Lieve FOK!ers,
InleidingZoals velen van jullie weten ben ik een verlegen jongeman. Uitgaan doe ik zelden, vrouwen zijn mij helemaal vreemd. Gezien ik 26 jaar ben en nog maagd wordt het wel eens tijd om van bil te gaan (wat een koningsuitdrukking trouwens). Mijn persoonlijk drama begon vandaag in de bus, terwijl de klok 08:34 aangaf.
De ontmoetingIk zag een mooi meisje (de zwaartekracht had geen invloed op haar borsten RickoKun) zitten in de bus. Terwijl ik mijn strippenkaart door de buschauffeur liet stempelen liep ik richting de plek waar het meisje zat en ging tegenover haar zitten. Terwijl de buschauffeur wegreed van de halte keek ik haar een paar keer aan, ze keek schichtig terug en begon wat zenuwachtig te lachen. Ik droomde wat weg terwijl ik haar naast mij in bed fantaseerde. Echter werd ik wreed verstoord toen ik een vrouwenstem hoorde zeggen "Wat kijk je!". Het bleek het meisje te zijn...
Het gesprekEnigszins gegeneerd stamelde ik terug "sorry, ik zal het niet meer doen". Het meisje knikte tevreden naar mij en keek weer weg uit het raam, waar ze het winterlandschap aanschouwde. Op dat moment flitsen honderden gedachten tegelijk door mijn hoofd zoals "dit is je kans" en "go get het tiger". Ik raap al mijn moed, schraap mijn keel en vraag "hee! reis je vaker met deze bus. ik heb je volgens mij nooit eerder gezien?". Een oorverdovende stilte volgt, het duurde in werkelijkheid enkele seconden maar het voelde als minuten. Plots draait ze haar hoofd naar mij toe en zegt "sorry, wat zeg je?". Ik herhaal mijn vraag en wacht hoopvol op haar antwoord. "Wat gaat jou dat aan, creap!" scandeert ze vervolgens door de bus waarna ze haar hoofd weer richting het raam draait. Met schaamrood op de kaken zit ik daar dan, ik kon wel door de grond (of in dit geval de bus) zakken.
AfscheidTien minuten later arriveerde ik op mijn bestemming. Terwijl ik op de stopknop druk sta ik op en loop richting het meisje. Op dat moment was de bus gestopt en opende de deuren. Ik haal mijn swans uit mijn broek, sla haar drie keer in haar gezicht met mijn swans en scandeer richting haar "je mag mij dan wel voor lul hebben gezet, maar van mijn lul heb je niet terug trut". Ik loop de bus uit en laat iedereen verbouwereerd achter. Terwijl de bus wegrijdt zie ik het meisje in tranen achter het raam zitten, terwijl ik een handkus haar kant op laat komen. Tevreden vervolg ik mijn laatste stuk van de reis, terwijl ik zacht op tegen mijzelf zeg "de volgende keer is ze van jou"...
Klacht: het meisje vandaag niet kunnen krijgen.