[OUD] Hoe gaat het met ons?

Macka, je hebt helemaal gelijk. Het kost ook veel tijd en me erg tegen verzetten helpt ook niet echt. Misschien moet ik toch ook maar weer eens overwegen om met een professioneel iemand te gaan praten.

Davina, ik had geen HELLP. Mijn klachten komen deels wel van de zwangerschap (BI) en nasleep bij Stijn. De acute reuma van toen heeft nu nog steeds invloed op mijn gewrichten. Door het nierfalen doen mijn nieren het nog niet altijd even fijn en ik ben snel moe, men zegt dat dat komt omdat ik nog zoveel pijn heb.

Sjak, Ik kan er even niet meer van maken.

En ook nog een voor Macka. Je weet het goed te omschrijven. Maar het zal niet afdoen aan het gevoel wat je erbij hebt.

quote:

Op woensdag 16 december 2009 10:36 schreef DaviniaHR het volgende:
sjak, zijn jouw klachten nog steeds van de hellp die je bij de zwangerschap van stijn had?
ik had dus echt geen idee dat dat zo lang zo'n impact kon hebben!

dikke iig voor jou en de anderen die moeten leven met beperkingen!
macka, heb je eigenlijk zo'n lamp thuis nu? of was dat ynske? helpt dat? naast de medicatie?
_{(en is het truitje nog aangekomen?)}

Davinia, die lamp combineert niet lekker met mijn medicijnen. De combinatie geeft kans op problemen door verhoogde druk op de oogbol, en ik neem liever geen gokjes met mijn nog goed functionerende oog
In overleg met de arts heb ik daarom gekozen voor een tijdelijk verhoogde dosis medicijnen (ik slik nu 30 mg. paroxetine) en dat helpt gelukkig goed. (Dus heb ik mijn lamp weer uit kunnen lenen aan Ynske )

_{en raad eens waar de post zojuist mee aan kwam zetten...}

quote:

Op woensdag 16 december 2009 09:15 schreef sjak het volgende:
Ik hoop het. Ik durf het in ieder geval wel toe te geven. Ik hoop echt het te kunnen gaan accepteren. ik vind het namelijk erg moeilijk om te leven met beperkingen. Het gevoel dat je soms 80 bent terwijl ik nog niet eens op de helft daarvan zit. Het stoort me, maakt me kwaad.
En als ik dan jouw verhaal lees, valt het bij mij nog mee...

Sjak
Ik miste je hier al weer een tijdje.

dutchie, hoe is het jou? Voel je je niet keigaaf en megagoed dat de zaak een gigantisch succes is? Heb je al bedacht hoe je het gaat doen als je personeel aan moet nemen? Krijgen wij dan voorrang als we solliciteren?

sjak

Macka, vind het knap dat je zo schrijft over het accepteren. Dat is zo verdraaid moeilijk. En daarom des te knapper dat je ondanks dat toch zo aan de weg timmertje met je bedrijfje. Straks maar aan dutchie vragen hoe je het moet regelen als je personeel nodig hebt.

Yppy, jij mag al mijn evenementen straks gaan organiseren.

Wel grappig dat ik inderdaad al een paar sollicitaties heb ontvangen. Open sollicitaties en ook van mensen die best wat in hun mars hebben.
En ja, ik voel me nu eindelijk weer keigaaf en megagoed. Het is nog geen mega-succes hoor, maar er zit wel een flinke stijgende lijn in.
Ik heb er niet veel over gezegd hier, maar heb echt een paar tegenvallers gehad. Echt pittig. Dan ga je aan alles twijfelen. Dat slaat een behoorlijke deuk in het vertrouwen in anderen en ook in jezelf. Maar dat is nu weer achter de rug en de vooruitzichten zijn hartstikke goed.
Het is alleen moeilijk om over die mindere momenten te praten. Welke ondernemer je het ook vraagt; het gaat altijd goed. En zo kun je elkaar niet echt voort helpen. Dat vind ik wel eens lastig. Ik ben heel erg van het sparren, maar als iedereen dan ineens met aureooltje om zijn hoofd loopt werkt dat niet.

Juist als het soms slecht gaat en je zet dan toch door, dan weet je pas echt 100% zeker dat dit is wat je wil dutchie. Heb totaal geen verstand van zaken doen, dus ik kan niet sparren met je.

Evenementen organiseren is mijn vak, dat gaat goedkopen.

quote:

Op woensdag 16 december 2009 19:52 schreef YPPY het volgende:
dutchie, hoe is het jou? Voel je je niet keigaaf en megagoed dat de zaak een gigantisch succes is? Heb je al bedacht hoe je het gaat doen als je personeel aan moet nemen? Krijgen wij dan voorrang als we solliciteren?

sjak

Macka, vind het knap dat je zo schrijft over het accepteren. Dat is zo verdraaid moeilijk. En daarom des te knapper dat je ondanks dat toch zo aan de weg timmertje met je bedrijfje. Straks maar aan dutchie vragen hoe je het moet regelen als je personeel nodig hebt.

Nou, ik kan geloof ik beter bij Dutchie solliciteren
(Ik ben heel succesvol in de dingen waar ik geen geld mee verdien )

En Dutchie, ik heb bewondering voor je dat je de grote hobbels in de weg helemaal alleen genomen hebt Ondernemerschap is soms veel te eenzaam idd.

Wat goed dat je hebt doorgezet Dutch. En inderdaad ook herkenbaar dat van het slecht gaan en dat het niet wordt toegegeven. Gelukkig hebben we hier binnen de ondernemersvereniging wel een aantal mensen die eerlijk zijn over het reilen en zeilen van het bedrijf. Daar hoor je dan wel van dat het soms niet rozengeur en manenschijn is. Dan kun je zelf ook eerlijk zijn en zo samen sterk staan en oplossingen zoeken.

Hai.

Ik ben niet zo blij lately. En als ik terugdenk; al een hele tijd niet. shit ik weet niet eens wat ik op wil schrijven, en hoe enzo, maar t komt eropneer dat ik soms denk dat ik mijn kind niet leuk vindt. dat ik m niet meer wil. maar tegelijkertijd maakt het me zo verdrietig als ik daaraan denk. Ik wil mn oude leven terug zegmaar. Ik ben het zo zat op deze manier. Ik doe geen kont en ik vreet me helemaal vol weeg nu meer dan ooit en daar word ik vervolgens wéér verdrietig van. cirkeltje enzo En dan geef ik dus max de schuld. Ik ben niet leuk meer tegen hem, alleen maar shagerijnig en snel aangebrand
Bah bah bah.
Ik hoef geen goede raad, tips/tricks ofzo, want ik weet best dat dit allemaal aan mij ligt dat ik naar de dokter moet én erover moet praten enzo. Maar dat kan ik nog even niet.
Ik kijk zó erg uit naar t volgend schooljaar, iets minder max om me heen, en gewoon weer naar school. _{begint mn moeder vorige week dat ze bang is dat ik dat ook stom ga vinden yeah thnx mam wat moet ik verdomme dán?}
Ik hoop dat het oplucht dat ik dit hier neerzet, maar ik geloof dat het niet echt iets uithaalt.

pfffff.

quote:

Op maandag 21 december 2009 14:44 schreef pinquit het volgende:
Hai.

Ik ben niet zo blij lately. En als ik terugdenk; al een hele tijd niet. shit ik weet niet eens wat ik op wil schrijven, en hoe enzo, maar t komt eropneer dat ik soms denk dat ik mijn kind niet leuk vindt. dat ik m niet meer wil. maar tegelijkertijd maakt het me zo verdrietig als ik daaraan denk. Ik wil mn oude leven terug zegmaar. Ik ben het zo zat op deze manier. Ik doe geen kont en ik vreet me helemaal vol weeg nu meer dan ooit en daar word ik vervolgens wéér verdrietig van. cirkeltje enzo En dan geef ik dus max de schuld. Ik ben niet leuk meer tegen hem, alleen maar shagerijnig en snel aangebrand
Bah bah bah.
Ik hoef geen goede raad, tips/tricks ofzo, want ik weet best dat dit allemaal aan mij ligt dat ik naar de dokter moet én erover moet praten enzo. Maar dat kan ik nog even niet.
Ik kijk zó erg uit naar t volgend schooljaar, iets minder max om me heen, en gewoon weer naar school. _{begint mn moeder vorige week dat ze bang is dat ik dat ook stom ga vinden yeah thnx mam wat moet ik verdomme dán?}
Ik hoop dat het oplucht dat ik dit hier neerzet, maar ik geloof dat het niet echt iets uithaalt.

pfffff.

Oei Pinq, dat klinkt wel serieus.
Goed dat je weet dat je hulp moet zoeken. Nu nog zelf even over die drempel stappen...

Dutch! Ik ben trots op je. En de downs vertel je maar lekker als het wel weer beter gaat, is ook hartstikke moeilijk.
En dankzij jouw doorzettingsvermogen en je lef heb je dr wel nog!!

Pinq. Wat ontzettend rot voor jou en max. Ik vind het niet raar klinken, logisch ergens ook zelfs. Heel veel succes en hopelijk vind je goede hulp.

Pinqie toch..het valt ook niet mee allemaal! Ook al weet je dat je het zelf moet oplossen, het kan nooit kwaad om er hulp bij te vragen he?! Je hoeft je niet zo te voelen en je hoeft het niet uit te zingen

Pinqie meiske toch
dikke kus

Pinqie, je klinkt als mij toen dochterlief in dezelfde leeftijd zat als Max.

Je vindt het niet leuk, je ziet het als last, je kan niet doen wat je wil.... zo herkenbaar .
Maar je wil hem ook niet kwijt, want het is je kind! En je houd zielsveel van dat manneke!

Dat cirkeltje doorbreken en erover praten weet je zelf idd heel goed dat je dat moet doen. Als het nieuwe schooljaar begint doorbreek je die cirkel al, nu nog de tijd rijp zien te vinden om er ook over te praten.

Je hebt al een beginnetje gemaakt door het hier neer te zetten .

Dikke knuffel van mij

Even een Dikke voor stoere dutchie !

En een hele dikke knuffel voor pinq, als die commune toch eens kon, dan had ik met alle liefde op max gepast zodat e dingen kon doen, even kon luchten enzo

Pinq toch. Volgens mij heeft iedereen het wel eens, zo'n dood spoor gevoel. Maar diep in je hart weet je heus dat je veel van je mannetje houdt en hem niet kwijt wil! En je hebt al een stap gezet door het hier neer te zetten, nu nog even de stap naar proffesionele hulp. Het komt echt goed! Heel veel sterkte

Lieve Pinq, wat rot dat je je zo voelt!
Ik denk dat je stiekem wel weet wat wijs is, toch?
En ik las vandaag wijze woorden, op een kerstkaart: wacht niet op waardering van iedereen om gelukkig te zijn, want er zal altijd iemand kritiek op je hebben. (beetje cheezy, maar er zit wel wat in)

Dikke

Pinq kan me je gevoelens wel voorstellen, niet vergeten je bent nog jong en jou omgeving leidt een heel ander leven. Natuurlijk wil je dan je oude ik terug en helemaal niets meer moeten ook weer "spontaan" zonder zorgen de deur uit gaan.

Alleen kwam er voor jou een kadootje tevoorschijn en ja als alleenstaande moeder is dat erg zwaar dus je dip begrijpelijk. Max is een leuk ventje jullie komen hier samen doorheen maar vergeet niet dat je naast mama ook gewoon nog pinq mag zijn.

pinquit ik vind het echt superstoer en heel erg dapper dat je dit post. Dat is al een grote stap! Ik ga je een pm sturen en je mag Max gerust hier droppen als je wat voor jezelf wilt doen, vrijdag komt meestal goed uit.

Je gevoelens zijn helaas erg herkenbaar pinquit..
Ik zit nu in dat nieuwe schooljaar maar nu heb ik het gevoel dat ik juist aan het wegvluchten ben en dat maakt me weer verdrietig. Ik hoop zo dat jij die gevoelens niet gaat krijgen. Pas je daar voor op? Ik hoop dat je over de drempel heen kan stappen en met iemand gaat praten.

Och Pinq toch... Wat naar en jammer en verdrietig.
Heel knap dat je eea zo durft op te schrijven hier. Dat is stap één. Sterkte hoor.
En Appelsap, jij ook sterkte.

appelsap wat bedoel je met 'wegvluchten' dan? (ik bedoel, weg van thuis of weg van school, of nog van iets anders?)

sterkte allebei! ik vind 't ook heel dapper om dit toe te kunnen geven, en sluit me ook aan bij de dingen die al gezegd zijn over dat het ook hele logische gevoelens zijn. ga maar snel de volgende stap zetten pinq, ik denk dat dat al een boel kan schelen. lief dat je moeder ook zo meedenkt, maar zij blijft toch ook een 'partij' in dezen, dus kun je er met haar misschien toch niet helemaal vrijuit over spreken.

(YPPY wat een lief aanbod! )

Ik vind het erg kwetsbaar om dit hier neer te zetten.. dus misschien haal ik het straks weer weg..

Wegvluchten van huis en van Damian. Sinds ik ben gaan studeren had ik echt een excuus om weg te zijn en dat is ook doorgeslagen omdat ik me (al lange tijd) niet 'happy' voelde. Ik kon niet goed meer alleen zijn met Damian, omdat ik dan alleen maar boos en aangebrand kon reageren, niet leuk met hem kon spelen. Als gevolg was ik onnodig veel van huis. Ik vond Damian niet meer leuk. Ik kon niet meer van hem genieten en ik voelde me (en was even) geen goede moeder.
Ik heb een paar maanden geleden professionele hulp gezocht en sinds een paar weken gaat het gelukkig een heel stuk beter en kan ik weer meer genieten van Damian en hij van mij. Toch blijft het erg pijnlijk als ik aan de afgelopen maanden terugdenk. Damian heeft er veel van meegekregen. Hij was op een gegeven moment zelf ook liever op het KDV dan bij mij. Hij wilde niet meer met me spelen en hij wilde me liever niet in de buurt hebben.

Ach Appelsap wat vervelend dat je je zo rot gevoeld heb en wat goed dat je hulp gezocht heb. Het is fijn om te lezen dat jullie je weg weer vinden samen. Dikke knuffel

Pinq jij ook een dikke knuffel en schroom niet om eventueel ook hulp te zoeken.