In Memoriam #2

Het is vandaag alweer 1 jaar geleden dat mijn lieve kater Luca is overleden Hij is 5 maanden oud geworden en woonde net 2 maanden bij mij. Ik kende hem al vanaf dat hij 2 weken was.
Helaas werd hij slomer en wilde hij niet meer met zijn broertje spelen. Hij werd zieker en zieker en na een echo en punctie is ontdekt dat hij FIP had, ik heb hem meteen in laten slapen

Luca

Gentoo's laatste poging om met zijn broertje te spelen.

Helaas mocht ik na een maand weer hetzelfde meemaken maar dan met Gentoo

R.I.P. Lieve Luca

tjeee dat is ook erg zeg. eerst je ene kat en een maand later de andere

sterkte oognip

mooie beestjes oognip, jammer dat ze niet oud geworden zijn.

Rufus is gisteren doodgereden, precies 7 maanden oud.

Een van de laatste foto's, Jamie en Rufus samen aan een restje spaghetti. Twee rooie vreetzakken bij elkaar.



Ik heb de honden en katten net afscheid laten nemen, Tashi snapte er helemaal niets van, zijn speelkameraadje reageerde niet meer.

Oooh, wat erg! Bah, doodgereden, je moet er toch niet aan denken..
Sterkte Pagan en Strega!

agossie, wat erg
en hoe is bullie eronder? ik las net in zijn topic dat hij zo dol was op rufus.
sterkte ermee allemaal. wat een verlies, en zo jong nog....

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 13:35 schreef lady-wrb het volgende:
agossie, wat erg
en hoe is bullie eronder? ik las net in zijn topic dat hij zo dol was op rufus.
sterkte ermee allemaal. wat een verlies, en zo jong nog....

Bullie probeert te troosten, het is wonderlijk, nog geen jaar hier, maar Bullie een enorm sociaal hondje.

Pagan heeft Rufus net begraven, achter in de tuin. Ik heb hem de laatste roos van de klimroos meegegeven.
Jamie, onze rode kater, heeft het er erg moeilijk mee. Eerst z'n dochter Isis zomaar dood en nu z'n nieuwe vriendje alweer.

quote:

Op donderdag 28 oktober 2010 09:17 schreef Oognip het volgende:
Het is vandaag alweer 1 jaar geleden dat mijn lieve kater Luca is overleden Hij is 5 maanden oud geworden en woonde net 2 maanden bij mij. Ik kende hem al vanaf dat hij 2 weken was.
Helaas werd hij slomer en wilde hij niet meer met zijn broertje spelen. Hij werd zieker en zieker en na een echo en punctie is ontdekt dat hij FIP had, ik heb hem meteen in laten slapen

Luca
[ link | afbeelding ]
Gentoo's laatste poging om met zijn broertje te spelen.
[ link | afbeelding ]
Helaas mocht ik na een maand weer hetzelfde meemaken maar dan met Gentoo

R.I.P. Lieve Luca

Vreselijk Oognip, jaren geleden is onze Banshee aan FIP overleden. En het is zo ongrijpbaar.

Och Pagan en Strega wat verschrikkelijk als je diertje zo abrupt uit je leven wordt gerukt En jullie hebben FIP ook al meegemaakt, bah rotziekte.

Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 11:47 schreef Pagan het volgende:
Rufus is gisteren doodgereden, precies 7 maanden oud.

Een van de laatste foto's, Jamie en Rufus samen aan een restje spaghetti. Twee rooie vreetzakken bij elkaar.

[ afbeelding ]

Ik heb de honden en katten net afscheid laten nemen, Tashi snapte er helemaal niets van, zijn speelkameraadje reageerde niet meer.

Hoe treurig

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 11:47 schreef Pagan het volgende:
Rufus is gisteren doodgereden, precies 7 maanden oud.

Een van de laatste foto's, Jamie en Rufus samen aan een restje spaghetti. Twee rooie vreetzakken bij elkaar.

[ afbeelding ]

Ik heb de honden en katten net afscheid laten nemen, Tashi snapte er helemaal niets van, zijn speelkameraadje reageerde niet meer.

wat ontzettend rot.

quote:

Op dinsdag 2 november 2010 11:47 schreef Pagan het volgende:
Rufus is gisteren doodgereden, precies 7 maanden oud.

Een van de laatste foto's, Jamie en Rufus samen aan een restje spaghetti. Twee rooie vreetzakken bij elkaar.

[ afbeelding ]

Ik heb de honden en katten net afscheid laten nemen, Tashi snapte er helemaal niets van, zijn speelkameraadje reageerde niet meer.

Heel veel sterkte

Dikke kus Pagan en Strega. Wat erg dat jullie Rufus al weer zo snel moeten missen

Huize Klonk heeft binnen vier weken, drie poezels minder....

Het begon begin Oktober met Branie, at niet meer maar was een half wilde kat en dus compleet onbehandelbaar, vermoedelijk kanker. Branie was 10 jaar geleden gevonden tussen de balen oudpapier op mijn toenmalige werk.

Afgelopen Vrijdagmorgen werden we wakker van een miauw, niets bijzonders, de poes in kwestie zat wel vaker op onmogelijke tijden voor de achterdeur te mauwen, maar toen het gemiauw aanhield zijn we toch maar eens gaan kijken en vonden we Wolle met voorpoot en middel in een snoer gewikkeld op de grond aan. Nadat we hem bevrijd hadden bleef ie zo slap als een vaatdoek, klagelijk mauwen. Dus wij gelijk naar de dierenarts, helaas zonder resultaat aan het begin van de middag kwam het bericht dat het hard achteruit ging en het niet ging halen, doodsoorzaak zo goed als zeker een herseninfarct, het was al een oud baasje...

En vandaag is kleine dappere Pien na 5 jaar van ons afgenomen door een nierfalen, at niets meer. Dus gisteren bloed wezen prikken, vandaag de uitslag, absurd hoge waardes en dierenarts vond het een mirakel dat ze het zo lang heeft uitgehouden. We wisten dat ze nierproblemen had en werd daar ook voor behandeld, helaas zonder resultaat.

En het bizarre is, dat Wabbes (die vaste F&F bezoekers mischien nog kennen van dit avontuur: Wabbes de Wonderkat is weer terug! Deeltje 3.) nu nog de enige poes is die we hebben. Zij was de eerste en de oudste en heeft dus iedereen die na haar kwam overleeft...

Jeetje, Klonk. Wat een drama!

Heel veel sterkte.

Het is echt te bizar, zeker als je er nog bij bedenkt dat we in de afgelopen twee weken ook nog eens twee sterfgevallen in de familie hebben gehad, dan sta je echt met je bek vol tanden naar het leven te kijken en komt er niet meer uit dan WTF....

Bah.

en het huis is leeg nu....

Wil Wabbes wel op schoot zitten? En dan even bij jou en dan even bij je vriendin? Een beetje troost?

Wappie heeft nu een kouwe kont denk ik, zit op het aquarium de billen te warmen...

Bah Klonk.... dat is wel heel veel mensen- en poezenverdriet in korte tijd.
Mist Wabbes haar makkertjes?

Moeilijk te zeggen, vind het zo moeilijk om nu er door heen te kijken, menselijke emoties op een dier plakken. Ik heb het gevoel dat ze wel iets mist, maar dat ze er weinig problemen mee heeft, al die aandacht die ze eerst nog met 3 anderen moest delen, en daarvoor nog met 4 anderen die is nu helemaal voor haar, en je kent poezels, aandachtshoertjes zijn het allemaal

quote:

Op woensdag 3 november 2010 22:08 schreef Klonk het volgende:
Moeilijk te zeggen, vind het zo moeilijk om nu er door heen te kijken, menselijke emoties op een dier plakken. Ik heb het gevoel dat ze wel iets mist, maar dat ze er weinig problemen mee heeft, al die aandacht die ze eerst nog met 3 anderen moest delen, en daarvoor nog met 4 anderen die is nu helemaal voor haar, en je kent poezels, aandachtshoertjes zijn het allemaal

Praktische beesten, poezen.

Ik kwam vandaag dit topic tegen en wilde even mijn verhaal kwijt.

Gisteren heb ik mijn konijn Bunny in moeten laten slapen. Al een tijdje ging het niet zo goed met hem, maar toen hij gisteren piepend adem begon te halen was de maat vol en heb ik het besluit genomen dat het niet langer ging zo. Hij bleek een enorm gezwel te hebben bij zijn wang/keel die keihard was en het was het beste om hem in te laten slapen, een moeilijke keuze maar hij verdiende het om een waardige dood te hebben en niet om hem langzaam dood te laten gaan (hij bleek enorm te zijn afgevallen van bijna 2 kilo naar nog maar 1 kilo). Zelfs op het laatst vond hij het heerlijk om knuffels en aandacht van me te krijgen en zo is hij ook gestorven, in mijn armen.
Het is nu leeg in huis, geen kooi meer in de woonkamer en geen geritsel meer...heb net een mooie foto van hem besteld, zodat hij een mooi plekje in de woonkamer kan krijgen.

quote:

Op woensdag 3 november 2010 21:54 schreef Klonk het volgende:
Het is echt te bizar, zeker als je er nog bij bedenkt dat we in de afgelopen twee weken ook nog eens twee sterfgevallen in de familie hebben gehad, dan sta je echt met je bek vol tanden naar het leven te kijken en komt er niet meer uit dan WTF....

Eerst je lieve katten .Branie Wolle en Pien verliezen.
Is te vreselijk voor woorden.
En dan 2 familieleden.
Hoe ga je daar in godsnaam mee om.
Heel veel sterkte

[ Bericht 100% gewijzigd door vronie op 05-11-2010 00:19:43 ]

quote:

Op donderdag 4 november 2010 01:03 schreef vronie het volgende:

[..]

Eerst je lieve katten .Branie Wolle en Pien verliezen.
Is te vreselijk voor woorden.
En dan 2 familieleden.
Hoe ga je daar in godsnaam mee om.
Heel veel sterkte

Daar zijn we ook nog niet helemaal achter, goeie tips zijn welkom, ik probeer maar zoveel mogelijk door te gaan met de dingen die ik doe. En heb daarbij een voordeel, ik werk met mensen met een verstandelijke handicap en vandaag gaan we lekker zwemmen met 10-15 downertjes, en dat is alleen maar gezellig en leuk...

Wat een naar verhaal Klonk. Heel veel sterkte de komende tijd

@p&s ook jullie wil ik hier nogmaals veel sterkte wensen de komende tijd

Huisdieren verliezen doet altijd zo'n pijn.

het is hier de laatste tijd weer veel te druk

quote:

het is hier de laatste tijd weer veel te druk

Ja helaas heb je dat niet in de hand Sterkte voor iedereen die zijn diertje is verloren.

Heel veel sterkte.
juist in de herfst wil je zo graag lekker met je huisdier op de bank kruipen en voel je het gemis enorm.

om 17.00 vanmiddag heb ik mijn lieve witte herder meiske laten inslapen.
ze ging steeds in gewicht terug en bleef steeds steken in haar angst.
medicijnen ten spijt.
om haar de enorme stress van oud op nieuw wilde besparen heb ik haar vandaag laten inslapen.
door de adrenaline in haar lijf heeft de arts haar twee keer de dosis moeten geven voordat ze in slaap zakte.
juist dat heeft me echt aangegrepen en kan ik geen rust nog in vinden.
ze is 13 geworden en heeft mij mijn grootste geschenk achter gelaten.
namelijk haar zoon en zielsmaatje van mij Yuma.
ze kwam bij mij op 5 jarige leeftijd als herplaatser.
het bleek dat ze waarschijnlijk mishandeld is geweest en was enorm angstig altijd.
ik heb er veel moeite voor gedaan haar toch nog een mooi leventje te geven.
en we hebben enorm mooie momenten beleefd.
het was toen echt mijn lieve spring in het veld.
dan nam ik de sloperijen, onzindelijkheid en weglopen voor lief.
helaas nam dat de laatste tijd meer de overhand en zag ik dat de mooie momenten voor haar ook erg schaars begonnen te worden.

13 meid.
dat is ons gegeven.
mijn lieve meid, spring in het veld.
mijn witte schaduw waarheen ik ook ging.
ik hoop dat je mij blijft volgen.
en je je rust nu eindelijk hebt gevonden.
shedman`s sheperds blanca lady fayen.
rust uit meisje.
ik hou van jou!

Wat erg winterstorm666 Kan me heel goed voorstellen dat je nu nog geen rust hebt gevonden doordat ze de dubbele dosis nodig had. Hopelijk vind je die dosis alsnog.

Heel veel sterkte En wat vindt Yuma ervan?

Vorige week dinsdag hebben mijn ouders Boy in laten slapen

Lieve Boy
Ik kan mij nog zo goed herinneren dat je kwam. Voor het eerst een kitten en wat was je klein en wat bleek je ziek te zijn achteraf. De DA gaf je weinig hoop maar jij vechtte voor je leven. Nog nooit hadden we een kat gehad waar we alles mee konden doen en die zo verwend is door ons.
Door de niesziekte in de 1e 13wk van je leven had je het altijd koud. Het liefst sliep je bij mij onder de dekens in mijn knieholtes. Als jij je zin niet kreeg zette je je keel op en wat kon je hard mauwen en wat hield je het lang vol. Je Burmezen mauw ging door merg en been.
Na 15,5 jaar je op je nieren werken niet meer. Dit de 1e kerst zonder je en wat heb ik je gemist.

Dank je wel voor de leuke tijd die je ons gegeven hebt. In gedachten leef je voort

yuma en wodan zitten wel veel bij mij. steun knuffels. ze zijn mijn stoere heren.

@ferari rood sterkte meid.
het is altijd te vroeg!

@winterstorm voor jou ook sterkte. Je hebt je volledig voor dat beestje gegeven ze mag blij zijn dat jij haar nieuwe baasje werd. En ze is je er vast dankbaar voor geweest.
Ik heb er wel vrede mee. Gevoel en verstand zeggen iets anders. En hij kan door de vorst nog niet begraven worden en hij ligt dus nog steeds bij de DA in de diepvries.

Winterstorm, niet je mooie witte....
Heel veel sterkte, wat zal het wennen zijn zonder de oude dame.
Fijn dat je haar zoon nog hebt he?
Ik heb hier ook een overgrootvader en achterkleinzoon en ik vind dat nu al zo bijzonder, ik vind het een prettig idee dat de lijn hier voort leeft
En ik vind het heel mooi en dapper en onzelfzuchtig van je dat je er voor hebt gekozen haar de stress van morgen niet meer aan te doen.

En de foto is prachtig.

dit was ze toen ze 5 was en net een half jaar bij mij



8 jaar





en op 12 jarige leeftijd

Wat een mooie lieverd.

Ik wil je heel veel sterkte toewensen.

Liefs Vronie

Ik lees hier de berichten,maar ik wordt hier zo verdrietig van.
Ik wens je heel veel sterke.
Met het verlies van Brutus.
Liefs Vronie

Winterstorm en Heart
Oprecht gecondolleerd met het verlies van jullie schatjes.
Winterstorm, weelicht naar maar vlak bij mij hebben mensen een wit herder hondje net als jouw hond, nu ong. 11 maanden oud, een plaatje van een hond en heel erg mega-lief.
edit: met al die sneeuw noem ik hem "winterkoninkje" en hij wil me steeds opvreten (omdat we elkaar lief vinden)

Wat een verdriet!
En zo herkenbaar...

Mijn Pepper (Australian Sylkie terrrier, afdankertje via de dierenbescherming door mijn ouders geadopteerd en na mam's overlijden bij ons) was mijn alles, met hart en ziel.
Toen, na een kruisbandoperatie en net revaliderend bleek ze kanker te hebben. Toen ze pijn kreeg hebben we conform afspraak, meteen de , hele liefdevolle, dierenarts haar thuis op haar lievelingsplekje laten inslapen, ze was 11,5 jaar. Ze ligt begraven op haar lievelingsplek in de tuin en na haar overlijden kregen we zelfs kaarten en bloemen, zo belangrijk was ze voor ons.

6 weken later stond de vindster van Lotje aan de deur, ons lompe Lotje, met ca. 5 maanden uit een auto gesmeten en gevonden door een buurtgenoot. Zij hebben Lotje 2,5 jaar gehouden, Pepper en Lot kenden elkaar, lijken op elkaar en konden het goed vinden maar Lotje kon niet bij vrouwtje blijven ivm echtscheiding en zo dus: of naar mij óf naar het asiel of erger...
Inmiddels hebben wij haar 5 jaar en zijn zielsgelukkig met Hare Harige Hoogheid. Ze is ons allesie en zó enorm veranderd! Het is van een bang scharminkel een prachtige brutale dame geworden waar we superveel van houden, en omgekeerd hetzelfde.
Het is een joekel van een Yorkdame en een prachtmeid.
En ook dezedame heeft een nieuw kruisbandje en heb ik 4 weken voor op de grond geslapen omdat mevrouw geen bench lustte dus ach ja, mensen en hun hond
Kortom, ze is ons allessie
dit geval dus

Ze is nu ongeveer 8 jaar en we hopen haar nog heel lang te mogen hebben.

[ Bericht 3% gewijzigd door Lottekoekkie op 31-12-2010 02:01:09 ]

Voor Meiske, Brutus en hun vrouwtjes/baasjes
en alle andere vrouwtjes/baasjes van die lieve schatjes:

Het is moeilijk maar hoe menselijk zijn we voor onze kanjers als het hun tijd is.....

sterkte allen met het gemis van een supermaatje

[ Bericht 21% gewijzigd door Lottekoekkie op 31-12-2010 02:01:50 ]

wat ontzettend rot om te horen dat er meerdere beestjes op de valreep van dit jaar moesten opgeven.
zo moeilijk om het nieuwe jaar in te gaan en straks te proosten terwijl er gevoelsmatig niets te proosten valt omdat je je beste vriendjes moet missen.
tegelijkertijd juist voor de beestjes wel prettig, waarom nog die laatste avond die voor ons heel leuk is maar voor hen juist een bron van stress nog laten doormaken?
heel veel sterkte iedereen, wat een prachtige beestjes moeten er nu gemist worden.

dank jullie allemaal voor jullie lieve berichtjes.
en ja het is zo fijn dat ik yuma heb. dat trekt mij er echt door!
ondanks alle ellende en trubbels heeft ze me ook zoveel teruggegeven.
een hechte vriendschap en prachtige puppenkinderen.
ik hoop dat ik op een gegeven moment de mooie herringeringen de overhand gaan nemen.

dikke knuffel aan iedereen die zijn maatje moet missen.

[ Bericht 63% gewijzigd door winterstorm666 op 01-01-2011 23:40:07 ]

Met pijn in mijn hart post ik in dit topic .. op dit moment laten ze Gizmo inslapen. Na hem vanmorgen vol goede hoop achtergelaten te hebben bij de orthopedisch chirurg, kreeg ik net een telefoontje. Buiten de al geconstateerde breuken, bleek ook zijn achillespees afgescheurd te zijn, zijn bekken los te zitten van zijn ruggewervel, en het totaalplaatje was dusdanig slecht dat de arts een leven vol pijn voorspelde. De achilles had binnen 24 uur geopereerd moeten worden omdat die verschrompeld als hij is afgescheurd. De kans dat dat nog goed zou komen is vrijwel nihil na 3,5 dag. Ze achtte de kans dat een specialist hem zou willen opereren ook vrijwel nihil in, omdat het gewoon te veel is/was om voor Gizmo om er boven op te komen.

Ik moet alleen nog terugbellen of ik hem wil laten cremeren, in m'n achtertuin wil begraven of dat ik 'm bij de dierenarts laat.

Hoe ga ik m'n kind uitleggen dat z'n beste maatje niet meer thuiskomt?

RIP lieve lieve lieve Gizmo ...

_{en ik hoef geen verwijten te horen, ik heb al verdriet genoeg ...}

Je bent er zelf niet eens bij?
Arme Gizmo, rust zacht....

Ik weet echt niet wat ik moet zeggen er komt het nodige in me op maar daar zat je niet op te wachten dus ik hou het inderdaad maar op: Rust zacht arme Gizmo

hij is nu nog onder narcose, en eer dat ik daar aan kom is het al gebeurd. Ik laat het beestje niet jojo-en tussen in narcose gebracht worden, er weer uit komen en dan opnieuw om in te moeten slapen.

Ik zit al ruim drie kwartier te huilen, en Jan probeert me te troosten, kind snapt er geen moer van waarom mama zo overstuur is ..