Tevens TT wat duidelijker gemaakt.
quote:Toen ik in de export werkte koste het niks om wat die kant uit te sturen. Er was altijd ruimte, altijd goede aanbiedingen e.d. Dit allemaal omdat het land volgens mij 100 x meer exporteert dan importeert... Het is dus niet zo gek. Daarnaast is China zelf ook een grote afzetmarkt en die chinezen kopen de gekste dingen... Vandaar dat het aantal miljonairs daar zo snel oploopt..Op donderdag 22 oktober 2009 15:15 schreef Apache4U het volgende:
Ik hoor de hele dag al op RTLZ dat de economie van China weer verder en zelfs harder gegroeid is dan het vorige kwartaal. Nu vraag ik me af, hoe kan dit? Waar zetten die lui de zooi af die ze produceren? Ik dacht dat de rest van de wereld namelijk minder aan het consumeren was dankzij de crisis. Mis ik ergens een station of is China de grootste afzetmarkt voor China? Of zijn deze groeicijfers vakkundig bij elkaar verzonnen/creatief berekende cijfers?
edit: Daar komt natuurlijk bij dat ze alles namaken en dat veel Europese merken het niet aan durven om daar producten af te zetten. Intellectueel eigendomsrecht kennen ze niet daar en patenten e.d. hebben ze nog nooit van gehoord. Dus indirect worden ze gedwongen om alles zelf te doen en overal markten voor te vinden. Das best goed voor de economie...
mod: bedankt voor aanpassen etc.
quote:Zoals iemand anders ook al aangaf: de welvaart in dat land neemt ontzettend toe, ze maken daar echt ieder jaar weer reuzensprongen qua nieuwe steden en woongebieden etc, er zijn steeds meer mensen die hun diploma's halen en een goed-betaalde baan weten te scoren, etc etc.Op donderdag 22 oktober 2009 15:30 schreef Apache4U het volgende:
Ik snap dat ze heel veel exporteren, maar wat ik niet snap is dat er blijkbaar groei in zit. Dit terwijl het mij lijkt dat de landen waar naartoe geexporteerd wordt juist minder afnemen dan voorheen.
mod: bedankt voor aanpassen etc.
De binnenlandse afzetmarkt is gewoon gigantisch groot, en ook in omringende landen (m.u.v. bijvoorbeeld Japan, gaat het daar ook vrij goed met de economie. Sterker nog, China profiteert van de huidige slechte situatie in Japan, want China pikt nu natuurlijk erg veel van Japan's vroegere handelspartners in wat betreft export.
China daarentegen kan het personeel (danwel in lagere lonen, omdat primaire- en secundaire levensbehoeften goedkoop zijn in vergelijking met westerse landen) en het materieel bekostigen, om vervolgens het product goedkoop te fabriceren.
De markt heeft, omdat Amerika bankroet is, zijn ogen gefixt op China, omdat dat simpelweg goedkoper is dan westerse exportlanden.
quote:Daarnaast hebben ze ook heel veel dollars in de economieën van de buren gepompt om ook daar meer afzetmarkt te hebben en van hun dollars af te komen.Op donderdag 22 oktober 2009 15:43 schreef Ron.Burgundy het volgende:
Ze hebben volgens mij onlangs nog 400 miljard in de eigen economie gepompt om de groei nog wat te bevorderen. In dat land kan de regering gewoon bepalen hoe sterk de economie groeit.
quote:Waar universiteiten in Nederland over het algemeen allemaal bovengemiddeld zijn, ligt de spreiding qua kwaliteit in China anders. Met waardeloze regionale universiteiten tot de betere in Beijing of andere vooraanstaande plaatsen.Op donderdag 22 oktober 2009 15:22 schreef Yi-Long het volgende:
Daar hebben ze geen wanbeleid zoals hier, maar zorgen ze er al jaren voor dat er goed onderwijs is, en de koopkracht en welvaart van de bevolking snel en sterk stijgt.
quote:Volgens mij gaan er de laatste jaren anders geregeld zeer veel NL studenten voor een tijdje naar Shanghai, Cheng Du, Beijing etc, om daar bij een universiteit mee te lopen. Niveau ligt er momenteel erg hoog, geloof ik. Natuurlijk verschilt het niveau per universiteit, en ook per regio, gebied, school, etc etc. Dat is logisch. Dat is overal zo.
[..]
Waar universiteiten in Nederland over het algemeen allemaal bovengemiddeld zijn, ligt de spreiding qua kwaliteit in China anders. Met waardeloze regionale universiteiten tot de betere in Beijing of andere vooraanstaande plaatsen.
Het grote verschil met NL is dat er in China dus wel ontzettend veel in dat onderwijs geinvesteerd wordt de laatste jaren, terwijl we hier wat betreft kwaliteit al jaren stilstaan of er zelfs op achteruit gaan.
quote:De Chinese munt wordt kunstmatig laag gehouden door de Chinese centrale bank. De waarde schommelt binnen een marge van 0,3 procent van de US dollar die iedere dag wordt vastgesteld door de Chinese centrale bank. De waarde van de munt wordt niet bepaald door vraag en aanbod.Op donderdag 22 oktober 2009 15:33 schreef beantherio het volgende:
China heeft een binnenmarkt van 1,3 miljard mensen die steeds meer ondernemen, steeds rijker worden en steeds meer consumeren. Daarnaast is hun munt zwaar ondergewaardeerd waardoor ze als geen ander op prijs kunnen concurreren met andere landen. Met die omstandigheden is het voor China juist lastig om geen economische groei te bereiken: zelfs in tijden waarin bijna alle andere landen kampen met recessie.
Wat die export cijfers betreft, is het natuurlijk een beetje mee geknutseld om een mooi cijfer van te maken. In de voorgaande economische 'boom' jaren heeft de Chinese overheid de export cijfers juist naar beneden afgerond om een niet te grote betalingsbalans overschot met de rest van de wereld te creëren. Dit om fricties te vermeiden met landen die een grote betalingsbalans tekort met China hebben. Bijvoorbeeld de US. Nu ronden ze zeg maar ietsje meer naar boven af.
De geldpersen in China draaien net zo hard als in het Westen er is dus genoeg geld voor economische groei.
quote:De groei komt uit de interne markt, stimulous dusOp donderdag 22 oktober 2009 15:15 schreef Apache4U het volgende:
Ik hoor de hele dag al op RTLZ dat de economie van China weer verder en zelfs harder gegroeid is dan het vorige kwartaal. Nu vraag ik me af, hoe kan dit? Waar zetten die lui de zooi af die ze produceren?
net als de USA dat doet
Maar China is NU groot genoeg om na die stimulous zelfstandig zelfstandig te kunnen groeien, de USA echter zal blijven krmpen, de de machthebbers in China begrijpen dat groei komt uit de consumptie van Chen Modaal, dat was het probleem van de Bush regering, die gaf de consumptie aan mensen met een inkomen boven de 250.000 dollar
[ Bericht 6% gewijzigd door henkway op 25-10-2009 11:49:51 ]
Als je een groei hebt van 100 naar 200, dan is deze 100%
Als je een groei hebt van 1100 naar 1200, dan is deze slechts 9%
Er is een gigantisch verschil in relatieve toename tussen beide voorbeelden omdat het eerste van een veel lager startpunt begint, echter beide hebben dezelfde absolute toename.
Dit is vaak het geval met opkomende economien (zoals China of Vietnam), deze laten dubbele cijfers groei zien welke wij in het westen niet meer kennen. Dus zo heb je ook in absolute cijfers een natuurlijke afvlakking in de economische groei in het westen (omdat de behoefte van de interne markt verzadigd raakt; iedereen heeft zijn tv en autootje); ook in relative cijfers heb je dus een inherente afvlakking van (relatieve) groei. Dit komt onder andere vanwege de bovenstaande wiskundige logica. Maar volgens dezelfde logica dus extreme groei in China. Kijk dus uit hoe je wat met elkaar vergelijkt.
[ Bericht 13% gewijzigd door Demophon op 25-10-2009 08:35:30 ]
Een aantal belangrijke zaken:
Toen het volume in export afnam en miljoenen Chinese migranten hun banen verloren, heeft de overheid in Beijing gereageerd met een stimulus packet van 600 miljard USD en state owned banken hebben miljarden aan leningen mogen verstrekken.
Maar deze maatregelen zijn slechts effectief voor de korte termijn, en daarnaast de reden waarom de Chinese economie zo gevoelig en afhankelijk is/was van de externe vraag. De overheid is zich ervan bewust dat het de consumentenuitgaven moest stimuleren en heeft dit onderdeel van haar beleid/agenda gemaakt. Hoe, is nu de vraag?
Er zijn 3 scenarios voor consumer consumption de komende 15 jaren:
1. Basis scenario (gebaseerd op trends);
2. Een beleids scenario en (gebaseerd op beleid);
3. Een push scenario (gebaseerd op rek).
Bij case 1 zullen de consumentenuitgaven groeien tot 39% GDP, dat is slechts 3% meer dan het huidige niveau. Denk aan directe stimulatie. Op dit niveau zal China zwaar afhankelijk blijven van de export en de uitgaven van de overheid.
Bij scenario 2 zullen de consumentenuitgaven groeien tot 45% van GDP. Denk aan hypotheken, consumentenkrediet, onderwijsfinanciering, gezondsheidszorg en pensioenen. Dit is nog steeds onder het niveau van de 'ontwikkelde economieen'.
Bij scenario 3, dus een aggressieve push vanuit de overheid, dan kan het niveau groeien tot boven de 50% van GDP. Denk aan all of the above + het toewijzen en vastleggen van bepaalde investeringen en beleid mbt niet aan arbeid gerelateerd inkomen. Bij dit scenario zal China dus in het rijtje Europa en Azie komen te zitten qua ontwikkelde landen en de Chinese economie zal in een nieuwe fase belanden.
Het bereiken van scenario 3 is enorm uitdagend en vereist veel aanpassingen van de overheid. Het makkelijkst is om de private consumptie te verhogen. Dit heeft dus direct te maken met de koopkracht van de Chinese consument. Die is nog steeds relatief laag vergeleken met inwoners van de VS, GB, Japan en Duitsland. Chinezen kopen liever niet op basis van krediet en Chinezen gebruiken hun geld veelal voor woningen en studie. Als de overheid daarin meer faciliteert, dan houden de Chinezen meer over.
Dat geld kan dan besteed worden in de service/retail sector, waar China nu ook veel geld in steekt, maar reform is daarin ook belangrijk. Als China de groei in de service/retail sector kan stimuleren, dan zal het uiteindelijk minder afhankelijk zijn van de buitenwereld. En toch geloof ik niet dat China de wereld kan dragen binnen 2 of 3 jaar.