Hartoverslagen ----> ----> HCM Verdikte Hartspier

quote:

Op donderdag 17 december 2009 12:45 schreef DDM het volgende:
Hartoverslagen tijdens inspanning is sowieso een veeg teken ongeacht het aanwezig zijn van een verdikte hartspier (vooral als er andere symptomen als duizeligheid enflauwvallen optreedt). Maar er is wel degelijk een verband ja. Een verdikte hartspier kan een uiting zijn van een ziekte en die zelfde ziekte kan derhalve dus ook ritmestoornissen veroorzaken. Ook kan een verdikte hartspier het gevolg zijn van een sporthart. Maar ook dan horen die hartoverslagen er niet te zijn. Mocht je hier last van hebben of je kent iemand die dat heeft dan raad ik je aan om zelf of diegene contact te laten opnemen met de huisarts.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 12:57 schreef Starr_003 het volgende:

[..]

Ik heb ook last van extrasystolen. De cardioloog zag dit op een 48 uurs holter toen ik 16 jaar was. Ik had er toen zelf helemaal nog geen last van (wist niet dat ik het had). Ik ben nu 24 en nu voel ik het zeer regelmatig. Naar mijn idee niet zozeer omdat ik het nu weet, maar ik voél ze echt. Ik merk het na het eten van bepaalde dingen (zoals Doritos chips of chocolade) of in tijden van veel stress. Een enkele keer een hele hevige, wat het gevoel geeft dat je adem voor 2 seconden benomen wordt.
Ik heb het inderdaad ook weleens na het sporten wanneer je weer tot rust komt en opvallend vaak wanneer ik vanuit staande houding ineens buk (bijv bij het uitdrogen van de douche) Voor zover ik weet is het totaal onschuldig. Ik doe aan hardlopen, maar heb nog nooit laten nakijken of ik een verdikte hartspier oid zou hebben? Ik heb idd weleens gehoord dat extrasystolen tijdens inspanning reden is voor verder onderzoek. Ik heb het weleens gehad tijdens de warming-up, verder niet. Mijn moeder heeft ook sinds hele jonge leeftijd extrasystolen en is verder kerngezond. Ik zal het wel van haar gekregen hebben haha.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 14:52 schreef DDM het volgende:
Beetje verwarrend allemaal DeParo

Maar even op nieuw dan:

Extrasystolen in rust zijn onschuldig, tenzij er sprake is van een hartziekte.

Extrasystolen tijdens inspanning, en daar bedoel ik dus sporten mee, zijn wel een reden voor verder onderzoek. Vooral als deze gepaard gaan met andere klachten als licht in het hoofd en/of duizeligheid. Ook zonder het aanwezig zijn van extrasystolen zijn deze klachten reden tot onderzoek.

Nu even terug te komen over de onschuldige variant: deze extrasystolen treden vaak op in rust, als je op de bank zit of in bed ligt. Vooral dat laatste is zeer specifiek, vooral als je op je linkerzij ligt. Ook kan je de onschuldige variant krijgen door stress en het gebruik van bepaalde (voedings)middelen. Denk aan nicotine, koffie en thee.

Nu zeg jij dat je extrasystolen krijgt bij de "cooling down". Op zich wordt de hartslag dan lager en kan het voorkomen dat er extrasystolen optreden. Maar het kan nooit kwaad om een ECG/ holter te laten maken. Want jij zit net tussen inspanning en rust in. Dus een beetje een randgeval.

En voor de eventuele interesse. De reden dat extrasystolen optreden tijdens rust komt door het volgende:

Je hartslag voor geregeld vanuit een centrum genaamd de sinusknoop. Dit ritme ligt normaal rond de 70 slagen per minuut. Nu bestaat het hele hart uit allemaal electrische cellen. Al deze cellen zijn autonoom, dat wil zeggen dat ze zonder verdere prikkels van buitenaf zelf signalen kunnen doorgeven. Een enkele keer gebeurt het dat een cel, een groepje cellen of een stukje van het geleidingsysteem in de kamers zo maar uit het niets signalen doorgeven zodat het hart zich samentrekt. Dit voel je dan achteraf als een extrasystole. Dus af en toe bepalen de kamers hun eigen ritme en luisteren niet naar de sinusknoop. Dit komt omdat het hart in rust is en het makkelijk is om tussen al die "langzame" contracties" een eigen contractie (samentrekking) te veroorzaken.

Dit verklaart ook meteen waarom het frappant is als ze tijdens inspanning optreden. Want dan gaat het hart zo snel (en dat zie je ook mooi op een ECG, want dan staan de hartcontracties zo dicht op elkaar op het papier) dat er helemaal geen ruimte is om de kamers hun eigen contractie te geven. Ten alle tijden moet de sinusknoop tijdens inspanning zijn eigen frequentie behouden en kan dus in normale omstandigheden nooit overruled worden door een ander gedeelte van het hart. Als dit wel gebeurt dan is de kans groot dat er sprake is van een geleidingstoornis en/of een onderliggende hartziekte.,

quote:

Op dinsdag 22 december 2009 17:24 schreef DDM het volgende:
Helemaal mee eens.

Een inspannings-ECG duurt een bepaald aantal minuten. Mochten de extrasystolen niet optreden, vraag dan even of je nog even door mag gaan. Ook door het feit dat jij ze vooral hebt bij "cooling down". Dus wees een beetje assertief en vraag of je nog een tijdje door kunt gaan. Just in case!!

Succes verder Koppel je het terug?

quote:

Op woensdag 30 december 2009 15:01 schreef DeParo het volgende:

[..]

Alles was ok en bij mijn broertje ook de inspanningsecg liet geen afwijkingen zien dus ik kon alles aan. Gelukkig maar.

Maar ik was een ding vergeten te vragen aan de specialist daar. Soms heb ik last van dat ik een paar overslagen, meestal 5-6, vlak na elkaar heb. Dat voelt heel vervelend alsof je hart zeg maar compleet uit z'n ritme valt gedurende 5 secondes. Mijn moeder heeft er wel eens 10 maar die zegt dat het geen kwaad kan.

Echter ben ik een beetje rond gaan kijken en vragen, iets wat ik misschien beter niet had kunnen doen, en nu vind ik bv dat 3 of meer extrasystolen achter elkaar heel gevaarlijk kan zijn. Is dat ook zo????

quote:

Op woensdag 30 december 2009 19:18 schreef DDM het volgende:
3 Extrasystolen of meer achter elkaar is per definitie een ventriculaire tachycardie en dat is een een serieuze ritmestoornis. Dit moet middels een ECG geobserveerd worden. Ik weet niet of de extrasystolen op het papier aanwezig waren. Heb je tijdens die test last gekregen van extrasystolen?

Vaak is het wel zo dat het heel lastig is om te voelen of het echt daadwerkelijk 3 of meer achter elkaar zijn en niet een extrasystole-normale slag-extrasystole-normale slag etc. Want dit laatste kan dan geen kwaad. Daarnaast ben je natuurlijk wel al bij een cardioloog geweest. Deze doet wat algemeen onderzoek en eigenlijk kan je bepaalde hartafwijkingen met een ECG wel uitsluiten, ondanks het niet aanwezig zijn van jouw klachtbeschrijving van 3 of meer achter elkaar. Dus maak je geen zorgen. En anders kan je altijd nog een vervolgafspraak maken.

quote:

Op donderdag 31 december 2009 00:43 schreef Ted038 het volgende:

[..]

Als eerste, bij serieuze vragen hierover lijkt mij de beste keus om dit met je huisarts danwel cardioloog te bespreken, eventueel doorverwijzing naar sportarts als je de combinatie met sporten wilt weten.

Wellicht zijn er ook specifieke medische fora, al dan niet voorzien van experts die je beter kunnen antwoorden.

Begrijp echter ook dat fok een stuk laagdrempeliger is, en begrijp dan ook je vraag hier.

In rust heb ik het dus ook soms , inderdaad in perioden van stress en/of weinig slaap, daarnaast geen cafeine, theine, chocolade en chinees eten (of stiekem er bewust voor kiezen en niet klagen als ik er last van krijg).

Vanwege voorhistorie (meerdere ablaties; zie hieronder) ben ik gevoelsmatig extra gevoelig voor extra slagen, voel ze goed en gelijk en schiet vaak gelijk even in de stress uit angst voor een serieuzer probleem.
Uit meerdere gesprekken met sportarts en cardiologen weet dat wat ik nu soms heb in principe geen kwaad kan, maar dat is uiteraard persoonlijk advies.
Cardiologen zie ik niet meer, wel eens in de 2 / 3 jaar een checkup bij sportarts, waar ik dit puntje altijd even extra meld, echter geen idee of ze dan EXTRA letten op verdikte hartspier .... (ga er vanuit dat ze er standaard opletten)

Zelf jaren terug een ablatie gehad, meerdere zelfs, ( psychisch erg zwaar om te merken dat een eerdere operatie niet geholpen heeft en je nog een keer moet), voordat alle extra slagen weg waren en bleven.
Ik had ze juist bij inspanning en de rust die daarna volgde, was gelijk een verdubbeling in hartslag, tijdens wielrennen ging dan gelijk mijn polar hartslagmeter overstuur, terwijl die toch tot 240 bpm kon meten ,.
Tijdens ablatie werd ik flink ingespoten met adrealine en dat soort stofjes,om hart zelfde belasting mee te laten maken alswaaronder ik ze tijdens fietsen kreeg, al met al lang je gewoon hele dag ( a 7 uur) flink te trillen, en je bent dus geheel bij en maakt alles mee.
Dat was in dezelfde periode dat ook Barbara de Loor dezelfde klachten had en dezelfde behandeling onderging, heb daar toen als puber veel steun aan gehad, zaten uiteraard risico's aan die ingreep, veiliger keus was de pacemaker, maar als het misging zou ik zowieso een pacemaker krijgen. Of ik moest het sporten opgeven en de rest van mijn leven aan de medicijnen, vond ik toen geen keuze, en nu nog steeds niet.