Het peutertopic (2 tot 4 jaar) deel 44

Ah ik geloof dat het dus best herkenbaar gedrag is?

"Nee mama jij moet wieberen!"

MAMA JIJ MOET NAAR DE GANG!

Ja hoor Stiemie, erg herkenbaar.

JIJ BENT STOUT!
JIJ BENT NIET LIEF!

ok ok...

"Niet praten, ik wil rustig eten!"

"Zo ik ga op mijn kamer, lekker rustig zonder jullie.|

Neeeee niet buiten....
Heb je haar eindelijk even mee naar buiten

Neeee wil niet binnen...
*zucht*

Neeee wil niet bad, neee meee meejuh (mee naar beneden) enzovoort...

Leuk die peuterpubertijd.
Aan de andere kant, dat gekwebbel kan ook wel heel gezellig zijn. Ze denkt dat als ze iemand aan de telefoon heeft dat diegene alles kan zien, dus ze houdt de telefoon overal voor "kijk oma" .
En een boekje "lezen" en dan voor 80% fantasietaal gebruiken, maar die andere 20% klopt dan wel met wat er op de bladzijde staat .

Zo herkenbaar ook. Niet dat jij mag niet, maar dat complete niet luisteren. Jemig wat vermoeiend is dat zeg. Wat voor 'straf' ik ook verzin, het doet hem totaal niets. Op de gang, speelgoed weg, tik op zijn handje (ja, ik doe dat ja, zeker als hij mij in mijn gezicht slaat), in zijn bedje... Het maakt hem echt niks uit.
Er is dus maar 1 ding waar hij wel van onder de indruk is, maar dat is gewoon zielig en dat is in zijn blote billetjes de gang op. Gebeurde gisteren nadat hij bleef schoppen bij het verschonen, heel naar en hard in mijn buik, dus ik was het zat en hup op de gang met alleen dus een bungelend rompertje. Totale paniek! 'gone luier! Sasha 'gone luier! Arm ding! Ik hem snel een schone luier omgedaan en hij helemaal nasnikken 'Sasha kroe-lehen' Arm ding... dat is nou ook de bedoeling weer niet zeg maar.

Maar men... het bloed onder de nagels vandaan soms hoor.
Maar dan evenzo snel weer zo lief zachtjes aan het zingen terwijl hij aan het spelen is... veeg mij maar weer op dan.

Hier is het ook de ondeugendheid zelve hoor...
Ik MOET van alles en MAG niks als het hem niet uitkomt.
'Mama, leg L. maar in de box want ik wil appelsap' is nog heel erg heilig
Ik hoor vaker 'Ga jij maar eventjes weg' en laatst was het dit verhaal: 'Mama? jij hebt toch een nieuwe keuken? Ga jij maar naar de keuken dan kan ik eventjes iets doen wat niet mag. Ga nou!'
Hij is wel eerlijk... 'Ik heb L. met de hamer op de buik geslagen' (was heel zachtjes maar toch, gaat om het principe )

BE het is inderdaad zoals je schrijft. Hier hebben we nu een 'strafmatje' dat in de keuken voor de balkondeur ligt. Zo zit ze prima in het zicht, kan ze de tv niet zien (straf bleek ineens helemaal niet erg totdat we erachter kwamen dat ze via een glazen deur van de kast zo de weerspiegeling van de tv zag ) en er is niks klierbaars in de buurt. 1x waarschuwing en dan op het matje.

Maar het grootste probleem is dat ze nogal een doorzettertje is. Aan tafel blijven zitten tot je je drinken op hebt staat gelijk aan dan blijven we dus zo'n 45 tot 60 minuten zitten. Tenzij we aan een nieuwe eis van haar voldoen, namelijk dat ze een rietje krijgt. Maar ja dan heeft ze voor mijn gevoel dus toch weer de regie overgenomen en bepaald hoe iets gedaan wordt...

ach, misschien moet je daar ook niet te panisch over doen. dat mogen ze toch soms ook wel eens ervaren? altijd alleen maar braaf & gedwee mogen zijn is ook wel wat erg veel gevraagd misschien. natuurlijk binnen de (veilige) grenzen die jij stelt, maar het is zo heerlijk voor ze om soms ook eens even de baas te mogen zijn ergens over, dat mag je ze soms best even gunnen volgens mij. 'pick your battles', kent u die uitdrukkingg?

Ja dat is ook wel weer zo inderdaad Bix!. Soms moet ik ook wel opletten dat ik er niet zelf teveel in doorsla en mee ga wellus-nietussen Ik merk dat ze het geweldig vindt als ze zelf dingen mag bepalen (wat zullen we eens gaan doen? Wil je kleuren of kleien? Wil je deze broek aan of die blauwe? etc)

Ik zou op een gegeven moment ook dat rietje geven hoor stiemie. maar dan meer omdat ik gewoon wil dat ze drinkt. Nu je het hebt over dat lange blijven zitten omdat ze iets perse niet willen. Wat vinden jullie; Mahre had vorige week op het dagverblijf al 2 boterhammen gegeten en vroeg om een 3e die ze vervolgens dus niet meer wilde. Ik snap dat vervelend is en ze doet het thuis ook. Maar ze hebben haar bijna een uur laten zitten omdat ze wilden dat ze het opat.... Als het nou is als ze niets heeft gegeten maar ze had er al 2 op. Ik vind dat eigenlijk niet kunnen. Wat vinden jullie eigenlijk?

Hier krijgt ze dat rietje gewoon. Ik had tenslotte gezegd dat ze moest drinken, niet op welke manier. En daarnaast vind ik het zonde van mijn tijd. Ik kan dan wel wat nuttigers en leukers doen dan een half uur of langer wachten op een peuter.

Dat vind ik ook wel heftig Lenaatje. Zo lang laten zitten. Anna blijft meestal ook langer zitten, maar dat is omdat ze vanalles doet behalve eten. De rest heeft dan al 2 boterhammen op en zij is nog bezig aan de eerste. Onder de bank, achterste voren, verhalen vertellen aan d'r vriendinnetje, alles wel even regelen... De andere kinderen mogen dan wel van tafel en zij blijft zitten. Maar dat wil ze dan zelf ook wel, anders heeft ze honger.

quote:

Op maandag 1 februari 2010 22:45 schreef Brighteyes het volgende:
Zo herkenbaar ook. Niet dat jij mag niet, maar dat complete niet luisteren. Jemig wat vermoeiend is dat zeg. Wat voor 'straf' ik ook verzin, het doet hem totaal niets. Op de gang, speelgoed weg, tik op zijn handje (ja, ik doe dat ja, zeker als hij mij in mijn gezicht slaat), in zijn bedje... Het maakt hem echt niks uit.
Er is dus maar 1 ding waar hij wel van onder de indruk is, maar dat is gewoon zielig en dat is in zijn blote billetjes de gang op. Gebeurde gisteren nadat hij bleef schoppen bij het verschonen, heel naar en hard in mijn buik, dus ik was het zat en hup op de gang met alleen dus een bungelend rompertje. Totale paniek! 'gone luier! Sasha 'gone luier! Arm ding! Ik hem snel een schone luier omgedaan en hij helemaal nasnikken 'Sasha kroe-lehen' Arm ding... dat is nou ook de bedoeling weer niet zeg maar.

Maar men... het bloed onder de nagels vandaan soms hoor.
Maar dan evenzo snel weer zo lief zachtjes aan het zingen terwijl hij aan het spelen is... veeg mij maar weer op dan.

Oh ik heb Jen ook uit pure eerste reactie een tik terug gegeven toen ze me voor de zoveelste keer keihard in mn gezicht sloeg (niet in haar gezicht natuurlijk). Dat heeft geholpen ze slaat nu niet meer maar geeft meteen een kopstoot, gericht...

quote:

Op dinsdag 2 februari 2010 07:43 schreef Lenaatje het volgende:
Ik zou op een gegeven moment ook dat rietje geven hoor stiemie. maar dan meer omdat ik gewoon wil dat ze drinkt. Nu je het hebt over dat lange blijven zitten omdat ze iets perse niet willen. Wat vinden jullie; Mahre had vorige week op het dagverblijf al 2 boterhammen gegeten en vroeg om een 3e die ze vervolgens dus niet meer wilde. Ik snap dat vervelend is en ze doet het thuis ook. Maar ze hebben haar bijna een uur laten zitten omdat ze wilden dat ze het opat.... Als het nou is als ze niets heeft gegeten maar ze had er al 2 op. Ik vind dat eigenlijk niet kunnen. Wat vinden jullie eigenlijk?

Oei, dat vind ik ook niet oke. Ik houd helemaal niet van dit soort "machtspelletjes". Ik begrijp natuurlijk wel het idee erachter, maar dat zou mij veel te ver gaan. Ik zou daar zeker wat van zeggen en gewoon vragen of ze haar 2 boterhammen willen geven. Dat is ook gewoon voldoende.
Als ze dan boos wordt (omdat ze de 3e niet krijgt), dan kan de juf het positief houden door te zeggen dat ze er "zo knap 2 gegeten heeft".

Wat klinkt dat gezellig bij jullie thuis
Ik wacht nog steeds op de echte peuterpuberteit..

Gelukkig hebben we bij Chris wel aardige handvatten. Als hij erg boos, driftig is gaat hij rustig op de gang zitten, en heb je na 2 minuten weer een vrolijk jongetje.
En is hij in een probeerfase. Zo sloeg hij van de week met zijn loop-rups (rammelbeest aan stok) tegen de bank te slaan. 1 keer gewaarschuwd. De 2e keer ging dat ding de la in. Daarna nog eens geprobeerd met een auto. Die ging dus op de kast, en was het weer gezellig.
Maar dat zijn allemaal korte momentjes en ook nooit echt vaak op een dag..

Maar ook wat Bix zegt. We kiezen wel uit waar we over willen vechten. Een paar dingen kunnen gewoon echt niet (dingen die pijn doen, iets kapot maken, gevaarlijk zijn), dan zijn we ook consequent en dat weet hij. En bij de rest kijken we per keer of het wel of niet kan(nou ja, niet zo panisch hoor). Zo mag hij best wel eens met de bal door de woonkamer gooien. Maar niet als er spul op de tafel staat.
Bij zo'n rietje zou ik geloof ik er gewoon een gezellig moment van maken. "Ja leuk, een rietje, neemt mama ook wat drinken met een rietje". Zeker als het de hele dag door strijd is, probeer ik momenten gezellig te maken, en die vol te houden..
Maar dat zeg ik met ons redelijk makkelijk jochie

Dat van die boterham vind ik ook wel heftig. Ik zou dan eerder zeggen, je moet nog 2 hapjes eten. Wel een redelijk voorwaarde stellen. Maar thuis zou ik me er niet druk om maken, en die boterham zelf wel opeten.
Hier geven ze vaak een cracker na 2 boterhammen, dat is een kleinere hap dan een 3e boterham.

Ik heb met de meiden ook kleine dingen gedurende de dag. Ze zitten dan of elkaar in de weg, willen wat hebben wat de ander heeft of het zijn dingen zoals spelen met de lamp, deur of kasten...daar moet gewoon iets over gezegd worden, omdat het gevaarlijk is of oneerlijk tegenover het andere kind (als er iets afgepakt wordt e.d)

Maar ik negeer ook veel dingen en reageer dus niet. Als ze dan oogcontact zoekt ( "Kijk mij eens stout doen"), dan begin ik over wat anders. Of als ze met stukjes boterham gooit (bijv), dan pak ik het op, zeg niets, gooi het weg, kind uit de kinderstoel en we zijn klaar met eten.
9 vd 10 x wil ze weer komen zitten en eet ze alles op.

*Aha-erlebnis heeft*

'NEE MAMA, JIJ MAG NIET ZINGEN! IK!!! JIJ NIET'

Zo gezellig. *Zucht* .

En die tik op de vingers heb ik ook ingevoerd hoor, het is het enige wat werkt als ie zijn tentakels weer eens in mijn ogen of neusgaten boort en/of zwiept. Dat staat ie een beetje schaapachtig te lachen maar de boodschap dat dat niet zo prettig voelt komt eindelijk over (ik doe het natuurlijk ook alleen op zijn handjes en niet in zijn gezicht he). Ik moet wel lachen om al jullie beschrijvingen .

Ja nu ik het zo lees, volgende keer gewoon een rietje dus Komt gewoon door de hele dag dat gemiep en gedram dat je op een gegeven moment even geen zin meer hebt om leuk en enthousiast te reageren denk ik. Dat je dan denkt van bekijk jij het nu ook maar met je rietje Nou ja een nieuwe frisse dag (kan helaas niet zeggen dat de zon lekker schijnt ) en we zien wel weer hoe het gaat...

Overigens heb ik bij Linde ook het idee dat het een soort van (negatieve manier van) aandachtstrekken is omdat het vooral het geval is als Esmee aandacht nodig heeft.

Vivi die komt hier ook regelmatig voor. Zingen we op weg naar de opvang gezellig een liedje. En ineens vanuit het niets krijg je dan de "NEE JIJ MAG NIET MEEDOEN"-driftbui. Heel gezellig zo op straat...

Dat met eten ook inderdaad. Als Chris met zijn avondeten speelt zetten we het bord aan de kant. Vaak wil hij het dan wel terug en eet een paar happen netjes. Na 2a3 keer zo spelen blijft het bord ook aan de kant. We worden verder niet boos..

Weet iemand hier wanneer kinderen groeipijn kunnen krijgen?
Chris huilde vannacht een paar keer, maar was snel weer in slaap. Zonet gaf hij aan dat zijn benen pijn deden. Hij loopt nu met 2 pleisters op zijn benen(durfde hij steeds niet, dus oefenen kon geen kwaad), maar vraag me af met dat huilen vannacht of het al groeipijn zou kunnen zijn..
Hij loopt/rent/springt verder normaal, dus niks geks verder..

Ik moet zeggen dat ik mahre ook wel eens een tik op de vingers of billen geef hoor, maar dan heeft ze inderdaad mij al een paar geslagen of geknepen ofzo.

Ik ga toch maar even nog die boterham aankaarten inderdaad. Het is al een week geleden en het blijft hangen eigenlijk. Thuis maken we er geen strijd van als ze al gegeten heeft en vaak krijgt ze gewoon die 3e niet. Er zijn momenteel heel veel invalkrachten dus er is ook niet echt structuur geloof ik daar en dit gebeurde met een invaller, maar toch.

DF ik weet eigenlijk niet wanneer groeipijnen kunnen komen.

Ik meld: Julia is een échte peuter geworden...

Was ze eigenlijk tot voor kort altijd schattig, lief, gewillig om dingen te doen, lief in bed, lief tegen haar zusjes, etc. etc...
Sinds ze drie is geworden in december gaat het steeds moeilijker...humeurtje met uit bed komen (eerst altijd een zonnig humeur), koppig (was ze altijd al een beetje, maar wel makkelijk te overtuigen van iets uiteindelijk), wil ze persé haar zin hebben, duurt het veel langer voor ze weer 'lief' is na straf (even in de bijkeuken zitten voor straf), wil ze dingen die ze normaal leuk vond écht niet meer doen, eet ze haar korstjes ineens niet meer op, speelt met haar eten, is brutaal en uitdagend als je zegt dat het niet mag, en zo kan ik nog wel een half uur doorgaan...

HELP!!

Heeft er iemand tips om dit negatieve gedrag om te draaien? Ik heb het idee dat zij de 'ergste' peuterpuber is van de drie op het moment, terwijl ze tot nu toe het makkelijkste kindje was. Dus dat is even een ommezwaai...

quote:

Op dinsdag 2 februari 2010 09:20 schreef Deepfreeze het volgende:
Dat met eten ook inderdaad. Als Chris met zijn avondeten speelt zetten we het bord aan de kant. Vaak wil hij het dan wel terug en eet een paar happen netjes. Na 2a3 keer zo spelen blijft het bord ook aan de kant. We worden verder niet boos..

Hier ook... dan eten ze maar niet. Maar... dan ook geen toetje (hier dan). Dat trekt ze soms wel over de streep. En soms willen ze gewoon even geholpen worden, en omdat ik dan zo'n zwakkeling ben doe ik dat dan wel meestal... (hapjes geven, doen alsof het een treintje is etc.) maar het lastige is dat ik dat dan bij 3 meiden moet doen want anders is het niet 'eerlijk' ...

Dat is dan even wennen Suzanna!

quote:

Op maandag 1 februari 2010 22:45 schreef Brighteyes het volgende:
Maar men... het bloed onder de nagels vandaan soms hoor.
Maar dan evenzo snel weer zo lief zachtjes aan het zingen terwijl hij aan het spelen is... veeg mij maar weer op dan.

Ach.. dat is dan weer zo schattig idd.. Heel herkenbaar overigens die andere dingen die je schrijft. Het is blijkbaar heel normaal peutergedrag.
He, goed idee om even hier in het peutertopic te kijken. Ben ik niet de enige met een lastige peuter doet me echt effe goed.

(en die kleine genietmomentjes, heerlijk, als die er niet waren....)