Het peutertopic (2-4 jaar) deel 43

quote:

Op zondag 3 januari 2010 10:40 schreef Stiemie het volgende:
Fijn dat er meer kinderen zijn die dingen zien die er niet altijd echt zijn. Denk ook zeker dat fantasie meespeelt hoor, maar soms denk ik ook wel eens dat kinderen bepaalde dingen wel eerder/vaker dan wij zien.

Je hebt al eens eerder iets dergelijks verteld over Linde. Het schijnt idd zo te zijn dat (jonge) kinderen veel ontvankelijker zijn dat de meeste volwassenen in hun contacten met 'anderen'. Zo lang ze niet bang is lijkt het me alleen maar interessant.

Ah, Memmel, wat naar. En idd logisch dat er wordt doorgevraagd (ik zou het zelfs kwalijk vinden als dat niet gebeurde), maar wel rot voor je schuldgevoel.

*peutermama meldt zich...

Heeft er iemand tips voor een peutertje die zich zo op weet te winden als hij niet wil gaan slapen dat hij over zijn nek gaat? Het is nu te vaak voorgekomen om 'ziek' te kunnen zijn en het gebeurt zowel met een volle als met een lege maag.
Schoonmaken en zonder pardon zijn bedje weer in? Ik vind het zo lastig.

[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 03-01-2010 20:49:33 ]

Oei lastig BE (Gelukkig) geen ervaring mee, maar het lijkt me echt heel vervelend, zowel voor jou als voor Sasha.

quote:

Op zondag 3 januari 2010 00:58 schreef Stiemie het volgende:
Vivi waar koop je dat soort salie dan? Of is het gewoon het keukenkruid?

_{(Linde klaagt nog steeds over "monsters" in haar kamer en laatst ook over "monsters" op andere plekken in huis. Ik vraag me wel eens af of ze nou gewoon een hele grote fantasie heeft of dat ze echt "iets" ziet. Laatst zei ze bv ineens "nee meneer niet slaan dat is niet lief!" terwijl ze gewoon bij ons de huiskamer stond Of ze zwaait ineens naar een "oma" die zij alleen ziet...)}

Ive heeft dat ook. Monsters en dinosaurussen. Ik weet vrij zeker at hij vroeger ook mensen zag, nu heeft hij het daar niet meer over. Wel zegt hij nu dingen als "vroeger toen ik een meisje was". Als hij bang is, dan stel ik hem gerust en dan gaat hij ook weer snel slapen.

BE, geen tips helaas. Wat naar zeg.

quote:

Op zondag 3 januari 2010 19:58 schreef Brighteyes het volgende:
*peutermama meldt zich...

Heeft er iemand tips voor een peutertje die zich zo op weet te winden als hij niet wil gaan slapen dat hij over zijn nek gaat? Het is nu te vaak voorgekomen om 'ziek' te kunnen zijn en het gebeurt zowel met een volle als met een lege maag.
Schoonmaken en zonder pardon zijn bedje weer in? Ik vind het zo lastig.

_{ben ik ook weer eens...}

Heel herkenbaar helaas

En ook het opvoed-dillema herken ik... Waar doe je goed aan?!
Ik ben het soort mama dat haar kindje wel bij zich in bed neemt of er zelf bij gaat liggen op zulke momenten, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ons meisje door gaat krijgen dat ze op die manier haar zin krijgt....

Peutertjes..... *zucht.....

DeLiedje, echt? Wat een toeval weer...
De eerste paar keer mocht Sasha idd mee naar beneden, even bijkomen enzo. Hij was ook echt heel erg geschrokken en verdrietig, maar de laatste dagen is het slapen hier ineens een strijd geworden. Het zal een fase zijn, maar hij gaat soms echt helemaal uit zijn dakje.
We krijgen hem nu meestal zoet door te zeggen dat papa en mama op het grote bed gaan liggen lezen (wat we dan ook doen) maar vanavond was dat niet genoeg en stond F. erbij toen het huilen over gaat in kuchen en hoesten etc. etc. Dus toen maar even in het grote bed liggen tot hij sliep en daarna over gelegd, maar ik wil hier idd ook geen vaste prik van maken...

Leuk he, steeds hetzelfde?

Bij ons was het een paar weken terug ook dráma met slapen gaan, maar nu gaat het alweer een tijdje heel goed ("papa singen slaap kindje slaapt daar buiten loop een sjaap?" ).

Ik hoorde haar dan krijsen en liet haar (dapper als ik ben ) liggen... Gekrijs gaat over in kokhalzen, en nog denk ik "laat maar even, ze stelt zich aan"... Maar dan gaat ze echt overgeven, en dan ben ik in 3 tellen die trap op en bij haar...
(en zwanger als ik ben, ik kokhals gezellig even mee )

quote:

Op zondag 3 januari 2010 20:49 schreef cattie het volgende:
Wel zegt hij nu dingen als "vroeger toen ik een meisje was".

Jeetje wat een uitspraak voor zo'n ventje! Linde zegt ook wel eens iets over "voordat ze bij ons was". "Ja want toen was ik ergens anders en toen kreeg ik pijn en toen was ik hier met een gaatje in mijn buik (navel)"

Be wat erg zeg dat hij zich dan zo kan opwinden. Lastig dilemma of je hem dan moet 'troosten' of dat het dan juist een soort 'beloning' wordt voor het gedrag

BE, ik heb er geen ervaring mee.
Maar mss als hij gaat kuchen een glaasje water aanbieden? dat hij er even uitkomt? (ihkv "och, arm kind, moet je hoesten? hier heb je wat water, gaat het vast beter!")
ik bedoel, je kan niet hoesten/kokken en water drinken tegelijk, toch?

maar tklinkt wel ingewikkeld!

Nou, vorige week stond ik zelf ook even te griezelen erbij hoor, en ik ben niet zwanger. Brrrr wat is het toch ranzig.
_{Ik heb je een PM-etje gestuurd.}

quote:

Op zondag 3 januari 2010 21:14 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Jeetje wat een uitspraak voor zo'n ventje! Linde zegt ook wel eens iets over "voordat ze bij ons was". "Ja want toen was ik ergens anders en toen kreeg ik pijn en toen was ik hier met een gaatje in mijn buik (navel)"

Be wat erg zeg dat hij zich dan zo kan opwinden. Lastig dilemma of je hem dan moet 'troosten' of dat het dan juist een soort 'beloning' wordt voor het gedrag

Morris zegt nog steeds geregeld: 'Vroeger, toen ik nog dood was...'

Water is idd op zich een idee, maar het is gewoon ook wel zo dat het erop lijkt dat hij echt wel zo gaat gillen en doen als hij niet wil slapen om ons bij hem te houden. En ik ben dan eig. toch wel zo streng dat ik daar niet aan toe wil geven. Als ik dan voor elk kuchje naar hem toe ga is het einde zoek natuurlijk.

Nou ja goed, we gaan maar even uit van een fase, dat niet willen slapen en dan zitten we het wel even uit.
Badderen is trouwens de laatste 2 weken ook ineens grote paniek zomaar.... Zal de leeftijd wel zijn.

Maakt me aan de ene kant wel heel nieuwsgierig hoor wat die kleintjes allemaal zien en zich herinneren... Maar ik hoop vooral dat ze er geen 'last' van hebben want het lijkt me nogal wat

TVP (was topic kwijt).
Gelukkig 2010 allemaal!

quote:

Op zondag 3 januari 2010 00:29 schreef Stiemie het volgende:
Was dat ook niet bij Mahre het geval dat ze moeilijk sliep omdat haar bed niet goed stond ofzo? Is zeker de moeite van het proberen waard dus!

Ja, we hadden het bed verplaats na het plaatsen van een nieuwe kast en dat was (een deel) van het probleem.

Ze slaapt inmiddels wel weer (wat) beter. Maar ik lees ook dat anderen problemen hebben door erbij te liggen etc. Als zij om 19:30 uur ofzo in bed ligt, zitten we er vaak tot 20:00 uur bij tot ze in slaap is gevallen. Vanavond geprobeerd om dit weer af te bouwen, maar dan begint ze al te huilen voor we beneden zijn.
Dus zitten we er maar weer bij.

De onderbroken nachten lijken inmiddels voorbij, ze had het koud 's nachts. Inmiddels heeft ze 3(!?) dekbedden en slaapt ze redelijk door. Soms huilt ze 's nachts nog wel eens, maar dan is het vaak opgelost door haar even weer onder de dekens te leggen.

Maar, al met al een redelijke aanslag op onze nachtrust en dus zo er maar lekker vroeg induiken en hopen op een ongestoorde nacht...
_{(ga even verder bijlezen).}

Kom even binnen vallen zonder bij te lezen en te reageren.

ERVARINGSDESKUNDIGE GEVRAAGD:
M. heeft ineens over heel zijn lief rode bultjes, begon op zijn rompje maar nu ook een paar in zijn liezen en op zijn benen.. Dacht natuurlijk gelijk aan de waterpokken MAAR er zit geen vocht onder de bultjes.
Begint het zo of zou het toch wat anders zijn??

Eerste wat in mij opkomt, bel even met je doktor. Lijkt mij dat ie wat heeft, geen idee wat.

Stiemie, Ik herinnerde me gisteren nog dat iemand laatst tegen me zei dat ze 's ochtends voor het ontbijt een beker lauw water dronk (of thee), om de darmen 's ochtends op gang te helpen. Misschien kun je dat nog eens proberen bij Linde?

Mamanik, ik zou het zo niet weten. Er zijn genoeg vlekjesziektes. Maar het klinkt niet als de 5e of 6e ziekte (1e geeft eerst vlekken op gezicht, 2e geeft eerst een paar dagen hoge koorts).. Misschien de huisarts even bellen. Hij is verder niet ziek??

Ik ben hier vanochtend met een traan in mijn ogen uit het KDV gelopen.. Niet omdat het weer drama was bij het afscheid. Maar juist omdat het zo goed ging. Hij liep zo mee naar binnen. Ik zette hem bij zijn vriendje neer, en die 2 zaten binnen 3 minuten elkaar achterna op hun auto's. Geen gemiep, geen gebler, geen pruillip. Niet moeilijk doen met moeten optillen, aan de leidster geven, en die nog 5-10 minuten troosten na mijn afscheid..
Gewoon perfect, zoals het eigenlijk elke keer zou moeten zijn..

quote:

Op maandag 4 januari 2010 09:30 schreef Deepfreeze het volgende:


Mamanik, ik zou het zo niet weten. Er zijn genoeg vlekjesziektes. Maar het klinkt niet als de 5e of 6e ziekte (1e geeft eerst vlekken op gezicht, 2e geeft eerst een paar dagen hoge koorts).. Misschien de huisarts even bellen. Hij is verder niet ziek??

Ik ben hier vanochtend met een traan in mijn ogen uit het KDV gelopen.. Niet omdat het weer drama was bij het afscheid. Maar juist omdat het zo goed ging. Hij liep zo mee naar binnen. Ik zette hem bij zijn vriendje neer, en die 2 zaten binnen 3 minuten elkaar achterna op hun auto's. Geen gemiep, geen gebler, geen pruillip. Niet moeilijk doen met moeten optillen, aan de leidster geven, en die nog 5-10 minuten troosten na mijn afscheid..
Gewoon perfect, zoals het eigenlijk elke keer zou moeten zijn..

Nee hij is verder niet ziek, wel geweest rond kerst hoge koorts. Maar nu springlevend.
Net even huisarts gebeld, kan waterpokken zijn, begint met bultjes en binnen 6 tot 12 uur vocht eronder. Dus even in de gaten houden, nu alleen hopen dat de tweeling het niet krijgt maar dat zal wel wishfull thinking zijn

Deepfreze eigenlijk is het ook nooit goed he bij dat KDV als ze een drama maken van afscheid is het niet leuk maar als ze naar binnen lopen en gelijk gaan spelen en je krijgt bij wijze van nog geneens een kus is het ook niet goed. Herken het wel.

quote:

Op maandag 4 januari 2010 08:20 schreef Tazz het volgende:
Eerste wat in mij opkomt, bel even met je doktor. Lijkt mij dat ie wat heeft, geen idee wat.

Wat fijn Deepfreeze
Een nieuw jaar met een nieuwe start? Zou mooi zijn!

Hier werd Devin vanmorgen voor het eerst sinds 2 weken weer naar de psz gebracht na 2 weken kerstvakantie. Ging prima, behalve dan dat hij mij geen gedag wilde zeggen voordat hij met M. de deur uitging. Niet kussen, niet zwaaien en hij negeerde me volkomen, zei niet eens gedag...
Is niet voor het eerst trouwens, doet me veel pijn om te zeggen en ik zit hier ook met dikke tranen, maar dit is al een poosje aan de gang. Devin trekt heel erg naar zijn papa toe en als hij erbij is dan besta ik 9 van de 10 keer niet. Ik mag hem niet aankleden of verschonen, mag geen drinken voor hem pakken of soms zelfs niet eens in zijn kamer komen of aan zijn speelgoed zitten. Naar bed brengen of in bad doen is ook iets wat alleen M. mag doen. Als ik het doe dan krijgen we schreeuw - en krijspartijen en dat is het me niet waard "Neeeheee, papa doen!" komt hier geregeld voorbij.
En dat steekt. Zometeen moet ik weer gaan werken, zijn ze weer de hele middag samen (met Toby erbij) en als ik dan vanavond thuiskom dan is het niet alsof hij me gemist heeft. Met een beetje mazzel krijg ik een snelle kus, maar als papa thuiskomt dan is het uitgebreid knuffelen en stoeien samen.

Oei, ik vind het heel moeilijk hierover te schrijven merk ik, laat staan erover te praten

Wat vervelend Kersjes. Hier hangt K ook wel aan mijn lief maar niet zo erg. Als K de kans zou krijgen dan zou ze willen dat papa alles zou doen maar mijn lief zegt af en toe gewoon mama pakt even jou sap bv en als ze dat niet wilt krijgt ze geen drinken (klinkt erger dan het is maar zo accepteert ze mij wel en nu is het geen probleem meer. E hangt daarintegen heel erg aan mij en die moet ook altijd als papa weekend/vakantie/vrije dag heeft wennen aan het feit dat hij thuis is. Als ze dan huilt zit ze meteen met gestrekte armen richtign mij en als mijn lief haar dan oppakt dan snikt ze nog even wat harder tot ze doorkrijgt van oh papa kan het toch ook en dan is het goed.

Kersjes misschien is het een idee (hij zal er wel even over blijven mopperen of huilen) dat je lief ook gaat aangeven van nee papa doet geen drinken pakken dat doet mama en als hij weggaat zeggen van eerst mama een kus geven. Ik ken je lief niet natuurlijk maar persoonlijk denk ik dat hij wat meer moet zeggen van mama doet dit en als er hier weggegaan wordt dan is het normaal dat er eerst gekust/geknuffeld word met de achterblijvers.

Kersjes, dat klinkt naar. Ik kan me voorstellen dat het steekt..
Ik herken het niet echt. Wel in kleine buien, maar dan was misschien een week, en lang niet zo heftig. Ze gingen wel altijd weer over. En ook beide kanten op.
Het 1e waar ik trouwens aan denk is dat hij misschien wat extra aandacht van papa heeft gehad na de geboorte van Toby, dat hij dat nu nog probeert te krijgen?

BE, Damian doet het ook, maar dan als hij niet wil eten...
Het enige wat hier helpt is boos worden omdat hij het expres doet.

Het klinkt erg vervelend en kwetsend Kersjes.
Verder ga ik mee met Books.

Kersjes, het is wel herkenbaar. Bij Mahre is ook vaak het standaard uitroep: "moet papa doen".
We besteden hier niet al teveel aandacht aan, en ik probeer dan ook dat ze mama hiermee ook kan roepen, maar het is wel lastig.
vb als ik in de keuken sta en mevrouw zit op de wc en is dan klaar moeten we even helpen, Lenaatje is dan het het dichts bij.. : neehee, papa helpen", "nou ja, prima, wacht je toch even, papa is aan het koken/drinken pakken etc en dan wacht je maar" Vaak mag mama het dan wel doen.