Vroeger, als kind, moest ik van m'n moeder altijd van die ranzige druiven eten. Daar had ik echt een poephekel aan. Niet dat die druiven zelf zo ranzig waren, maar er zaten altijd van die vieze pitten in.

Met veel tegenzin stopte ik zo'n ding in m'n mond, beet hem voorzichtig open om daarna met chirurgische precisie die pitten eruit te peuteren, om vervolgens de druif verder op te eten. Vanwege deze traumatische ervaringen heb ik druiven heel lang links laten liggen.
![]()
Drie jaar geleden kwam mijn vriendin aanzetten met een doos
pitloze druiven! Wat een feest! Eindelijk kon ik ongestoord genieten van druiven zonder die ranzige dingen erin! De uitvinder van deze dingen mag wat mij betreft een Nobelpriijs voor de Natuurkunde krijgen (druiven = vrucht = natuur)
![]()
Nu vragen jullie je misschien af, wat is je klacht? Nou, die komt nu! Laatst was ik op een conferentie in fucking Friesland en daar werden we redelijk goed verzorgd door de organisatie. Overal schalen met Celebrations toei en natuurlijk vers fruit. Bij dat fruit zaten ook druiven, maar oh the horror......
![]()
Er zaten gewoon ranzige vieze pitten in die druiven! MY GAWD gadverdamme, dat is echt zo 1987!
Klacht: Stomme organisatie van conferentie die niet eens pitloze druiven kan kopen!