Deze week hoef ik maar twee dagen te werken en daarna vakantie

Dus je zou zeggen dat ik fluitend mijn week begin en niemand mij nog wat kan doen. Kom dat nu maar eens in mijn gezicht zeggen en ik trek je kop van je romp godver!
Vanmorgen onderweg naar mijn werk, rustig gereden vanwege de sneeuw (oh jippie) en kom aan op de parkeerplaats van het kantoor. Mooi, ik glij dus zo zo'n afwateringrand in. Vast als een huis! Niet uit te komen, en niemand in de buurt die me even helpt, ja de kantinejuffrouw die aankwam met tips (Rot op, het laatste wat ik nodig heb ik advies van een oud wijf!) en ze vroeg ook of ze even moest duwen. Lief allemaal, maar een gebroken heup wil ik alleen op mijn geweten hebben als ik zeker weet dat iemand het staat te filmen.
Goed, na een partij heen en weer geklooi met de auto eindelijk los om vervolgens tien meter verderop weer in de greppel te glijden. Komen er twee vrouwlijke collega's aan lopen. Zit je vast Dirk? Moet je maar leren rijden. Had je maar een goede auto moeten kopen.
Whaaa, het is nog maar net acht uur en ik heb in gedachte het gehele zwakke geslacht uitgeroeid. Wat denken die wijven eigenlijk? Dat het handig is om op zó'n moment dat soort opmerkingen te maken?
Na ze uitgelegd te hebben dat het godverdomme typisch weer van die kutwijven zijn die zo nodig bijdehand moeten gaan doen op een maandagmorgen en ik daar geen zin in had, kwam een andere collega met een grote kartonnen doos om onder de banden te steken en ik weer wat grip kreeg.
Al mopperend heb ik de auto ergens geparkeerd waar het sneeuw geruimd was. Op de weg dus.
Verder de rest van de dag ben ik op een of andere manier met rust gelaten.
Half vijf stap ik weer in de auto, rij lekker naar huis met kerstmuziek uit de speakers, driving home for christmas, hierna nog maar één dag werken.
Eenmaal in de straat zie ik dat de sneeuwruimers van de gemeente door de straat zijn gereden. Ja stelletje klootmongolen, de rijbaan is nu wel sneeuwvrij, maar jullie schuiven het godverdomme op mijn zorgvuldig sneeuwvrij gehouden parkeerplek voor de deur! Een complete drempel van sneeuw!
Maar he, ik heb alles al gehad vandaag, ik probeer het gewoon. Over de drempel heen, bijsturen en ja hoor, vast! Hodfr, afgelopen dagen maak ik de straat voor de deur en gewoon de straat zelf netjes sneeuwvrij zodat wandelaars en de postbode hun nek niet breken en ik de sneeuw in mijn voortuin lazerstraal zodat de goten niet vol komt te zitten met sneeuw, schuiven die debielen alles op de parkeerplaats.
Mijn vrouw had het allemaal al vanuit het raam kunnen bekijken en de schat weet dan wel hoe ze moet reageren, ze houdt haar muil en zet een biertje voor me klaar. Nu weet ik weer waarom ik met haar getrouwd ben.
Ze gaat om half zes koken en om zes uur zegt ze, he, de aardappels willen niet gaar worden en we eten zuurkool en dat is nu dus mislukt, ik heb wel een worst voor je. Wil je er mosterd bij?
Nu denk je werkelijk dat je alles hebt gehad, hoeveel kan een man verdragen.
Nou, wat blijkt, vanmiddag is de vaatwasser stuk gegaan en of ik even tijd heb om te kijken. Ze had AEG al gebeld, maar die kunnen niet eerder dan volgende week maandag komen. Wij hebben een inbouwvaatwasser, dus die trek je ook niet ff van de muur. Ik trek de plint onder de keuken weg, geef een paar flinke tikken op de onderkant en doe de vaatwasser weer aan. Jaaaa, hij doet het weer.
Plinten er weer onder, vaatwasser inruimen en afwassen maar... NOT! Weer een foutcode.
Oh ja, donderdag komt de hele schoonfamilie eten en ik ga koken. Prima geregel;d met een kapotte vaatwasser. Hoerige kutmaandag. Heeft verder iemand nog wat tegen me te zeiken, ik trek je kop er af!
Morgen negen jaar getrouwd, ik denk dat als deze trend zich voortzet, dat ik dat niet ga halen.