Om het allemaal zo kort en anoniem mogelijk te houden:
Ik woon thuis mijn ouders, heb een zwager die de 30 gepasseerd is, werkt niet, trekt uitkering, heeft strafbladen, is ooit uit zijn bed gelicht(+1 maand gevangenis) en zijn rijbewijs is levenslang ingetrokken.
Zus is 21/22 jaar en helemaal doorgedraaid in mijn ogen. Doet braaf alles wat hij zegt, in het verleden al een hoop mee gebeurd zoals verduistering van geld.
Wat is het probleem? Ouders durven niet op te treden door kreten als 'JE ZIET ME NOOIT MEER' en 'JE GAAT NOOIT JE KLEINKINDEREN ZIEN' die zij regelmatig gilt. Dat zij haar studie niet haalt is ook 'onze' schuld want wij pesten haar altijd. Ik ben heilig en zij de zondebok. Mevrouw snapt ook niet dat het tweede kind meestal soepeler word omgegaan in de regelgeving, zo oneerlijk als de pest, maar dat is gewoon zo meestal (ik mag meer op mijn 18e met mijn partner dan zij mocht destijds vind ze).
Nou heb ik wel eens ruzie met mijn zus, deze mag mij niet zo, maar dit word non-stop helemaal uit zijn verband getrokken en dan is ze opeens suïcidaal. Zwager doodleuk naar mijn moeder sms'en dat ze heel kinderachtig is, ego heeft etc., dat ze mij beschermd. Ik word hierom ontzettend kwaad en reageer dan ook 'schop hem het huis uit!' (gozer zit hier gemid. 4/5 dagen per hele dag alleen thuis, argwaan heeft ervoor gezorgd dat alles achter slot en grendel moet).
Aangezien mijn moeder er helemaal doorheen is, kan ik niet langer toekijken. Zou ik moeten ingrijpen en zeggen dat ze mijn zus d'r vriend eruit moet schoppen vanwege qua gedrag en de invloed die hij heeft op mijn zus, sfeer in huis etc.?
Of moet ik me erbij neerleggen dat mijn moeder bang is om geen kleinkinderen meer te zien.