PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 29 - Bijna rust

quote:

Op maandag 28 december 2009 19:28 schreef Juup© het volgende:

[..]

Erg veel, eeuhmm JA

Heb je last van vuurwerk?

Maar vuurwerk is een jaarlijks terugkerend fenomeen, gebrek aan regelmaat is er dus niet =P

quote:

Op maandag 28 december 2009 19:48 schreef Maeghan het volgende:
Maar vuurwerk is een jaarlijks terugkerend fenomeen, gebrek aan regelmaat is er dus niet =P

Dat is waar.

omhoog

Maar niemand verder de film Ben-X (oftewel Ben Niks) gezien? Is toch een van de weinige films over autisme..

hmm..ik heb de film dus totaal niet gezien. En ben ook nooit echt into autisme geweest..nu zoek ik er wat basis info over op..maar alleen omdat de twijfel is ontstaan dat ik er miss zelf een vorm van heb.
Maar dat is nog de vraag.

quote:

Op maandag 28 december 2009 23:29 schreef francis998 het volgende:
hmm..ik heb de film dus totaal niet gezien. En ben ook nooit echt into autisme geweest..nu zoek ik er wat basis info over op..maar alleen omdat de twijfel is ontstaan dat ik er miss zelf een vorm van heb.
Maar dat is nog de vraag.

Dan is de logische vraag, waarom denk jij dat je autistisch bent?

ik heb zelf geen idee of ik wel denk autisme te hebben of niet..
Het enige wat ik weet is dat ik me heel goed herken in allerlei kleine punten maar tegelijk niet..en het sociale is voor mij lastig..

Maar verder is het de huisarts geweest die de psycholoog gevraagd heeft in de verwijsbrief er rekening mee te houden

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 00:28 schreef francis998 het volgende:
ik heb zelf geen idee of ik wel denk autisme te hebben of niet..
Het enige wat ik weet is dat ik me heel goed herken in allerlei kleine punten maar tegelijk niet..en het sociale is voor mij lastig..

Maar verder is het de huisarts geweest die de psycholoog gevraagd heeft in de verwijsbrief er rekening mee te houden

Je kan zo de politiek in Maar is ok als je geen antwoord wil geven...

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 00:34 schreef Repulsor het volgende:

[..]

Je kan zo de politiek in Maar is ok als je geen antwoord wil geven...

jajaja..en ik haat de politiek het is imo gewoon een machtsspel..maarja zonder politiek..wat zou er van de wereld zijn!

Maar het is niet dat ik geen antwoord wil geven..maar ik weet niet wat voor antwoord IK WIL/kan geven..
Het kan ook zijn dat ik mezelf gewoon overtuigd heb van autisme bij mij..om een makkelijke uitweg te vinde voor problemen.
En het is gewoon een zeer goede vraag die je stelt

maar ik ga nu mijn bed in..en slapen..dus tot morgen..en zal ff goed nadenken of ik een antwoord weet op die vraag

En soms heb je zo'n moment van je hard genaaid voelen...

Rond m'n 10 jaar heb ik de diagnose gekregen. Iedereen sprak tegen mij; het is maar een heel klein beetje, je zult er niet veel van merken, etc.

Nu heb ik de officiële diagnosepapieren in handen, hoe durven ze mij zulke dingen zeggen en weten dat ze mij op deze manier nog 10 keer zo diep de put in stampen.

"De_Logica blijkt een angstige jongen die geen basisveiligheid lijkt te ervaren". WTF, hier heb ik dus járen mee rondgelopen en pas sinds kort kunnen counteren met wiet. Ik wíst niet eens wat een gevoel van veiligheid zou zijn. Het is dus gezien en geen ene jota mee gedaan.

Dit moest ik even kwijt.

@Francis: het is niet altijd even prettig om een diagnose te hebben. Dan ben je voor het leven lang autistisch. Er is een kans dat je er ook naar gaat leven. Sommige tistjes houden al bij voorbaat de boot af als ze gevraagd worden voor een activiteit met: ‘Dan krijg ik te veel prikkels.’

Veel mensen met autisme hebben moeite met de hulpverlening. Dat komt omdat ze zichzelf zoveel analyseren, dat ze heel kritisch worden naar input van anderen. Laatst hoorde ik dat mensen met autisme moeite hebben met solliciteren, ook met goede bemiddeling en ondersteuning vanuit uwv. Sommigen zeggen tijdens een sollicitatie: ‘Dat sociale, dat past gewoon niet bij mij.’ Dan is de kans natuurlijk kleiner dat een werkgever met je in zee wilt gaan. Ik vind het daarom goed als mensen hun autisme af en toe even opzij zetten om hun mannetje (of vrouwtje) te staan.

Natuurlijk zijn er genoeg mensen met autisme die wel open staan voor integratie in de NT-cultuur.

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 10:15 schreef Juup© het volgende:

[..]

Beetje kort door de bocht vind ik, je zegt tegen iemand die kanker en daar veel pijn door heeft ook niet "zet de kanker maar even opzij". Kortom je moet het maar kunnen, ik weet gewoon maar mijn grenzen liggen en zal die niet snel overschrijden omdat de gevolgen nadelig zijn. Dus het "opzij" zetten is mijn inziens makkelijk gezegd.

Zit wat in, maar van iemand met kanker (of desnoods het syndroom van Down), die beide ook zichtbaar zijn, zijn denk ik wel ‘hardere’ grenzen aan te geven.

Het is inderdaad die zelfkennis die maakt dat met autisme vaak precies hun grenzen kennen. Maar is er ook niet iets van grenzen verleggen, horizon verbreden? Een andere optie is om niet overdreven eerlijk of open te zijn, wat veel auti’s doen. Om op de sollicitatie terug te komen, niet gelijk een gevoelige snaar gaan raken door te zeggen dat je niet van het sociale aspect houdt.

Voor hetzelfde geld wordt de autistische medewerker een gewaardeerde collega die zijn kwaliteiten kan benutten, en werkt het sociale aspect uiteindelijk in zijn voordeel.

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 10:09 schreef sempron2400 het volgende:

Veel mensen met autisme hebben moeite met de hulpverlening. Dat komt omdat ze zichzelf zoveel analyseren, dat ze heel kritisch worden naar input van anderen.

Heel, heel héél waar. Mij konden ze niet helpen, naar mijn idee hebben ze omstandigheden gebruikt om mij de de GGZ uit te kicken en, om heel eerlijk te zijn, vind ik dat bij nader inzien niet eens zo heel erg. Niemand kon me helpen, mijn idee over mezelf lag 180 graden de andere kant op dan dat zij vonden.

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 12:05 schreef De_Logica het volgende:

[..]

Heel, heel héél waar. Mij konden ze niet helpen, naar mijn idee hebben ze omstandigheden gebruikt om mij de de GGZ uit te kicken en, om heel eerlijk te zijn, vind ik dat bij nader inzien niet eens zo heel erg. Niemand kon me helpen, mijn idee over mezelf lag 180 graden de andere kant op dan dat zij vonden.

Een kennis van mij is er ook min of meer uitgekickt. Zou dit kunnen zijn omdat begeleiders zich aangetast voelen in hun positie, in de zin dat de cliënt het beter meent te weten? Hier kan ik me best iets bij voorstellen; een psycholoog of SPV heeft jaren gestudeerd om mensen te begeleiden. Ik denk namelijk dat de meeste cliënten niet zo mondig zijn of gewoon minder behoefte aan zelfkennis hebben.

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 12:27 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Een kennis van mij is er ook min of meer uitgekickt. Zou dit kunnen zijn omdat begeleiders zich aangetast voelen in hun positie, in de zin dat de cliënt het beter meent te weten? Hier kan ik me best iets bij voorstellen; een psycholoog of SPV heeft jaren gestudeerd om mensen te begeleiden. Ik denk namelijk dat de meeste cliënten niet zo mondig zijn of gewoon minder behoefte aan zelfkennis hebben.

Mijn idee is het volgende; je komt binnen, een aardig kijkende psych zegt je te gaan zitten, en stelt je de volgende vragen:

'Hoe voel je je vandaag'?
'Kon beter, voel me dit, dat zus en zo, want vandaag heb ik dit, dat zus en zo meegemaakt'
'Oei, dat is toch wel een depressie. Hier, neem dit pilletje voor onbepaalde tijd.'

Die mensen hebben een vragenlijst, kennis van een zooitje 'stoornissen' en als je daar niet bij hoort... ja dan kunnen ze je ook niet helpen want ze kennen alleen dat wat is vastgesteld in hun heilige DVIM-boekje. En dan vooral niet in de dossiers kijken, want nee, ze willen het allemaal van jóú horen. Dingen die je soms niet eens meer weet.

[ Bericht 5% gewijzigd door De_Logica op 29-12-2009 15:03:12 ]

zo hier ben ik weer.

Tja dat van een diagnose is prettig maar tegleijk ook niet kan ik me voorstellen. Iig weet je door een diagnose wat er is ..en kan je er beter mee leren om te gaan..en dingen te verbeteren erdoor, dat is iig mijn intentie.

En verder boeit het me niet zoveel..want ik ben wie ik ben..want er zijn bepaalde dingen die ik wil verbeteren en die ik beetje per beetje verbeter..maar dat is los van wel of niet autisme..alleen kan autisme er invloed op hebben.

tvp

quote:

Op dinsdag 29 december 2009 15:26 schreef francis998 het volgende:

Tja dat van een diagnose is prettig maar tegleijk ook niet kan ik me voorstellen. Iig weet je door een diagnose wat er is ..en kan je er beter mee leren om te gaan..en dingen te verbeteren erdoor, dat is iig mijn intentie.

Maar wat als ze nou vaststellen dat je het niet hebt? Dan moet je aan je omgeving vertellen dat je het niet hebt, terwijl het anders zo'n goede verklaring voor je ietwat 'niet-normale' gedrag zou zijn.. Dat is mijn probleem een beetje, ik vertrouw die witte jassen voor geen meter, en wat als zij zeggen van niet terwijl ikzelf gewoon 99,99% zeker weet dat ik het wel heb?