Vervolg: schenking aan kleindochter in foute handen

Het heeft even geduurd, maar hier is dan toch nog een vervolg op het topic 'Schenking aan kleindochter in foute handen'.
Er is al weer een heel tijdje overheen gegaan en er is ook weer heel wat gebeurd in tussentijd. Ik zal het proberen redelijk kort samen te vatten. Na heel wat gedoe ben ik uiteindelijk mijn persoonlijke spullen, die nog in het ouderlijke huis stonden, in alle rust kunnen gaan ophalen. Ik heb nog een gesprek gehad met mijn moeder en broer. Ik heb hen proberen duidelijk te maken dat ik niet verwacht dat ze achter mijn vriend of achter mijn beslissingen staan, maar dat ze achter mij als dochter staan. Dit gesprek heb ik alleen met hun gevoerd. Ik heb hen gezegd dat ik de toekomst open laat voor contact, maar op dit moment even rust moet hebben en even geen contact wil. Wanneer er iets met vrienden/familie/onszelf gebeurt horen we het wel van elkaar. Ik vermoed dat dat enig effect heeft gehad, aangezien ik een drietal weken later een brief in de brievenbus had van mijn advocaat. Hij had me een kopie verzonden van de advocaat van mijn moeder waarin staat dat ze akkoord gaat met een maandelijkse afbetaling van de schenking. Hiermee geeft ze dus te kennen dat het bedrag indertijd reeds voor mij bedoeld was en dat ze het alsnog liever minnelijk wil oplossen. Op een paar voorwaarden ben ik hiermee akkoord gegaan.

Het leek me misschien toch wel fijn dat ik ook even 'het voorlopige einde' al meedeel aan diegenen die het verhaal toch lange tijd gevolgd hebben. We zullen zien hoe het contact in de toekomst zal evolueren. Ik ben op zich wel opgelucht dat de hele strijd rond de schenking en ook rond acceptatie en begrip voor elkaar hier nu ophoudt.
Vragen worden nog altijd beantwoordt als die er zijn.
Dankjewel voor alle commentaren, positief of negatief. Al was het negatief, toch een teken dat het je iets deed:)