Creepypasta

quote:

Op zondag 11 februari 2007 21:07 schreef sakeh het volgende:
Jane en Melissa deelden samen een studentenflat op de campus van een Amerikaanse universiteit. Rond 9 uur 's avonds herinnerde Jane zich dat ze haar bibliotheekboek nog terug moest brengen. Ze vertelde haar huisgenote dat ze naar de bibliotheek ging en waarschijnlijk nog even de kroeg in zou duiken. Ze vroeg Melissa of ze meeging, maar die vertelde dat ze vroeg ging slapen. Ze vroeg Jane of die de lichten uit wilde doen als ze naar buiten ging.
Jane deed dit en ging op weg naar de bibliotheek. Onderweg kwam ze een vriendin tegen, met wie ze even bleef praten. Opeens realiseerde ze zich dat ze het boek was vergeten. Ze ging terug naar huis om het op te halen. Om haar huisgenote niet wakker te maken, zocht Jane in het donker naar het boek. Met het boek onder haar arm ging ze vervolgens opnieuw naar de bibliotheek, waarna ze met een paar vrienden de kroeg inging.

Toen Jane midden in de nacht terugging naar huis, stonden voor haar deur een ambulance en een politie-auto. Een agent nam haar mee naar haar studentenflat. Daar zag Jane twee dingen die ze haar hele leven niet meer zou vergeten: de matras van haar huisgenote zat onder het bloed, en iemand had met lipstick op de muur geschreven:

"Ben je niet blij dat je het licht niet hebt aangedaan?"

quote:

Ergens lang geleden toen ik nog op de basisschool zat is het gebeurd.
Ik lag te slapen en mijn slaapkamerdeur stond open. Midden in de nacht word ik wakker en ik zie in mn deuropening een zwart-witte man staan. Hij was groot en breed en hij had een geruit overhemd aan. (achteraf deed hij me denken aan een houthakker)

Het voelde alsof iemand een koude hand op mn hart had gelegd. Ik was nog nooit in mn leven zo bang geweest. Ik wilde schreeuwen naar mn ouders die in de kamer ernaast sliepen maar ik kon mijn mond niet eens open doen. De verschijning deed ondertussen niets, hij staarde me aan. Recht in mn ogen. Het enige wat ik kon doen was mn ogen dicht doen, ik probeerde mezelf te overtuigen dat ik het mezelf inbeelde en dat geesten niet bestaan. Maar toen ik mn ogen opendeed was het er nog steeds. Toen deed ik weer mn ogen dicht en toen ik ze vervolgens weer open deed was het weg.

quote:

In the heart of Washington, there’s a house that used to be owned by a family of five. Nobody really knows what happened to them. Their neighbors at the time say that there were no signs of weirdness or fear in the family. The common testimony is that one day there was nothing wrong. The night that followed, there were very loud noises coming from the house, and although people in the area came to investigate what was keeping them up, the windows were blocked by millions of post-it notes, and the windows would not break. The following day, the house was empty.

Nobody has lived in that house since. But people have gone inside. In every bedroom, there is a mirror facing the corner of the room. If you turn it around, it won’t show your reflection. The area you’ll be standing in will be empty. They say that on the rare occasion, you’ll see the person who used to sleep in that room, mutilated and bandaged from head to toe...