MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Dit fragment is Piana Trio in E-flat van Schubert. Zullen de meeste wel kennen. Prachtig stuk. Maar wat ik mij afvroeg: het is zo bekend (ik wist zelf niet dat ik het kende), waar is deze muziek in gebruikt? Wiki geeft een aantal voorbeelden (films, series), maar geen daarvan heb ik gezien. Weet iemand dat?
I am a black hole shitting into the void
quote:Dit stuk word voornamelijk in reclames of campagnes gebruikt. Om iets drama's aan te tonen (goede doelen bijvoorbeeld).Op zondag 24 oktober 2010 09:31 schreef Gimmick het volgende:
Dit fragment is Piana Trio in E-flat van Schubert. Zullen de meeste wel kennen. Prachtig stuk. Maar wat ik mij afvroeg: het is zo bekend (ik wist zelf niet dat ik het kende), waar is deze muziek in gebruikt? Wiki geeft een aantal voorbeelden (films, series), maar geen daarvan heb ik gezien. Weet iemand dat?
quote:Prachtig. Handel's Dixit Dominus is prachtig. Vooral de cello solo die je ergens in deel 3 volgens mij tegen komt is een van de meest meeslepende cello-begeleidingen.Op zondag 24 oktober 2010 16:09 schreef Fingon het volgende:
Och mensen hier, vrienden. Ik heb zonet 250 prachtige cd's binnen gekregen van de meest ondergewaardeerde componisten. Van Sor tot Saint-Georges. Ik ga deze alle 250 uploaden op mijn YouTube kanaal. Af en toe post ik iets bijzonders hier. 
quote:Dat zal het inderdaad zijn, dank.Op zondag 24 oktober 2010 12:20 schreef wolferl het volgende:
[..]
Dit stuk word voornamelijk in reclames of campagnes gebruikt. Om iets drama's aan te tonen (goede doelen bijvoorbeeld).
I am a black hole shitting into the void
.
Geweldige componist, ook wel "Noir Mozart" genoemd.
Helaas weinig werken van hem bekend.
Fernando Sor, Spaanse gitaar componist.
Geweldige techniek. Beetje de Paganini van de gitaar.
Er komen nog veel meer 'onbekende' componisten op mijn kanaal.
Helaas weinig werken van hem bekend.
Fernando Sor, Spaanse gitaar componist.
Geweldige techniek. Beetje de Paganini van de gitaar.
Er komen nog veel meer 'onbekende' componisten op mijn kanaal.
Orlando Gibbons
Music
One of the most versatile English composers of his time, Gibbons wrote a quantity of keyboard works, around thirty fantasias for viols, a number of madrigals (the best-known being The Silver Swan), and many popular verse anthems. His choral music is distinguished by his complete mastery of counterpoint, combined with his wonderful gift for melody. Perhaps his most well known verse anthem is This is the record of John, which sets an Advent text for solo countertenor or tenor, alternating with full chorus. The soloist is required to demonstrate considerable technical facility at points, and the work at once expresses the rhetorical force of the text, whilst never being demonstrative or bombastic. He also produced two major settings of Evensong, the Short Service and the Second Service. The former includes a beautifully expressive Nunc dimittis, while the latter is an extended composition, combining verse and full sections. Gibbons' full anthems include the expressive O Lord, in thy wrath, and the Ascension Day anthem O clap your hands together for eight voices. He contributed six pieces to the first printed collection of keyboard music in England, Parthenia (to which he was by far the youngest of the three contributors), published in about 1611.
Gibbons's surviving keyboard output comprises some 45 pieces. The polyphonic fantasia and dance forms are the best represented genres. Gibbons's writing exhibits full mastery of three- and four-part counterpoint. Most of the fantasias are complex, multisectional pieces, treating multiple subjects imitatively. Gibbons's approach to melody in both fantasias and dances features a capability for almost limitless development of simple musical ideas, on display in works such as Pavane in D minor and Lord Salisbury's Pavan and Galliard.[3]
(bron: Wikipedia)
http://en.wikipedia.org/wiki/Orlando_Gibbons
Music
One of the most versatile English composers of his time, Gibbons wrote a quantity of keyboard works, around thirty fantasias for viols, a number of madrigals (the best-known being The Silver Swan), and many popular verse anthems. His choral music is distinguished by his complete mastery of counterpoint, combined with his wonderful gift for melody. Perhaps his most well known verse anthem is This is the record of John, which sets an Advent text for solo countertenor or tenor, alternating with full chorus. The soloist is required to demonstrate considerable technical facility at points, and the work at once expresses the rhetorical force of the text, whilst never being demonstrative or bombastic. He also produced two major settings of Evensong, the Short Service and the Second Service. The former includes a beautifully expressive Nunc dimittis, while the latter is an extended composition, combining verse and full sections. Gibbons' full anthems include the expressive O Lord, in thy wrath, and the Ascension Day anthem O clap your hands together for eight voices. He contributed six pieces to the first printed collection of keyboard music in England, Parthenia (to which he was by far the youngest of the three contributors), published in about 1611.
Gibbons's surviving keyboard output comprises some 45 pieces. The polyphonic fantasia and dance forms are the best represented genres. Gibbons's writing exhibits full mastery of three- and four-part counterpoint. Most of the fantasias are complex, multisectional pieces, treating multiple subjects imitatively. Gibbons's approach to melody in both fantasias and dances features a capability for almost limitless development of simple musical ideas, on display in works such as Pavane in D minor and Lord Salisbury's Pavan and Galliard.[3]
(bron: Wikipedia)
http://en.wikipedia.org/wiki/Orlando_Gibbons
Vind klassieke muziek wel mooi, maar het is zoveel en ik heb echt géén idee waar ik zou moeten beginnen 
Heb het een en ander al gehoord omdat ik al 3 jaar muziek heb op school
Heb het een en ander al gehoord omdat ik al 3 jaar muziek heb op school
quote:Mja, dat heb ik nu nog steeds eigenlijk.Op vrijdag 29 oktober 2010 20:37 schreef blckbb het volgende:
Vind klassieke muziek wel mooi, maar het is zoveel en ik heb echt géén idee waar ik zou moeten beginnen
quote:Heel simpel, begin bij Mozart. Je kan blindelings een werk van Mozart luisteren, en het is altijd schitterend. Je eindigt ook bij Mozart. ;-))
Vind klassieke muziek wel mooi, maar het is zoveel en ik heb echt géén idee waar ik zou moeten beginnen
Heb het een en ander al gehoord omdat ik al 3 jaar muziek heb op school
Hoe jonger je bent, hoe makkelijker Mozart's muziek te begrijpen is. Hoe ouder je bent, hoe moeilijker je Mozart's muziek begrijpt.
Bezoek mijn Youtube Kanaal http://www.youtube.com/user/581983141
Ik ben nu nog even bezig met Strauss familie uploaden, maar daarna ga ik weer verder met Mozart en zijn tijdgenoten.
Succes.
My mission is to kill time, and time's to kill me in its turn. How comfortable one is among murderers.
jonger : ja ; ouder : nee ! ! altijd Mozart : jahquote:Op zaterdag 30 oktober 2010 00:33 schreef wolferl het volgende:
[..]
Heel simpel, begin bij Mozart - - Je eindigt ook bij Mozart. ;-))
Hoe jonger je bent, hoe makkelijker Mozart's muziek te begrijpen is. Hoe ouder je bent, hoe moeilijker je Mozart's muziek begrijpt.
[ Bericht 0% gewijzigd door quirigua op 01-11-2010 16:02:09 ]
Dit is een beetje een cliché als het om Mozart gaat, net als de gemeenplaats dat er in zijn muziek veel meer zit dan bij oppervlakkig luisteren blijkt. Maar dat maakt het niet minder waar, het lijkt een beetje het restant van de heel lang gehuldigde opinie dat Mozart een soort voorloper van Beethoven was, de evenwichtige Mozart tegenover de grensverleggende Beethoven. Die inmiddels wel achterhaalde opinie doet ernstig tekort aan de eindeloze subtiliteit en veelzijdigheid van Mozart, maar daarvoor moet je wel echt goed naar Mozart luisteren, en niet zoeken naar de momenten waar hij op Beethoven vooruitloopt.quote:Op zaterdag 30 oktober 2010 00:33 schreef wolferl het volgende:
[..]
Hoe jonger je bent, hoe makkelijker Mozart's muziek te begrijpen is. Hoe ouder je bent, hoe moeilijker je Mozart's muziek begrijpt.
En daarbij hoort ook de notie dat Mozarts muziek op haar beste momenten helemaal niet 'vrolijk' is, zoals het cliché wil, maar melancholisch, en soms ronduit tragisch. Zijn beste momenten, dat is voor mij zijn kamermuziek: de tien grote strijkkwartetten, de strijkkwintetten, de sonates voor piano en viool, het Kegelstatt-trio, het klarinetkwintet, en daarnaast sommige van zijn pianoconcerten, en de drie Da Ponte opera's.
De beginner zou ik zijn pianoconcerten aanraden, bijvoorbeeld KV 449, 466, 467, 488, 491.
Als je een beetje bij was geweest, betreft het onderwerp Mozart in de media. Dan had jij ook wel geweten dat die quote van mij afkomstig is van muzikale Mozart uitvoerders. Recent kwam de quote nog voorbij bij De Wereld Draait Door.quote:
[..]
Dit is een beetje een cliché als het om Mozart gaat, net als de gemeenplaats dat er in zijn muziek veel meer zit dan bij oppervlakkig luisteren blijkt. Maar dat maakt het niet minder waar, het lijkt een beetje het restant van de heel lang gehuldigde opinie dat Mozart een soort voorloper van Beethoven was, de evenwichtige Mozart tegenover de grensverleggende Beethoven. Die inmiddels wel achterhaalde opinie doet ernstig tekort aan de eindeloze subtiliteit en veelzijdigheid van Mozart, maar daarvoor moet je wel echt goed naar Mozart luisteren, en niet zoeken naar de momenten waar hij op Beethoven vooruitloopt.
En daarbij hoort ook de notie dat Mozarts muziek op haar beste momenten helemaal niet 'vrolijk' is, zoals het cliché wil, maar melancholisch, en soms ronduit tragisch. Zijn beste momenten, dat is voor mij zijn kamermuziek: de tien grote strijkkwartetten, de strijkkwintetten, de sonates voor piano en viool, het Kegelstatt-trio, het klarinetkwintet, en daarnaast sommige van zijn pianoconcerten, en de drie Da Ponte opera's.
De beginner zou ik zijn pianoconcerten aanraden, bijvoorbeeld KV 449, 466, 467, 488, 491.
Ik vind ook dat je niet specifiek een werk kan aanwijzen, die men als nieuwbakken liefhebber, moet gaan beluisteren. Mijn allereerste kennismaking ooit met klassieke muziek was met Grieg, niet een alledaagse componist. Mijn allereerste kennismaking met Mozart was met zijn 'Gran Partita'. En als er toch één werk is die ik zou aanraden, dan is dat die wel. Na afloop van dit prachtig muzikaal genot wil je alleen maar meer. Zo ben ik ook in da ban van Mozart geraakt. Het leuke was, dat ik i.p.v. volwassener werken ging luisteren, zijn vroege werken ging luisteren. En dat heeft zeer veel goeds gedaan. Ik leerde de waarde, en je hoorde en zag hoe hij groeide als componist. Ik ging meer hunkeren naar zijn volwassener werken, en waardeerde die ook groots. En doch hadden zijn vroege werken een speciaal plekje in mijn hart.
Mozart en Beethoven, en mindere mate ook Rossini, waren hevig geinspireerd door Handel.
Het is dan buitengewoon bemoedigend ineens te worden geconfronteerd met een prachtig voorbeeld van Mozart en Rossini, ook wel de Italiaans Mozart genoemd.
In KV 453, pianoconcerto no. 17, deel III vanaf minuut 5.25 hoor je een niet mis te verstane verwijzing naar de Messiah van Handel (waar Mozart in die tijd mee bezig was) en wel nummer 12, For us, a until child is born. Luister de nummers eens, wat een weergaloze imitatiekunst van onze heer Mozart. Maar wat wil de omstandigheid, Rossini gebruikt in zijn ouverture Semiramidis (en ook in andere ouvertures) exact dezelfde motieven als Mozart, ook vanaf min. 5.25. Geweldig, luister maar eens na. Die KV 453 is overigens erg mooi.
Voor de Scriabin liefhebbers:
Aanstaande zondag live te aanschouwen in het concertgebouw.
Aanstaande zondag live te aanschouwen in het concertgebouw.
My mission is to kill time, and time's to kill me in its turn. How comfortable one is among murderers.
Het dat gezien, het was die jonge blonde tweeling die dat zei. Maar het wordt ook al heel lang gezegd en geschreven over Mozart, vandaar dat ik het een cliché noemde.quote:Op maandag 1 november 2010 12:03 schreef wolferl het volgende:
[..]
Als je een beetje bij was geweest, betreft het onderwerp Mozart in de media. Dan had jij ook wel geweten dat die quote van mij afkomstig is van muzikale Mozart uitvoerders. Recent kwam de quote nog voorbij bij De Wereld Draait Door.
Het eerste deel van KV 453 is zelfs één van mijn favorieten. Het was het eerste stuk van Mozart dat me heel diep raakte, al lijkt het vreemd dat te zeggen van een ogenschijnlijk zonnig werk in G majeur.quote:In KV 453, pianoconcerto no. 17, deel III vanaf minuut 5.25 hoor je een niet mis te verstane verwijzing naar de Messiah van Handel (waar Mozart in die tijd mee bezig was) en wel nummer 12, For us, a until child is born. Luister de nummers eens, wat een weergaloze imitatiekunst van onze heer Mozart. Maar wat wil de omstandigheid, Rossini gebruikt in zijn ouverture Semiramidis (en ook in andere ouvertures) exact dezelfde motieven als Mozart, ook vanaf min. 5.25. Geweldig, luister maar eens na. Die KV 453 is overigens erg mooi.
Voor een artiest (lees: uitvoerende) is deze 'cliché' uitspraak wel degelijk van toepassing. Aangezien zij, de musici, onze ogen en oren zijn, slaat het ook op ons luisteraars. Ik wil altijd de meest verwante, authentieke en mooiste uitvoering van een bepaald Mozart werk (geldt ook voor andere componisten) meekrijgen. Ik hecht veel waarde aan hoe een uitvoerende een dergelijk muziekstuk beoefent.quote:
[quote]
Het dat gezien, het was die jonge blonde tweeling die dat zei. Maar het wordt ook al heel lang gezegd en geschreven over Mozart, vandaar dat ik het een cliché noemde.
Een stuk dat iemand diep raakt, hoeft niet persé mineur te zijn. Ik kan van sommige Strauss werken ontroerd raken, ondanks dat hij veel opgewekte muziek schreef. Zijn werken vertolken het gevoel van zijn Wenen. Schubert schreef ook werken van zijn Wenen, waar ik ontroerd door was. Maar Schubert schreef bijna alleen maar muziek die vanuit een persoonlijke kwelling kwam. Anders dan bij Strauss.quote:Het eerste deel van KV 453 is zelfs één van mijn favorieten. Het was het eerste stuk van Mozart dat me heel diep raakte, al lijkt het vreemd dat te zeggen van een ogenschijnlijk zonnig werk in G majeur.
Mozart schreef, of voor broodheer(en), eigen studie, geïnspireerd door God of voor de Vrijmetselarij. Allen hebben een eigen twist. Als je ook goed kijkt naar de lijn die Mozart door zette, welke vormen hij had gaan schrijven in zijn nabije toekomst. Als hij +/- 70 jaar was geworden, had hij zich gaan focussen op Piano Concerten (zijn lust in z'n leven) en Opera buffa (Die Zauberflote bewees dat hij eenvoudig veel geld kon verdienen). Even voor de goede orde, dit heb ik ergens gelezen, dus niet zelf verzonnen. Ware het niet dat Mozart een eigen 'beweging' wilde oprichten, als zijne een afsplitsing van de Vrijmetselarij. Dit dan speciaal voor musici en andere kunstenaars. Dit idee schreef hij in 1790 op. Ik ga even opsnorren in welk boek ik dat las (kom om in de Mozart boeken, vandaar).
Ik vind dit zeer prettig. Een gezonde, leuke discussie over Mozart, en andere componisten.
7 jaar geleden deed ik dit ook al, maar toen op een heel ander forum, van een andere website.
Altijd, ja, die piano concerten.quote:Op maandag 1 november 2010 10:15 schreef Scribent het volgende:
[..]
- - Zijn beste momenten - - en de drie Da Ponte opera's. - - pianoconcerten aanraden, bijvoorbeeld KV 449, 466, 467, 488, 491.
Maar het mooiste vind ik twee van de drie da Ponte opera's : dat gedoe van Figaro met Suzanna en Cherubino - tweede acte (vooral Cherubino en Figaro), vierde acte ook (Suzanna, de graaf), wat een schitterende sukkels allemaal, die ironie ! De hele tweede acte is goed (grafin, Cherubino, Figaro), en de finale van acte 4 ook (graaf en gravin).
En in Cosi fan tutte, die heerlijke dubbele moraal van Dorabella en Fiordiligi en hun vrijers, net 2010. Vooral finale van acte 1, druipt van de hypocrisie en dat is goed te horen. Die van Karajan en Boehm zijn de beste (al heel oud), die van Rene Jacobs ook hartstikke goed.
Kijk op you tube - -
Uit Cosi fan tutte: het terzet 'Soave sia il vento'. Wondermooi, het beste wat Mozart in zich had. Melancholisch, helder als een bergbeek en toch volstrekt ongrijpbaar.quote:Op maandag 1 november 2010 16:16 schreef quirigua het volgende:
[..]
Altijd, ja, die piano concerten.
Maar het mooiste vind ik twee van de drie da Ponte opera's : dat gedoe van Figaro met Suzanna en Cherubino - tweede acte (vooral Cherubino en Figaro), vierde acte ook (Suzanna, de graaf), wat een schitterende sukkels allemaal, die ironie ! De hele tweede acte is goed (grafin, Cherubino, Figaro), en de finale van acte 4 ook (graaf en gravin).
En in Cosi fan tutte, die heerlijke dubbele moraal van Dorabella en Fiordiligi en hun vrijers, net 2010. Vooral finale van acte 1, druipt van de hypocrisie en dat is goed te horen. Die van Karajan en Boehm zijn de beste (al heel oud), die van Rene Jacobs ook hartstikke goed.
Ik weet niet 100% zeker of hij in dít topic past, maar zó de moeite waard:
Een Rijnlandse morgen (ca. 8516 vierkante meter) is onderverdeeld in 6 hont, een hont in 100 vierkante roeden, en een roede in 144 vierkante voet.
