Mijn FB post over t concert gisteren:
quote:
Oh dear diary,
Vanavond was ik met een honderdtal luid meezingende bakvisjes getuige van mijn derde concert van Britney Spears and the diamonds. Of was t Marina? Het was in ieder geval niet de vrouw die jaren geleden haar vreemde heldere snikkende stem liet horen op een lowlands podium. Het was Electra Heart, de door de commercie en popmenigte geliefde vrouw die ze vertikte te worden. Nog steeds zuiver. Nog steeds hoog. Nog steeds energiek. Maar gehuld in een fel glitterend keurslijf van alles wat ze vroeger haatte en sarcastisch bezong. Mevrouw Diamandis werd bubblegum. Niet met de dikke knipoog en bittere nasmaak, maar echt zoet. De diamant verloor haar scherpe randen.....
Kortom: T was prima, maar ik begin steeds minder verschillen te zien tussen Marina (indie pop met scherp randje) en Katy Perry of willekeurig welke andere popdiva. Verder was t super kort (vorige keer was er nog een toegift, nu meteen BAM lichten aan en doei) en was t meeschreeuw/joel/bakvis/telefoontjesindelucht gehalte super hoog.
Dit was de derde keer dat ik haar zag, maar ik vrees ook de laatste. Op een festival zal ik nog wel gaan kijken, maar een concert van haar hoeft voor mij niet meer helaas. Niet als de trend van cd1 naar cd2 naar cd3 zo blijft doorgaan. Ook tijdens het optreden waren de verschillen tussen cd1 en cd2/cd3 zo duidelijk merkbaar. CD2 en CD3 zijn veelal floorstompers en dancenummers met catchy refreintjes. Dat is best lekker, maar niet de reden waarom ik voor Marina gevallen was. Ik viel voor haar Eigen geluid. Dat heeft ze amper nog. Het worden 13 in dozijn niemandalletjes. Lekkere niemandalltjes op zich, maar niks bijzonders meer.
Ik snap de moeilijke keuzes van haar tussen commercie en verkopen vs je Eigen ding doen. Ik snap dat z eniet altijd haar Eigen ding kan doen omdat dat simpelweg niet genoeg verkoopt. CD1 was te experimenteel voor velen en Hollywood wilde haar in de popdiva setting plaatsen, een keurslijf aandoen. Iets wat ze op de 2e cd bezingt. Zelfs letterlijk in 1 van de clips doet(veranderen van Marina naar Electra Heart). Maar daar klonk de cd nog poppy met een bittere ondertoon vanwege haar struggles met dat keurslijf. Ze bezong dat ze dat vroegen, maar dat ze dat niet wilde. Bij cd3 lijkt ze die struggle opgegeven te hebben. "Oke, dan word ik maar poppy".
I'll never be your bubblegum bitch..... I'm afraid dear, that you HAVE become a bubblegum bitch. Nou oke, geen bitch. Ze lijkt erg aardig
[ Bericht 18% gewijzigd door Ang3l op 11-05-2015 14:43:03 ]