November

In het donker spoed je jezelf naar het "werk". Het grootste deel van je tijd zit je in vergaderingen waar eenieders standpunten dezelfden zijn als van alle vorige vergaderingen. Om toch maar iets te zeggen te hebben worden deze standpunten allemaal weer herhaald.

Om half vier, OM HALF VIER!, wordt het gewoon al donker buiten. Niet een beetje donker, maar zo donker dat de lantaarnpalen al wel aan kunnen. Niet enkel vanwege de tijd van het jaar, maar vooral door het slechte weer.
In de trein terug stinken de mensen die al door de regen hebben moeten lopen naar natte hond. Ze zijn allemaal lelijk en niemand zegt een woord. Van het station naar huis regen je ook nat op de fiets, al is het maar twee kilometer.

Thuis aangekomen zijn de ruiten beslagen. Er wordt een brei van gekookte spruiten en muffige aardappelen bereid. Vanavond komt Hart van Nederland weer op tv.

Je kijkt uit naar een vakantie, totdat je beseft dat die vakantie zal bestaan uit het onnoemelijk verveeld rondhangen bij je schoonouders tijdens het Kerstbezoek.


Het is toch onvoorstelbaar dat er werkelijk, nu en op dit moment, landen zijn waar lachende mensen drankjes drinken onder de zon en elkaar versieren, eerst nog wat visjes vangen voor de BBQ van vanavond?