zit ik in de trein, sla ik een krant open, gaat zo'n autist mij vragen. ''is dat een buitenlandse krant?'' en ik zo ''

'', waarop hij vijf minuten lang tegen mij aan begint te lullen; ''oh jammer, als die duits, deens, frans of zweeds was kon je hem net zo goed aan mij kunnen geven, taal is mijn hobby namelijk, ik lees veel in mijn vrije tijd etc etc etc'' ga iemand anders pesten ofzo, kanker debiel.
klacht: autist die mij zomaar lastig valt.
subklacht: christelijke teef die op het station mij een mini-bijbel sleutehanger probeerde aan te smeren voor 5e.