OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Wat een leuke mannetjes op de foto's allemaal 
En voeden gaat hier ook alsof het nooit anders is geweest, Claudia. Komt goed! Echt!
En voeden gaat hier ook alsof het nooit anders is geweest, Claudia. Komt goed! Echt!
I'm so glamourous I piss glitter!
Kan ik me voorstellen, Claudia. 
Ik vind het ook verdrietig om naar babyfoto's van mij en m'n vader te kijken. Maar om een andere reden. Daarop is ie zo lief voor me. Ik kreeg van de week een cassettebandje van m'n moeder met babygeluiden van mezelf. Ook daarop hoor ik dat mn vader lekker met me aan het tutten is. Hoewel ie toen ook al scheen te drinken en psychisch niet helemaal lekker in z'n vel zat, herinner ik 'm in m'n kindertijd als een erg leuke vader. Vanaf mn puperteit ongeveer begon ie me te slaan en te bespugen en beschuldigde ie me ervan dat ik alleen maar was geboren om het huwelijk tussen hem en m'n moeder kapot te maken. Het lukt me nog steeds niet om zonder een erg onbestemd en weemoedig gevoel naar die foto's te kijken. Jammer.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ssserpente op 06-12-2009 15:04:48 ]
Ik vind het ook verdrietig om naar babyfoto's van mij en m'n vader te kijken. Maar om een andere reden. Daarop is ie zo lief voor me. Ik kreeg van de week een cassettebandje van m'n moeder met babygeluiden van mezelf. Ook daarop hoor ik dat mn vader lekker met me aan het tutten is. Hoewel ie toen ook al scheen te drinken en psychisch niet helemaal lekker in z'n vel zat, herinner ik 'm in m'n kindertijd als een erg leuke vader. Vanaf mn puperteit ongeveer begon ie me te slaan en te bespugen en beschuldigde ie me ervan dat ik alleen maar was geboren om het huwelijk tussen hem en m'n moeder kapot te maken. Het lukt me nog steeds niet om zonder een erg onbestemd en weemoedig gevoel naar die foto's te kijken. Jammer.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ssserpente op 06-12-2009 15:04:48 ]
Oh wat naar, Ssserpente, vooral om te beseffen dat het ooit zo'n lieve man is geweest en er meer in had gezeten. 
Vind je het wel fijn om dat cassettebandje te hebben?
Vind je het wel fijn om dat cassettebandje te hebben?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ivan 
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Ivan die kuiltjes inderdaad *smelt*
Niet om mensen bang te maken wb voeden hoor, maar hier is het echt nooit 'vanzelf' gegaan, het was altíjd een groot gedoe en worsteling. Wat ook heeft bijgedragen aan het stoppen ermee.
Oeke, héél herkenbaar!
Sofie is hier een beetje vies geworden dankzij een donkere spijkerbroek van mij die maar blijft afgeven Dus ik dacht ik geef 'r een badje, en leg haar vast op 't aanrecht neer. Zegt vriendlief: Oh da's wel erg vies geworden, ik gooi 'm maar in de prullenbak!
ECHT NIET 
Ko en Tess gaan ons alweer verlaten
Muhhh wat gaat dat snel! * innepin besefte gisteren dat mijn hummeltje over twee dagen alweer vier maanden oud is 
Dames met dubbele gevoelens over vaders Ik zit qua vader-dochterrelatie meer in de hoek van Ssserpente, maar gelukkig kan ik het redelijk loslaten als ik foto's zie. Dan focus ik gewoon op de jaren '80-kapsels en -kleding. Houdt het lekker luchtig
die kuiltjes inderdaad *smelt*Niet om mensen bang te maken wb voeden hoor, maar hier is het echt nooit 'vanzelf' gegaan, het was altíjd een groot gedoe en worsteling. Wat ook heeft bijgedragen aan het stoppen ermee.
Oeke, héél herkenbaar!
Sofie is hier een beetje vies geworden dankzij een donkere spijkerbroek van mij die maar blijft afgeven
Dus ik dacht ik geef 'r een badje, en leg haar vast op 't aanrecht neer. Zegt vriendlief: Oh da's wel erg vies geworden, ik gooi 'm maar in de prullenbak! ECHT NIET Ko en Tess gaan ons alweer verlaten
Muhhh wat gaat dat snel! * innepin besefte gisteren dat mijn hummeltje over twee dagen alweer vier maanden oud is Dames met dubbele gevoelens over vaders
Ik zit qua vader-dochterrelatie meer in de hoek van Ssserpente, maar gelukkig kan ik het redelijk loslaten als ik foto's zie. Dan focus ik gewoon op de jaren '80-kapsels en -kleding. Houdt het lekker luchtig
oooh Ivan en Stef
en wat een ontzettend leuk pakje heeft Ivan aan op die laatste foto!
* Tot over een paar daagjes!
sluipt topic weer uit
en wat een ontzettend leuk pakje heeft Ivan aan op die laatste foto!
* Tot over een paar daagjes!
sluipt topic weer uit
“I mean, nobody’s scientifically perfect, but Suzie’s about as close to being perfect as any human could possibly be.”
Claudia die kuiltjes in Ivan's wangen
Hier ging het voeden helaas ook absoluut niet vanzelf. Daarom uiteindelijk na een maand maar fulltime gaan kolven tot Linde 4 maanden was. Pff wat een tijd was dat zeg!
Oeke inderdaad ik moet dan altijd denken dat zo iemand ook gewoon een mama heeft
Innepin geef je vriend meteen aan bij de giraffenbescherming! Hoe durft hij!!! Is Sofie weer opgeknapt na een badje?
Hier is het trouwens een echte blegh-dag
Ik ben ziek/grieperig en vroeger dacht ik altijd dat ziek/grieperig zijn alleen erg vervelend was. Toen ik Linde kreeg, werd ziek zijn nog vervelender en nu met Esmee erbij is ziek zijn gewoon bijna onmogelijk. Esmee is de hele dag moeilijk met slapen. Steeds lang en hard huilen en maximaal 3 kwartier slapen. En Linde heeft een soort peuterpubertijdsaanval waar je U tegen zegt 
Die heeft vandaag al minstens 4 keer op haar strafmatje gezeten wegens het slaan van mijn vriend of mij... Nou ja morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen
Hier ging het voeden helaas ook absoluut niet vanzelf. Daarom uiteindelijk na een maand maar fulltime gaan kolven tot Linde 4 maanden was. Pff wat een tijd was dat zeg!
Oeke inderdaad ik moet dan altijd denken dat zo iemand ook gewoon een mama heeft
Innepin geef je vriend meteen aan bij de giraffenbescherming! Hoe durft hij!!! Is Sofie weer opgeknapt na een badje?
Hier is het trouwens een echte blegh-dag
Ik ben ziek/grieperig en vroeger dacht ik altijd dat ziek/grieperig zijn alleen erg vervelend was. Toen ik Linde kreeg, werd ziek zijn nog vervelender en nu met Esmee erbij is ziek zijn gewoon bijna onmogelijk. Esmee is de hele dag moeilijk met slapen. Steeds lang en hard huilen en maximaal 3 kwartier slapen. En Linde heeft een soort peuterpubertijdsaanval waar je U tegen zegt Die heeft vandaag al minstens 4 keer op haar strafmatje gezeten wegens het slaan van mijn vriend of mij... Nou ja morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen
Pfff, zware verhalen over jullie vaders dames, poeh hee
Claudia, die worsteling ken ik trouwens hoor, ik wéét dat dat gemaai met die armpjes reflexen zijn, maar 's-avonds als ik moe ben en het voeden lukt niet kan dat zó frustrerend zijn.. Vooral als ik hem zelf aanleg, als mijn lief hem bij me neerlegt is het meestal helemaal geen probleem. Extra frustrerend sinds lief overmorgen weer moet gaan werken..
Stiemie, wat vervelend! Beterschap joh!
Poppejans, tot héél snel girl, zet 'm op he?
En vanmiddag was de VK dus hier en hebben we een hoop nuttige tips gekregen. Onder andere om te zorgen dat Stef nu toch wel heel snel op zijn geboortegewicht zal zitten, maar bijv. ook over slapen. Tot nu toe hebben we hem eigenlijk altijd bij ons gehad, overdag in de box (dat kon gewoon volgens de kraamzorg) en 's-nachts bij ons in zijn wieg. Nu zei de VK dat hij juist een veilige plek nodig heeft na een voeding om te slapen en dat je hem dan dus het beste in zijn bed/wieg kunt leggen. Dat doen we nu dus voor het eerst (wij dus in de woonkamer en hij in de slaapkamer in bed) en hij ís me toch aan het huilen.. Ze heeft gezegd dat we dat even moesten laten gaan, maar het voelt echt verschrikkelijk, hoe doen jullie dat? Laten huilen? Hoe lang? Wanneer pak je hem weer op? Echt, hij is al bijna twee weken en ik voel me zo'n vreselijke n00b ineens..
Overigens was het gesprek verder helemaal a-ok, ze was echt not amused over de manier waarop de invalster bepaalde dingen bij ons op had gepakt en ze heeft ons beiden met een goed gevoel achtergelaten. Ze zei ook dat ik voor hen allemaal toch een geval was dat hen aan het hart ging door mijn angsten en dat ze het al zo erg hadden gevonden dat juist ík die bijna-totaalruptuur op mijn bord had gekregen. Heel lief Ze bedacht ook ter plekke dat ik over een weekje of 4 nog even bij ze langs mag komen voor een nacontrole, zodat ze me, als ik dat wil, nog even op weg kan helpen met het soepel maken en houden van het litteken en met het hervinden van mijn controle over mijn bekkenbodem. Ben er erg blij mee, de invalster zou er nog op aangesproken worden (haar precieze woorden waren zelfs "erg onprofessioneel" ). Helemaal mooi.
Overigens heb ik Stef ondertussen weer uit zijn wieg gepulkt, hij ging alleen maar harder huilen Lijkt me toch niet zo handig hem zo in zijn wieg te ploffen na het eten en te verwachten dat hij maar gaat slapen, misschien moeten we hem eerst in slaap krijgen en dan in bed leggen? Pfff, raar hoor, als je het ineens allemaal anders moet doen We weten het gewoon even niet..
Claudia, die worsteling ken ik trouwens hoor, ik wéét dat dat gemaai met die armpjes reflexen zijn, maar 's-avonds als ik moe ben en het voeden lukt niet kan dat zó frustrerend zijn.. Vooral als ik hem zelf aanleg, als mijn lief hem bij me neerlegt is het meestal helemaal geen probleem. Extra frustrerend sinds lief overmorgen weer moet gaan werken..
Stiemie, wat vervelend! Beterschap joh!
Poppejans, tot héél snel girl, zet 'm op he?
En vanmiddag was de VK dus hier en hebben we een hoop nuttige tips gekregen. Onder andere om te zorgen dat Stef nu toch wel heel snel op zijn geboortegewicht zal zitten, maar bijv. ook over slapen. Tot nu toe hebben we hem eigenlijk altijd bij ons gehad, overdag in de box (dat kon gewoon volgens de kraamzorg) en 's-nachts bij ons in zijn wieg. Nu zei de VK dat hij juist een veilige plek nodig heeft na een voeding om te slapen en dat je hem dan dus het beste in zijn bed/wieg kunt leggen. Dat doen we nu dus voor het eerst (wij dus in de woonkamer en hij in de slaapkamer in bed) en hij ís me toch aan het huilen.. Ze heeft gezegd dat we dat even moesten laten gaan, maar het voelt echt verschrikkelijk, hoe doen jullie dat? Laten huilen? Hoe lang? Wanneer pak je hem weer op? Echt, hij is al bijna twee weken en ik voel me zo'n vreselijke n00b ineens..
Overigens was het gesprek verder helemaal a-ok, ze was echt not amused over de manier waarop de invalster bepaalde dingen bij ons op had gepakt en ze heeft ons beiden met een goed gevoel achtergelaten. Ze zei ook dat ik voor hen allemaal toch een geval was dat hen aan het hart ging door mijn angsten en dat ze het al zo erg hadden gevonden dat juist ík die bijna-totaalruptuur op mijn bord had gekregen. Heel lief
Ze bedacht ook ter plekke dat ik over een weekje of 4 nog even bij ze langs mag komen voor een nacontrole, zodat ze me, als ik dat wil, nog even op weg kan helpen met het soepel maken en houden van het litteken en met het hervinden van mijn controle over mijn bekkenbodem. Ben er erg blij mee, de invalster zou er nog op aangesproken worden (haar precieze woorden waren zelfs "erg onprofessioneel" ). Helemaal mooi.Overigens heb ik Stef ondertussen weer uit zijn wieg gepulkt, hij ging alleen maar harder huilen
Lijkt me toch niet zo handig hem zo in zijn wieg te ploffen na het eten en te verwachten dat hij maar gaat slapen, misschien moeten we hem eerst in slaap krijgen en dan in bed leggen? Pfff, raar hoor, als je het ineens allemaal anders moet doen We weten het gewoon even niet..
3!
Incantrix, als jij je er niet prettig voelt om Stef te laten huilen moet je het gewoon niet doen. Het mannetje is pas 2 weken.
Fijn dat je een goed gesprek met de vk gehad hebt.
Fijn dat je een goed gesprek met de vk gehad hebt.
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Zooo iemand een stoel voor mij? * mefke79 ploft neer op haar bureaustoel het was me het weekendje wel!
Sint weer overleefd, was heel gezellig, niet te druk, Driekus is het enige kleinkind, dat scheelt natuurlijk. En gisteren waren mijn schoonouders hier en zijn we naar de oma van mijn lief geweest. Vrijdag zijn we zelf uit eten geweest en heeft mijn andere schoonmoeder op Driekus gepast.
Morgen mag Driekus naar het kdv, 2 uurtjes wennen. En dinsdag krijgt ie prikken en vanaf vanavond slaapt ie in een slaapzak maatje 68/80 want die van 56/62 was gewoon te kort Ben erg benieuwd naar zijn gewicht, lengte leek nu ongeveer 64 cm te zijn.
Stiemie, beterschap! Ziek zijn met 2 hummels lijkt me niet fijn.
Innepin, ik herken je gevoelens over het voeden, same here.
Ko en Tess, gaan jullie ons al bijna verlaten, wat gaat dat toch snel.
Claudia, geen babyboek hier. Ik kreeg er eentje van de rabo (boek van ikke) maar ik vond em niet leuk.
Voor alle dames met dubbele gevoelens over hun vaders een dikke Ik heb vanmiddag Driekus weer in de armen van zijn opa gezien en dat is zo'n mooi gevoel. En tegelijk voel ik me dan soms zo klein, zo van ik kan mijn papa nog helemaal niet missen, maar dat gaat ooit gebeuren en nou is ie al opa en opa's gaan dood. Komt ook een beetje door dingen die in mijn omgeving gebeuren de laatste tijd, er gaan me iets te veel mensen dood van mijn ouders leeftijd
Ik zag ook nog een hele mooie foto voorbij komen, schattig die wangen! Ivan kijkt ook zo wakker.
Sint weer overleefd, was heel gezellig, niet te druk, Driekus is het enige kleinkind, dat scheelt natuurlijk. En gisteren waren mijn schoonouders hier en zijn we naar de oma van mijn lief geweest. Vrijdag zijn we zelf uit eten geweest en heeft mijn andere schoonmoeder op Driekus gepast.
Morgen mag Driekus naar het kdv, 2 uurtjes wennen. En dinsdag krijgt ie prikken en vanaf vanavond slaapt ie in een slaapzak maatje 68/80 want die van 56/62 was gewoon te kort
Ben erg benieuwd naar zijn gewicht, lengte leek nu ongeveer 64 cm te zijn. Stiemie, beterschap! Ziek zijn met 2 hummels lijkt me niet fijn.
Innepin, ik herken je gevoelens over het voeden, same here.
Ko en Tess, gaan jullie ons al bijna verlaten, wat gaat dat toch snel.
Claudia, geen babyboek hier. Ik kreeg er eentje van de rabo (boek van ikke) maar ik vond em niet leuk.
Voor alle dames met dubbele gevoelens over hun vaders een dikke
Ik heb vanmiddag Driekus weer in de armen van zijn opa gezien en dat is zo'n mooi gevoel. En tegelijk voel ik me dan soms zo klein, zo van ik kan mijn papa nog helemaal niet missen, maar dat gaat ooit gebeuren en nou is ie al opa en opa's gaan dood. Komt ook een beetje door dingen die in mijn omgeving gebeuren de laatste tijd, er gaan me iets te veel mensen dood van mijn ouders leeftijdIk zag ook nog een hele mooie foto voorbij komen, schattig die wangen! Ivan kijkt ook zo wakker.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
quote:Op zondag 6 december 2009 19:53 schreef Poppejans het volgende:
oooh Ivan en Stef
en wat een ontzettend leuk pakje heeft Ivan aan op die laatste foto!
* Tot over een paar daagjes!
sluipt topic weer uit
tot snel! Stiemie wat rot zeg.Hopelijk knap je snel een beetje op. Zulke dingen lijken ook nooit alleen te komen dan >.<
Beterschap!
Incantrix wat fijn dat je vk zo reageerde!
en over Stef, volg je gevoel.
Makkelijker gezegd dan gedaan natuurljik maar jij bent zijn mama, jij bent degene die beslist, je móét niets.
Misschien is langzaam laten wennen anders idd wel iets voor hem.
Ik heb hier een zielepietje in de doek tegen me aangeplakt zitten. Ze slaapt nu eindelijik maar ze heeft al de hele dag last van haar buik. Zo sneu. Het poepen wil weer niet lukken. Je voelt en hoort haar enorm persen en ze brul het uit maar dr komt maar niets
en ik kan niets voor haar doen behalve in de doek houden. Blegh. Ze drinkt ook wat minder vandaag heb ik het idee.
Incantrix er zijn mensen die hun kindje 24 uur per dag ronddragen om te zorgen dat ze niet huilen en er zijn mensen die hun kindje gerust een half uur laten huilen voordat ze eens gaan kijken. Iedereen kiest zijn eigen methode en eigenlijk kan je het dus nooit helemaal fout doen (en dus ook nooit helemaal goed ). Doe gewoon wat jou het beste lijkt. Je ventje is 2 weken, dan kan je 'm echt nog niet voor de rest van zijn leven verwennen of iets aanleren, dus doe wat je hart je ingeeft
). Doe gewoon wat jou het beste lijkt. Je ventje is 2 weken, dan kan je 'm echt nog niet voor de rest van zijn leven verwennen of iets aanleren, dus doe wat je hart je ingeeft
Huupje, probeer eens een drupje olijfolie te geven aan d'r. Kan absoluut geen kwaad.
voor je meisje
voor je meisje
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Icantrix, als het voor jou niet goed voelt om om lang te laten huilen moet je het niet doen. Hij went er echt wel aan, hoeft toch ook niet meteen. En dat geboortegewicht komt wel, was hier ook pas na drie weken en als je nou kijkt...hij heeft het goed ingehaald.
Oja, over die bekkenbodem, kijk het nog effe aan, maar als je nog klachten hebt na 6 weken moet je echt effe aan de bel trekken bij de bekkenbodemfysio. Langer wachten kan de klachten verergeren en als je op tijd begint met oefeningen kan er nog heel veel bijtrekken. Echt doen hoor! Je kan die speciale fysio's vinden op internet.
Arme Amélie! Drupje olijfolie lijkt me dan een goed plan, misschien slaapt ze dan ook beter? En tuurlijk wil je niet lekker drinken met een volle buik, arm meisje.
Oja, over die bekkenbodem, kijk het nog effe aan, maar als je nog klachten hebt na 6 weken moet je echt effe aan de bel trekken bij de bekkenbodemfysio. Langer wachten kan de klachten verergeren en als je op tijd begint met oefeningen kan er nog heel veel bijtrekken. Echt doen hoor! Je kan die speciale fysio's vinden op internet.
Arme Amélie! Drupje olijfolie lijkt me dan een goed plan, misschien slaapt ze dan ook beter? En tuurlijk wil je niet lekker drinken met een volle buik, arm meisje.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Indan, vooral op je gevoel blijven afgaan. Hier ligt flipje ook nog naast me op de bank rond te kijken, hoor. Vooral 's avonds heeft hij meer behoefte aan aandacht en knuffels, wil vaker drinken etc. Zijn huiluurtje is voorbij en na nog een voeding leg ik hem lekker in zijn bedje. Eerder gewoon niet. Zo doe ik het, maar er zullen heel wat ouders zijn die het anders doen.
Gewoon lekker bij je houden als jij dat fijn vindt.
Mijn kleine trippeltrappeltrippeltrap:
Gewoon lekker bij je houden als jij dat fijn vindt.
Mijn kleine trippeltrappeltrippeltrap:
I'm so glamourous I piss glitter!
Stiemie beterschap
Wij hebben het boek Raad eens hoeveel ik van je hou Zo'n schattig boek, met lieve tekstjes
Incantrix, volg je gevoel! Ik kon en kan het ook niet, Senna laten huilen en die is inmiddels al 4,5 maand. Ik heb het 1 keer geprobeerd, haar in bed leggen en laten huilen en vond het echt vreselijk! Dat doe ik dus ook niet meer. Omdat ik wel graag wilde dat ze overdag leerde slapen (omdat ze dat gewoon nodig heeft) ben ik haar wel in haar wiegje gaan leggen. Na het voeden eerst nog even in de box en als ik slaapsignalen zie (oogjes wrijven, gapen, bijna in slaap vallen) leg ik haar in haar bedje en ga erbij zitten. Met mijn hand op haar rompje, beetje rondjes wrijven, zachtjes aaien, maar neits zeggen en geen oogcontact maken. Dat doe ik tot ze slaapt en pas dan ga ik weg. Maar ik ben dat wel pas gaan doen toen ze al een week of 8 was volgens mij, misschien zelfs wel pas later. Zeker zo heel klein zou ik Stef gewoon bij je houden, hoor. Hij heeft niet alleen slaap nodig, maar vooral ook bij zijn mama of papa zijn. Leren slapen in zijn bedje kan ook echt later nog. De eerste weken heeft Senna vooral bij mij op schoot of in de draagdoek geslapen. Geniet nog maar lekker juist van het bij je kunnen hebben, want ook die tijd gaat snel voorbij en die komt nooit meer terug
Wij hebben het boek Raad eens hoeveel ik van je hou
Zo'n schattig boek, met lieve tekstjes Incantrix, volg je gevoel! Ik kon en kan het ook niet, Senna laten huilen en die is inmiddels al 4,5 maand. Ik heb het 1 keer geprobeerd, haar in bed leggen en laten huilen en vond het echt vreselijk! Dat doe ik dus ook niet meer. Omdat ik wel graag wilde dat ze overdag leerde slapen (omdat ze dat gewoon nodig heeft) ben ik haar wel in haar wiegje gaan leggen. Na het voeden eerst nog even in de box en als ik slaapsignalen zie (oogjes wrijven, gapen, bijna in slaap vallen) leg ik haar in haar bedje en ga erbij zitten. Met mijn hand op haar rompje, beetje rondjes wrijven, zachtjes aaien, maar neits zeggen en geen oogcontact maken. Dat doe ik tot ze slaapt en pas dan ga ik weg. Maar ik ben dat wel pas gaan doen toen ze al een week of 8 was volgens mij, misschien zelfs wel pas later. Zeker zo heel klein zou ik Stef gewoon bij je houden, hoor. Hij heeft niet alleen slaap nodig, maar vooral ook bij zijn mama of papa zijn. Leren slapen in zijn bedje kan ook echt later nog. De eerste weken heeft Senna vooral bij mij op schoot of in de draagdoek geslapen. Geniet nog maar lekker juist van het bij je kunnen hebben, want ook die tijd gaat snel voorbij en die komt nooit meer terug
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Er bestaat hier natuurlijk geen ""uber-advies" voor. Ik denk dat iedereen het op hun eigen manier doet. De ene mama zal een kind bijv. makkelijker langer laten huilen dan een andere. En ook de baby's verschillen enorm. Wat je denk ik wel los moet laten, is je idee van hoe 'het zou moeten'. Dat legt een oneerlijke druk op je...quote:Op zondag 6 december 2009 20:38 schreef Incantrix het volgende:
En vanmiddag was de VK dus hier en hebben we een hoop nuttige tips gekregen. Onder andere om te zorgen dat Stef nu toch wel heel snel op zijn geboortegewicht zal zitten, maar bijv. ook over slapen. Tot nu toe hebben we hem eigenlijk altijd bij ons gehad, overdag in de box (dat kon gewoon volgens de kraamzorg) en 's-nachts bij ons in zijn wieg. Nu zei de VK dat hij juist een veilige plek nodig heeft na een voeding om te slapen en dat je hem dan dus het beste in zijn bed/wieg kunt leggen. Dat doen we nu dus voor het eerst (wij dus in de woonkamer en hij in de slaapkamer in bed) en hij ís me toch aan het huilen.. Ze heeft gezegd dat we dat even moesten laten gaan, maar het voelt echt verschrikkelijk, hoe doen jullie dat? Laten huilen? Hoe lang? Wanneer pak je hem weer op? Echt, hij is al bijna twee weken en ik voel me zo'n vreselijke n00b ineens..
Ikzelf probeer te "luisteren" naar de behoeften van Alexa. Alexa sliep in het begin ook alleen maar bij mij overdag en 's nachts bij ons in bed. Ze had op dat moment gewoon behoefte aan veel contact. Legde we haar slapend weg, werd ze snel weer wakker.
Wat wij hebben gedaan is iedere keer kleine stapjes zetten. Soms zijn baby's gewoon niet klaar voor dingen, of hebben ze niet meteen door hoe het 'moet'... Dus als ze goed sliep, eens proberen weg te leggen. Soms werkte dat, soms niet. Maar op een gegeven moment, zeker als je regelmaat aanbrengt in het eten/verschonen/spelen/slapen, krijgen alle baby's door waar je mee bezig bent (denk ik...)...
En van het wegleggen was de volgende stap: in de box / wieg leggen en laten tutten tot slaap. Tot nu toe zijn we nog bij die stap (Alexa is bijna 9 wk), en Alexa slaapt overdag in de box (waar ze nooit speelt, dat gebeurt op een speelkleed) en in de nacht in de wieg. Ze slaapt sinds die stap ook al door in de nacht...
Soms zijn we al bezig met de volgende stap: het helemaal alleen in slaap vallen. Maar tot toe heeft ze bij iedere poging een 30 minuten liggen krijsen, dus daar is ze gewoon niet klaar voor.
Hopelijk vind je snel een weg met je baby!!! Ikzelf vond het erg lastig in het begin!
Alexa en Seth zijn lief
See everything; overlook a great deal; correct a little
See everything; overlook a great deal; correct a little
Rocka, die past ook al bijna niet meer op de domoo! Wat een mooi ventje! Ik zal die van ons er weer eens opleggen en een foto maken. Tis al weer even geleden, we gebruiken em hier vooral voor de laatste voeding, als we zelf al in bed liggen.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
@ Stiemie, heel veel beterschap
@ huup: een beetje olijkolie of venkeldruppels in huis??? Dat hielp bij Alexa wel eens!
@ huup: een beetje olijkolie of venkeldruppels in huis??? Dat hielp bij Alexa wel eens!
Alexa en Seth zijn lief
See everything; overlook a great deal; correct a little
See everything; overlook a great deal; correct a little
@ Incantrix, herken het helemaal.
Hier "moest"\ hij ook overdag in zijn eigen bed, ook ivm prikkels enzo maar hij wil het gewoon niet.
Gaat erg hard huilen, echt zielig.
Aan het begin wist ik ok niet wat ik ermee moest doen, als ik nu terug kijk heb ik haast spijt en vind ik het zielig dat ik hem soms zo lang heb laten liggen huilen (20 min. met tussendoor kijken) omdat "men" dat zei maar ja, de een zegt dit, de ander dat en ik voelde me net zo.
's Avonds heeft Tijn het nodig om ff 10 min. te huilen/jammeren. Dat doen we 10min. dan er ff naar toe, speen geven, troosten en zorgen dat hij rustig word en event. wat zingne en weer weg.
Het gebeurde ong. 3 avonden dat we dat nog een keer moesten herhalen dus 10min. huilen, troosten en toen even huilen entoen sliep ie.
Nu is het nog niet eens 10 min. dus hij moest het ook een beetje "leren".
Dit doe ik overdag ook maar overdag wil hij absoluut niet in bed, wat ik ook probeer.
Merkte dat ik er van de week ff zelf ook beetje wanhopig van werd want wat was er? schone luier, gegeten, geboerd, lekekr warm bedje.
En waar doe je dan goed aan?
Heb hem nu 3 middagen in de box gelegd, op zijn buik (als ik er bij was) en dan sliep hij zo 2 uur.
Dus dat doe ik nu maar en dan komt dat overdag in eigen bed slapen wel een keer hoor.
Overdag is het toch rustig thuis.
Na de fles van 18:30 gaat hij wel naar zijn eigen bed en dat gaat tot nu toe steeds aardig goed.
Mijn advies: lekker bij je nemen en dan maar in de box laten slapen.
[ Bericht 7% gewijzigd door het-is-mij op 06-12-2009 21:11:39 ]
Hier "moest"\ hij ook overdag in zijn eigen bed, ook ivm prikkels enzo maar hij wil het gewoon niet.
Gaat erg hard huilen, echt zielig.
Aan het begin wist ik ok niet wat ik ermee moest doen, als ik nu terug kijk heb ik haast spijt en vind ik het zielig dat ik hem soms zo lang heb laten liggen huilen (20 min. met tussendoor kijken) omdat "men" dat zei maar ja, de een zegt dit, de ander dat en ik voelde me net zo.
's Avonds heeft Tijn het nodig om ff 10 min. te huilen/jammeren. Dat doen we 10min. dan er ff naar toe, speen geven, troosten en zorgen dat hij rustig word en event. wat zingne en weer weg.
Het gebeurde ong. 3 avonden dat we dat nog een keer moesten herhalen dus 10min. huilen, troosten en toen even huilen entoen sliep ie.
Nu is het nog niet eens 10 min. dus hij moest het ook een beetje "leren".
Dit doe ik overdag ook maar overdag wil hij absoluut niet in bed, wat ik ook probeer.
Merkte dat ik er van de week ff zelf ook beetje wanhopig van werd want wat was er? schone luier, gegeten, geboerd, lekekr warm bedje.
En waar doe je dan goed aan?
Heb hem nu 3 middagen in de box gelegd, op zijn buik (als ik er bij was) en dan sliep hij zo 2 uur.
Dus dat doe ik nu maar en dan komt dat overdag in eigen bed slapen wel een keer hoor.
Overdag is het toch rustig thuis.
Na de fles van 18:30 gaat hij wel naar zijn eigen bed en dat gaat tot nu toe steeds aardig goed.
Mijn advies: lekker bij je nemen en dan maar in de box laten slapen.
[ Bericht 7% gewijzigd door het-is-mij op 06-12-2009 21:11:39 ]
Ik heb nu het punt bereikt dat ik het niet meer vervelend maar grappig vind. In het begin was het wel eens frustrerend, maar het gaat gewoon elke week beter. Ik verwacht dat het niet lang duurt voor het echt routine is geworden. Inmiddels begrijp ik wel veel beter hoeveel er mis kan gaan met borstvoeding. Ik prijs me dan ook gelukkig dat het bij ons lukt.quote:Op zondag 6 december 2009 20:38 schreef Incantrix het volgende:
Pfff, zware verhalen over jullie vaders dames, poeh hee
Claudia, die worsteling ken ik trouwens hoor, ik wéét dat dat gemaai met die armpjes reflexen zijn, maar 's-avonds als ik moe ben en het voeden lukt niet kan dat zó frustrerend zijn.. Vooral als ik hem zelf aanleg, als mijn lief hem bij me neerlegt is het meestal helemaal geen probleem. Extra frustrerend sinds lief overmorgen weer moet gaan werken..
Ik ben het weekeinde voor m'n lief weer aan het werk ging ontzettend verdrietig geweest. Afscheid van de eerste kraamweek viel me zwaar, maar ik vond het eigenlijk ook al meteen heel fijn om met z'n tweetjes te zijn. Er zitten wel lastige dagen tussen, dagen waarop ik handen tekort lijk te komen omdat de kat, de hond én Ivan tegelijkertijd iets van me moeten: Ivan heeft zich ondergepoept en heeft hongerrrr, de hond wil uitgelaten worden, de kat zit te mauwen om brokjes... HELP! Dan ben ik zó blij als m'n lief weer thuis is.
Het heeft me 's nachts erg geholpen om me erbij neer te leggen dat ik het niet altijd makkeljker kan maken voor m'n lief. Als ik doodop ben en hulp nodig heb en hij moet de dag erop werken, dan heeft hij ook maar eens een gebroken nacht. Het hoort er ook voor hem bij. Jij bent nog aan het herstellen, dus je moet je zeker niet groot gaan houden als je merkt dat je dat niet trekt!
Moeilijk, hoor. Hier hebben we hetzelfde 'probleem'. In het ziekenhuis is me verteld dat de beginperiode draait om fijn bij elkaar zijn en dat ik hem gewoon bij me moet houden als ik dat zelf fijner vind ('je kunt hem niet verwennen'), maar de consultatiebureaumiep vond ook dat ik Ivan in zijn wieg moest leggen omdat hij daar minder prikkels krijgt. Hij is zo tevreden als hij bij me is. Ik wil hem niet in zijn wieg laten huilen, dus dat doe ik niet. Het 'wegleggen' komt later wel, vind ik. Hij is nog maar 3 weken oud en zijn krampen houden hem wakker. Als hij daar minder last van heeft dan wordt het hopelijk makkelijker om hem zelfstandig in te laten slapen. (Als ik hem eerst bij me in laat slapen en daarna wegleg wordt hij gewoon wakker.)quote:En vanmiddag was de VK dus hier en hebben we een hoop nuttige tips gekregen. Onder andere om te zorgen dat Stef nu toch wel heel snel op zijn geboortegewicht zal zitten, maar bijv. ook over slapen. Tot nu toe hebben we hem eigenlijk altijd bij ons gehad, overdag in de box (dat kon gewoon volgens de kraamzorg) en 's-nachts bij ons in zijn wieg. Nu zei de VK dat hij juist een veilige plek nodig heeft na een voeding om te slapen en dat je hem dan dus het beste in zijn bed/wieg kunt leggen. Dat doen we nu dus voor het eerst (wij dus in de woonkamer en hij in de slaapkamer in bed) en hij ís me toch aan het huilen.. Ze heeft gezegd dat we dat even moesten laten gaan, maar het voelt echt verschrikkelijk, hoe doen jullie dat? Laten huilen? Hoe lang? Wanneer pak je hem weer op? Echt, hij is al bijna twee weken en ik voel me zo'n vreselijke n00b ineens..
Als je hem echt in zijn wiegje wilt leggen, dan zou ikzelf als hij huilt naar hem toelopen, hem troosten tot hij stil is en daarna weer weggaan (en dat volhouden tot hij diep slaapt). Maar hey, het is jouw kind dus je moet lekker zelf weten wat je doet!
Fijn dat je zo'n prettig gesprek hebt gehad! Napraten helpt mij altijd erg om te verwerken en met een goed gevoel ergens op terug te kijken. Het is misschien niet allemaal gegaan zoals je gehoopt had, maar het was wel jouw bevalling met jullie Stef als resultaat.quote:Ben er erg blij mee, de invalster zou er nog op aangesproken worden (haar precieze woorden waren zelfs "erg onprofessioneel" ). Helemaal mooi.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En wat takkembah zegt, wat ik ook bedoelde met dat ik er soort van "spijt"" van heb, beetje lastig te omschrijven maar ik keek en luisterde ook erg naar hoe het "moet" of "hoort".
Kindje overdag in zijn bed, niet in box laten slapen etc. maar ja het werkte steeds niet en ben zelf ook rustiger nu ik dat los heb gelaten en dan denk ik ,slaap maar lekker in de box want dan pak je iig je slaap want anders slaapt hij zo ong. de hele dag niet op een uurtje na en dat voor een beeb van bijna 8 weken is dat neit te veel zeg maar.
Kindje overdag in zijn bed, niet in box laten slapen etc. maar ja het werkte steeds niet en ben zelf ook rustiger nu ik dat los heb gelaten en dan denk ik ,slaap maar lekker in de box want dan pak je iig je slaap want anders slaapt hij zo ong. de hele dag niet op een uurtje na en dat voor een beeb van bijna 8 weken is dat neit te veel zeg maar.
venkel wordt afgeraden tegenwoordig geloof ik dus dat gebruik ik liever niet, heb het ook neit in huis.quote:Op zondag 6 december 2009 20:55 schreef Takkembah het volgende:
@ Stiemie, heel veel beterschap
@ huup: een beetje olijkolie of venkeldruppels in huis??? Dat hielp bij Alexa wel eens!
De middels tegen krampjes gebruik ik ook niet nu, die hopen de lucht op en maken er een grote bel van om het zo maar te zeggen, en op die manier komt die grote bel achter de ontlasting te zitten en dat kan gevaarlijk zijn als er al een tijd niet gepoept is.
Olijfolie heb k het met de huisarts over gehad, hij heeft liever niet dat ik dat gebruik. Volgens hem bezorg ik haar daar een hoop buikkramp mee en flinke poepluiers maar als er harde ontlasting voor de uitgang ligt dan is ze er niet mee geholpen.
neemt niet weg dat ik het nu wel overweeg want ze huilt nog steeds en het is echt zo zielig, ik kan niets doen. Maar ik ben wel bang dat ik haar pijn flink erger maak door haar olie en dergelijke te gaan geven.
