles wijst daarop. ’t Is wel een herten
foetus hoor, damn. Daar begin zelfs ik niet aan. Will: o la la, samen met Phillipe de enige echte volwassen vent dit jaar met (afgeschoren) haar op zijn borst, exotische verrassing met een geil latinlijf, alles waar de dames in dit topic rode koontjes van krijgen. Ik plaats een tvp-tje op Will. Matt: fair dinkum mate. Vond hem van de drie jongens de zwakste en eerlijk gezegd zie ik hem net superver komen (hij zichzelf geloof ik ook niet!), maar het was nou ook weer niet zo dat hij van het podium gedanst werd door de anderen.
Issi & Robbie – contemporaryBugger. Ja hoor, traantje weggepinkt. Hell, wat een schattigheid deze twee samen. Zo zie je maar weer dat twee jonkies samen niet per se puberaal gedoe hoeft op te leveren (ja, jullie bedoel ik Mollee en Nathan). Prachtig gedanst en een hele mooie choreografie met schitterende muziek. Ik vind Issi een beeldschoon, lief meiske en Robbie… oh my. Wat een bijzondere danser, qua talent doet hij helemaal niets onder voor bv. Jakob Karr. Ik wil dat deze twee trouwen en heel veel dansende, gap-toothed baby’s krijgen!
Ivy & Doug – BroadwayOops… de enige echte misser van de avond. Wat een gedoe met al die crazy lifts

. Alleen die eerste, waarbij zij van de trap sprong en hij haar in een split opving, vond ik spectaculair. De rest… de bekende chaos van een te snelle dans die de dansers boven de pet gaat. Doug: geinige cheeky chappy maar o jee, hij was niet alleen na afloop buiten adem, volgens mij halverwege de dans al en raakte daardoor de draad een beetje kwijt. Ivy: wat een lekker wijf is zij (zusje van Anne Hathaway)… goede kop, prachtig haar, heet lijf. Heeft de potentie iedereen van het podium te dansen door haar enorme aanwezigheid. Maar meid… je hebt de irritatiefactor dus pas op. En zwijg af en toe.
Ilona, Jess & Phillipe – hip hopGod damn, weer zo’n heerlijke, vette, sexy choreo van misschien wel het lekkerste triootje van de avond. Ja, gewoon heel erg goed, meer heb ik niet te zeggen over de dans an sich. Wel over de dansers uiteraard. Ilona: wat een vrouw. Groot, sterk, stoer, mooi, charismatisch. Jess: leuke, mooie meid, doorzetter, prima danseres. En dan Phillipe… halloooooo Phillipe

. Ook een tvp-tje op zijn royale borstkas. Geweldige moves, tropische lekkernij, goede kop, fantastisch lichaam en volgens mij ook nog redelijk bescheiden en zachtaardig. Minder glijerig en knapper neefje van Peter André (al weet ik niet zeker of dat eigenlijk wel een compliment is

).
Grace, Jessie, Nick & Heath – contemporaryAllereerst Nick… die jongen doet iets raars met me. Aan de ene kant doet hij me denken aan de zanger van Tokyo Hotel (dus: iieeuuwww!), aan de andere kant roept ‘ie verboden gedachten bij me op. Zo’n reli-jongen, overduidelijk homo, die half nakend als een satan vererende emogoth staat te dansen met zo’n blonde heterd als Heath… nou nou, poe poe, dan slaat mijn fantasie over rendez-vousjes tussen de coulissen op hol hoor

. Grace: supertof mens, gaat ver komen (edit: ja Cee, sprekend Lady GaGa, rah-rah-ah-ah-ah). Heath: erg sterk, de vergelijking met Neil Haskell was zo gek nog niet. Jessie: vooralsnog een beetje onopvallend maar ging goed mee. De dans: woowwwwww! Heerlijke choreografie, op het foute af, super gedanst door vooral Grace en Nick. Vampires… oe, voel me opeens een 14-jarige puber met een Edward Cullen-fetish

.
Carly, Mikhaela & Renee – jazzDit soort pure jazz(ballet)dingen hebben gewoon niet zo mijn voorkeur en ik vond het dan ook een beetje nietszeggend gedoe. Wel leuk om die Marko van seizoen 1 weer terug te zien als choreograaf. Tja, vond het allemaal een beetje K3 aan de poppers in gedrochten van jurkjes. Carly en Mikhaela… allebei blond, allebei niet heel erg snugger, vooralsnog onderling uitwisselbaar. Renee vind ik leuk en ik hoop dat ze het goed gaat doen.
Boys Group DanceMensen toch, het kan maar niet op. Nu weer Dancing Cyborgs. De ene niet te versmaden torso en bilpartij na de andere vloog door het beeld. Dat beginstuk achter dat schot met die uppoppende dansers vond ik het briljantste moment van de avond. Wade Robson? Sonya Tayeh? Brian Friedman? Mia Michaels? Wie zegt u? Geef mij maar Jason Coleman (en zijn pappa bear van zijn dancestudio), die gewoon zijn grote natte droom waarmaakt op een televisiepodium voor een miljoenenpubliek. Wat een held.
De koppels
Kieran & Carly mmm, eerst zien dan geloven
[b]Will & Grace

briljanter kan toch bijna niet?
Doug & Jess tja... had haar liever met een Will of Phillipe gezien maar allez
Nick & Ilona hele spannende combinatie, twee uitgesproken types. Leuk!
Don & Issi de mini’s bij elkaar. Opposites attract? Laten we het hopen.
Matt & Jessie kan me er (nog) niks bij voorstellen
Gaz & Ivy zij gaat hem overpoweren en hij vliegt er snel uit
Robbie & Mikhaela voelt niet als een goede match, maar hopelijk word ik verrast!
Heath & Jessica blond ambition, kan wel wat worden deze combi!
Phillipe & Renee verrassend, maar wsl. wel een goede match
[ Bericht 0% gewijzigd door Malahide op 11-02-2010 13:31:04 ]