14-12-2009
Lief Dagboek,
Vandaag was het een mooie, Nederlandse, regenachtige dag. Ik werd wakker rond 13.00 zoals alle andere dagen, omdat ik delayed sleep phase syndrome heb. Niemand begrijpt dat, Dagboek. Niemand. Het komt omdat mensen denken dat ze ermee kunnen empathiseren en vanuit hun eigen point of view een conclusie trekken, dat leidt al gauw tot hun eigen bevindingen ("ja, het is vervelend om vroeg op te staan, maar zo werkt dat nu eenmaal, je geeft het gewoon een naampje, echt zwak en ongedisciplineerd") die geprojecteerd worden op mij, ookal is mijn situatie anders. Huil huil.
Maar goed, dat begin staat op bijna al je bladzijdes, Dagboek, minus de paar dagen in juli waar het opeens 36 graden is. Dat is natuurlijk niet de reden dat ik in je schrijf. De reden is dat wat ik in de spiegel zag toen ik me omdraaide om mijn handen te wassen na de essentiële ochtendontlasting. Mijn haren! Wat is er gebeurd? Snel rende ik naar mijn kamer om mijn telefoon te pakken, ik moest snel een foto maken van mijn haren - anders zou niemand mij geloven.
Nogsteeds verbaasd, nam ik een foto:
![]()
Na een tijdje naar mijn spiegelbeeld gestaard te hebben was ik van de schrik bekomen, en veranderde mijn schaapachtige verbazing naar woede. De adrenaline door mijn lijf veroorzaakte een muscle spasm, waardoor ik weer een foto trok (editor's note: obligatory Gallicism voor onze Vlaamse peeps, shoutout van de thirty-one bradda's):
![]()
Na een tijdje naar mijn haar gekeken te hebben veranderde de adrenaline in cortisol en kreeg ik de aftermath. Ik raakte in paniek en mijn telefoon pestte mij door nog een foto te maken:
![]()
Bevroren stond ik daar voor de spiegel. Hoe kan dit waar zijn?
Ik sprintte naar beneden, het huis uit. Ik woon vlakbij een middelbare school en kon nog net een groep meisjes van 14-16 jaar onderscheppen op hun weg terug naar hun mavo biologie klas:
NEE, LIJK IK OP BILL KAULITZ? MIJN HAAR?"Ietwat verbaasd doch geamuseerd en gieberig bekeken de meisjes mij.
neeJJ,, sYn haarr iSs *ieTssj* LangR,, h0esjo0w?? 
Toen een zucht van gerustheid mijn systeem wilde verlaten, merkte een ander op:
j0e lyk well 0p g0kuu fann dregunbal sYjjMijn hoofd tolde rond.
jaa,, d[ii] bill kauwlietsch iSs n[ii] sjo0ew gespiertt,,EUREKA! Ik sprintte naar huis met de gedachte om ossen te offeren aan de goden. Maar eerst, snel naar de spiegel!
![]()
![]()
Helaas is goku veel gespierder, dus ik ben nu een hybride. Morgen naar de sportschool!
P.S. - sorry voor het gebruik van Pritt stift, Dagboek. Ik kon geen echte, goede lijm vinden van degelijke kwaliteit om de foto's op te plakken.