Het OUD Estafette topic deel 11

Lijnloos, wat leuk om zo meer van je te weten te komen
Heel leuk om je zo meer te leren kennen.
Je klinkt me heel gelukkig!

oh lijnloos wat heb je dit toch op een leuke spontane manier geschreven.. zo leuk om te lezen

Lijnloos, wat een blij verhaal, ik word er helemaal vrolijk van Leuk om je beter te leren kennen (alleen jammer dat ik zowel op de pc als op de iphone je filmpje niet kan zien ) en wat ik erg mooi vind om te lezen is dat de scheiding van je ouders zo positief is verlopen, dat soort verhalen ken ik wel, maar echt vaak gebeurt dat ook weer niet

Dank je wel voor je verhaal

(En weet je wat grappig is? Ik vind het echt heel erg Lijnloos ook, zeg maar Precies zoals je ook post in Z&G, heerlijk blij en positief )

wow, ik lees net het verhaal van Incantrix en Oeke. Ik vind het allebei geweldige verhalen, eerlijk waar!

_{Lijnloos moet ik nog lezen en alle voorgangers ook nog}

Dank jullie wel allemaal voor de leuke reacties! Ik vond het ook wel leuk om te schrijven..

Trix, het filmpje is ongeveer 40mb groot dus denk dat dat de reden is dat ie het op de iPhone niet echt trekt.... Wellicht helpt dit gegeven

Ik moet nog even denk over de volgende vraag en natuurlijk nog een opvolger zoeken... Ik zal vanmiddag na mijn werk thuis es op zoek gaan!

Leuk verhaal Lijnlooos en heerlijk geschreven!

Leuk verhaal Lijnloos, en gedeeltelijk herkenbaar voor mij!
(enneh... ik ben ook fervent LLganger en ik hou enorm van in de kroeg zitten of dansen, dus ik vind het altijd leuk om te lezen dat er meer (a.s. ) moeders zijn die daar van houden. Ben nu 15 maanden moeder en LL dit jaar was geweldig! Hoewel we maandag wel heeeel vroeg naar huis zijn gegaan om ons mannetje te halen. En het stappen gebeurt hier ook nog regelmatig, dus het kan nog hoor! )

[ Bericht 10% gewijzigd door peterfan op 27-10-2009 09:49:19 ]

wijzigen, niet quoten..

leuk verhaal, en leuk om jullie aanzoek te kunnen zien lijnloos!

Lijnloos, wat schrijf je leuk

Zo, ik ben weer bijgelezen. Je moet toch iets als je na het voeden niet meer kunt slapen

Leuk om die inkijk in jullie levens te krijgen dames! Petje af hoor. En wat schrijven jullie allemaal ook mooi. Lekker pakkend en in-een-ruk-uitlezen. Het blijft toch wel het meest bijzondere en kwetsbare topic van OUD.

Leuk geschreven Lijnloos!

Viel helemaal stil van Incantrix om met een blij gevoel tot en met de laatste regel te evrslinden en vervolgens nog blijer geworden van Lijnloos.

Thanks meiden!

Dank dank weer voor alle complimenten en meteen een reminder naar mezelf om een nieuwe persoon te gaan zoeken/vragen om het stokje over te nemen.

Lijnloos ik sluit me aan bij de rest, wat schrijf jij ontzettend leuk!

Mooie vehalen allemaal.
Leuk om te lezen van iedereen.

Nou, eindelijk de stoute schoenen aangetrokken en een eventuele opvolgster gePMt.... mijn vraag hoort wel bij die specifieke persoon, dus die hou ik nog even voor me voor als ze misschien niet wil.

Snel meer!

Lijnloos had me een pm gestuurd en ik moet eerlijk zeggen dat ik nog niet eerder in dit topic heb gekeken en heb even niet zo heel veel zin om alles te lezen, dus heb even snel wat doorgenomen Als ik dus ik doe wat niet goed is, hoor ik dat graag

Ik ben dus mama_papa, ook wel Marlinde genoemd Ik ben 20 jaar en nu 6 maanden zwanger van een meisje De zwangerschap was niet gepland, maar ons meisje is zeker welkom!

Vanaf kleins af aan ben ik een enorm moeilijke eter en ben gewend om bijna niks te eten op een dag. Toen ik nog niet zwanger was at ik op een dag: 1 boterham smiddags en 's avonds hollandse kost en verder niks. Nee ik had en heb geen annorexia, maar ik had daar echt genoeg aan. Ik woog altijd rond de 55/60 kilo. Ik had waarschijnijk ook niet zoveel nodig Nu ik zwanger ben eet ik wel iets meer, maar nog steeds niet goed genoeg! Fruit eten krijg je er bij mij niet in en groente daar moet ik echt moeite voor doen. Nu rond het avondeten krijg ik altijd last van mn buik en moet ik mezelf dwingen om toch wat naar binnen te werken wat soms echt niet lukt!

Ik kom uit een gezin met 5 kinderen, waarvan ik de laatste ben en ik ben ook nog het enige meisje. Ja, het klopt, ik heb dus 4 broers Ik heb een enorme leuke jeugd gehad en heb veel van mijn ouders meegekregen. Mijn ouders zijn nog steeds gelukkig met elkaar en ik hoop dat ze dat de rest van hun leven ook blijven

Ben geboren in Rotterdam, waar ik altijd ben blijven wonen. Nu woon ik samen met mijn vriend: Pascal (27), die op 26 mei 2010 mijn man gaat worden We hebben elkaar ontmoet in de supermarkt en zijn sindsdien samen Hij werkt nu in een winkel waar hij gameconsoles ombouwd en telefoons simlockvrij maakt etc.
Ik vind dat mijn vriend enorm meeleeft met de zwangerschap en zich nu al helemaal aan het voorbereiden is op de kleine. Wat ik echt niet had verwacht van hem. Hij wilde ook wel kinderen, maar ik dacht dat hij er nog niet aan toe was om nu ook daadwerklijk echt papa te worden. Als ik ergens mee zit staat hij altijd voor me klaar en ik kan zo nog wel uren doortypen Dit zal hij toch niet lezen, maar ik vind echt dat ik een echte fijne vriend heb en ik hoop dat we altijd bij elkaar zullen blijven

Sinds afgelopen januari ben ik gastouder en pas ik dus in mijn huis op, op kindjes. Vanaf kleins af aan ben ik helemaal gek van kleine kindjes en wist altijd al dat ik wilde werken met kinderen. Aangezien ik geen diploma heb (de reden geef ik hier liever niet) ben ik gaan zoeken naar werk wat ik kan doen met kinderen. Na lang gezocht te hebben en na wat supermarktbaantjes heb ik de baan gevonden die ik waanzinnig graag doe! In het begin had ik 4 kindjes onder mijn hoede, wat ik enorm leuk vond. Nu ik zwanger ben gaat het allemaal niet zo makkelijk meer en neem ik genoege met 1 kindje. Een kereltje van 3 jaar wat een enorme achterstand heeft op alle vlakken. Het leuke aan dit werk is dat je de kindjes wat kan leren en meegeven en dat je echt een soort moeder voor ze word Zo even genoeg over mn werk..

Verder ben ik erg onzeker en denk altijd dat iets me niet lukt/dat ik het niet kan. Ook over de zwangerschap ben ik af en toe onzeker, ben erg bang voor de bevalling en er spoken nog van allerlei vragen door mijn hoofd. Daarom is het fijn dat er een topic is hier op fok waar je alles kan vragen aan de dames die dit al een keer hebben meegemaakt. Ik heb echt heel veel aan dit topic en het voelt ook echt als een familie. Iedereen is zo lief voor elkaar en we hebben allemaal het beste met elkaar voor

Mijn hobbies zijn: films kijken, sporten (vooral zwemmen), gamen, computeren en familie en vrienden opzoeken.

Ik hoorde gisteren van mijn neefje (4 jaar) iets leuks. Hij vraagt aan zijn mama: mama wat is dit? Zijn mama zegt dit is afval, zegt hij weer oh dat is toch net als op de weg? (asvalt)

Het antwoord op de vraag van lijndoos:
Hoe ik kijk op mijn zwangerschap: Ik moest in het begin erg wennen aan het feit dat ik dalijk mama zal gaan zijn. Ik kwam erachter toen ik 4 weken zwanger was en de echo had ik met (dacht ik) 12 weken. Tot die 12 weken heb ik eigelijk geen gevoel gehad dat ik écht zwanger zou zijn. Ik dacht dat het een foutje zou zijn (terwijl ik 2! testen gedaan had die heel duidelijk aangaven dat ik zwanger was ) Toen ik de eerste echo had en de mevrouw dus op een mega groot scherm liet zien dat er écht een baby'tje in me groeit rolde de tranen over mijn wangen. Ik word toch echt mama, het is echt! Er groeit echt wat in mijn buik! Het was zo'n emotioneel moment, maar ik voelde me zo gelukkig. Ik ben helemaal niet misselijk geweest, geen buikpijn, maar ik ben wel enorm moe geweest en nu nog steeds erg snel moe. Die moeheid is zo erg dat ik rond half 9 op de bank in slaap val en als ik op elk moment van de dag op de bank zou liggen ik meteen in slaap val.
Ik had wel vanaf het begin van de zwangerschap het gevoel dat ik een meid zou krijgen en bij de 20 weken echo bleek dit dus ook echt zo te zijn! Door het dolle heen was ik, er was een kleine Marlinde op komst Ons meisje is een hele drukke, ik voel haar de hele dag door en ze schopt behoorlijk hard. In het begin had ik daar best moeite mee, maar nu vind ik het vreselijk als ik er een paar minuutjes niet voel schoppen
Ik voel me zo gelukkig en ik kan niet wachten tot ik mn meisje in mijn armen heb en eindelijk kan zien hoe ze eruit ziet/ruikt etc. Ik zit echt op een roze wolk en hoop dat ik daar nooit meer vanaf kom

Ik zie dat ik echt heel veel heb zitten schrijven Hoop dat het niet vervelend is, als dit niet de bedoeling is of er wat anders werd verwacht hoor ik dat graag he Had geen zin om alles te lezen dus het kan best dat ik het verkeerd heb begrepen..

Nu is het volgens mij de bedoeling dat ik iemand vind en dan nog een vraag erbij stel...? (Wie kan ik nog vragen )

Ik ga mijn best doen

Haha, te gek mama_papa! Ik ga zo je stuk even echt goed doorlezen, maar vind het nu al leuk dat je het hebt geschreven... en weer lekker uitgebreidt!

ik vind echt mooi hoe open jullie over jezelf schrijven, door mee te lurken krijg ik toch een beter idee wie hier allemaal op schrijven
dank daarvoor

zo lief om te lezen, dat je er aan moest wennen dat je mama werd, maar dat je toen je de echo zag je moest huilen en het toch werkelijkheid werd Ik wens je verder nog een fijne zwangerschap toe

Mama_papa, wat een gezellig en blij verhaal Volgens mij ben jij zo'n vreselijk leuk en positief mens, héérlijk! Thnx voor het meelezen

*kick*

Omdat Oeke benieuwd is naar Basboussa's verhaal