R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb ruzie met mijn beste vriend. Ken hem nu vijf-zes maanden en we zien elkaar paar keer per week, logeren bij elkaar, elke dag MSN, skype enzovoorts. Kortom, een heel intensief contact. Ik ben vrouw, hij man, maar we zijn niet verliefd op elkaar, hebben het gewoon gezelig. (en ja, dat weet ik zeker)
Helaas nu dus behoorlijke ruzie en ik ben benieuwd wat jullie ervan denken. Het gaat hierom:
Ik voel me wel eens kut. Soms zelfs zo kut dat ik in een tamelijk passieve ontoegankelijke toestand zak. Beetje een combi van verschillende aanleidingen op zo´n moment en misschien dat mijn dag hormonaal niet goed staat. Voor een ander is het duidelijk dat ik me zo voel op zo´n moment. Voor vriend X al helemaal, want ik heb het uitgebreid met hem over gehad wat er dan precies met mij gebeurt en wat ik nodig heb om eruit te komen.
Soms lukt het me zelf om het aan te geven dat ik me naar voel en kan ik er over praten, soms moet het uren duren en lukt het pas als ik teveel honger krijg, en soms kan iemand anders helpen door een beetje lief te zijn.
Ik vind dat in een vriendschap die van enige betekenis is je er voor elkaar bent, niet ten koste van jezelf, maar dat je tenminste enige moeite mag doen. Wat doet X als ik mij zo naar ga voelen? Die ziet het als een gelegenheid om een boekje te gaan lezen, op zijn telefoon te kijken, in te dutten, of simpelweg aan te kondigen dat het nu toch tijd wordt om naar de supermarkt te gaan. Ik heb hem laten weten dat mij dit enorm kwetst. Ik verwacht geen perfecte reactie, ik verwacht EEN reactie. Ik noem maar wat ´Wat is er aan de hand?´ ´Kan ik je helpen?´ ´Wil je er met me over praten?´ en zo zijn er nog tig voorbeelden. Ik verwacht dat een vriend die zo dichtbij je staat IETS probeert op t moment dat hij doorkrijgt dat jij je zo voelt.
Zijn antwoord: Het is 100% mijn verantwoordelijkheid dat als ik me kut voel dat aangeef en vraag om hulp, hij heeft daar geen aandeel in. En als ik hem dan vraag om hulp is hij er voor me. Maar zelf vragen of alles goed is en hulp aanbieden, vind hij niet zijn verantwoordelijkheid. Hij vind het niet moeilijk of wat dan ook, het ´gaat hem gewoon niet aan´.
Lijkt mij dat het feit dat ik me zo voel en dat dat duidelijk zichtbaar is één grote hulpvraag is. En natuurlijk is het goed als ik dat ook nog eens letterlijk kan verwoorden, en dat heb ik de afgelopen keren op de laatste keer na ook telkens gedaan. Maar waarom kan je als vriend wanneer je samen bent, niet normaal reageren?
Ik weet dat hij zelf nooit om hulp vraagt en alles altijd zelf wil oplossen. Dat als hij zorg nodig heeft juist alleen naar huis gaat. Ik kan me voorstellen dat hij er daarom moeite mee heeft en een of andere vreemde kronkel in zijn hoofd heeft gehaald (die hij mij verwijt). Ik vraag alleen maar om een beetje bereidheid. Ik bedoel, als hij er moeite mee heeft om een of andere reden is dat niet het einde van de wereld, dan kunnen we elkaar helpen, maar hij wil gewoon niet.
Samenvatting:
Als ik me kut voel vindt vriend dat ik hem altijd letterlijk om hulp moet vragen want het is zijn verantwoordelijkheid niet om mij hulp aan te bieden of lief tegen me te zijn als hij ziet dat ik het nodig heb.
Wie snapt hier wat van?
Helaas nu dus behoorlijke ruzie en ik ben benieuwd wat jullie ervan denken. Het gaat hierom:
Ik voel me wel eens kut. Soms zelfs zo kut dat ik in een tamelijk passieve ontoegankelijke toestand zak. Beetje een combi van verschillende aanleidingen op zo´n moment en misschien dat mijn dag hormonaal niet goed staat. Voor een ander is het duidelijk dat ik me zo voel op zo´n moment. Voor vriend X al helemaal, want ik heb het uitgebreid met hem over gehad wat er dan precies met mij gebeurt en wat ik nodig heb om eruit te komen.
Soms lukt het me zelf om het aan te geven dat ik me naar voel en kan ik er over praten, soms moet het uren duren en lukt het pas als ik teveel honger krijg, en soms kan iemand anders helpen door een beetje lief te zijn.
Ik vind dat in een vriendschap die van enige betekenis is je er voor elkaar bent, niet ten koste van jezelf, maar dat je tenminste enige moeite mag doen. Wat doet X als ik mij zo naar ga voelen? Die ziet het als een gelegenheid om een boekje te gaan lezen, op zijn telefoon te kijken, in te dutten, of simpelweg aan te kondigen dat het nu toch tijd wordt om naar de supermarkt te gaan. Ik heb hem laten weten dat mij dit enorm kwetst. Ik verwacht geen perfecte reactie, ik verwacht EEN reactie. Ik noem maar wat ´Wat is er aan de hand?´ ´Kan ik je helpen?´ ´Wil je er met me over praten?´ en zo zijn er nog tig voorbeelden. Ik verwacht dat een vriend die zo dichtbij je staat IETS probeert op t moment dat hij doorkrijgt dat jij je zo voelt.
Zijn antwoord: Het is 100% mijn verantwoordelijkheid dat als ik me kut voel dat aangeef en vraag om hulp, hij heeft daar geen aandeel in. En als ik hem dan vraag om hulp is hij er voor me. Maar zelf vragen of alles goed is en hulp aanbieden, vind hij niet zijn verantwoordelijkheid. Hij vind het niet moeilijk of wat dan ook, het ´gaat hem gewoon niet aan´.
Lijkt mij dat het feit dat ik me zo voel en dat dat duidelijk zichtbaar is één grote hulpvraag is. En natuurlijk is het goed als ik dat ook nog eens letterlijk kan verwoorden, en dat heb ik de afgelopen keren op de laatste keer na ook telkens gedaan. Maar waarom kan je als vriend wanneer je samen bent, niet normaal reageren?
Ik weet dat hij zelf nooit om hulp vraagt en alles altijd zelf wil oplossen. Dat als hij zorg nodig heeft juist alleen naar huis gaat. Ik kan me voorstellen dat hij er daarom moeite mee heeft en een of andere vreemde kronkel in zijn hoofd heeft gehaald (die hij mij verwijt). Ik vraag alleen maar om een beetje bereidheid. Ik bedoel, als hij er moeite mee heeft om een of andere reden is dat niet het einde van de wereld, dan kunnen we elkaar helpen, maar hij wil gewoon niet.
Samenvatting:
Als ik me kut voel vindt vriend dat ik hem altijd letterlijk om hulp moet vragen want het is zijn verantwoordelijkheid niet om mij hulp aan te bieden of lief tegen me te zijn als hij ziet dat ik het nodig heb.
Wie snapt hier wat van?
zelfde als diginoob
Ik denk dat hij stiekem toch verliefd op je is.
Ik vecht met zwervers voor mijn plezier. Binnenkort ook op YouTube!
Ik vind dat hij gelijk heeft....maar ik ben een man en bezit logica...
eens kijken wat onze lieve vrouwelijke fokkers hiervan zeggen
PS iedere man met een beetje vrouwelijke ervaring weet dat je een ellendig lange worsteling tegemoet gaat als je vraagt aan een meisje of er iets aan de hand is.
eens kijken wat onze lieve vrouwelijke fokkers hiervan zeggen
PS iedere man met een beetje vrouwelijke ervaring weet dat je een ellendig lange worsteling tegemoet gaat als je vraagt aan een meisje of er iets aan de hand is.
Doe eens lief!
Je geeft zelf aan dat het je niet vaak lukt om er uit jezelf over te praten. Blijkbaar is hij er niet OK mee om er zelf naar te lopen vissen, accepteer dat gewoon.
Ik vind dat hij gelijk heeft en dat jij zwaar overdrijft.
Ik vind dat hij gelijk heeft en dat jij zwaar overdrijft.
Resistance is futile.
Zo irritant om steeds bij iemand te moeten vissen om er achter te komen hoe diegene zich op dat moment voelt. 
Daarbij weet jij dat je zo bent en dat je dat niet leuk vind.
Wordt het dan niet eens tijd om er wat aan te gaan doen?
Daarbij weet jij dat je zo bent en dat je dat niet leuk vind.
Wordt het dan niet eens tijd om er wat aan te gaan doen?
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Oh trouwens, dergelijke troostverwachtingen passen niet zo goed in een vriendschap tussen mannen en vrouwen. Ze passen wél in een vriendschap tussen vrouwen of in een liefdesrelatie.
Resistance is futile.
Inderdaad. Alsof wij er iets aan kunnen doen dat vrouwen ineens last van hormonen krijgen en alsof wij dat kunnen oplossen.quote:Op maandag 25 januari 2010 10:26 schreef Prenzlauer het volgende:
Ik vind dat hij gelijk heeft....maar ik ben een man en bezit logica...
eens kijken wat onze lieve vrouwelijke fokkers hiervan zeggen
PS iedere man met een beetje vrouwelijke ervaring weet dat je een ellendig lange worsteling tegemoet gaat als je vraagt aan een meisje of er iets aan de hand is.
Behalve als haar vriend vrouw of homo is of haar heel graag wilt, zal hij niet zo heel snel vragen wat er aan de hand is om met haar mee te voelen.
Jesus hates you.
Dit dus...quote:Op maandag 25 januari 2010 10:41 schreef Seven. het volgende:
Oh trouwens, dergelijke troostverwachtingen passen niet zo goed in een vriendschap tussen mannen en vrouwen. Ze passen wél in een vriendschap tussen vrouwen of in een liefdesrelatie.
Hij doet dit om jou te helpen. Je bent veel te veel gefocust op wat andere mensen zouden moeten doen en niet op jezelf veranderen. Hij maakt het jouw verantwoordelijkheid omdat het jouw verantwoordelijkheid IS. Het is een gedragspatroon, als je dit normaal niet deed en dan ineens 1x wel zou hij wel zulke vragen stellen, maar het is bij jou een patroon en je vriend denkt dat door dit te doen er meer kans is dat je er eens mee ophoudt en je gaat afvragen waarom je je zo gedraagt. Je vindt jezelf nu enorm zielig en dat is gewoon geen goede houding, en als hij daarin meegaat wordt dat alleen versterkt. Het voelt misschien als troost op de korte termijn maar op de lange termijn is dit confronterende gedrag van je vriend beter voor je.
Hij kan toch ook niet ruiken wanneer jij je kut voelt? 
“Thunder is good, thunder is impressive; but it is lightning that does all the work”
Als ik het goed begrijp ga je dus zitten sippen voor de webcam zo van 'zie je dan niet hoe kut ik me voel'? Dat is inderdaad behoorlijk zelfmedelijdend. Wat je vriend duidelijk wil is dat je zelf verantwoordelijkheid neemt voor je shit: er iets aan doen of om hulp vragen. Goeie vriend is dat, die moet je houden.quote:Op maandag 25 januari 2010 10:53 schreef Dipkip het volgende: Je vindt jezelf nu enorm zielig en dat is gewoon geen goede houding, en als hij daarin meegaat wordt dat alleen versterkt. Het voelt misschien als troost op de korte termijn maar op de lange termijn is dit confronterende gedrag van je vriend beter voor je.
Echte vrienden voelen dat aan en zulks.quote:Op maandag 25 januari 2010 11:05 schreef boudemaniak het volgende:
Hij kan toch ook niet ruiken wanneer jij je kut voelt?
Het klinkt nog veel erger dan sneue smoeltjes voor een webcam, volgens mij blijft ze in bed liggen niksen tot ze honger krijgt, terwijl die vriend op bezoek is.quote:Op maandag 25 januari 2010 11:13 schreef Twinky het volgende:
Als ik het goed begrijp ga je dus zitten sippen voor de webcam zo van 'zie je dan niet hoe kut ik me voel'? Dat is inderdaad behoorlijk zelfmedelijdend. Wat je vriend duidelijk wil is dat je zelf verantwoordelijkheid neemt voor je shit: er iets aan doen of om hulp vragen. Goeie vriend is dat, die moet je houden.
Door mee te doen zou die jouw "foute gedrag" alleen maar blijven steunen, zodat je lekker zielig kunt blijven doen...en bij elk klein dingetje "overstuur" kunt raken
niet stom bedoeld, maar deed je moeder dat vroeger ook, je bij elk klein dingetje trosten, in de watten legen, alles boze ver van je houden??
niet stom bedoeld, maar deed je moeder dat vroeger ook, je bij elk klein dingetje trosten, in de watten legen, alles boze ver van je houden??
Dit.quote:Op maandag 25 januari 2010 10:26 schreef Prenzlauer het volgende:
Ik vind dat hij gelijk heeft....maar ik ben een man en bezit logica...
eens kijken wat onze lieve vrouwelijke fokkers hiervan zeggen
PS iedere man met een beetje vrouwelijke ervaring weet dat je een ellendig lange worsteling tegemoet gaat als je vraagt aan een meisje of er iets aan de hand is.
Al die mooie plekken op aarde, en ik zit hier :N
Ik snap die vriend van je wel, wat is er mis met direct communiceren? Het is moelijk om altijd maar in te schatten hoe iemand zich voelt, zeg gewoon wat je voelt en wil.
>Ik voel me kut!
<Wat is er dan?
>Ik wil het er niet over hebben!
<Ok...
>*zucht*
<Wattisser??
>NIETS!!!! voel me gewoon kut!
<Ok.
>WAAROM VRAAG JE NIET WAAROM!?, LUL!!!!
<Jamaar...
<Wat is er dan?
>Ik wil het er niet over hebben!
<Ok...
>*zucht*
<Wattisser??
>NIETS!!!! voel me gewoon kut!
<Ok.
>WAAROM VRAAG JE NIET WAAROM!?, LUL!!!!
<Jamaar...
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Doet hij goed: Wel de lasten, niet de lusten! 
Ontopic:
Geef aan dat je wat dwars zit als je iets dwars zit.
Ontopic:
Geef aan dat je wat dwars zit als je iets dwars zit.
Fine, fuck you then!
The whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, but wiser people so full of doubts.
The whole problem with the world is that fools and fanatics are always so certain of themselves, but wiser people so full of doubts.
Ik zou het ook vragen, maar dat doet gewooin niet iedereen.. Maar dat heeft ook niets te maken met het wel of niet vragen, want hij praat wel met haar als ze er zelf over begint.
Lijkt mij dat ze dat dan ook gewoon moet doen als ze wil praten. Als hij het niet vraagt kun je wel boos worden, maar zo zit hij niet in elkaar en daar heb je dus geen zak aan.
Dat is niet persé waar trouwens..quote:
. Het voelt misschien als troost op de korte termijn maar op de lange termijn is dit confronterende gedrag van je vriend beter voor je.
Maar dat heeft ook niets te maken met het wel of niet vragen, want hij praat wel met haar als ze er zelf over begint. Lijkt mij dat ze dat dan ook gewoon moet doen als ze wil praten. Als hij het niet vraagt kun je wel boos worden, maar zo zit hij niet in elkaar en daar heb je dus geen zak aan.
compact en kleverig.
TS still in the house???
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Vrouwen willen niet dat je het oplost, ze willen dat je luistertquote:
[..]
Inderdaad. Alsof wij er iets aan kunnen doen dat vrouwen ineens last van hormonen krijgen en alsof wij dat kunnen oplossen.
Mannen willen altijd oplossingen aandragen waar vrouwen dan weer helemaal niet op zitten te wachten.
Gechargeerd uiteraard
compact en kleverig.
Ja, ik ben aan t lezen he.quote:
Ik kan wel weer reageren maar dan krijg je zo´n welles nietes discussie.
Ik blijf het toch uiterst vreemd vinden dat men het normaal vind dat als je beste vriend(in) zich naar je voelt je reactie het lezen van een boek is.
Maar goed, zoals ik al zei, hij hoeft mijn probleem niet op te lossen, ik vind alleen dat als iemand zich zo voelt het aardig zou zijn als je dan zou vragen wat er aan de hand is, of iets dergelijks. Dan zou ik mijn uiterste best doen om daar een normaal antwoord op te geven, maar om helemaal niets te zeggen of te vragen, kortom negeren en dat te zien als een gelegenheid om naar de supermarkt te gaan vind ik wel heel gevoelloos.
Alsnog bedankt voor de reacties. Goed om te weten dat iedereen vind dat ik me aanstel.
zelfde als diginoob
Ik hoopte meer opquote:Op maandag 25 januari 2010 11:58 schreef HostiMeister het volgende:
>Ik voel me kut!
<Wat is er dan?
>Ik wil het er niet over hebben!
<Ok...
>*zucht*
<Wattisser??
>NIETS!!!! voel me gewoon kut!
<Ok.
>WAAROM VRAAG JE NIET WAAROM!?, LUL!!!!
<Jamaar...
¨Wat is er?¨
¨Ik voel me kut, want zus en zo.¨
Een empathische reactie daarna is dan een bonus.
Nu is het:
....
....
....
¨Ik ga maar eens naar de supermarkt.¨
Of ik zeg drie keer dat het kut is en of hij met me wil praten en dan kan ie het ineens wél.
zelfde als diginoob
|
|
