quote:
Surinaamse criminelen vrijuit door laksheid politie..
Een kleine twintig personen die in Suriname zijn veroordeeld wegens moord of doodslag lopen vrij rond in Nederland door laksheid van de Nederlandse politie. De Surinaamse autoriteiten doen jaarlijks circa dertig verzoeken om zware criminelen aan te houden, maar slechts enkele verzoeken worden in behandeling genomen.
Surinaamse criminelen gaan vriijuit omdat Nederlandse politie te laks is Surinaamse criminelen gaan vriijuit omdat Nederlandse politie te laks is
De rest verdwijnt in Nederlandse bureaulades, zegt Commissaris Humphrey Tjinliepshie, de waarnemend korpschef van Suriname tegen elsevier.nl.
Bolletjesslikker
Hij begeleidde gisteren een commissie van fractievoorzitters uit de Tweede Kamer tijdens een excursie in de volkswijk Latour in Paramaribo. Tjinliepshie roemde de samenwerking met de Nederlandse politie, behalve op het punt van de rechtshulpverzoeken: 'De Nederlandse politie vraagt ons voortdurend om in Nederland gepleegde drugsdelicten te helpen oplossen. Wordt op Schiphol een bolletjesslikker aangehouden, dan moeten wij hier uitzoeken wie zijn reis heeft betaald en onder welke omstandigheden hij in Suriname woonde. Wij steken daar veel tijd in. Maar omgekeerd wordt tachtig tot negentig procent van onze verzoeken om hulp genegeerd.'
Verbindingsofficier Henk Koene, die voor het Korps landelijke Politiediensten in Paramaribo is gestationeerd, bevestigt de scheefgroei in de samenwerking. 'Ik kan het hier ook niet meer uitleggen,' zegt hij. 'De rechtshulpverzoeken gaan via het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken naar de Afdeling Internationale Rechtshulpverzoeken van het ministerie van Justitie. Vervolgens gaan ze naar de 26 politiekorpsen, maar daar gebeurt er vaak niks mee. Soms duurt het een jaar voordat de Surinaamse politie nog iets te horen krijgt.'
Bizar
Het bizarre is dat Nederlandse politieofficieren de deur plat lopen in Paramaribo. 'Elke week ontvangen we wel een delegatie die komt spreken over samenwerking of opleidingen,' zegt Tjinlipsie. 'De Amsterdamse korpschef Bernhard Welten kwam vorig jaar het politiebureautje in Latour openen.' Maar intussen groeit de berg onbeantwoorde vragen uit Suriname om recherchewerk in Nederland.
Van de 1.700 Surinaamse politieagenten zijn er negen permanent bezig met het beantwoorden van onderzoeksvragen van de Nederlandse politie. Maar de 50.000 Nederlandse politieagenten doen weinig met rechtshulpverzoeken uit Suriname. 'Ik constateer dat wij er veel harder aan trekken dan onze Nederlandse collega's,' zegt Tjinliepsie.
Terughoudend
Oorzaak is de bureaucratie en de regelgeving in Nederland. Veel criminelen nemen het vliegtuig naar Nederland om strafrechtelijke vervolging te voorkomen. Tegen de tijd dat het rechtshulpverzoek over hun zaak door de Nederlandse politie in behandeling wordt genomen, hebben zij de Nederlandse nationaliteit al lang aangevraagd en verkregen. Dan hoeven zij niet meer te vrezen te worden uitgewezen naar Suriname.
Tjinliepsie zegt dat hij in veel gevallen niet eens meer de moeite neemt om Nederlandse collega's om hulp te vragen bij recherchewerk en aanhouding van personen. 'Wij zijn zeer terughoudend met het doen van rechtshulpverzoeken. Het gaat uitsluitend om veroordeelden en verdachten van zeer zware misdrijven. Maar onze verzoeken blijven steken in de bureaucratie. Soms bellen we met een toevallige kennis bij een van de Nederlandse korpsen om ons verzoek te ondersteunen. Dat wil nog wel eens helpen, maar lang niet altijd.'
Volgens hoofdinspecteur Koene (KLPD) onderkennen de Nederlandse autoriteiten dat er iets moet verbeteren. Probleem is echter dat Nederland uit de hele wereld rechtshulpverzoeken krijgt. Niet alleen uit Suriname. Probleem is ook dat de 26 politiekorpsen zelfstandig beslissen of ze een verzoek om hulp van buitenlandse collega's serieus nemen. De afspraak is nu echter gemaakt dat elk korps een aparte afdeling of 'unit' moet oprichten die de verzoeken op zijn minst kan bekijken.
Door Eric Vrijsen
Elsevier
Wordt het dan niet eens tijd om de echte criminelen aan te gaan houden ipv snoepreisjes naar Suriname te organiseren ?
"Als mannen sneller als risico worden gezien en vrouwen overal mee wegkomen, dan verliezen we de nuance en rechtvaardigheid in het gesprek over grensoverschrijdend gedrag.
Dat is geen bescherming meer.
Dat is machtsmisbruik vermomd als moraal."