SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
De norm moet 1 izijn. Het inproduct dus |1|
p(x), q(x) = a
a2*1 - a2*-1 = |1|
2a2=|1|
a2=|1/2|
Toch?
[ Bericht 6% gewijzigd door Hanneke12345 op 22-11-2009 18:09:06 ]
p(x), q(x) = a
a2*1 - a2*-1 = |1|
2a2=|1|
a2=|1/2|
Toch?
[ Bericht 6% gewijzigd door Hanneke12345 op 22-11-2009 18:09:06 ]
Ohja, andersom. Zal het even editten. ;x
Eerste keer dat ik integralen maak in latex, ging er vanuit dat je eerst de bovenste zou moeten noemen.
Eerste keer dat ik integralen maak in latex, ging er vanuit dat je eerst de bovenste zou moeten noemen.
Ik kom er even niet uit, zal waarschijn ergens iets simpels over het hoofd zien.
Vind de Laplace transformatie van de functie: f(t) = t2
1. Ten eerste vraag ik me af of ik dan met een onbepaalde integraal moet gaan rekenen, of zoals letterlijk elk voorbeeld uit mijn schrift en uit het boek met een integraal van 0 tot oneindig?
2.
Ik heb basically het volgende gedaan: integraal teken = $ hahaha
$ t2 * e-st
En die heb ik lopen integreren (Wat me niet helemaal lukte moet ik zeggen, want ik ging twee keer integreren etc. werd moeilijker dan dat het zou moeten zijn denk ik. En hij staat ook niet in een standaardtabel (voor zover ik kan zien).
Vind de Laplace transformatie van de functie: f(t) = t2
1. Ten eerste vraag ik me af of ik dan met een onbepaalde integraal moet gaan rekenen, of zoals letterlijk elk voorbeeld uit mijn schrift en uit het boek met een integraal van 0 tot oneindig?
2.
Ik heb basically het volgende gedaan: integraal teken = $ hahaha
$ t2 * e-st
En die heb ik lopen integreren (Wat me niet helemaal lukte moet ik zeggen, want ik ging twee keer integreren etc. werd moeilijker dan dat het zou moeten zijn denk ik. En hij staat ook niet in een standaardtabel (voor zover ik kan zien).
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Zoals ik al zei, dat wou me niet echt lukken. Ondertussen heb ik al een moeilijker probleem:
f(t) = t * sin (at) ... En dan doen net alsof de functie stapsgewijs continu is. Geen idee hoe je nou dit moet doen. Moet ik iets met die tabel doen. Ik zag ook iets met k(f)t ofzo.. loop helemaal vast.
f(t) = t * sin (at) ... En dan doen net alsof de functie stapsgewijs continu is. Geen idee hoe je nou dit moet doen. Moet ik iets met die tabel doen. Ik zag ook iets met k(f)t ofzo.. loop helemaal vast.
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Wacht even, je gooit nu heel veel vragen op het forum. Ik kan hieruit niet goed afleiden waar je nu precies mee vastloopt.
Maar i.e.g. de integraal van t2*e-2t. Deze lijkt erop dat je die met partieël integreren kunt oplossen.
Maar i.e.g. de integraal van t2*e-2t. Deze lijkt erop dat je die met partieël integreren kunt oplossen.
kloep kloep
google op eulergrafen ofzo. Het heeft te maken met het aantal wegen dat bij elk kruispunt bij elkaar komt, ik heb nu even geen tijd maar met simpele grafentheorie is dit wel op te lossen.quote:Op vrijdag 20 november 2009 22:03 schreef beertenderrr het volgende:
Ik zat vandaag op school wiskunde sommen te maken en was op een gegeven moment dergelijke huisjes aan het tekenen:
[ afbeelding ]
De kunst van deze huisjes is dat ze op een paar manieren getekend kunnen worden zonder je pen van het papier te halen. Hierover heb ik twee vraagjes waar jullie misschien wel antwoord op hebben:
1) Hoe heet een dergelijk huisje? Dan kan ik het tenminste googlen
2) Is dit ooit al eens wiskundig vraagstuk geweest van een bekende wiskundige? Ik moet een PO maken die ik hier eventueel over kan houden. Ik weet dat Euler wel een dergelijk vraagstuk heeft opgelost met bruggen in Kralinigrad, maar of dat onder dezelfde noemer valt, weet ik niet.
Alvast thnx voor jullie antwoord
p.s. Don't mention mijn teken skillz0rz
De functie die je moet integreren over het interval [0, ∞) is t2∙e-st, waarbij de t de onafhankelijke variabele is. Een primitieve van deze functie is:quote:Op zondag 22 november 2009 19:22 schreef Burakius het volgende:
Ik kom er even niet uit, zal waarschijn ergens iets simpels over het hoofd zien.
Vind de Laplace transformatie van de functie: f(t) = t2
1. Ten eerste vraag ik me af of ik dan met een onbepaalde integraal moet gaan rekenen, of zoals letterlijk elk voorbeeld uit mijn schrift en uit het boek met een integraal van 0 tot oneindig?
2.
Ik heb basically het volgende gedaan: integraal teken = $ hahaha
$ t2 * e-st
En die heb ik lopen integreren (Wat me niet helemaal lukte moet ik zeggen, want ik ging twee keer integreren etc. werd moeilijker dan dat het zou moeten zijn denk ik. En hij staat ook niet in een standaardtabel (voor zover ik kan zien).
-s-3∙(s2∙t2 +2∙s∙t + 2)∙e-st
Integreren van t2∙e-st met als variabele t over het interval [0, ∞) levert dan 2∙s-3, aangezien -s-3∙(s2∙t2 +2∙s∙t + 2)∙e-st nadert tot 0 voor t → ∞, mits s > 0.
[ Bericht 0% gewijzigd door Riparius op 22-11-2009 20:39:25 ]
Je beseft dat dat niet zo makkelijk te primitiveren is he? Je schudt het nu wel even uit je mouw
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Tja, oefening baart kunst. Partieel integreren inderdaad, maar je kunt ook uitgaan van het het product van een algemeen kwadratisch polynoom in t en e-st en dan door differentiëren de juiste coëfficiënten van het polynoom bepalen.quote:Op zondag 22 november 2009 20:43 schreef Burakius het volgende:
Je beseft dat dat niet zo makkelijk te primitiveren is he? Je schudt het nu wel even uit je mouw
Geloof me ik kan goed partieel integreren, maar deze kwam ik toch niet uit....quote:Op zondag 22 november 2009 21:10 schreef Riparius het volgende:
[..]
Tja, oefening baart kunst. Partieel integreren inderdaad, maar je kunt ook uitgaan van het het product van een algemeen kwadratisch polynoom in t en e-st en dan door differentiëren de juiste coëfficiënten van het polynoom bepalen.
ik bleef bij: t^2* -1/s * e^-st - 2 $ t*-1/s *e^-st dt
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Je moet hier herhaald partieel integeren. Kijk even hier voor een voorbeeld waarbij x3∙e-x wordt geïntegreerd.quote:Op zondag 22 november 2009 21:12 schreef Burakius het volgende:
[..]
Geloof me ik kan goed partieel integreren, maar deze kwam ik toch niet uit....
ik bleef bij: t^2* -1/s * e^-st - 2 $ t*-1/s *e^-st dt
Ja dat kan ik ook. Ik geef het op. Dit is echt mijn anti-wiskunde dag. Niets lukt.quote:Op zondag 22 november 2009 21:16 schreef Riparius het volgende:
[..]
Je moet hier herhaald partieel integeren. Kijk even hier voor een voorbeeld waarbij x3∙e-x wordt geïntegreerd.
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Kan iemand mij helpen met het volgende? Het gaat over oscillatie.
Stel je hebt het volgende:
Je hebt een muur met een veer eraan (k1), aan die veer zit een massa (m1). Aan deze massa zit weer een veer (k2) met een massa (m2). Elke vorm van wrijving is verwaarloosbaar klein.
(alles is horizontaal, alsof er een tafel onder staat).
|---@----@ (muur->veer->blok->veer->blok)
Zoek nu een berekening om de beweging van beide te berekenen.
Is er iemand in de zaal die natuurkunde of wiskunde heeft gestudeerd/studeert en die een idee heeft hoe we dit kunnen doen?
Stel je hebt het volgende:
Je hebt een muur met een veer eraan (k1), aan die veer zit een massa (m1). Aan deze massa zit weer een veer (k2) met een massa (m2). Elke vorm van wrijving is verwaarloosbaar klein.
(alles is horizontaal, alsof er een tafel onder staat).
|---@----@ (muur->veer->blok->veer->blok)
Zoek nu een berekening om de beweging van beide te berekenen.
Is er iemand in de zaal die natuurkunde of wiskunde heeft gestudeerd/studeert en die een idee heeft hoe we dit kunnen doen?
Op weg naar sint juttemes.
staat dat rechterblok stil ofzo? En waardoor zou het gaan bewegen?
Ik zou beginnen met het opstellen van een differentiaalvergelijking.
Ik zou beginnen met het opstellen van een differentiaalvergelijking.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Nee, hij staat niet stil. Het gaat er meer om dat je waarschijnlijk de formule van de eerste oscillatie (de linker) in de tweede oscillatie moet gaan zetten. Maar ik heb geen idee hoe dit in zijn werk gaat. (evenals de differentiaalvergelijking overigens). Kun je een duwtje in de richting geven?quote:Op zondag 22 november 2009 23:15 schreef GlowMouse het volgende:
staat dat rechterblok stil ofzo? En waardoor zou het gaan bewegen?
Ik zou beginnen met het opstellen van een differentiaalvergelijking.
Op weg naar sint juttemes.
Hey ik moet het "initial value vinden door middel van Laplace. Nu ben ik bezig, maar ik zie één ding wat fout kan zijn in het boek.. of ik zie het echt niet meer.:
Hoe maakt het boek nou van s2 L(y) - s y(0) - y'(0) - s L (y) - y(0) - 2 L (y) = 0
Ook daarna vervangt het boek die L(y) door Y(s) . Nou goed vind ik best. Daarna herschrijft het de formule om Y(s) te vinden. Nou ook niet moeilijk:
(s2 -s -2) Y(s) + (1-s) y(0) - y'(0) = 0
Het gaat om het vetgedrukte. Want als ik dit uitschrijf zet ik daar toch echt (-1 - s ) y(0) .
Is dit een fout van het boek. Lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Desondanks moet er toch echt -1 staan om - y(0) te krijgen...
Hoe maakt het boek nou van s2 L(y) - s y(0) - y'(0) - s L (y) - y(0) - 2 L (y) = 0
Ook daarna vervangt het boek die L(y) door Y(s) . Nou goed vind ik best. Daarna herschrijft het de formule om Y(s) te vinden. Nou ook niet moeilijk:
(s2 -s -2) Y(s) + (1-s) y(0) - y'(0) = 0
Het gaat om het vetgedrukte. Want als ik dit uitschrijf zet ik daar toch echt (-1 - s ) y(0) .
Is dit een fout van het boek. Lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Desondanks moet er toch echt -1 staan om - y(0) te krijgen...
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
Een beetje googelen (en kennis van het Engels) kan geen kwaad. Zoek even op coupled spring-mass system, dan vind je (bijvoorbeeld) dit, waar alles zo'n beetje wordt voorgekauwd.quote:Op zondag 22 november 2009 23:13 schreef kloontje_de_reuzekloon het volgende:
Kan iemand mij helpen met het volgende? Het gaat over oscillatie.
Stel je hebt het volgende:
Je hebt een muur met een veer eraan (k1), aan die veer zit een massa (m1). Aan deze massa zit weer een veer (k2) met een massa (m2). Elke vorm van wrijving is verwaarloosbaar klein.
(alles is horizontaal, alsof er een tafel onder staat).
|---@----@ (muur->veer->blok->veer->blok)
Zoek nu een berekening om de beweging van beide te berekenen.
Is er iemand in de zaal die natuurkunde of wiskunde heeft gestudeerd/studeert en die een idee heeft hoe we dit kunnen doen?
ik vind jou best een toffe kerelquote:Op maandag 23 november 2009 00:45 schreef Riparius het volgende:
[..]
Een beetje googelen (en kennis van het Engels) kan geen kwaad. Zoek even op coupled spring-mass system, dan vind je (bijvoorbeeld) dit, waar alles zo'n beetje wordt voorgekauwd.
heb me helemaal scheel lopen zoeken op internet, alleen blijkbaar met de verkeerde keywords. Bedankt
Op weg naar sint juttemes.
Hey allemaal 
,
Ik had in een ander topic de volgende uitwerking gekregen (vergelijking):
5x-y=7
2x+6y=-4
30x-6y=42
2x+6y=-4
----------------------
32+0=38
toen zei hij X is 38/32 en dat is dan weer 19/16 maar waarom moet je dat dan gedeeld door 2 doen ?
en om y uit rekenen werd het volgende geformuleerd:
y=7-95/16 en dat werd dan weer 17/16
hoe kan dat dan opeens 17/16 worden ??
(Het antwoord op y is uiteindelijk -17/16) ???
de vergelijking op zich snap ik wel maar hoe die breuken opeens veranderen snap ik niet.
Bij voorbaat dank.
[ Bericht 67% gewijzigd door CRONALDO7 op 23-11-2009 18:45:02 ]
, Ik had in een ander topic de volgende uitwerking gekregen (vergelijking):
5x-y=7
2x+6y=-4
30x-6y=42
2x+6y=-4
----------------------
32+0=38
toen zei hij X is 38/32 en dat is dan weer 19/16 maar waarom moet je dat dan gedeeld door 2 doen ?
en om y uit rekenen werd het volgende geformuleerd:
y=7-95/16 en dat werd dan weer 17/16
hoe kan dat dan opeens 17/16 worden ?? (Het antwoord op y is uiteindelijk -17/16) ???
de vergelijking op zich snap ik wel maar hoe die breuken opeens veranderen snap ik niet.
Bij voorbaat dank.
[ Bericht 67% gewijzigd door CRONALDO7 op 23-11-2009 18:45:02 ]
Dat delen door 2 doe je in feite niet... het is enkel een breuk vereenvoudigen.
5x-y=7
2x+6y=-4 dit is jouw stelsel
bovenste maal 6:
30x-6y=42
2x+6y=-4
Nu deze optellen:
32x = 38
en x dus gelijk aan 38/32 = 19/16
als x bekend is vul je deze in bij een van de gegeven vergelijkingen uit het stelsel.
Dan hou je een vergelijking met één onbekende over en kun je y uitrekenen. Laat dat nog eens zien.
5x-y=7
2x+6y=-4 dit is jouw stelsel
bovenste maal 6:
30x-6y=42
2x+6y=-4
Nu deze optellen:
32x = 38
en x dus gelijk aan 38/32 = 19/16
als x bekend is vul je deze in bij een van de gegeven vergelijkingen uit het stelsel.
Dan hou je een vergelijking met één onbekende over en kun je y uitrekenen. Laat dat nog eens zien.
kloep kloep
OK bedankt man.
Ja bij die andere gaf die deze berekening:
Vul de gevonden waarden van x in dan krijg je:
5* 19/16-y=7→-y=7-95/16=17/16
We vinden dus Y=-17/16
Hier snap ik het dus helemaal niet want als ik 7-95/16 op mijn calculatot typ krijg ik 1 1/16 dus als iemand mij dit kan uitleggen zal ik dat heel erg apprecieren.
Ja bij die andere gaf die deze berekening:
Vul de gevonden waarden van x in dan krijg je:
5* 19/16-y=7→-y=7-95/16=17/16
We vinden dus Y=-17/16
Hier snap ik het dus helemaal niet want als ik 7-95/16 op mijn calculatot typ krijg ik 1 1/16 dus als iemand mij dit kan uitleggen zal ik dat heel erg apprecieren.
Je moet niet meteen jouw rekenmachine pakken. Op papier uitwerken dan weet je tenminste wat je aan het doen bent.
Afijn, x=19/16 had jij als oplossing.
Jouw stelsel:
5x=y=7
2x+6y=-4
Neem bv de bovenste en vul daar x=19/16 in. Dit levert op:
5*(19/16) -y =7
naar de andere kant brengen
y=5*(19/16)-7
Uitwerken met breuken levert dan y=-17/16.
De gevonden waarden x=19/16 en y=-17/16 kun je invullen in de tweede vergelijking van het stelsel om te zien of jouw oplossingen kloppen. En inderdaad dit klopt.
Mocht het breuken uitwerken niet lukken laat het dan nog even weten.
Afijn, x=19/16 had jij als oplossing.
Jouw stelsel:
5x=y=7
2x+6y=-4
Neem bv de bovenste en vul daar x=19/16 in. Dit levert op:
5*(19/16) -y =7
naar de andere kant brengen
y=5*(19/16)-7
Uitwerken met breuken levert dan y=-17/16.
De gevonden waarden x=19/16 en y=-17/16 kun je invullen in de tweede vergelijking van het stelsel om te zien of jouw oplossingen kloppen. En inderdaad dit klopt.
Mocht het breuken uitwerken niet lukken laat het dan nog even weten.
kloep kloep
Om even te refereren naar een vorige post..
Beide (onder en boven de zwarte lijn) vind ik namelijk wel goed. Is het alleen de Ln of Log?
Had alleen nog wat vraagjes, de standard error is gewoon Ln alpha/log alpha right?
En het is toch een lineaire formule? (vanwege de 2 variabelen?). Ik dacht namelijk dat een least squares methode moest voldoen aan onderstaand. Waar dus slechts 1 variabele inzit, en niet 2.
En wat is eigenlijk de vuistregel dat je de formule moet omturnen naar een logaritme zodat hij aan de Least squares methode voldoet?
Ik kan dat niet in mn boek terugvinden 
quote:Op maandag 9 november 2009 00:54 schreef sitting_elfling het volgende:
Kan iemand me hier helpen met een opstapje? Heb een vaag idee waar ik ong. moet uitkomen in de stappen die ik moet doen, maar weet absoluut niet hoe ik moet beginnen. Hoe turn ik het zo om dat het berekend kan worden door de LSR?
[ ]
]Ik vraag me af of ik in de juiste richting zit te denken?quote:
Beide (onder en boven de zwarte lijn) vind ik namelijk wel goed. Is het alleen de Ln of Log?
Had alleen nog wat vraagjes, de standard error is gewoon Ln alpha/log alpha right?
En het is toch een lineaire formule? (vanwege de 2 variabelen?). Ik dacht namelijk dat een least squares methode moest voldoen aan onderstaand. Waar dus slechts 1 variabele inzit, en niet 2.
En wat is eigenlijk de vuistregel dat je de formule moet omturnen naar een logaritme zodat hij aan de Least squares methode voldoet?
Ik kan dat niet in mn boek terugvinden
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
